Sygn. akt I C 1614/16
Dnia 10 maja 2017 r.
Sąd Rejonowy w Kwidzynie I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Halina Ostafińska-Kołacka
Protokolant: stażysta Ewelina Gadomska
po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2017 roku w Kwidzynie
na rozprawie sprawy
z powództwa (...) we W.
przeciwko B. D.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanej B. D. na rzecz powoda (...) z siedzibą we W. kwotę 3.813,09 zł (trzy tysiące osiemset trzynaście złotych 09/100);
II.
należność zasądzoną w punkcie I. rozkłada na raty po 100,00 zł (sto złotych 00/100) miesięcznie, poczynając od 11 maja 2017 roku, płatne
do dnia ostatniego każdego miesiąca, z tym, że ostatnia rata wynosi kwotę 13,09 zł (trzynaście złotych 09/100)
- z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w płatności każdej raty
w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 pkt procentowych;
III.
nie obciąża pozwanej B. D. kosztami postępowania sądowego
na rzecz powoda (...) z siedzibą we W..
Sędzia Sądu Rejonowego
Halina Ostafińska - Kołacka
Sygn. akt I C 1614/16 upr.
Powód (...) we W. wnosił o zasądzenie od pozwanej B. D. kwoty 3.594,58 zł wraz z kosztami postępowania.
Roszczenie dochodzone pozwem powód wywodził z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartej przez pozwaną z wierzycielem pierwotnym, tj. (...) S.A. w dniu 05 sierpnia 2014 r. Następnie w wyniku umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 11 czerwca 2015 r. przedmiotową wierzytelność nabył powód.
Na kwotę dochodzoną pozwem składały się kwoty:
327,39 zł tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;
2.522,14 zł tytułem równowartości ulgi przyznanej podczas zawarcia umowy na czas określony pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania, z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;
131,48 zł tytułem opłat za świadczenie usług telekomunikacyjnych z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty
168,66 zł tytułem opłat za świadczenie usług telekomunikacyjnych z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;
0,06 zł tytułem odsetek za opóźnienie w zapłacie należności 156,27 zł stwierdzonej w fakturze VAT nr (...) z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;
444,85 zł tytułem opłat za świadczenie usług telekomunikacyjnych z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.
Pozwana B. D. uznała powództwo i wyraziła gotowość spłaty zadłużenia. Wnosiła jednakże o rozłożenie dochodzonej kwoty na raty oraz o nieobciążanie jej kosztami postępowania, uzasadniając to swoją ciężką sytuacją finansową.
Sąd ustalił i zważył, co następuje:
B. D. zawarła z (...) S.A. następujące umowy:
umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) z dnia 05 grudnia 2012 r. na numer telefonu (...) w ofercie (...) na rozmowy (...), zgodnie z którą comiesięczne zobowiązanie abonamentowe wynosiło 59,90 zł;
umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). (...) na numer telefonu (...) z dnia 05 sierpnia 2014 r. w ofercie (...), zgodnie z którą comiesięczne zobowiązanie abonamentowe wynosiło 94,99 zł;
umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 10 grudnia 2014 r. na numer telefonu (...) w ofercie (...), zgodnie z którą comiesięczne zobowiązanie abonamentowe wynosiło 66,50 zł.
Za świadczone usługi pierwotny wierzyciel naliczył opłaty, zawierające również opłaty za usługi świadczone dodatkowo – ponad limity przyznane w ramach abonamentu. Należności te zostały stwierdzone w:
fakturze VAT nr (...) z dnia 14 listopada 2014 r. na kwotę 444,85 zł;
fakturze VAT nr (...) z dnia 14 grudnia 2014 r. na kwotę 168,72 zł;
fakturze VAT nr (...) z dnia 14 stycznia 2015 r. na kwotę 131,48 zł.
Wierzyciel pierwotny wystawił ponadto przeciwko pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 156,27 zł z terminem płatności wyznaczonym na dzień 28 października 2014 r. Należność tę pozwana spłaciła w dniu 04 listopada 2014 r. Za opóźnienie w płatności (...) S.A. wystawił w dniu 14 grudnia 2014 r. notę odsetkową nr (...) na kwotę 0,06 zł.
Z powodu braku zapłaty za usługi łącznej kwoty 3.267,19 zł (...) S.A. rozwiązał umowę z pozwaną w dniu 19 marca 2015 r., jednocześnie wzywając pozwaną do uiszczenia w/w kwoty.
