Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 sierpnia 2015 roku

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie Wydział II Cywilny

w składzie :

Przewodniczący : SSO Katarzyna Sałaj - Alechno

Protokolant: Małgorzata Dąbrowska

po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2015 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Fundusz Inwestycyjny (...) z siedzibą w W.

przeciwko A. Z.

o zapłatę

1.zasądza od pozwanego A. Z. na rzecz powoda (...) Fundusz Inwestycyjny (...) z siedzibą w W. kwotę 122. 280, 68 zł ( sto dwadzieścia dwa tysiące dwieście osiemdziesiąt złotych i sześćdziesiąt osiem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 stycznia 2015r. do dnia zapłaty;

2. zasądza od pozwanego A. Z. na rzecz powoda (...) Fundusz Inwestycyjny (...) z siedzibą w W. kwotę 9.732, 00 ( dziewięć tysięcy siedemset trzydzieści trzy złote) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.600 zł (trzy tysiące sześćset złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt II C 276/15

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 16 stycznia 2015 roku w postępowaniu upominawczym, powód (...) Fundusz Inwestycyjny (...) z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego A. Z. kwoty 122.280,68 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tytułem zadłużenia z umowy o kredyt gotówkowy z dnia 30 listopada 2009 roku, zawartej pomiędzy (...) Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W., jako poprzednim wierzycielem, a pozwanym A. Z., którą to wierzytelność powód nabył w drodze umowy sprzedaży wierzytelności
z dnia 09 grudnia 2011 roku. Powód wniósł również o zasądzenie kosztów procesu (pozew k.2-4).

W dniu 02 lutego 2015 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Okręgowym Warszawa – Praga w Warszawie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt. II Nc 18/15, którym nakazał pozwanemu A. Z., aby w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zapłacił powodowi kwotę 122.280,68 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 stycznia 2014 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 5.146,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania albo w tymże terminie wniósł do tutejszego Sądu sprzeciw (k.41).

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany, w dniu 02 marca 2015 roku złożył sprzeciw zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany wskazał, iż wierzytelność powoda nie istnieje i nie jest wymagalna. Pozwany wskazał, że umowa przelewu wierzytelności zawarta pomiędzy powodem a (...) Bankiem (...) S. A. z siedzibą w W. jest nieważna, albowiem powód nie wykazał, iż osoby które podpisywały umowę były do tej czynności upoważnione. Według pozwanego, osoby zawierające umowę w imieniu (...) Banku (...) S. A. z siedzibą w W., W. K. oraz M. W. nie byli prokurentami banku, nie podawali się za jego pełnomocników, lecz występowali jako organ pomimo, iż według treści odpisu KRS nie wchodzili w skład organu uprawnionego do jego reprezentacji. Z ostrożności procesowej pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia (sprzeciw k. 47-49).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 listopada 2009 roku pozwany, A. Z. zawarł z (...) Bankiem (...) S. A. z siedzibą w W. umowę o kredyt gotówkowy nr (...). Kwota kredytu wynosiła 80.000 zł (§ 1 umowy). Kwota należności głównej wraz z odsetkami miała zostać spłacona przez pozwanego w 83 ratach miesięcznych (§ 8 ust. 1 umowy).

Dowód: (...) z dnia 30 listopada 2009 roku k.9-12/

Wobec nieterminowej spłaty rat kredytu (...) Bank (...), S.A. z siedzibą w W., Oddział – (...)w W., pismem z dnia 03 sierpnia 2010 roku, wezwała pozwanego do zapłaty w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania niedopłaty w wysokości 4.019,59 zł z zagrożeniem, że w razie nie dokonania wpłaty zadłużenia w wymaganym terminie, wypowie umowę o kredyt gotówkowy nr (...), zaś wypowiedzenie warunków spłaty oznacza obowiązek spłaty całej kwoty zadłużenia tj. kwoty 79.185,40 zł w terminie 30 dni. Pozwany nie uregulował należności w terminie. W dniu 13 maja 2011 roku (...) Bank (...) S. A. z siedzibą w W., Oddział – (...) w W. wystawiła bankowy tytuł egzekucyjny nr (...), obejmujący wierzytelność główną w kwocie 77.208,87 zł, odsetki do dnia 12 maja 2011 roku (włącznie) w kwocie 12.810,51 zł oraz koszty w kwocie 218,31zł. Na podstawie postanowienia z dnia 20 czerwca 2011 roku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie Wydział II Cywilny powyższemu tytułowi nadano klauzulę wykonalności. Na podstawie wskazanego tytułu wykonawczego, (...) Bank (...) S. A. z siedzibą w W., Oddział – (...) w W. w dniu 06 września 2011 roku wniosła o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, które postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wołominie z dnia 14 grudnia 2012 roku, sygn. akt KM 3965/11 zostało umorzone wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.

