Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Anna Lasko

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02 sierpnia 2017 r. w K.

sprawy z powództwa A. M.

przeciwko (...) Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I  zasądza od strony pozwanej (...) Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powódki A. M. kwotę 5.800,00 zł (pięć tysięcy osiemset 00/100 złotych) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi następująco:

- od kwoty 5.000,00 zł od dnia 05.05.2016r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 800,00 zł od dnia 23.03.2017r. do dnia zapłaty,

II  dalej idące powództwo oddala,

III  zasądza od strony pozwanej (...) Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powódki A. M. kwotę 386,72 zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV  nakazuje stronie pozwanej (...) Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze) kwotę 760,22 zł tytułem części opłaty oraz wydatków, od których powódka była zwolniona, zaś pozostałe koszty sądowe zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt I C 737/16

UZASADNIENIE

Powódka A. M. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od strony pozwanej (...) Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 5 000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 01.05.2016 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych wraz z kosztami zastępstwa adwokackiego. Uzasadniając swoje stanowisko podała, iż w dniu 11.03.2016 r. miał miejsce wypadek samochodowy, do którego doszło z winy kierującego pojazdem R. (...). Powódka podała, że w wyniku wypadku doznała obrażeń ciała w postaci urazu kręgosłupa, urazu głowy ze wstrząśnieniem mózgu przez co musiała podjąć leczenie w poradni chirurgicznej, rehabilitacyjnej i neurologicznej. Ponadto do dnia dzisiejszego odczuwa negatywne skutki na zdrowiu po przebytych urazach. Powódka za pośrednictwem pełnomocnika zgłosiła roszczenie odszkodowawcze do pozwanego precyzując roszczenie na kwotę 10 000,00 zł z tytułu zadośćuczynienia za doznaną w wypadku krzywdę. W wyniku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił A. M. kwotę 1 200,00 zł tytułem zadośćuczynienia. Powódka nie zgadza się z wysokością sumy przyznanej tytułem zadośćuczynienia, bowiem kwota ta powinna być odpowiednio wyższa. W toku sprawy powódka rozszerzyła pierwotne żądanie pozwu o dodatkową kwotę 5 000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia rozszerzenia powództwa do dnia zapłaty( k-83-84).

Strona pozwana (...) Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości, zasądzenie od powódki na ich rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Uzasadniając swoje stanowisko strona pozwana potwierdziła, iż wypadek został jej zgłoszony i zarejestrowany jako szkoda nr (...), oraz że przeprowadzone zostało postępowanie likwidacyjne na podstawie złożonych przez powódkę dokumentów oraz opinii lekarzy specjalistów. Strona Pozwana ustaliła świadczenie z tytułu zadośćuczynienia łącznie na poziomie 1 200,00 zł. Ustalona i wypłacona kwota zadośćuczynienia jest zdaniem (...) Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. odpowiednia, gdyż uwzględnia doznany przez powódkę rozmiar obrażeń będących następstwem wypadku oraz związanych z nim cierpień fizycznych, które powódka chwilowo odczuwała. Strona pozwana kwestionuje wysokość dochodzonej kwoty z tytułu zadośćuczynienia z uwagi na fakt, iż jest ona nieodpowiednia do rozmiaru doznanej krzywdy oraz w jej ocenie nie została udowodniona, a powódka w żaden sposób nie wykazała, iż negatywne następstwa miały charakter długotrwały i rzutowały w jakikolwiek sposób na jej przyszłość. W ocenie strony pozwanej w realiach niniejszej sprawy nie może być mowy o poważnych obrażeniach ani konieczności długotrwałego leczenia, a są to okoliczności kluczowe dla ustalenia zadośćuczynienia.

SĄD USTALIŁ NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY

W dniu 11 marca 2016 r. miał miejsce wypadek drogowy spowodowany przez kierującego pojazdem marki R. (...) o nr rej. (...) doprowadzając do zderzenia z pojazdem, którego pasażerem była powódka w wyniku którego doznała obrażeń ciała. Pojazd sprawcy wypadku był ubezpieczony w zakresie OC posiadaczy pojazdów w (...) Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W..

