Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w. T. III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Lidia Lenartowicz

Protokolant sekr. sądowy Kamil Roliński

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2017 r. w. T.

sprawy z powództwa: małoletniej E. J. działającej przez matkę M. J. (1)

przeciwko: M. K. (1) i A. K. (1)

o: alimenty

I.  zasądza od pozwanej M. K. (1) na rzecz mał. powódki E. J. alimenty w kwocie po 100 (sto) zł miesięcznie, płatne do rąk matki mał. powódki M. J. (1) poczynając od dnia 04.07.2016r. do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności każdej z rat

II.  zasądza od pozwanego A. K. (1) na rzecz mał. powódki E. J. alimenty w kwocie po 100 (sto) zł miesięcznie, płatne do rąk matki mał. powódki M. J. (1) poczynając od dnia 04.07.2016r. do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności każdej z rat

III.  zwalnia pozwanych w całości od kosztów sądowych oraz od kosztów procesu

IV.  zasądza od Skarbu Państwa – Kasy Sądu Rejonowego w. T. na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. J. K. wynagrodzenie w kwocie 1200 (jeden tysiąc dwieście) zł plus VAT z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanym : M. K. (1) i A. K. (1) z urzędu

V.  wyrokowi w pkt I i II nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 520/16

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2016r. M. J. (1) działająca w imieniu mał. powódki E. J. wniosła do tutejszego sądu pozew o zasądzenie alimentów przeciwko pozwanym : M. K. (1) i A. K. (1). Domagała się zasądzenia od pozwanych solidarnie na rzecz małoletniej wnuczki E. J. alimentów w wysokości po 200 zł miesięcznie, poczynając od dnia wniesienia pozwu oraz zasądzenie od pozwanych solidarnie na rzecz strony powodowej kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu M. J. (1) wyjaśniła, iż mał. E. J. jest jej córką ze związku nieformalnego z M. K. (2). Małoletnia mieszka z matką, a wyrokiem Sądu Rejonowego w. T. z dnia 14.10.2010r. M. K. (2) został zobowiązany do płacenia alimentów na córkę E. w kwocie po 400 zł miesięcznie. Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w. T. w dniu 10.10.2013r. zobowiązał się do płacenia alimentów na córkę w kwocie po 500 zł miesięcznie. Pomimo ugodowego zakończenia sprawy M. K. nie przekazywał dobrowolnie alimentów na rzecz mał. E. J.. Z tego względu M. J. złożyła wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko M. K. (2). Na dzień 13.05.2016r. zaległości ojca małoletniej z tytułu nie płacenia alimentów wynosiła (...) zł, a odsetki za opóźnienie (...) zł. M. J. otrzymuje od komornika alimenty w kwocie po

200 zł miesięcznie. Z uwagi na brak możliwości uzyskania terminowo alimentów od M. K. – koniecznym stało się wniesienie pozwu o alimenty przeciwko pozwanym – rodzicom M. K. : M. K. (1) i A. K. (1). Pozwani zostali wezwani do dobrowolnego łożenia alimentów na rzecz mał. E. J., ale odmówili partycypowania w kosztach utrzymania wnuczki. Usprawiedliwione potrzeby małoletniej to :

- wydatki związane z zakupem odzieży w skali roku (...)zł, (...)zł miesięcznie

- wydatki związane z czasem wolnym małoletniej : 171 zł miesięcznie

- wydatki związane z przypadającymi na małoletnią udziałem w kosztach utrzymania mieszkania wraz z zakupem środków chemii gospodarczej, środków czystości, higieny i kosmetyków : 323,50 zł miesięcznie

- wydatki związane z zakupem żywności i podręczników szkolnych dla małoletniej, telefonem komórkowym małoletniej, wypoczynkiem letnim i zimowym : 500 zł rocznie, 41,66 zł miesięcznie

- wydatki szkolne małoletniej 50 zł miesięcznie

- pozostałe pomoce naukowe, kieszonkowe, bilet miesięczny (...), lekarstwa i wizyty u specjalisty : (...)zł miesięcznie.