Na podstawie pkt VI umowy z dnia 05 sierpnia 2014 r. wierzyciel pierwotny zobowiązał pozwaną do zwrotu równowartości ulgi przyznanej podczas zawarcia umowy na czas określony pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość, za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. Powyższe zostało stwierdzone notą obciążeniowa nr (...) z 19 marca 2015 r. na kwotę 2.522,14 zł.
W dniu 11 czerwca 2015 r. powód nabył od (...) S.A. wierzytelność wobec pozwanej, o czym poinformował ją 24 września 2015 r.
Powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 3.401,45 zł pismem z dnia 25 września 2015 r. Pozwana nie ustosunkowała się do wezwania powoda.
/ dowód: bezsporne, rozwiązanie umowy wraz z wezwaniem do zapłaty – k. 29 – 30, wezwanie do zapłaty – k. 43 - 44, zawiadomienie o cesji wierzytelności – k. 45, umowa ramowa cesji wierzytelności wraz z załącznikami– k. 49 – 63v, 66 – 68, porozumienie do umowy cesji wierzytelności – k. 65 – 65v, umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych z załącznikami z dnia 05.08.2014 r. – k. 69 – 81, umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych z załącznikami z dnia 05.12.2012 r. – k. 82 – 89, aneks z dnia 10.12.2014 do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych – k. 90 – 92, regulaminy świadczenie usług telekomunikacyjnych – k. 93 – 101, nota obciążeniowa nr (...) – 102, faktura VAT nr (...) – k. 103 – 104, faktura VAT nr (...) – k. 105 – 106, nota odsetkowa nr (...) – k. 107, faktura VAT na (...) – k. 108 – 109/
Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie wyżej wymienionych dokumentów, których prawdziwości strony nie kwestionowały. Sąd również nie znalazł podstaw, aby odmówić im wiarygodności.
Stan faktyczny jest w niniejszej sprawie bezsporny.
Pozwana nie kwestionowała dochodzonej kwoty i uznała powództwo. Uznanie powództwa zdaniem Sądu nie budzi wątpliwości w świetle art. 213 § 2 k.p.c., tj. nie jest sprzeczne z prawem ani zasadami współżycia społecznego, nie zmierza też do obejścia prawa.
Sąd uwzględnił wniosek pozwanej i rozłożył należność na raty po 100 złotych miesięcznie.
Pozwana B. D. jest osobą bezrobotną. Nie posiada żadnego majątku Pracowała jako nauczycielka, jednak obecnie nie może znaleźć pracy. Pozwaną wraz z córką w wieku 13 lat utrzymuje mąż, który posiada emeryturę w wysokości 3.000,00 zł brutto. Rodzina pozwanej zamieszkuje w domu stanowiącym majątek odrębny męża pozwanej. Koszty utrzymania domu i rodziny wynoszą około 2500 zł miesięcznie, w tym opłaty za gaz butlowy w kwocie 50 zł, opłaty za telefon w kwocie 150 zł, opłaty za media w kwocie 100 zł, spłata kredytu hipotecznego w kwocie 450 zł, spłata kredytu w banku (...) w kwocie 200 zł. Ponadto pozwana co drugi miesiąc uiszcza opłaty za energię elektryczną w kwocie 350 zł. Spłaca również inne wierzytelności i kredyty, których łączna wysokość wynosi ok. 800 zł.
Zdaniem Sądu sytuacja bytowa pozwanej jest niewątpliwie ciężka i dochodzona przez powoda należność powinna zostać rozłożona na raty po 100 złotych miesięcznie zgodnie z art. 320 k.p.c.
Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.813,09 złotych, której wysokość wynika z zsumowania kwot 327,39 zł, 2.522,14 zł, 131,48 zł, 168,66 zł, 0,06 zł, 444,85 zł i naliczonych od powyższych kwot odsetek ustawowych za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej NBP i 5,5 pkt procentowych za okres od dnia wniesienia pozwu, tj. 28 czerwca 2016 roku do dnia wydania wyroku, tj. 10 maja 2017 roku.
Zgodnie z art. 481 § 2 k.c. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r. na mocy ustawy z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy – Kodeks cywilny i niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1830) - za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego należą się odsetki ustawowe w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 pkt procentowych. W razie opóźnienia w płatności każdej raty powodowi należą się od pozwanej odsetki w wyżej opisanej wysokości.
W związku z powyższym Sąd na podstawie przepisu art. 56 ustawy prawo telekomunikacyjne z dnia 16 lipca 2004 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 1489) orzekł jak wyżej.
Na podstawie art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył pozwanej kosztami postępowania na rzecz powoda, mając na uwadze jej trudną sytuację finansową i materialną oraz deklarowaną gotowość do dobrowolnego spłacenia wierzytelności dochodzonej pozwem.