Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Elżbieta Domagalska

Protokolant – st. sekr. sąd. Urszula Ekstowicz, st. sekr. sąd. Anna Żebrowska

w obecności Prokuratora --------

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2017r. i 20 marca 2017 r. sprawy

M. R. (1) s. W. i D. z d. K., ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że: W dniu 27 sierpnia 2016 roku w G. na ul. (...) i parkingu przy ul. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości o zawartości 1,36mg/l, 1,27mg/l i 1,21mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował samochodem osobowym marki S. (...) o nr rej. (...) będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku sygn. akt. IIK 709/13 z dn. 13.02.2013r. za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości jednocześnie nie stosując się do decyzji Starosty (...) nr (...) (...)z dnia 08.08.2013 roku o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi

tj. o czyn z art. 178a§4kk w zb. z art. 180a kk w zw. z art. 11§2kk

1.  Oskarżonego M. R. (1) uznaje za winnego tego, że w dniu 27 sierpnia 2016 roku w G. na ul. (...) i parkingu przy ul. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości o zawartości 1,36mg/l, 1,27mg/l i 1,21mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował samochodem osobowym marki S. (...) o nr rej. (...) jednocześnie nie stosując się do decyzji Starosty (...) nr (...).(...)z dnia 08.08.2013 roku o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi, tj. popełnienia czynu z art. 178a§1 kk w zb. z art. 180a kk w zw. z art. 11§2 kk i na tej podstawie oskarżonego skazuje, zaś na podstawie art. 178a§1 kk w zw. z art. 11§3 kk w zw. z art. 34§1, §1a pkt 1 kk i art. 35§1 kk wymierza mu karę 1 (jeden) roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 (dwadzieścia cztery) godzin w stosunku miesięcznym.

2.  Na podstawie art. 42§2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (cztery) lat.

3.  Na podstawie art. 43a§2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5.000 (pięć tysięcy) złotych.

4.  Na podstawie art. 624§1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. Nr 49 poz. 223 z 1983 r. z późn. zm.) zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty i pozostałych kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 431/16

UZASADNIENIE

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. R. (1) pozostaje w związku małżeńskim z A. R., z którą ma małoletnią córkę J.. Małżonkowie od lutego 2016r. nie mieszkają razem. M. R. (2) ma sądownie ustalone kontakty z dzieckiem dwa razy w miesiącu w godz. 11:00-19:00. A. R. mieszka wraz z córką w G. przy ul. (...).

W dniu 27.08.2016r. M. R. (1) zabrał córkę J. z miejsca jej zamieszkania, a następnie około godz. 19:20 odwożąc ją kierował samochodem marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) jadąc ul. (...) w G., potem przez parking znajdujący się przy budynku na ul. (...) i zatrzymał się przy wejściu do jednej z klatek schodowych tego budynku. Kiedy A. R. zeszła po córkę zauważyła, że jej mąż jest pod wpływem alkoholu i w związku z tym zawiadomiła telefonicznie o zdarzeniu Policję. W tym czasie M. R. (1) zadzwonił do swojej matki D. R., która po chwili pojawiła się pod budynkiem i wsiadła za kierownicę samochodu. Wkrótce na miejsce zdarzenia przyjechał patrol policji, który następnie przewiózł M. R. (1) do KPP w G., zaś D. R. odjechała pojazdem należącym do syna.

W KPP w G. M. R. (1) został poddany badaniom na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Przeprowadzone badania wykazały zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu: o godz. 19:54 - 1,36 mg/l, o godz. 20:19 - 1,27 mg/l i o godz. 20:40 – 1,21 mg/l.

M. R. (1) decyzją Starosty (...) z dnia 08.08.2013r. nr (...).(...)cofnięto uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi za niedostarczenie badań lekarskich i psychologicznych o braku przeciwwskazań do kierowania pojazdami.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania świadków A. R. (k. 6-7, 11, 92v-93), S. Ż. (k. 13-14, 76-77, 93), K. T. (k. 16-17, 78-79, 93), M. G. (k. 58, 94), S. U. (k. 60, 93v-94), a także dokumenty zebrane w przedmiotowej sprawie w postaci protokołu przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym (k. 2), odpisu decyzji o cofnięciu uprawnień (k. 43-44) oraz materiału poglądowego (k. 63-64, 66).

