Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Złotoryi II Wydział Karny w składzie:

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej---------------------

po rozpoznaniu w dniu 02 sierpnia 2017 r. w Złotoryi

sprawy

M. P.

urodz. (...) w L.

syna J. i A. z d. W.

oskarżonego o to, że:

w dniu 5 czerwca 2016 r. około godz. 22.10 na drodze krajowej nr (...) na 53 km 1 hm umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki O. (...) o nr rej. (...) zaniechał właściwej obserwacji przedpola jazdy na łuku drogi przekroczył oś jezdni i zderzył się z prawidłowo jadącym motocyklem marki B. o nr rej. (...) kierowanym przez D. B., który w wyniku zdarzenia doznał obrażeń obu kończyn dolnych, pod postacią złamania otwartego kości obydwu podudzi co spowodowało naruszenie czynności narządów ciała jakimi są kończyny dolne, obrażeń tułowia pod postacią złamania talerza prawej kości biodrowej, złamania panewki prawego stawu biodrowego oraz złamania kości kulszowej prawej co spowodowało naruszenie czynności narządów ciała na czas powyżej dni siedmiu w stopniu średnim przy czym czyn ten popełnił znajdując się pod wpływem działania substancji psychotropowej w postaci metamfetaminy o stężeniu we krwi nie mniejszym niż 344ng/ml oraz substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o stężeniu we krwi nie mniejszym niż 84 ng/ml,

tj. o czyn z art. 177§1 kk w zw. z art. 178§1 kk,

I  uznaje oskarżonego M. P. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w części wstępnej wyroku, stanowiącego występek z art. 177§1 kk
w zw. z art. 178§1 kk i za to na podstawie art. 177§1 kk w zw. z art. 178§1 kk skazuje go na karę 1 (jeden) roku i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

II  na podstawie art. 42§2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięć) lat, a na podstawie art. 63§4 kk na poczet tego środka karnego zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od 05 czerwca 2016 r. do dnia uprawomocnienia się wyroku;

III  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego kwotę 840 złotych, tytułem poniesionych przez niego wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika;

IV  na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe i wymierza mu opłatę w kwocie 300 złotych.

.

Sygn. akt II K 81/17

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 423§1a kpk, sąd ograniczył uzasadnienie wyroku do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu.

Sąd zważył, co następuje:

Wymierzając oskarżonemu karę (którą sąd mógł wymierzyć w granicach do czterech lat i sześciu miesięcy pozbawienia wolności) sąd, stosownie do treści art. 53 kk, wziął pod uwagę przede wszystkim stopień winy i społecznej szkodliwości jego czynu, które uznał za sytuujące się na poziomie wysokim. Oskarżony bowiem w sposób drastyczny naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, gdyż na ruchliwej drodze (o statusie drogi krajowej, na której normalny, nie mogący zostać uznanym za minimalny, ruch odbywa się nawet w porze wieczornej) zjechał na pas jezdni przeznaczony dla ruchu pojazdów, jadących z przeciwnego kierunku i czołowo zderzył się z motocyklistą. Ponadto, doznane przez pokrzywdzonego obrażenia ciała, jakkolwiek mieszczące się w granicach wskazanych w art. 157§1 kk (tzw. „średni uszczerbek na zdrowiu”), należy uznać – właśnie w tych ramach - za poważne (pokrzywdzony dotąd nie odzyskał pełnej sprawności fizycznej).

Oskarżony prowadził samochód osobowy pod wpływem środków odurzających w znaczny sposób przekraczając normę (rozumianą jako granica między tożsamym wykroczeniem z art. 87§1 kw a przestępstwem z art. 178a§1 kk, gdyż wedle opinii z k. 48 w przypadku amfetaminy i metaamfetaminy już zawartość tych substancji przekraczająca 50 ng/ml tożsama jest ze stanem nietrzeźwości).

