Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 05 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział X Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Chajęcka

Sędziowie: SSO Małgorzata Koźmińska

SSO Anna Pochylczuk

po rozpoznaniu w dniu 05.12.2013 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa małoletniej W. K. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową M. G.

przeciwko K. K.

o alimenty

na skutek zażalenia pozwanego K. K. na postanowienie Sądu Rejonowego w Świeciu VIII Zamiejscowy Wydział Rodzinny i Nieletnich z siedzibą w T. z dnia 10.09.2013 r., wydane w sprawie sygn. akt VIII RC 323/13

postanawia

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Świeciu do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 10.09.2013 Sąd Rejonowy w Świeciu VIII Zamiejscowy Wydział Rodzinny i Nieletnich z siedzibą w T. udzielił zabezpieczenia na czas trwania postępowania poprzez zasądzenie alimentów od pozwanego na rzecz małoletniej powódki w kwocie 500 zł miesięcznie, a w pozostałym zakresie wniosek o zabezpieczenie oddalił (k. 10-10v). Sąd I instancji wskazał, że matka dziecka nie pracuje, jest zarejestrowana w urzędzie pracy. Nie podała ona żadnych nadzwyczajnych kosztów utrzymania dziecka, dlatego też Sad na podstawie doświadczenia życiowego, logicznego rozumowania oraz faktów powszechnie znanych, w tym cen artykułów spożywczych i przemysłowych ustalił, że pozwany winien łożyć 500 zł alimentów na dziecko w czasie trwania procesu począwszy od 27.06.2013. Z treści pozwu wynika bowiem, że pozwany pracuje jako mechanik samochodowy i zarabia ok. 2200-2800 zł miesięcznie, co oznacza że ustalone alimenty leża w jego możliwościach zarobkowych i umożliwiają zaspokojenie pilnych potrzeb dziecka.

Powyższe postanowienie w całości zaskarżył pozwany K. K. zarzucając naruszenie art. 753 kpc poprzez przyjęcie, że powódka uprawdopodobniła roszczenie oraz błąd w ustaleniach faktycznych stanowiących podstawę wydania orzeczenia polegający na niezasadnym przyjęciu, że potrzeby małoletniej nie są zaspokajane przez pozwanego (k.15) W zażaleniu domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia i oddalenia wniosku o zabezpieczenie, ewentualnie uchylenia postanowienia i przekazania sprawy sadowi i instancji do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu zażalenia skarżący wskazał, że realizuje obowiązek alimentacyjny zarówno w formie pieniężnej, jak i poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka. Przekazuje alimenty dobrowolnie i nie zamierza przestać tego czynić. Wynagrodzenie pozwanego waha się od 1200-2000 zł miesięcznie i jest zajęte przez komornika do kwoty 400 zł. Na pozwanym ciążą zobowiązania z tytułu kredytu na 611 zł miesięcznie (k.15-16).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje.

Wniesienie zażalenia prowadzić musiało do uchylenia zaskarżonego postanowienia, jednakże z innych przyczyn niż podniesione w zażaleniu.

Z dniem 1 stycznia 2013 r. – na podstawie rozporządzeń Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 października 2012 r. w sprawie zniesienia niektórych sądów rejonowych (Dz. U. z 2012 r., poz. 1121) i z dnia 25 października 2012 r. w sprawie ustalenia siedzib i obszarów właściwości sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych (Dz. U. z 2012 r., poz. 1223) – zniesiono 79 sądów rejonowych, w tym Sąd Rejonowy w Tucholi, którego obszar właściwości miejscowej został objęty obszarem właściwości miejscowej Sądu Rejonowego w Świeciu. W tym Sądzie – na podstawie zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych wydziałów w sądach rejonowych (Dz. Urz. MS z 2012 r., poz. 168) – został utworzony VIII Zamiejscowy Wydział Rodzinny i Nieletnich z siedzibą w Tucholi, dla spraw rodzinnych i nieletnich z obszaru właściwości miejscowej zniesionego Sądu Rejonowego w Tucholi. W tym Wydziale rozpoznawany był wniosek o zabezpieczenie, a orzekał w nich Sąd Rejonowy w jednoosobowym składzie w osobie sędziego, który – podobnie jak ok. 500 innych sędziów – został przeniesiony decyzją wydaną na podstawie art. 75 § 3 w związku z art. 75 § 2 pkt. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (jedn. tekst: Dz. U. z 2013 r., poz. 427) z uprzedniego miejsca służbowego, jakim był zniesiony Sąd Rejonowy w Tucholi, na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego w Świeciu. Decyzja o przeniesieniu sędziego nie została podpisana przez Ministra Sprawiedliwości, ale przez podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości W. W..

Sąd Okręgowy w niniejszym składzie w pełni podziela stanowisko i argumentację Sądu Najwyższego wyrażone w uchwale z dnia 17 lipca 2013 roku (III CZP 46/13) stwierdzające m.in., że: „ Decyzja Ministra Sprawiedliwości o przeniesieniu sędziego na inne miejsce służbowe wydana na podstawie art. 75 § 3 w zw. z art. 75 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (jednolity tekst: Dz. U. z 2013 r., poz. 427) - jeżeli jest zgodna z prawem - wywołuje skutek od chwili doręczenia jej sędziemu. (…) Decyzja o przeniesieniu na inne miejsce służbowe podjęta przez inną osobę, także „z upoważnienia” Ministra Sprawiedliwości, jest wadliwa (bezprawna), a sędzia, którego ona dotyczy, nie może wykonywać władzy jurysdykcyjnej w sądzie (na obszarze jurysdykcyjnym), do którego został „przeniesiony”. Skład orzekający z jego udziałem jest zatem sprzeczny z przepisami prawa w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c.”.

W myśl art. 397 kpc w takim przypadku zachodzi nieważność postępowania, a zgodnie z art. 386 § 2 kpc w razie stwierdzenia nieważności sąd II instancji uchyla zaskarżone orzeczenie, znosi postępowanie dotknięte nieważnością i sprawę przekazuje sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Z uwagi na powyższe postanowiono jak w sentencji na mocy art. 397 § 1 i 2 kpc w zw. z art. 386 § 2 kpc.