Oskarżony M. R. (1) przyznał się częściowo do popełnienia zarzucanego mu czynu (k. 92v, 93v, 72-74). Przyznał, że będąc pod wpływem alkoholu i mając cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi prowadził samochód na parkingu przy ul. (...) przejeżdżając od klatki schodowej numer (...)tego budynku do klatki schodowej numer (...). Utrzymywał, iż na ul. (...) pojazdem tym kierowała jego matka D. R., która następnie wysiadła z niego przy pierwszej klatce schodowej tego budynku.

Sąd nie dał wiary części wyjaśnień oskarżonego M. R. (1), w której podał, iż to jego matka na ul. (...) prowadziła samochód, bowiem stoją one w sprzeczności z zeznaniami świadków S. Ż. i K. T., które znajdując się na pobliskim placu zabaw miały możliwość prowadzenia bezpośredniej obserwacji kierującego tym samochodem i zdecydowanie twierdziły, że był nim oskarżony. W pozostałym zakresie wyjaśnienia oskarżonego korespondowały z zebranym materiałem i nie było powodu, by odmówić im wiary.

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania świadków A. R., S. Ż. i K. T.. Były one spójne, logiczne, pozbawione wewnętrznych sprzeczności i nie było w nich żadnych treści, które mogłyby wskazywać na ich nieszczerość. Z tych samych powodów Sąd dał wiarę zeznaniom świadków S. U. i M. G. – funkcjonariuszy Policji, którzy na wezwanie przybyli na miejsce zdarzenia, a także zeznaniom świadka J. B. choć niewiele wniosły one do sprawy, bo dotyczyły jedynie drogi wewnętrznej i parkingu znajdującego się przy ul. (...) w G.. Zeznania tych świadków stanowiły spójną, wzajemnie uzupełniającą się logiczną całość.

Poczynione w sprawie ustalenia znajdują potwierdzenie w zebranych dokumentach w postaci protokołu przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym (k. 2), odpisu decyzji o cofnięciu uprawnień (k. 43-44) oraz materiału poglądowego (k. 63-64, 66). Dokumenty te zostały sporządzone przez uprawnione podmioty i treść ich nie nasuwa wątpliwości.

Zgodnie z art. 178a§1 kk podlega odpowiedzialności karnej ten, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Przez pojęcie stanu nietrzeźwości rozumieć będziemy zdefiniowany w art. 115 § 16 kk przypadek, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość, lub też zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Przestępstwo z art. 178a§1 kk ma charakter formalny. Strona podmiotowa przestępstwa polega na umyślności w postaci zamiaru bezpośredniego lub ewentualnego. Przedmiotem ochrony jest tu bezpieczeństwo w komunikacji, a w konsekwencji życie i zdrowie człowieka. Wskazać należy, że bezpieczeństwo w komunikacji jest dobrem szczególnie cennym, które zasługuje na specjalną ochronę prawa karnego. Skutki przestępstw drogowych są bowiem bardzo dotkliwe, stanowią ogromny problem społeczny, nie tylko w wymiarze materialnym, ale przede wszystkim w kontekście zapewnienia ochrony życia i zdrowia obywateli.

W myśl natomiast art. 180 a k.k. odpowiedzialności karnej na zasadach wskazanych w powołanym przepisie podlega osoba, która na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu prowadzi pojazd mechaniczny, nie stosując się do decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami.

Mając na uwadze powyższe oraz reasumując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy stwierdzić należy, iż oskarżony M. R. (1) w dniu 27 sierpnia 2016 roku w G. na ul. (...) i parkingu przy ul. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości o zawartości 1,36mg/l, 1,27mg/l i 1,21mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował samochodem osobowym marki S. (...) o nr rej. (...) jednocześnie nie stosując się do decyzji Starosty (...) nr (...).(...)z dnia 08.08.2013 roku o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi. Działaniem tym wyczerpał on znamiona przestępstwa opisanego w art. 178a§1 kk w zb. z art. 180a kk w zw. z art. 11§2 kk. Czynu tego dopuścił się umyślnie z zamiarem bezpośrednim, o czym świadczą okoliczności tego zdarzenia. M. R. (1) jest osobą dorosłą, poczytalną i w pełni zdawał sobie sprawę ze swego zachowania.

