Sygn. akt XI W 762/17
Dnia 16 maja 2017 roku
Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie XI Wydział Karny
w składzie:
Przewodniczący: SSR Michał Kowalski
Protokolant: Karolina Szczęsna
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2017 roku w W.
sprawy przeciwko P. U. (1)
synowi T. i W.
urodzonemu dnia (...) w W.
obwinionemu o to, że:
1. w dniu 18 września 2016 roku około godz. 12:50 przy ul. (...) v/v (...)w W. na terenie należącym do gminy prowadził sprzedaż waty cukrowej, popcornu, kukurydzy na gorąco poza miejscem wyznaczonym przez właściwe organy gminy,
tj. o wykroczenie z art. 60 3 § 1 kw,
2. w dniu 13 listopada 2016 roku około godz. 13:25 przy ul. (...) v/v (...) w W. na terenie należącym do gminy prowadził sprzedaż kukurydzy, hot-dogów, waty cukrowej oraz popcornu poza miejscem wyznaczonym przez właściwe organy gminy,
tj. o wykroczenie z art. 60 3 § 1 kw,
3. w dniu 3 grudnia 2016 roku około godz. 13:41 przy ul. (...) v/v (...) w W. na terenie należącym do gminy prowadził sprzedaż popcornu poza miejscem wyznaczonym przez właściwe organy gminy,
tj. o wykroczenie z art. 60 3 § 1 kw,
I. obwinionego P. U. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanych mu czynów;
II. na podstawie art. 118 § 2 kpw określa, że koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.
Sygn. akt XI W 762/17
P. U. (1) został obwiniony o to, że:
1. w dniu 18 września 2016 roku około godz. 12:50 przy ul. (...) v/v (...) w W. na terenie należącym do gminy prowadził sprzedaż waty cukrowej, popcornu, kukurydzy na gorąco poza miejscem wyznaczonym przez właściwe organy gminy,
tj. o wykroczenie z art. 60 3 § 1 kw,
2. w dniu 13 listopada 2016 roku około godz. 13:25 przy ul. (...) v/v (...) w W. na terenie należącym do gminy prowadził sprzedaż kukurydzy, hot-dogów, waty cukrowej oraz popcornu poza miejscem wyznaczonym przez właściwe organy gminy,
tj. o wykroczenie z art. 60 3 § 1 kw,
3. w dniu 3 grudnia 2016 roku około godz. 13:41 przy ul. (...) v/v (...) w W. na terenie należącym do gminy prowadził sprzedaż popcornu poza miejscem wyznaczonym przez właściwe organy gminy,
tj. o wykroczenie z art. 60 3 § 1 kw.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
P. U. (1) od 10 kwietnia 2015 roku prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) P. U. (1) i jest wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Rzeczypospolitej Polskiej. Przeważający przedmiot jego działalności według klasyfikacji PKD stanowią ruchome placówki gastronomiczne (56.10.B.).
W dniu 18 września 2016 roku około godziny 12:50 w W. przy ulicy (...) vis a vis numeru (...) obwiniony wykonywał usługi gastronomiczne polegające na przygotowywaniu waty cukrowej, popcornu oraz kukurydzy na gorąco. W dniu 13 listopada 2016 roku około godziny 13:25 przy ulicy (...) vis a vis numeru (...) wykonywał usługi gastronomiczne polegające na przygotowywaniu kukurydzy, hot-dogów, waty cukrowej i popcornu. W dniu 3 grudnia 2016 roku około godziny 13:41 przy ulicy (...) vis a vis numeru (...) wykonywał usługi gastronomiczne polegające na przygotowywaniu popcornu.
Miejsca, w których P. U. (1) prowadził wyżej wskazaną działalność gospodarczą, nie są miejscami wyznaczonymi przez (...) W. na prowadzenie sprzedaży.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody:
wyjaśnienia obwinionego P. U. (1) – k. 96;
zeznania świadka P. R. – k. 96;
notatki urzędowe – k. 1-7, k. 17-22, k. 39-42;
wpis z CEiIoDGRP – k. (...).