Okoliczność bezsporna

W wyniku wypadku powódka A. M. doznała urazu kręgosłupa, urazu głowy ze wstrząśnieniem mózgu. Bezpośrednio po wypadku karetką pogotowia ratunkowego została przewieziona do szpitala w W., gdzie lekarz neurolog określił jej stan jako prawidłowy. Tego samego dnia opuściła szpital, jednak po powrocie do domu nasiliły się u powódki ból i zawroty głowy, w związku z czym została hospitalizowana na oddziale chirurgicznym Szpitala w K. na okres 3 dni, gdzie rozpoznano u niej wstrząśnienie mózgu. W związku z doznanymi obrażeniami podjęła leczenie w poradni chirurgicznej, rehabilitacyjnej, neurologicznej. Przebywała ona na zwolnieniu lekarskim od 13.03.2016 r. do 22.04.2016 r.

Dowód:

- kserokopią karty Informacyjnej (...) z dnia 11.03.2016 r. (k-10)

- kserokopia skierowania do poradni neurologicznej ( k-12)

- kserokopia karty informacyjnej leczenia szpitalnego z dnia 18.03.2016 r. (k: 13- 14)

- kserokopia skierowania na zabiegi fizjoterapeutyczne (k-17)

- kserokopie zaświadczeń L4 3x ( k: 19-21)

- przesłuchanie powódki A. M. na rozprawie w dniu 19.10.2016 r. (k: 58v, 105)

- opinia wydana przez biegłego lekarza sądowego z dnia 12.01.2017 r. (k: 63-66)

Dnia 01.04.2016 r. powódka za pośrednictwem pełnomocnika zgłosiła roszczenie odszkodowawcze do pozwanego precyzując roszczenie na kwotę 10000,00 zł z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Dowód:

- kserokopia pisma z dnia 01.04.2016 r. (k-22)

(...) S.A. w wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego wypłacił powódce łącznie kwotę 1 200,00 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną w następstwie wypadku krzywdę.

Dowód:

- kserokopia pisma z dnia 05.05.2016 r.

Powódka nie zgodziła się ze stanowiskiem strony pozwanej, dlatego wezwała ją do zapłaty łącznej kwoty 10 000,00 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną w następstwie wypadku krzywdę.

Dowód:

- kserokopia pisma z dnia 12.05.2016 r.

Strona pozwana zaproponowała zawarcie ugody na łączną kwotę 2 400,00 zł, która nie została przyjęta przez powódkę.

Dowód:

- kserokopia pisma z dnia 08.06.2016 r. (k- 30)

Łączny procentowy uszczerbek na zdrowiu powódki wynosi 5%.

Dowód:

- opinia wydana przez biegłego lekarza sądowego z dnia 12.01.2017 r. (k: 63-66)

SĄD ZWAŻYŁ CO NASTĘPUJE

Bezspornym jest, że w dniu 11 marca 2016 r. miał miejsce wypadek samochodowy, w wyniku którego poszkodowana została powódka A. M. doznając obrażeń ciała. Odpowiedzialność strony pozwanej wynika z umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody spowodowane w związku z ruchem tych pojazdów.

Odpowiedzialność strony pozwanej (...) S.A. opiera się na art. 822 § 1 k.c. zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Istotą opisywanego ubezpieczenia jest wejście ubezpieczyciela na podstawie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w sytuację prawną ubezpieczającego, w zakresie ponoszonej przez niego odpowiedzialności odszkodowawczej. Bezspornym jest, że pojazd sprawcy wypadku komunikacyjnego ubezpieczony był w zakresie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej, która wypłaciła powódce w ramach postępowania likwidacyjnego tytułem zadośćuczynienia kwotę 1 200,00 zł. Uważała ona, iż przyznana kwota w pełni odpowiada skutkom powyższego wypadku i uwzględnia w całości rozmiar doznanego urazu, a tym samym poniesionej krzywdy.

Powódka nie zgadzała się z przyznanym przez stronę pozwaną odszkodowaniem w związku z tym w niniejszym postępowaniu dochodziła od niej zadośćuczynienia w kwocie w wysokości 10 000,00 zł, zgłaszając to żądanie w 2 ratach - raz 5 000,00 zł i drugi raz 5 000,00 zł-, co w sumie dałoby na rzecz powódki kwotę 11 200,00 zł. W myśl art. 445 § 1 k.c. sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Zadośćuczynienie ma na celu przede wszystkim złagodzenie cierpień fizycznych i psychicznych, zarówno tych już doznanych, jak i tych które mogą wystąpić w przyszłości. Ma ono charakter całościowy i powinno stanowić rekompensatę pieniężną za całą krzywdę doznaną przez powódkę. Prawo do zadośćuczynienia jest kwestią bezsporną w wyżej opisanym stanie faktycznym, pozostaje do rozważenia kwestia wysokości sumy zadośćuczynienia i na podstawie jakich okoliczności powinna być ustalana. Zdaniem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z 12 IV 1972 r., II CR 57/72 ,, określenie wysokości zadośćuczynienia powinno być dokonane z uwzględnieniem wszystkich okoliczności mających wpływ na rozmiar doznanej krzywdy, czasu trwania jego cierpień”.