Dowód:/ wezwanie do zapłaty i wypowiedzenie k.12, bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) k.13, wniosek o wszczęcie egzekucji k. 14, postanowienie z dnia 20 czerwca 2011 roku k.14 verte, postanowienie z dnia 14 grudnia 2012 roku k. 15/

Na podstawie umowy dnia 09 grudnia 2011 r. (...) Bank (...) S. A. z siedzibą w W. przelała na powoda wierzytelność wobec pozwanego z tytułu umowy o kredyt gotówkowy z dnia 30 listopada 2009 roku.

Dowód:/ umowa sprzeda ży wierzytelności zawarta dnia 09 grudnia 2011 roku k. 16-18 wraz z aneksem nr (...) do umowy sprzeda ży z dnia 09 grudnia 2011 r. zawartym dnia 4 stycznia 2012 roku oraz załącznikiem nr 1 do umowy z dnia 09 grudnia 2011 roku k.30-34 /

Umowa z dnia 09 grudnia 2011 roku została podpisana przez W. K. i M. W., działających w imieniu (...) Banku (...) S. A. z siedzibą w W. na podstawie właściwych pełnomocnictw. Pełnomocnictwo nr (...) z dnia 17 października 2011 roku dla W. K. zostało udzielone przez działającego w imieniu i na rzecz (...) Banku (...) S. A. z siedzibą w W., P. A. - członka zarządu i A. K. - wiceprezesa zarządu, powołanego uchwałą rady nadzorczej nr (...) z dnia 16 maja 2011 roku. Własnoręczność podpisów złożonych pod pełnomocnictwem została poświadczona przez notariusza J. D., nr repertorium (...) z dnia 17 października 2011 roku. Pełnomocnictwo nr (...) z dnia 13.10.2010 r. dla M. W. zostało udzielone przez członków zarządu K. D. oraz W. P.. Własnoręczność podpisów złożonych pod pełnomocnictwem została poświadczona przez notariusza J. D., repertorium (...).

Pełnomocnictwo udzielone W. K. uprawniało do składania, łącznie z drugą, upoważnioną osobą, oświadczeń woli w zakresie praw i obowiązków majątkowych, w imieniu (...) Banku (...) S. A. z siedzibą w W. w związku z czynnościami wykonywanymi przez Oddział – (...) w W.. Pełnomocnictwo udzielone M. W. uprawniało do składania łącznie z drugą upoważnioną osobą, oświadczeń woli w zakresie czynności dotyczących dochodzenia wierzytelności oraz wszelkich czynności dotyczących sprzedaży wierzytelności, w tym w szczególności podpisywania umów pakietowych sprzedaży wierzytelności, wykonywanych przez Oddział (...) w W..

Dowód: odpis z rejestru przedsiębiorców KRS k.20-22, pełnomocnictwo nr (...) k.23, uchwała rady nadzorczej z dnia 16 maja 2011 roku k. 24, pełnomocnictwo nr (...) k.25/

Przy zawarciu umowy sprzedaży wierzytelności z 09 grudnia 2011 roku powód był reprezentowany przez M. M. (1) – wiceprezesa zarządu i M. M. (2) – prokurenta Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych (...) S.A. z siedzibą w W., uprawnionego do reprezentowania powoda zgodnie z wyciągiem z rejestru funduszy inwestycyjch.

Dowód: wyciąg z rejestru funduszy inwestycyjnych k.19, odpis KRS 26-29/

Własnoręczność podpisów pod umową z dnia 09 grudnia 2011 roku została poświadczona przez notariusza S. S., repertorium (...).

O przelewie wierzytelności poprzednik prawny powoda (...) Bank (...) S. A. z siedzibą w W. zawiadomił pozwanego pismem z dnia 14 stycznia 2012 r.

Dowód:/ zawiadomienie z dnia 14 stycznia 2012 roku k. 60/

Wyrokiem z dnia 17 lutego 2014 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie Wydział II Cywilny, syng. akt II C 619/13 zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 10.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 22 października 2012 roku do dnia zapłaty, stanowiącą część kwoty wynikającej z umowy nr (...).