M. J. oceniła miesięczny koszt utrzymania mał. E. J. na kwotę (...)zł i jest on zaspokajany w miarę możliwości przez matkę dziecka i jej rodzinę. Matka mał. powódki jest zatrudniona w Szkole Podstawowej nr (...) w T. na stanowisku specjalisty ds. kadr i płac. Otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie w wysokości (...) zł brutto, (...) zł netto miesięcznie. M. J. (1) ma orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności wydane na stałe. Nie posada ona żadnych oszczędności gotówkowych jak i zgromadzonych na rachunkach bankowych. M. J. uczęszcza na kurs kadr i płac, by podnieść swoje kwalifikacje. Na opłacenie kursu zaciągnęła kredyt, który spłaca w ratach po 45.51 zł miesięcznie. Z uwagi na wysokość miesięcznych dochodów M. J. nie otrzymuje na córkę E. zasiłku rodzinnego czy świadczenia 500 plus.

W odpowiedzi na pozew z dnia 14.10.2016r. pozwani : M. K. (1) i A. K. (1) wnieśli o oddalenie powództwa oraz złożyli wniosek o zwolnienie ich w całości od kosztów sądowych i ustanowienie dla nich pełnomocnika z urzędu. Nie zgadzali się z wniesionym pozwem, zawsze deklarowali pomoc M. J. w każdej sprawie dotyczącej mal. E..

Pozwani stwierdzili, iż nie stać ich na łożenie alimentów na wnuczkę E.. Oprócz mał. powódki mają jeszcze 4 wnucząt i nigdy nie robili między nim różnicy. Od dnia narodzin E. pozwani starali się w miarę swoich możliwości wspierać M. J. i zaspokajać potrzeby wnuczki. Przez pewien czas obie mieszkały one u pozwanych. Po otrzymaniu mieszkania przez M. J. (1) pozwani starali się wyposażyć to mieszkanie w niezbędne przedmioty. Cały czas pozwani przekazują E. drobne kwoty i prezenty. D. wnuczce telewizor, rower, telefon komórkowy, zegarek. Małoletnia uczestniczy w uroczystościach rodzinnych pozwanych. Małoletnia na kontakt z ojcem, który przekazał jej 250 zł na zakup podręczników. Przekazuje jej też raz w tygodniu pieniądze na zakup karnetu lub biletu na przejazdy. W chwili obecnej leczenie M. i A. K. (1) pochłania część ich miesięcznych dochodów. W maju 2016r. pozwana wydała 200 zł na fizykoterapię, w sierpniu i wrześniu 2016r. 205 zł za USG jamy brzusznej i kolana oraz 150 zł za prywatną wizytę u ginekologa. Pozwani zakwestionowali podane w pozwie wydatki w kwocie

50 zł miesięcznie na leczenie mał. E. oraz zakup zegarka za (...)zł.

Ze względu na powyższe pozwani wnosili o oddalenie powództwa w całości.

Na rozprawie w dniu 27.10.2016r. pełnomocnik strony powodowej podtrzymał w całości złożony pozew.

Pozwani : M. K. (1) i A. K. (1) wnieśli o oddalenie powództwa.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w. T. z dnia 03.11.2016r. zwolniono pozwanych : M. K. (1) i A. K. (1) w całości od kosztów sądowych u ustanowiono dla nich pełnomocnika z urzędu, którego wyznaczyć miał Dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej w T..

Na rozprawie w dniu 21.02.2017r. pełnomocnik strony powodowej sprecyzował żądanie pozwu w ten sposób, iż domagał się zasądzenia od pozwanej M. K. alimentów w kwocie po 100 zł miesięcznie, poczynając od dnia wniesienia pozwu oraz zasądzenia od pozwanego A. K. alimentów w kwocie po 100 zł miesięcznie, poczynając od dnia wniesienia pozwu.

Pełnomocnik pozwanych wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanym z urzędu.

Takie stanowiska w sprawie pełnomocnicy stron zajmowali do momentu zakończenia przedmiotowego postępowania.

Sąd ustalił i zważył, co następuje :

- karta leczenia szpitalnego M. J. k. 118

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów w rozumieniu art. 245 kpc i art. 244 kpc, złożonych przez strony w niniejszej sprawie, których autentyczności żadna ze stron skutecznie nie zakwestionowała i których wiarygodność nie budziła wątpliwości Sądu.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie zeznań stron w zakresie ich aktualnej sytuacji materialnej, zdrowotnej oraz możliwości zarobkowych i usprawiedliwionych potrzeb, przyznając im walor wiarygodności w tej części, w jakiej znalazły potwierdzenie w złożonych przez strony dokumentach.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania matki małoletniej powódki

M. J. (1) w zakresie dotyczącym znajdowania się powódki w niedostatku, w zakresie wysokości wydatków na usprawiedliwione potrzeby małoletniej oraz istnienia możliwości zarobkowych i majątkowych matki powódki.