Podstawą do zasądzenia w niniejszej sprawie określonej kwoty na rzecz powódki jest ustalenie przede wszystkim właściwej kwoty zadośćuczynienia jaka w ocenie Sądu należy się powódce, przy jednoczesnym uwzględnieniu kwoty jaką zapłaciła strona pozwana w czasie postępowania likwidacyjnego. Przy ustalaniu sumy zadośćuczynienia istotny wpływ ma także ustalony uszczerbek na zdrowiu. W toku postępowania długotrwały uszczerbek na zdrowiu powódki został określony przez biegłego sądowego na 5%. Jego zdaniem obrażenia doznane przez powódkę nie miały i nie będą miały istotnego wpływu na funkcjonowanie organizmu powódki, jednocześnie jednak konsekwencje wypadku miały długotrwały charakter co wyraża się w ustalonym długotrwałym uszczerbku na zdrowiu.

Sąd ocenił należne A. M. zadośćuczynienie na kwotę 7 000,00 zł. Skoro została wypłacona w toku postępowania likwidacyjnego kwota 1 200,00 zł, to pozostała kwota 5 800,00 zł. O przyznaniu tej kwoty zadecydował z jednej strony fakt, iż u powódki nie nastąpił trwały uszczerbek na zdrowiu, nie było inwazyjnego leczenia, z drugiej strony fakt długiej niezdolności do pracy, konieczność noszenia kołnierza ortopedycznego i potrzeba leczenia szpitalnego w związku ze wstrząśnieniem mózgu wskazują, że rozmiar cierpień u powódki był większy niż w typowych sytuacjach gdzie doszło do urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego. Cierpienia związane z bólami głowy wywołane stłuczeniami, podrażnieniami korzeni nerwowych szyjnych musiały być uciążliwa dolegliwością dla młodej osoby, jaką jest powódka. W tym stanie rzeczy ustalone zadośćuczynienie spełni swój walor kompensacyjny.

Odsetki od kwoty 5 000,00 zł zasądzone zostały od dnia 05.05.2016 r. do dnia zapłaty, gdyż takie rozstrzygnięcie znajduje uzasadnienie w treści przepisów art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Skoro zgłoszenie szkody nastąpiło 05.04.2016 r. wraz z żądaniem zapłaty kwoty 10 000,00 zł, to po upływie 30 dni roszczenie odszkodowawcze powinno zostać spełnione. Zasadne jest zatem domaganie się odsetek od dnia 05.05.2016 r. od kwoty 5 000,00 zł. Powódka rozszerzając powództwo wnosiła o odsetki od dnia rozszerzenia powództwa i tak też sąd zasądził od kwoty 800,00 zł od dnia 23.03.2017 r., uzasadnione było to tym, że już wcześniej było zgłoszone żądanie kwoty.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu o czym orzeczono w punkcie II wyroku.

O kosztach procesu w punkcie III i IV wyroku rozstrzygnięto na podstawie art. 100 zdanie pierwsze k.p.c. rozdzielając je stosowanie do wyniku postępowania. Powódka wygrała sprawę w 58 %, natomiast strona pozwana w 42%. Oznacza to, iż powódce z tytułu kosztów procesu należał się zwrot kwoty 1 401,86 zł (2 417,00 zł x 58 %), a stronie pozwanej kwoty 1 015,14 zł (2 417,00 zł x 42 %). Po ich rozliczeniu, z tytułu kosztów procesu pozwana powinna zapłacić na rzecz powoda kwotę 386,72 zł (1 401,86 zł – 1 015,14 zł).

Ponadto zasądzono od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 760,22 zł, jest to 58% opłat (250,00 zł + 250,00zł= 500,00zł) i kosztów biegłego (810,72zł) od których powódka była zwolniona. W takim bowiem zakresie strona pozwana przegrała sprawę i orzeczenie w tej mierze znajduje uzasadnienie w treści art. 113 ustawy z 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. nr 623). Ten sam przepis stanowi podstawę do zaliczenia pozostałych kosztów na rachunek Skarbu Państw w zakresie kosztów powódki, która była od nich zwolniona.