Dowód:/wyrok z dnia 17 lutego 2014 roku, sygn. akt IIC 619/13/

Dochodzona pozwem kwota obejmowała należności w wysokości: 67.208,87 zł tytułem niespłaconej kwoty kapitału (77.208,87 zł – 10.000 zł zasądzone wyrokiem z dnia 14 stycznia 2014 roku, sygn. akt II 619/13), 13.121,05 zł tytułem odsetek karnych naliczonych przez powoda od kwoty niespłaconego kapitału na dzień 14 grudnia 2011 roku, 41.642,10 zł tytułem odsetek karnych za opóźnienie naliczonych przez powoda od dnia 16 grudnia 2011 roku do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu, tj. 14 stycznia 2015 roku według zmiennej stopy procentowej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP naliczone od kwoty niespłaconego kapitału, w tym kwoty: 16.137,71 zł naliczone od dnia 16 grudnia 2011 roku do dnia 21 października 2012 roku, tj. dnia poprzedzającego wniesienie pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym od kwoty niespłaconego kapitału (tj. 77.208,87 zł) oraz 25,504,39 zł naliczone od dnia 22 października 2012 roku do dnia 14 stycznia 2015 roku (dzień poprzedzający wniesieni pozwu) od kwoty niespłaconego kapitału (tj. 67.208,87 zł), a także kwota 308,66 zł tytułem naliczonych kosztów.

Powyższy stan faktyczny wynikał ze złożonych przez powoda dokumentów.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Wedle regulacji z art. 509 § 1 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, za­strzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Z kolei § 2 art. 509 kc stanowi, iż wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Celem i skutkiem przelewu jest przejście wierzytelności na nabywcę i utrata jej przez cedenta – zbywcę. Przelew powoduje więc, że cedent przestaje być wierzycielem, a staje się nim cesjonariusz. Dotychczasowy wierzyciel zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki go wiązał z dłużnikiem. Cesjonariusz nabywa wierzytelność w takim zakresie i stanie, w jakim znajdowała się ona w chwili dokonania przelewu. Zmienia się tylko osoba wierzyciela, czyli osoba uprawniona do żądania spełnienia świadczenia. W wyniku przelewu w rozumieniu art. 509 kc przechodzi na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobo­wiązaniowego, jaki wiązał go z dłużnikiem. Innymi słowy, stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie, natomiast zmienia się osoba uczestnicząca w nim po stronie wierzyciela (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 września 2001 r., I CKN 379/00, LEX nr 52661).

W procesie o zapłatę należności, opartym na twierdzeniu o nabyciu wierzytelności wskutek przelewu, badanie sądu obejmuje zarówno istnienie, jak i treść stosunku zobowiąza­niowego, jaki wiązał dotychczasowego wierzyciela z dłużnikiem. Ciężar udowodnienia faktów istotnych z punktu widzenia wymagań regulacji z art. 509 kc, w tym i dotykających zarówno istnienia, jak i treści stosunku zobowiązaniowego, jaki wiązał dotychczasowego wierzyciela z dłużnikiem, ale także i przedmiotu umowy przelewu wierzytelności, spoczywał na osobie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (ar. 6 kc). Z procesowego punktu widzenia ciężar dowodu spoczywa na powodzie. W ocenie Sądu powód wykazał w niniejszym procesie wystąpienie faktów przemawiających za słusznością dochodzonej od pozwanego kwoty pieniężnej.

W niniejszej sprawie spór stron dotyczył ważności umowy przelewu wierzytelności z 09 grudnia 2011 roku, w kontekście właściwej reprezentacji zbywcy wierzytelności, tj. (...) Banku (...) S.A. z siedzibą w W.. Mając na uwadze zgromadzone w aktach sprawy dokumenty, Sąd nie zgadza się z twierdzeniami pozwanego o niewłaściwej reprezentacji zbywcy wierzytelności przy zawieraniu umowy przelewu z dnia 09 grudnia 2011 roku. Kwestionowana przez pozwanego umowa przelewu wierzytelności została podpisana przez W. K. i M. W., działających w imieniu (...) Banku (...) S. A. z siedzibą w W. na podstawie udzielonych im pełnomocnictw. Zgodnie ze znajdującym się w aktach odpisem z rejestru powoda, organem uprawnionym do reprezentowania tego podmiotu są prezes zarządu samodzielnie, dwóch członków zarządu łącznie, jeden członek zarządu łącznie z prokurentem, pełnomocnicy działający samodzielnie lub łącznie w granicach udzielonych pełnomocnictw. Z przedłożonego odpisu KRS wynika, iż zawierający w imieniu (...) Banku (...) S.A. z siedzibą w W., umowę przelewu wierzytelności z dnia 09 grudnia 2011 roku, W. K. i M. W. nie wchodzili w skład organu zbywcy wierzytelności. Działali oni na podstawie pełnomocnictw udzielonych im przez uprawnionych do tego członków zarządu (...) Banku (...) S.A. z siedzibą w W.. Pełnomocnictwo nr (...) z dnia 17 października 2011 roku dla W. K. zostało udzielone przez działającego w imieniu i na rzecz (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. P. A. i A. K., powołanego na wiceprezesa zarządu (...) S.A. uchwałą nr (...) z dnia 16 maja 2011 roku. Pełnomocnictwo nr (...) z dnia 13.10.2010 r. dla M. W. zostało udzielone przez K. D. oraz W. P..