Obwiniony P. U. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu wykroczeń i wyjaśnił, że prowadził działalność – ruchome usługi gastronomiczne, a nie handel (k. 96).
Sąd zważył, co następuje:
Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego co do prowadzenia przez niego w przedmiotowych miejscach i czasie usług gastronomicznych - są one jasne i logiczne.
Stan faktyczny wskazany na wstępie uzasadnienia nie jest między stronami sporny i wynika z wszystkich wyżej wskazanych dowodów, które wzajemnie ze sobą korespondują. Nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby podważyć wiarygodność tychże dowodów.
Wykroczenie z art. 60 3 § 1 kw popełnia ten, kto prowadzi sprzedaż na terenie należącym do gminy lub będącym w jej zarządzie poza miejscem do tego wyznaczonym przez właściwe organy gminy. Miejscem popełnienia tego wykroczenia jest miejsce niewyznaczone przez właściwe organy gminy na terenie należącym do gminy lub będącym w jej zarządzie.
Jak wskazano wyżej, do znamion wykroczenia z art. 60 3 § 1 kw należy prowadzenie sprzedaży poza miejscem do tego wyznaczonym przez właściwe organy gminy. Przez pojęcie „prowadzenia sprzedaży” - wobec braku takiej definicji w Kodeksie wykroczeń - należy rozumieć, zgodnie z zasadami wykładni językowej i systemowej, sprzedaż w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 535 kc przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Zdaniem Sądu, zawieranie innych transakcji, np. zamiany, darowizny czy świadczenie usług nie prowadzi do realizacji znamion wykroczenia z art. 60 3 § 1 kw. Nie można treści przedmiotowego przepisu Kodeksu wykroczeń wykładać rozszerzająco.
W okolicznościach faktycznych sprawy niniejszej P. U. (1) świadczył usługi gastronomiczne polegające na przygotowywaniu kukurydzy na gorąco, hot-dogów, waty cukrowej oraz popcornu. W ocenie Sądu działalność obwinionego polegała na świadczeniu usług, tj. przygotowaniu konkretnego posiłku, a nie na dokonywaniu sprzedaży.
Należy także zauważyć, że działalność obwinionego została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Działalności pod pozycją 56.10.B – ruchome placówki gastronomiczne. Podklasa ta obejmuje działalność obwoźnych sprzedawców lodów, wózków z żywnością, przyczep gastronomicznych, związaną z przygotowywaniem żywności na straganach. Podklasa ta nie obejmuje handlu detalicznego, który został sklasyfikowany w dziale 47 Polskiej Klasyfikacji Działalności. W ocenie Sądu sprzedaż i prowadzenie działalności gastronomicznej stanowią odrębne od siebie i samodzielne rodzaje działalności gospodarczej.
Należy wreszcie wskazać, że w Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 24 kwietnia 2012 r., I SA/Gd 223/12, na który powołał się obwiniony, wskazano, że osoba świadcząca usługi gastronomiczne, nie dokonuje sprzedaży w rozumieniu art. 535 kc, nawet jeśli usługi te wykonuje w obrębie targowiska. Sąd orzekający w sprawie niniejszej podziela powyższe stanowisko w odniesieniu do okoliczności czynów zarzucanych obwinionemu.
Mając na uwadze powyższe, należy wskazać jeszcze raz, że działalność obwinionego P. U. (1) polega na świadczeniu usług gastronomicznych i nie stanowi prowadzenia sprzedaży w rozumieniu przepisu art. 60 3 § 1 kw. Tym samym obwiniony P. U. (1) swoim zachowaniem nie wypełnił znamion tegoż wykroczenia i nie popełnił zarzucanych mu czynów.
Sąd uniewinnił zatem P. U. (1).
O kosztach postępowania orzekł na podstawie art. 118 § 2 kpw.