Na miano wiarygodnych nie zasługiwały zeznania pozwanych w tej części, która dotyczyła nieposiadania przez pozwanych możliwości

zarobkowych pozwalających na uiszczanie alimentów na rzecz małoletniej

powódki E. J. w wysokości po 100 zł miesięcznie od każdego z pozwanych.

W pozostałym zakresie Sąd przyznał walor wiarygodności

zeznaniom stron, ponieważ były one spójne, logiczne oraz znalazły

potwierdzenie w złożonych przez nie dokumentach.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Materialnoprawną podstawą żądania był art. 128 kro i 132 kro, zgodnie z którym obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo, przy czym obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.

Zgodnie z art. 133 kro rodzice obowiązani są do świadczeń

alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Należy zaznaczyć, że zgodnie z

art. 135 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego. Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokajane, wyznacza treść art. 96 kro, według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie – odpowiednio do jego uzdolnień – do pracy dla dobra społeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego), według zdolności, a także są zobowiązani do dostarczania rozrywek i zaspokajania potrzeby wypoczynku. Każde z rodziców winno zatem ponosić odpowiednią część wszystkich usprawiedliwionych wydatków związanych z utrzymaniem dziecka.

Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane na potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś – zakres i rodzaj potrzeb. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki przeznaczone na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku.

Zgodnie z treścią art. 135 kro drugą przesłanką wyznaczającą zakres świadczeń alimentacyjnych są możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Przez „możliwości zarobkowe i majątkowe" należy rozumieć nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskane z majątku zobowiązanego ale i te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Jak wynika natomiast z § 2 cytowanego przepisu poza powyższym wypadkiem dotyczącym alimentów należnych od rodziców na rzecz dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.

Zgodnie z art. 132 kro obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami. A zatem obowiązek alimentacyjny innych krewnych niż rodzice powstaje z chwilą, gdy wskutek przyczyn wskazanych w art. 132 kro uprawniony nie może w ogóle uzyskać albo nie może uzyskać na czas środków utrzymania od zobowiązanego w bliższej kolejności. Jeżeli w bliższej kolejności jest kilku zobowiązanych, obowiązek zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje wtedy, gdy uprawniony nie może uzyskać środków utrzymania od żadnego z zobowiązanych w bliższej kolejności, np. od żadnego z rodziców. Jeżeli kilku krewnych w tym samym stopniu jest zobowiązanych w dalszej kolejności, obowiązek alimentacyjny obciąża ich w częściach określonych w art. 129 § 2 kro.

W ocenie Sądu, mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy uzasadnione jest częściowe przerzucenie ciążącego na matce mał. powódki obowiązku alimentacyjnego na pozwanych. W niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki uzasadniające obciążenie dziadków małoletniej obowiązkiem alimentacyjnym w kwocie po 100 zł miesięcznie od każdego z nich.

W przedmiotowej sprawie M. J. jako

przedstawicielka ustawowa mał. E. J. dochodziła alimentów od dziadków swojej córki ze strony ojca małoletniej z uwagi na to, że nie mogła uzyskać ich od zobowiązanego w pierwszej kolejności ojca M. K. (2) w pelnej ustalonej zawartą w dniu 10.10.2013r. przed Sądem Rejonowy w. T. ugodą wysokosci tj. po 500 zł miesięcznie. W czasie gdy powództwo zostało wniesione komornik sądowy był w stanie wyegzekować od M. K. (2) alimenty w kwocie po 200 zł miesięcznie i taką kwotę przesyłał i przesyła matce małoletniej - co było w niniejszej sprawie okolicznością bezsporną. Na dzień 13 maja 2016 r. alimenty zaległe na rzecz powódki wynosiły (...) zł, odsetki – (...)zł. O. mał. powódki nadal nie przekazuje alimentów na córkę E. w ustalonej ugodą wysokości. Spełniona została zatem przesłanka z art. 132 kro, albowiem uzyskanie na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania od osoby zobowiązanej w bliższej kolejności (tj. ojca dziecka) jest częściowo niemożliwe.