Również zakres udzielnych, W. K. i M. W., pełnomocnictw nie budzi wątpliwości co do możliwości zawarcia umowy sprzedaży wierzytelności. Pełnomocnictwo udzielone W. K. uprawniało do składania, łącznie z drugą, upoważnioną osobą, oświadczeń woli w zakresie praw i obowiązków majątkowych, w imieniu (...) Banku (...) S. A. z siedzibą w W. w związku z czynnościami wykonywanymi przez Oddział – (...) S.A. w W.. Natomiast pełnomocnictwo udzielone M. W. uprawniało do składania łącznie z drugą upoważnioną osobą oświadczeń woli w zakresie czynności dotyczących dochodzenia wierzytelności oraz wszelkich czynności dotyczących sprzedaży wierzytelności, w tym w szczególności podpisywania umów pakietowych sprzedaży wierzytelności, wykonywanych przez Oddział (...) w W.. Analiza treści obu pełnomocnictw wskazuje, że zostały udzielone w szerokim zakresie, obejmującym przedmiot umowy sprzedaży wierzytelności.

W. K. i M. W. byli umocowani do działania jako pełnomocnicy (...) Banku (...) S. A. z siedzibą w W., do zwarcia umowy przelewu wierzytelności z dnia 09 grudnia 2011 roku. Umowa ta została zatem ważnie zawarta.

Niezasadny jest również, podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia. Przedmiotowe roszczenie, wynikające umowy kredytu jest roszczeniem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 118 kc. Oznacza to, że podlega ono trzyletniemu okresowi przedawnienia. Zgodnie z art. 120 § 1 kc bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego wierzytelność z tytułu umowy nr (...) z dnia 30 listopada 2009 roku stała się wymagalna w całości po wypowiedzeniu dokonanym przez (...) Bank (...) S. A. z siedzibą w W. na podstawie pisma z dnia 03 sierpnia 2010 roku. Z kolei według z art. 123 § 1 pkt 1 kc bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Utrwalone już stanowisko orzecznictwa przyjmuje, że czynnością przerywającą bieg przedawnienia jest także wystąpienie z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu. Złożenie tego wniosku nie tylko powoduje przerwanie biegu przedawnienia, ale też jego zawieszenie aż do czasu ukończenia postępowania wywołanego tym wnioskiem (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2004 roku III CZP 101/03, wyrok z dnia 12 stycznia 2012 roku sygn. akt II CSK 203/11). Dopiero po zakończeniu postępowania o nadanie klauzuli wykonalności bieg terminu przedawnienia rozpoczął się na nowo. Oczywiste jest także, że złożenie wniosku egzekucyjnego do komornika stanowi czynność zmierzającą bezpośrednio do zaspokojenia roszczenia, przerywającą bieg terminu przedawnienia. Pierwotny wierzyciel (...) Bank (...) S. A. z siedzibą w W. podjął czynności zmierzające do wyegzekwowania należności od pozwanego. Bieg terminu przedawnienia został przerwany przez złożenie przez pierwotnego wierzyciela wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, kolejne przerwanie biegu przedawnienia wiązało się ze złożeniem wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w dniu 06 września 2011 roku. Umorzenie postępowania egzekucyjnego w sprawie KM 3965/11 w dniu 14 grudnia 2012 roku na podstawie art. 824 § 4 pkt. 3 kpc spowodowało, że bieg przedawnienia rozpoczynał się na nowo w chwili uprawomocnienia się tego orzeczenia. Zatem w dacie wniesienia pozwu, tj. 16 stycznia 2015 roku roszczenie powoda nie było przedawnione.

