Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 98/17

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Przemysław Majkowski

Protokolant : st. sekr. sąd. Iwona Bartel

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2017 r. w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank SA z siedzibą w W.

przeciwko S. D. i E. D.

o zapłatę

1.  zasądza solidarnie od pozwanych S. D. i E. D. na rzecz powoda (...) Bank SA z siedzibą w W. kwotę 248.258,84 ( dwieście czterdzieści osiem tysięcy dwieście pięćdziesiąt osiem 84/100 ) zł z umownymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty 227.836,21 ( dwieście dwadzieścia siedem tysięcy osiemset trzydzieści sześć 21/100) zł od dnia 28 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty, z zastrzeżeniem, że wysokość odsetek nie może w żadnym czasie przekroczyć dwukrotności sumy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych,

2.  zasądza solidarnie od pozwanych S. D. i E. D. na rzecz powoda (...) Bank SA z siedzibą w W. odsetki ustawowe za opóźnienie liczone od kwoty 6.273,98 ( sześć tysięcy dwieście siedemdziesiąt trzy 98/100) zł od dnia 14 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty,

3.  zasądza solidarnie od pozwanych S. D. i E. D. na rzecz powoda (...) Bank SA z siedzibą w W. odsetki ustawowe za opóźnienie liczone od kwoty 13.886,89 (trzynaście tysięcy osiemset osiemdziesiąt sześć 89/100 ) zł od dnia 14 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty,

4.  zasądza solidarnie od pozwanych S. D. i E. D. na rzecz powoda (...) Bank SA z siedzibą w W. kwotę 3.454,32 ( trzy tysiące czterysta pięćdziesiąt cztery 32/100) zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

5.  wyrokowi w pkt. 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 98/17

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy Lublin Zachód w Lublinie przekazał Sądowi Okręgowemu pozew G. (...) Bank w W. o zapłatę przez pozwanych E. D. i S. D. kwoty 248.258,20 zł. (postanowienie k. 8, pozew k. 2-7).

Odpisy pozwu doręczono pozwanym w dniu 26 kwietnia 2017r. (k. 132,133).

Pozwani pozostali bierni, nie złożyli odpowiedzi na pozew, nie stawili się na wyznaczoną rozprawę i nie zajęli stanowiska w sprawie.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Powód zawarł z pozwanymi w dniu 12 grudnia 2005r. umowę kredytu hipotecznego nr (...). W dniu 13 kwietnia 2012r, strony zawały aneks do umowy. ( dowód: odpis umowy k. 16,17v., aneksu k. 19 -21)

Pozwani nie spłacali kredytu w terminie skutkiem czego powód wypowiedział umowę pismem z dnia 5 kwietnia 2016r. (dowód: odpis oświadczenia k. 27- 32).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 339 k.p.c. w sytuacji gdy pozwani nie stawili się na rozprawę sąd wydał wyrok zaoczny przyjmując za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, piśmie procesowym doręczonym pozwanym przed rozprawą gdyż nie budziły one uzasadnionych wątpliwości ani nie zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Znalazły nadto potwierdzenie w wyciągu z ksiąg bankowych i zestawienia salda zadłużenia pozwanych po wypowiedzeniu umowy i postawieniu kredytu w stan natychmiastowej wymagalności.

Powód przedstawił na okoliczność obecnej wysokości wierzytelności dokument w postaci wyciągu z ksiąg bankowych. Co prawda dokument ten z dniem 20 lipca 2013 r. w postępowaniu cywilnym utracił moc dokumentu urzędowego (wraz ze zmianą art. 95 ustawy Prawo bankowe), to jednak dane w nim wyszczególnione nie zostały w żaden sposób zakwestionowane w toku procesu, a sąd nie miał podstaw by prowadzić czynności sprawdzające z urzędu. Dokumenty zaoferowane przez Bank jako dowody miały charakter dokumentów prywatnych i w takim zakresie w jakim ich prawdziwość nie była podważana, zawarte w nich oświadczenia zostały uznane za zgodne z prawdą (art. 253 k.p.c.). Sam fakt, że wyciąg z ksiąg rachunkowych nie posiada charakteru dokumentu urzędowego nie przesądza o braku możliwości konstruowania na tej podstawie przez Sąd ustaleń faktycznych i wysnucia wniosków, że pozwani ponoszą odpowiedzialność z tytułu niespłaconych należności kredytowych. Ponadto dokonując konfrontacji przedłożonego wyciągu z ksiąg bankowych z innymi dowodami, a w szczególności z umową kredytu i wezwaniami do zapłaty, należy stwierdzić, że pozwani posiadali zadłużenie z tytułu umowy kredytu na dzień wniesienia pozwu. Dokument ten ma charakter dokumentu prywatnego, jednakże nie stanowi on jedynego w sprawie dowodu na okoliczność istnienia i wysokości zadłużenia. Dowodem tym jest, przede wszystkim umowa kredytowa i brak dowodu na jej wykonanie przez pozwanych. Powód wzywał pozwanych do zapłaty nieuiszczonych w terminie rat kredytowych, a wobec dalszego braku zapłaty, zgodnie z postanowieniami umowy, wypowiedział ją i wezwał pozwanych do zapłaty całej należności. Był do tego uprawniony, ponieważ, zgodnie z postanowieniami umowy jej wypowiedzenie skutkowało postawieniem w stan wymagalności całej należności kredytowej.

Odpowiedzialność pozwanych ma charakter solidarny gdyż oboje zawarli umowę kredytowa z powodem. ( art. 366 k.c.).

Sąd orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie, z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).