Pamiętać należy, że jeśli jedno z rodziców jest całkowicie

niezdolne do wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego – obowiązek ponoszenia w całości ciężarów związanych z utrzymaniem i wychowaniem wspólnych dzieci – spoczywa w zasadzie na pozostałym rodzicu, dopiero gdyby zostało ustalone, że drugi z rodziców - mimo odpowiedniej staranności i wykorzystania wszystkich możliwości zarobkowych – nie jest w stanie w całości lub części sprostać swoim obowiązkom względem dziecka i z tego powodu dziecko mogłoby znaleźć się w niedostatku – w grę wchodził wówczas subsydiarny obowiązek dalszych krewnych, a w szczególności dziadków (por wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22.04.1974 r. sygn. akt III CRN 66/74, Lex nr 7468). Tak więc ciążący na rodzicach obowiązek utrzymania dzieci nie pozbawia dzieci prawa domagania się alimentów od dalszych wstępnych w przypadku, gdy rodzice nie są w stanie udzielać dzieciom wystarczających środków utrzymania i z tego powodu dzieci mógłby znaleźć się w niedostatku.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy podnieść, że w układzie rodzinnym małoletniej powódki istnieje osoba zobowiązana w bliższym stopniu, a więc matka. To ona przede wszystkim na mocy powołanych przepisów jest obowiązana do łożenia na utrzymanie dziecka. Tak więc Sąd rozstrzygając niniejszą sprawę badał kwestię możliwości uczynienia zadość obowiązkowi alimentacyjnemu przez rodzica, w szczególności ustalenie, czy matka mał. E. J. mimo

odpowiedniej staranności i wykorzystania wszystkich możliwości zarobkowych – nie jest w stanie w całości lub części sprostać swoim obowiązkom względem dziecka. Sąd czynił także ustalenia w zakresie pozostawania małoletniej powódki w niedostatku.

Miesięczny koszt utrzymania dziecka M. J. (1) oceniła na kwotę 1500 zł miesięcznie i w ocenie sądu nie jest to kwota

wygórowana. Małoletnia E. ma obecnie(...)lat i jest uczennicą I klasy (...) w T.. We wrześniu 2016r. M. J. wydała 700 zł na zakup podręczników i przyborów szkolnych dla córki. E. ma wadę wzroku i nosi okulary. W grudniu 2016r. nowe okulary dla niej kosztowały 400 zł. Pomimo tego, że maloletnia ma wadę zgryzu, M. J. nie stać na opłacenie prywatnego leczenia córki u ortodonty – nie jest ono dostępne w ramach NFZ.

Matka małoletniej powódki M. J. (1) ma obecnie(...)lata i z wykształcenia jest (...). J. jej dochod stanowi wynagrodzenie za pracę w Szkole (...) (...) w T. na stanowisku specjalisty ds. kadr, z wynagrodzeniem(...) zł netto miesięcznie.

M. J. nie otrzymuje świadczenia 500 plus ani zasiłku rodzinnego na córkę. Ma ona orzeczono lekki stopień niepełnosprawnosci na stałe, z uwagi na problemy z kręgosłupem. Matka mał. powódki nie ma własnego mieszkania. Wspólnie z córką zajmuje mieszkanie siostry J. J. (2), za które opłaca w całości świadczenia. W. one około 503 zł miesięcznie plus opata za zużycie wody 300 zł kwartalnie. M. J. nie może liczyć na wsparcie materialne siostry, a jej rodzice nie żyją.

W świetle powyższego, mając na uwadze sytuację małoletniej powódki, która pozostaje na utrzymaniu swojej matki, mając zapewnioną

częściowo realizację jej usprawiedliwionych potrzeb, należało przyjąć, iż cierpi ona niedostatek, co uzasadnia konieczność łożenia na jej rzecz przez zobowiązanych w dalszej kolejności dziadków ojczystych.

Sąd badał również, czy na realizację obowiązku alimentacyjnego pozwanych pozwalają ich majątkowe i zarobkowe przy uwzględnieniu ich własnych usprawiedliwionych potrzeb. Ze zgromadzonego materiału dowodowego w przedmiotowej sprawie wynika, iż sytuacja materialna i finansowa pozwanych, choć jest trudna, to nie jest niemożliwe, aby łożyli oni na utrzymanie swojej małoletniej wnuczki E. J.. W ocenie Sądu, powyższe okoliczności pozwalają im na systematyczne łożenie na utrzymanie wnuczki kwoty po 100 zł miesięcznie przez każdego z pozwanych. Oceniając możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanych, Sąd miał na uwadze, iż pozwani dobrowolnie przekazują wnuczce E. 30 zł tygodniowo. Z okazji ostatnich S. Bożego Narodzenia małoletnia otrzymała od całej rodziny pozwanych 630 zł. W trakcie przeprowadzonego postępowania dowodowego sąd uzwględnił, iż pozwani mają 4 dzieci i 5 wnuków.