Przedmiotem przelewu jest wierzytelność, tj. prawo podmiotowe wierzyciela do żądania od dłużnika określonego świadczenia. Z art. 509 § 2 kc wprost wynika, że wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę prawa związane z jej właściwością. Jedną z właściwości roszczeń pieniężnych jest, że w określonym terminie ulegają one przedawnieniu (art. 117 § 1 kc). W takim stanie, z niejako określonym terminem przedawnienia, wierzytelność stanowiąca podstawę roszczenia przechodzi na cesjonariusza. Skoro poprzedni właściciel wierzytelności uzyskał przerwanie biegu przedawnienia, to zgodnie z art. 124 § 1 kc termin przedawnienia zaczął biec na nowo. W tych okolicznościach strona powodowa nabyła wierzytelność z taką właściwością, że termin jej przedawnienia rozpoczął swój bieg na nowo w dniu 14 grudnia 2012 roku tj. w dacie umorzenia postępowania egzekucyjnego, i miał zakończyć się w dniu 14 grudnia 2015 roku. Jednak już w dniu 16 stycznia 2015 roku doszło do kolejnego przerwania biegu terminu przedawnienia roszczenia, bowiem strona powodowa wniosła pozew w przedmiotowej sprawie. W związku z tym zgłoszony przez pozwanego zarzut przedawnienia był niezasadny.

Powód złożył dokumenty wskazujące źródło zobowiązania pozwanego do zapłaty, jak i wysokość zobowiązania. Pozwany nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie niezasadności roszczeń powoda. Brak było zatem podstaw do prowadzenia postępowania dowodowego w zakresie wysokości żądania pozwu.

Żądanie pozwu zostało udokumentowane i w ocenie Sądu udowodnione. Powód wykazał, że pozwany zawarł z poprzednikiem prawnym powoda, tj. (...) Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W., w dniu 30 listopada 2009 r. umowę kredytową nr (...). Wykazał fakt przelewu wierzytelności wynikającej z w/w umowy na rzecz powoda, stosownie do umowy cesji z dnia 09 grudnia 2011 r., jak też to, że pozwany został o przelewie zawiadomiony pismem z dnia 14 stycznia 2012 r. W końcu powód wykazał wysokość wierzytelności składającej się z kwoty 67.208,87 zł tytułem niespłaconej kwoty kapitału (77.208,87 zł – 10.000 zł zasądzone wyrokiem z dnia 14 stycznia 2014 roku, sygn. akt II 619/13), 13.121,05 zł tytułem odsetek karnych naliczonych przez powoda od kwoty niespłaconego kapitału na dzień 14 grudnia 2011 roku, 41.642,10 zł tytułem odsetek karnych za opóźnienie naliczonych przez powoda od dnia 16 grudnia 2011 roku do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu, tj. 14 stycznia 2015 roku według zmiennej stopy procentowej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP naliczone od kwoty niespłaconego kapitału, w tym kwoty: 16.137,71 zł naliczone od dnia 16 grudnia 2011 roku do dnia 21 października 2012 roku, tj. dnia poprzedzającego wniesienie pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym od kwoty niespłaconego kapitału (tj. 77.208,87 zł) oraz 25,504,39 zł naliczone od dnia 22 października 2012 roku do dnia 14 stycznia 2015 roku (dzień poprzedzający wniesieni pozwu) od kwoty niespłaconego kapitału (tj. 67.208,87 zł), a także kwota 308,66 zł tytułem naliczonych kosztów.

Mając na uwadze całokształt powyższych okoliczności, w szczególności niezasadność zarzutu przedawnienia oraz nieważności umowy przelewu wierzytelności z dnia 09 grudnia 2011 roku, Sąd uznał, że powództwo o zapłatę zasługiwało na uwzględnienie w całości o czym Sąd orzekł w pkt. 1 wyroku.

Pozwany przegrał sprawę i dlatego, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c. powinien zwrócić stronie powodowej poniesione przez nią koszty postępowania, na które składa się według przedłożonego przez pełnomocnika powoda spisu kosztów (k.52): wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 3.600 zł określone zgodnie ze stawkami wymienionymi w § 6 pkt. 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.), zwrot opłaty od pozwu w kwocie 6.115 zł oraz opłata skarbowa w kwocie 17 zł.

Zarządzenie: (...)