Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2017 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W.

przeciwko A. K.

o zapłatę Nc-e 536776/17

I.  zasądza od pozwanego A. K. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 3005,03 zł ( trzy tysiące pięć 03/100), w tym od kwoty 2616,56 złotych z odsetkami umownymi w wysokości zmiennej stopy procentowej stanowiącej czterokrotność obowiązującej stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 27.03.2017 do dnia zapłaty, przy czym wysokość tych odsetek nie może być wyższa niż odsetek maksymalnych za opóźnienie,

II.  zasądza od pozwanego A. K. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 120, 69 zł ( sto dwadzieścia 69/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

Sygn. akt I C 609/17 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) S.A. we W. w pozwie przeciwko A. K. domagał się zasądzenia kwoty 3.005,03 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 27 marca 2017 roku do dnia zapłaty, liczonymi od kwoty 2.616,56 złotych. Nadto, domagał się zasądzenia zwrotu kosztów sądowych według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód twierdził, iż wierzytelność objęta żądaniem pozwu wynika z umowy kredytu na zakup towaru/usług nr (...) zawartej przez strony w dniu 15 lutego 2016 roku. Na jej podstawie powód udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 3.031,83 złotych, a pozwany zobowiązał się do spłaty tej kwoty zgodnie z harmonogramem spłat. Pomimo wezwań pozwany nie wywiązał się ze swego obowiązku i całość zadłużenia stała się wymagalna z dniem 29 stycznia 2017 roku. Na wartość roszczenia dochodzonego w niniejszej sprawie składały się następujące kwoty: 2.616,56 złotych tytułem należności głównej, 173,47 złotych tytułem odsetek za okres od dnia 15 lutego 2016 roku do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg banku oraz 215 złotych tytułem kosztów, opłat i prowizji.

Pozwany A. K. na rozprawie w dniu 27 lipca 2017 roku nie kwestionował roszczeń powoda. Wskazał, iż nie miał środków na spłatę zadłużenia i ma świadomość ciążącego na nim zobowiązania.

Sąd ustalił, co następuje:

Dnia 15 lutego 2016 roku pozwany A. K. oraz powód (...) Bank (...) S.A. we W. zawarli umowę kredytu na zakup towaru/usługi o nr (...). Na jej podstawie powód udzielił pozwanemu kredytu w łącznej wysokości 3.031,86 złotych, zaś pozwany zobowiązał się do zwrotu w 24 miesięcznych ratach całkowitej kwoty kredytu do dnia 15 każdego miesiąca, począwszy od 15 marca 2016 roku. Kwota miesięcznej raty kredytu wynosiła 130,56 złotych. Zgodnie z zapisem umowy miesięczne raty zaliczane były w pierwszej kolejności na pokrycie wymagalnych spłat miesięcznych, począwszy od najstarszych płatności w kolejności: kapitał, odsetki, zaległe opłaty, inne koszty, odsetki karne. Za opóźnienie w spłacie raty lub jej części, kredytodawca uprawniony był do naliczania odsetek od zadłużenia przeterminowanego wskazanych w umowie (tj. 14%) W umowie przewidziano również, że w razie opóźnienia w spłacie minimum 2 pełnych rat, po uprzednim wezwaniu kredytobiorcy listem zwykłym do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, kredytodawca będzie mógł wypowiedzieć umowę kredytu z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia. Po upływie zaś okresu wypowiedzenia całość wierzytelności staje się natychmiast wymagalna. Do umowy kredytu został załączony harmonogram spłaty pożyczki.

(dowód: umowa kredytu wraz z załącznikami oraz harmonogramem spłat k. 18-32)

Pozwany na poczet należności z umowy pożyczki dokonał wpłat:

- w dniu 5 maja 2016 roku kwoty 131 złotych,

- w dniu 14 marca 2017 roku kwoty 307,39 złotych,

(dowód: zestawienie wpłat k. 33)

W dniu 11 grudnia 2016 roku powód sporządził oświadczenie o wypowiedzeniu umowy z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia. Oświadczenie powoda zostało wysłane i skutecznie doręczone na wskazany w umowie przez pozwanego adres korespondencyjny.