Pozwana M. K. otrzymuje emeruturę w wysokosci (...) zł netto miesięcznie, a pozwany A. K. rentę z z tytułu częsciowej nizdolności do pracy przyznaną na stałe w wysokosci (...) zł netto miesięcznie. Pozwani na leki wydają łącznie 200 zł miesięcznie. Jedyny majątek pozwanych stanowi

3-pokojowe mieszkanie połozone w T. przy ul. (...). Świadczenia za to mieszkanie wynoszą łącznie (...) zł miesiecznie. Sąd zwrócił jednak uwagę na fakt, iż w mieszkaniu tym zamieszkuje obecnie 6 osób tj. M. i A. K. (1), ich syn M. K. (2) oraz ich syn G. z żoną i (...) – letnim synem. Pozwani zeznali, że synowie nie przekazują im na poczet świadczeń za mieszkanie żadnej kwoty. Zarówno M., G. jaki i żona G. pracują zawodowo. W ocenie sądu mają oni obowiązek wspierać materialnie rodziców, skoro zamieszkują w ich mieszkaniu i

korzystają z pradu, wody i gazu. Ś. za mieszkanie pozwanych powinny być zatem podzielone po równo na wszystkich sześciu domowników.

Jak już wyżej wskazano, matka małoletniej powódki nie jest w stanie samodzielnie w całości zaspokoić potrzeb córki, w związku z tym Sąd dokonując analizy możliwości zarobkowych zobowiązanych w dalszej kolejności uznał, że zasadnym będzie obciążenie obowiązkiem alimentacyjnym pozwanych. Sąd zwrócił uwagę w tym miejscu uwagę na fakt, że obowiązek alimentacyjny dziadków nie może polegać na przerzuceniu na nich niespełnionego obowiązku alimentacyjnego ojca dziecka, mogą oni bowiem być zobowiązani jedynie do takich świadczeń na jakie pozwalają ich możliwości majątkowe, przy uwzględnieniu również ich usprawiedliwionych potrzeb
(art. 135 § 1 kro) (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 października 1976 r., III CRN 205/76). W pozostałym zakresie potrzeby dziecka powinna pokryć jego matka, która nie jest co do zasady z obowiązku alimentacyjnego względem córki zwolniona. Obowiązek alimentacyjny dziadków, nie polega na przerzuceniu na nich, niespełnionego obowiązku alimentacyjnego rodziców dzieci. Błędne jest bowiem dość rozpowszechnione przekonanie, jakoby obowiązek alimentacyjny żyjących rodziców dzielił się na część ojczystą i macierzystą, a w razie niewykonania obowiązku przez np. ojca, powinni go wykonać jego krewni. Takie stanowisko jest sprzeczne z wyraźnym unormowaniem tej kwestii w kro (por. T. Domińczyk, w: K. Piasecki, Komentarz do Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 2000, s. 734; J. Gwiazdomorski, [w:] System Prawa Rodzinnego, s. 1004).

Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 132 kro, art. 133 kro i art. 135 kro Sąd Rejonowy w. T. uwzględnił powództwo w całosci i w punkcie I oraz II wyroku zasądził od pozwanej M. K. (1) oraz od pozwanego A. K. (1) alimenty na rzecz małoletniej powódki E. J. w kwocie po 100 zł miesięczne od każdego z nich, poczynając od dnia wniesienia pozwu tj. od 04.07.2016r.

W punkcie III wyroku zwolniono pozwanych w całości od

kosztów sądowych oraz od kosztów procesu. Podstawę prawną rozstrzygnięcia sądu w tym względzie stanowi art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. 1025 ze zm.)

Z uwagi na powyższe w pkt IV wyroku Sąd nakazał wypłacić ze Skarbu Państwa – Kasy Sądy Rejonowego w. T. na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwoakata J. K. wynagrodzenie w kwocie 1.200 zł plus VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanym z urzędu. Wynagrodzenie na rzecz pełnomocnika pozwanych w wysokości 1 200 zł plus VAT ustalono na podstawie § 8 pkt 3 zw. z § 10 ust. 1 pkt 9 i ust. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokacie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tj. Dz. U. Z dnia 5 listopada 2015).

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano wyrokowi z urzędu na mocy art. 333 § 1 pkt 1 kpc, o czym orzeczono w punkcie V sentencji wyroku.