Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jacek Witkowski

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2013r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania J. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 25 stycznia 2013 r. (Nr (...) )

w sprawie J. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty socjalnej

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 139/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25.01.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej J. O. przyznania prawa do renty rodzinnej w zbiegu z rentą socjalną albowiem Komisja Lekarska ZUS nie stwierdziła u niej całkowitej niezdolności do pracy. W związku z tym pozwany ZUS stwierdził, że ubezpieczona nie spełnia przesłanek określonych w art. 68 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r Nr 153 poz. 1227), oraz przesłanek określonych w art. 4 ustawy z dnia 27.06.2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. Nr 135 poz. 1268).

Od decyzji tej odwołanie złożyła ubezpieczona J. O., która wnosiła o jej zmianę, twierdząc, że lekarz orzecznik ZUS błędnie ocenił jej stan zdrowia, jej choroba trwa od 20 lat.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie, powołując się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczona J. O. ur. (...) była uprawniona do renty rodzinnej w zbiegu z rentą socjalną do 31.12.2012 r. W dniu 12.11.2012 r. złożyła wniosek do ZUS o przyznanie prawa do renty na dalszy okres. W toku postępowania orzeczniczego Komisja Lekarska ZUS rozpoznała u niej padaczkę dobrze kontrolowaną lekami i w ocenie tego organu obecnie ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy (k. 25 – 26 a.l.). Orzeczenie to stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 25.01.2013 r. (k. 169 a.r.).

W toku postępowania odwoławczego Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych lekarzy neurologa, psychiatry i psychologa (k. 9 i 11 a.s.). Biegli wymienionych specjalności rozpoznali u wnioskodawczyni padaczkę oraz astenię organiczną. W ocenie biegłych schorzenia te powodują częściową okresową niezdolność do pracy, która powstała przed 18 rokiem życia. Na rozprawie ubezpieczona nie zgadzała się z opinią biegłych, twierdząc, że na padaczkę leczy się od 20 lat. Ponadto twierdziła, że doszły jej nowe schorzenia narządów wewnętrznych, jednakże żadnych wyników badań nie przedstawiła (k. 21 a.s.). Sąd z urzędu dopuścił dowód z opinii uzupełniającej dotychczasowych biegłych aby wypowiedzieli się na czym polegała poprawa stanu zdrowia ubezpieczonej w stosunku do poprzedniego okresu. W opinii uzupełaniającej biegli podtrzymali swoją ocenę argumentując, iż opierali się na wyniku badania psychologicznego, które wykazało, że poziom funkcjonowania intelektualnego badanej oraz stopień nasilenia zmian organicznych w ośrodkowym układzie nerwowym powoduje częściową niezdolność do pracy. Ponadto twierdzili, że wyniki przeprowadzonych badań psychologicznych korelują z wynikami badań konsultantów ZUS (k. 25 a.s.). Na kolejnej rozprawie ubezpieczona ponownie nie zgadzała się z opinią biegłych argumentując to, że przez wiele lat orzekano u niej całkowitą niezdolność do pracy z powodu padaczki. Twierdziła również, że wcześniej nigdy nie pracowała zarobkowo (k. 34 a.s.).

W ocenie Sądu Okręgowego odwołanie ubezpieczonej nie jest zasadne. Przeprowadzony dowód z opinii biegłych lekarzy neurologa, psychiatry i psychologa jest miarodajny i obiektywny. Biegli uzasadnili szczegółowo swoją opinię stwierdzając w jej uzasadnieniu, że ubezpieczona wprawdzie od dzieciństwa jest leczona na padaczkę, napady występują do kilku w miesiącu. Podkreślili również, że od wielu lat ubezpieczona nie wymagała leczenia szpitalnego. Rozpoznanie schorzenie stanowi przeciwskazanie do pracy na wysokości, przy maszynach w ruchu i wysokiej temperaturze, a także do prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz w kontakcie z energią elektryczną i ostrymi narzędziami. Dlatego też w ocenie biegłych opiniowana może wykonywać inne prace które nie zawierają tego rodzaju przeciwwskazań. Zdaniem Sądu wnioski zawarte w tej opinii są przekonywujące. Okoliczność, iż ubezpieczona przez ostatnie lata pobierała świadczenie związane z orzeczeniem całkowitej niezdolności do pracy nie przesądza, iż obecnie jest ona częściowo niezdolna do pracy. nie przedstawiła ona żadnych nowych dokumentów ani też nie złożyła wniosków dowodowych.

W świetle powołanych wyżej przepisów art. 68 ustawy o FUS a także art. 4 o rencie socjalnej warunkiem uzyskania tych dwóch świadczeń w zbiegu jest całkowita niezdolność do pracy, która powstała przed 18-tym rokiem życia. J. O. nie spełnia warunku całkowitej niezdolności do pracy w związku z tym jej odwołanie z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc podlegało oddaleniu.