(dowód: oświadczenie o wypowiedzeniu umowy wraz z potwierdzeniem odbioru k. 34-35)

Powód w dniu 26 marca 2017 roku sporządził wyciąg z ksiąg banku, w którym stwierdził, że zadłużenie pozwanego z tytułu umowy kredytu nr (...) na dzień wystawienia wyciągu wynosi 3.005,03 złotych, na co składały się kwoty: 2.616,56 złotych tytułem kapitału, 173,47 złotych tytułem odsetek za okres od dnia 15 lutego 2016 roku do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg banku oraz 208,96 złotych tytułem kosztów, opłat i prowizji.

(dowód: wyciąg z ksiąg banku k. 17)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie zarówno co do zasady, jak i co do wysokości.

Ustalenia stanu faktycznego Sąd poczynił w oparciu o dokumenty przedłożone przez powoda w postaci umowy kredytu, zestawienia wpłat, wypowiedzenia umowy oraz wyciągu z ksiąg banku. Dokumenty te były ze sobą zgodne i tworzyły spójny obraz stanu faktycznego, który przez pozwanego nie był w żaden sposób kwestionowany.

Zgodnie z przepisem art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (j.t. Dz.U. 2016r., poz. 1988 ze zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Zgodnie zaś z przepisem art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (t.j. Dz.U. 2014r., poz. 1497 ze zm.) przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 złotych albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi.

W warunkach niniejszej sprawy zawarcie przez pozwanego (...) Bank (...) S.A. we W. umowy kredytu było niewątpliwe i niekwestionowane przez pozwanego. Okoliczność tą potwierdza zwłaszcza umowa kredytu dołączona do pozwu. Z treści tej umowy wynika, że pozwany zobowiązał się spłacić kredyt w 24 miesięcznych ratach płatnych do dnia 15 każdego miesiąca począwszy od 15 marca 2016 roku, a kwota miesięcznej raty wynosiła 130,56 złotych. Wymagalne raty miesięczne zaliczane były w pierwszej kolejności na pokrycie wymagalnych spłat miesięcznych począwszy od najstarszych płatności w kolejności: kapitał, odsetki, zaległe opłaty, inne koszty, odsetki karne. W przypadku braku spłaty lub opóźnień w płatności bank był uprawniony do naliczenia odsetek od zadłużenia przeterminowanego.

Z dokumentów załączonych przez powoda wynika, że pozwany dokonał spłaty kredytu w części tj. do kwoty 438,39 złote. Pozwany nie kwestionował wiarygodności przedłożonych dokumentów oraz sposobu rozliczenia dokonanych przez niego wpłat. Z tych też względów Sąd uznał, że żądanie powoda zasługuje na uwzględnienie.

Wobec powyższego, Sąd na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.005,03 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości zmiennej stopy procentowej stanowiącej czterokrotność obowiązującej stopy kredytu lombardowego NBP naliczonymi od kwoty 2.616,56 złotych od dnia 27 marca 2017 roku do dnia zapłaty złotych, przy czym w związku z wejściem w życie w dniu 1 stycznia 2016 roku nowelizacji kodeksu cywilnego (ustawy z dnia 9 października 2015 r. (Dz.U.2015.1830) zmieniającej m.in. art. 481 k.c. zastrzeżono, iż odsetki te nie mogą przekraczać odsetek maksymalnych za opóźnienie w wysokości aktualnie obowiązującej.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 2 k.p.c. zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 120,69 złotych tytułem kosztów procesu, na które składały się: 100 złotych tytułem opłaty od pozwu, 3,69 złotych tytułem poniesionych przez powoda kosztów notarialnych oraz 17 złotych tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

S., dnia 10 sierpnia 2017 roku