W przedmiotowej sprawie Sąd przyjął wobec oskarżonego M. R. (1) kwalifikację czynu z art. 178a§1 kk zamiast wskazanej w akcie oskarżenia kwalifikacji z art. 178a§4 kk Wprawdzie oskarżony został uprzednio skazany za popełnienie przestępstwa z art. 178a§1 kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 18.11.2011r. w sprawie II K 474/11 na karę grzywny w wymiarze 75 stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 20,00 zł, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 30.08.2011r., nadto orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat, na poczet którego zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 30.08.2011r., orzeczono środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Stowarzyszenia (...)w G. w kwocie 200,00 zł i rozstrzygnięto o kosztach sądowych, a także wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 13.02.2013r. w sprawie II K 709/12 za popełnienie przestępstwa z art. 178a§4 kk na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat, karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 20,00 zł, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat oraz środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym w Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 150,00 zł, a także rozstrzygnięto o kosztach sądowych, co uzasadniałoby przyjęcie, że czyn oskarżonego będący przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie podlega kwalifikacji prawnej z art. 178a§4 kk. Jednakże analiza akt sprawy prowadzi do wniosku, że skazania M. R. (1) mocą wyroku Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 18.11.2011r. w sprawie o sygn. akt II K 474/11 oraz wyroku Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 13.02.2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 709/12 uległy zatarciu.

Zgodnie z brzmieniem art. 107§4 i 6 kk (w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 20.02.2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, która weszła w życie w dniu 21.03.2015r.) w razie skazania na grzywnę albo karę ograniczenia wolności, zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 5 lat od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania. Jeżeli orzeczono środek karny, zatarcie skazania nie może nastąpić przed jego wykonaniem, darowaniem albo przedawnieniem jego wykonania. Jak wynika z karty dłużnika M. R. (1) w sprawie o sygn. akt II K 474/11 uiścił on grzywnę w dniu 20.06.2012r. i wykonane zostały wszystkie środki karne orzeczone przedmiotowym wyrokiem. Wobec powyższego z upływem 5 lat od dnia wykonania kary grzywny przedmiotowe skazanie winno ulec zatarciu, tj. z dniem 20.06.2017r. Jednakże mając na uwadze art. 21 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, zgodnie z którym do skazań prawomocnymi wyrokami wydanymi przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w przedmiocie zatarcia skazania stosuje się przepisy kodeksu karnego w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, chyba że okres zatarcia skazania upłynął przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Jeżeli jednak według przepisów ustawy kodeks karny w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą okres zatarcia skazania upłynąłby przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zatarcie skazania następuje z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Skazanie wyrokiem w sprawie o sygn. akt II K 474/11 zgodnie z art. 107§4a kk (w brzmieniu po nowelizacji z dnia 20.02.2015r.) nastąpiłoby z upływem roku od wykonania kary grzywny, tj. w dniu 20.06.2013r., a więc przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (wejście w życie nastąpiło w dniu 21.03.2015r.), dlatego zgodnie z art. 21 w/w ustawy zatarcie skazania nastąpiłoby z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Jednakże na uwadze też należy mieć regulację zawartą w art. 108 kk, w myśl której jeżeli sprawcę skazano za dwa lub więcej nie pozostających w zbiegu przestępstw, jak również jeżeli skazany po rozpoczęciu, lecz przed upływem, okresu wymaganego do zatarcia skazania ponownie popełnił przestępstwo, dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie wszystkich skazań, gdyż M. R. (1) został skazany nadto wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 13.02.2013r. w sprawie o sygn. akt II K 709/12. W oparciu o art. 76§1 i 2 kk skazanie na karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania ulega zatarciu z mocy prawa z upływem 6 miesięcy od zakończenia okresu próby. Jeżeli wobec skazanego orzeczono grzywnę, środek karny, przepadek lub środek kompensacyjny, zatarcie skazania nie może nastąpić przed ich wykonaniem, darowaniem albo przedawnieniem ich wykonania. Jak wynika z odpisu wyroku Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 13.02.2013 r. w sprawie II K 709/12 uzyskał on prawomocność w dniu 21.02.2013r. i biorąc pod uwagę regulację art.70§1 kk, który stanowi, że okres próby biegnie od dnia uprawomocnienia się wyroku uznać należało, że okres 2 lat próby orzeczonych w/w i kolejnych 6 miesięcy, o których mowa w art. 76§1 kk przypada na dzień 21.08.2015r., przy czym wykonana została grzywna i wszystkie środki karne orzeczone przedmiotowym wyrokiem.

