Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W związku ze złożeniem wniosku o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych na podstawie art. 424 § 3 kpk ograniczono zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz podjętych rozstrzygnięć.

Sąd zważył, co następuje:

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, na jego podstawie ustalono, że oskarżony R. N. w dniu 21 sierpnia 2016 roku około godziny 16:15 na ulicy (...) w B., okręgu (...), prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki V. o nr rej. (...). Kierując pojazdem mechanicznym znajdował się w stanie nietrzeźwości – 1,07 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Czynu tego dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 15 lutego 2010 roku o sygn. akt II K. 1032/09 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, a ponadto nie zastosował się do wydanej przez Starostę P. decyzji z dnia 14 stycznia 2010 roku o numerze KIT- (...)-9/001/09/10 o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi kategorii B o numerze (...). Tak więc swoim zachowaniem oskarżony wyczerpał znamiona czynu określonego w art. 178a § 4 kk w zb. z art. 180a kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Przestępstwo to przy uwzględnieniu dyspozycji z art. 11 § 3 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Oskarżony jest rozwiedziony, jest ojcem trojga dzieci w wieku od 19 do 11 lat, które pozostają na jego utrzymaniu. Oskarżony jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych, utrzymującą się z prac dorywczych. Średni miesięczny dochód określił na 500 złotych.

(dowód: dane osobowe z k.70-70v.,78; informacja o dochodach k.37, 51)

Za przypisane oskarżonemu przestępstwo Sąd wymierzył R. N. na mocy art. 178a § 4 kk w zw. z art. 11 § 3 kk karę zasadniczą 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Orzekając karę za popełnione przestępstwo Sąd oparł się na dyrektywach wymiaru kary określonych w art. 53 kk, uwzględniając zarówno okoliczności łagodzące jak i okoliczności obciążające oskarżonego. Do tych ostatnich należy niewątpliwie popełnienie występku o znacznej szkodliwości społecznej z uwagi rodzaj stworzonego zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym dla innych uczestników tego ruchu, oraz fakt uprzedniej karalności – w znaczeniu ogólnym, bowiem fakt skazania za identyczne przedmiotowo zachowanie wchodzi w skład znamion czynu przypisanego oskarżonemu i sam w sobie zwiększa dolegliwość w zakresie rodzaju i rozmiaru kary.

Okolicznościami łagodzącymi w ocenie Sądu było zachowanie po popełnieniu przestępstwa, tj. szczere przyznanie sie do winy oraz chęć dobrowolnego poddania się karze. Nie bez znaczenia dla rodzaju i wysokości kary było także wcześniejsze porozumienie pomiędzy oskarżycielem publicznym a oskarżonym ( vide: k.43v.).

Sąd uznał, że orzeczona kara odzwierciedla stopień i rodzaj zawinienia oskarżonego oraz stopień społecznej szkodliwości czynu mu przypisanego, sposób zachowania sprawcy, oraz rodzaj i stopień naruszenia obowiązujących norm.

Jednocześnie uwzględniając przekonanie, iż samo orzeczenie kary pozbawienia wolności nawet bez jej wykonania będzie wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonego celu kary, Sąd zawiesił warunkowo wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby w 3 lat. Zarówno okoliczności po stronie oskarżonego – wykonywane prace dorywcze, o które na terenie właściwości tut. sądu jest niezwykle trudno, utrzymywanie trojga małoletnich dzieci (obowiązek alimentacyjny) – wskazują, że wobec R. N. zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, aby z tej instytucji skorzystać – w myśl art. 69 § 4 kk.

Orzeczenie kary bez jej warunkowego zawieszenia sprawi, że z chwilą osadzenia oskarżonego w zakładzie karnym jego dzieci mogą zostać pozbawione środków do zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Od chwili poprzedniego skazania będącego podstawą zastosowania § 4 art. 178a kk upłynęło już ponad siedem lat. W tym okresie był jeszcze dwukrotnie skazywany na kary ograniczenia wolności. W tym stanie rzeczy – co zauważył również oskarżyciel publiczny kierując wcześniej wniosek w trybie art. 335 kpk – zasadnym jest warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na uzgodniony okres próby.

Stosownie do treści art. 42 § 3 kk Sąd orzekł także obligatoryjny środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, biorąc pod uwagę obligatoryjność takiego środka – punkt III. wyroku.

Środek karny w takiej postaci, w połączeniu z orzeczoną karą spełni swoją funkcję wychowawczą wobec oskarżonego oraz funkcję prewencyjną w stosunku do innych potencjalnych sprawców przestępstw drogowych.

Poza tym Sąd orzekł wobec oskarżonego także świadczenie pieniężne w wysokości 10.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej – punkt IV. wyroku – w myśl art. 43a § 2 kk. Tak określone świadczenie – w minimalnej możliwej wysokości – będzie dla niego dodatkową nauczką.

O kosztach postępowania i opłacie sądowej Sąd orzekł w myśl przepisów powołanych w sentencji wyroku uznając, że sytuacja majątkowa oskarżonego wprawdzie trudna i nie zezwala na ich uiszczenie – punkt V. orzeczenia.

Sąd sporządzając uzasadnienie orzeczenia dostrzegł oczywistą omyłkę polegającą na braku orzeczenia obowiązku w okresie warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, o których mowa w art. 72 § 1 kk. Uzupełnienie tej omyłki w innym trybie niż w postępowaniu odwoławczym nie jest obecnie możliwe.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...).

(...)