Sąd uwzględnił potrzeby prewencji indywidualnej, mające istotne znaczenie dla oskarżonego, będącego osobą młodą, wobec której konieczna jest stanowcza reakcja, mająca zapobiec popełnieniu przez niego przestępstwa w przyszłości. Szczególnie, że oskarżony miał już wcześniej incydent związany z posiadaniem narkotyków, za co miał w 2016 r. warunkowo umorzone postępowanie. Sąd wziął także pod uwagę względy prewencji generalnej, związane z dość znaczną ilością podobnych występków (polegających na prowadzeniu pojazdu mechanicznych w stanie nietrzeźwości czy pod wpływem środka odurzającego), mimo surowej polityki karnej ustawodawcy w tym zakresie i licznych informacji medialnych o dużej liczbie zatrzymywanych nietrzeźwych kierowców. Uwzględniając potrzeby prewencji generalnej, sąd miał na uwadze także konieczność podkreślenia znaczenia przestrzegania zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, których naruszanie i powodowanie wypadków częstokroć wiąże się z wysokimi kosztami społecznymi (akcje ratunkowe, zablokowany ruchu, koszty leczenia ofiar).

Wymierzając karę, z uwagi na to, iż oskarżony M. P. ma status sprawcy młodocianego, sąd wziął pod uwagę także względy wychowawcze. Sąd nie stracił z pola widzenia młodego wieku oskarżonego, podjętego przez niego leczenia odwykowego oraz deklarowanych przeprosin wobec pokrzywdzonego. W ocenie sądu jednak okoliczności te nie mają fundamentalnego znaczenia wobec wspomnianej już znacznej szkodliwości społecznej czynu i wysokiego stopnia winy. Z tego powodu, w ocenie sądu, funkcję wychowawczą i prewencyjną kary w sposób właściwy spełni jedynie kara pozbawienia wolności w wymiarze jednego roku i sześciu miesięcy. W ocenie sądu bowiem, w przypadku oskarżonego jedynie kara dolegliwa, adekwatna do wysokiego stopnia winy, sprawi, iż wyciągnie on należyte wnioski na przyszłość i odczuje korelację między rażącym naruszeniem porządku prawnego a wiążącymi się z tym konsekwencjami.

Mając na uwadze te okoliczności, sąd uznał za sprawiedliwą karę jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności, o czym na podstawie art. 177§1 kk w zw. z art. 178§1 kk orzekł, jak w punkcie I części dyspozytywnej wyroku.

Na marginesie dodać należy, iż ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw nie wprowadziła zmian w zakresie odpowiedzialności za czyn z art. 177§1 kk w zw. z art. 178§1 kk.

Sąd, stosownie do treści art. 42§2 kk, miał obowiązek orzec wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres od trzech do piętnastu lat.

Z tych samych względów, które wskazano przy wymiarze kary, sąd na podstawie art. 42§2 kk, orzekł, jak w punkcie II wyroku, określając czas trwania środka karnego na pięć lat i na podstawie art. 63§4 kk zaliczając na poczet tego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy.

Mając na uwadze zawartą w art. 627 kpk zasadę ponoszenia kosztów postępowania w zależności od wyniku procesu, sąd zasądził od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego, występującego w charakterze oskarżyciela posiłkowego, kwotę 840 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, o czym orzeczono w punkcie III wyroku.

Z uwagi na to, że oskarżony, choć obecnie nie pracuje, jest zdolny do pracy, sąd nie znalazł podstaw do uznania, iż nie jest on w stanie ponieść kosztów postępowania i opłaty i, stosownie do treści art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o opłatach w sprawach karnych, orzekł, jak w punkcie IV części dyspozytywnej wyroku.

Sąd nie uwzględnił wniosku oskarżyciela publicznego o orzeczenie wobec oskarżonego świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, gdyż zdaniem sądu brak do tego podstawy prawnej. Zgodnie bowiem z art. 43a§1 kk, świadczenie takie orzeka się w sytuacji odstąpienia od wymierzenia kary i w przypadkach wskazanych w ustawie (żaden przepis prawny nie wskazuje na możliwość orzeczenia świadczenia za czyn popełniony w warunkach art. 178§1 kk). Wedle natomiast art. 43a§2 kk świadczenie orzeka się w razie skazania za enumeratywnie wymienione przestępstwa, wśród których nie wskazano art. 177§1 kk w zw. z art. 178§1 kk.