Wobec powyższego uznać należało, że skazania oskarżonego M. R. (1) wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 18.11.2011r. w sprawie o sygn. akt II K 474/11 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 13.02.2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 709/12 zgodnie z regulacją jednoczesnego zatarcia skazań przy zbiegu skazań uległy zatarciu z dniem 21.08.2015r. (odpis wyroku SR w Giżycku w sprawie II K 709/12 k. 19, odpis wyroku SR w Giżycku w sprawie II K 474/11 k. 20, karta karna kk. 30, 96, z akt sprawy II K 474/11 Sądu Rejonowego w Giżycku dowód wpłaty świadczenia pieniężnego k. 36, zawiadomienie K.o wykonaniu świadczenia pieniężnego k. 37, zawiadomienie o wykonaniu środka karnego k. 39, z akt wykonawczych należności w sprawie II K 474/11 karta dłużnika k. 22 i zawiadomienie K. o wykonaniu kary grzywny k. 23 oraz z akt sprawy II K 709/12 Sądu Rejonowego w Giżycku dowód wpłaty świadczenia pieniężnego k. 40, karta dłużnika k. 41, zawiadomienie K. o wykonaniu środka karnego k. 43, zawiadomienie o wykonaniu środka karnego k. 44, z akt wykonawczych należności w sprawie II K 709/12 karta dłużnika i zawiadomienie K.o wykonaniu kary grzywny). Z uwagi na powyższe oskarżony M. R. (1) swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178a§1 kk, a nie przestępstwa z art. 178a§4 kk.

Jednocześnie wobec przyjęcia, że oskarżony M. R. (1) nie zastosował się do decyzji Starosty (...) nr (...).(...)z dnia 08.08.2013 roku o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi, uznać należało, że swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa opisanego w art. 178a§1 kk w zb. z art. 180a kk w zw. z art. 11§2 kk.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy sprawcy, ale by też uwzględniała stopień społecznej szkodliwości czynu, którego się dopuścił. Za surowym ukaraniem przemawiał wysoki stopień nietrzeźwości oskarżonego oraz waga naruszonego przez niego podstawowego obowiązku kierowcy, tj. obowiązku zachowania trzeźwości przy prowadzeniu pojazdów mechanicznych. Prowadząc pojazd w takim stanie stwarzał on znaczne zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego i przewożonej pojazdem córki. Z drugiej jednak strony na korzyść oskarżonego uwzględniono, prowadzi on ustabilizowany tryb życia i przyznał się częściowo do popełnienia zarzucanego mu czynu. Uwzględniając wszystkie te okoliczności Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 godzin w stosunku miesięcznym. Ponadto, na podstawie art. 42§2 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat i na podstawie art. 43a§2 kk orzeczono środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5.000 złotych.

W ocenie Sądu tak ukształtowana kara i środki karne spełnią wobec oskarżonego swój cel wychowawczy i zapobiegawczy, a także czynią zadość wymogom w zakresie prewencji ogólnej i poczuciu sprawiedliwości w odbiorze społecznym.

Mając na uwadze, iż oskarżony jest osobą bezrobotną, utrzymuje się z prac dorywczych i ma na utrzymaniu córkę Sąd stwierdził, że uiszczenie przez niego opłaty i pozostałych kosztów sądowych byłoby dla niego zbyt uciążliwe i w oparciu o art. 624§1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t. j. Dz. U. z 1983r., Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) zwolnił go z tego obowiązku.