Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 21 września 2017 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa F. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W.

przeciwko Ł. T.

o zapłatę Nc-e (...)

I.  zasądza od pozwanego Ł. T. na rzecz powoda F. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W. kwotę 6949,09 zł (sześć tysięcy dziewięćset czterdzieści dziewięć 09/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 21.10.2016 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego Ł. T. na rzecz powoda F. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W. kwotę 1887,87 zł (jeden tysiąc osiemset osiemdziesiąt siedem 87/100 ) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sąd Rejonowy w Szczytnie kwotę 163 ( sto sześćdziesiąt trzy ) złote tytułem nieziszczonej opłaty

Sygn. akt I C 987/17 upr.

UZASADNIENIE

Powód F. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. w pozwie przeciwko Ł. T. domagał się zasadzenia kwoty 6.949,09 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty. Nadto, domagał się zasądzenia kosztów procesu według norm przepisanych w tym kwoty 1.800 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż strona pozwana zawarła z (...) S.A. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Za świadczone usługi pozwany zobowiązany był do zapłaty na rzecz Operatora należności zgodnie z dokumentami finansowymi w postaci not obciążeniowych, not odsetkowych, faktur za usługi oraz rat do faktur sprzętowych. W dniu 5 lutego 2016 roku (...) S.A. zawarła z powodem umowę ramową cyklicznego przelewu wierzytelności, w której ustalono zasady w oparciu o które nastąpił przelew wierzytelności objętej pozwem. Następnie w dniu (...)roku strony zawarły umowę cesji wierzytelności – Porozumienie nr 9. Cena zakupu została zapłacona w dniu 23 czerwca 2016 roku.

W dniu 6 kwietnia 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin Zachód w Lublinie w sprawie o sygn. VI Nc-e (...)wydał nakaz zapłaty przeciwko Ł. T.. Postanowieniem z dnia 12 maja 2017 roku w/w Sąd stwierdził utratę przez nakaz zapłaty z dnia 6 kwietnia 2017 roku mocy w całości, z uwagi na skutecznie złożony przez pozwanego sprzeciw i przekazał rozpoznanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Szczytnie.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany podniósł zarzuty dotyczące braku wymagalności dochodzonego roszczenia, nieudowodnienia roszczenia zarówno co do wysokości jak i co do zasady, braku wykazania wysokości odsetek naliczonych przez powoda oraz przedawnienia roszczenia.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 14 maja 2015 roku pozwany Ł. T. zawarł z (...) S.A. Aneks do Umowy o Świadczenie usług telekomunikacyjnych. Umowa zawarta została na czas określony do dnia 1 października 2018 roku. Abonent wybrał ofertę S. (...) w kwocie abonamentu 94,99 złotych, nieuwzględniającej kwoty przyznanego rabatu.

W okresie od 13 kwietnia do 4 listopada 2015 roku (...) S.A. wystawił na nazwisko pozwanego faktury VAT nr (...) oraz noty odsetkowe nr (...), (...) na łączną kwotę 4.776,90 złotych.

W dniu 6 stycznia 2016 roku (...) S.A. z siedzibą w W. wystawił na nazwisko pozwanego notę obciążeniową nr (...) na kwotę 2.501,06 złotych w związku z niedotrzymaniem warunków zawartej na czas określony Umowy o Świadczenie Usług (...).

(dowód: aneks z dn. 10.05.2015r. k.61-63, zasady przyznawania rabatu k. 64-65, regulamin usługi (...)/ (...) k. 66-68, regulamin promocji k. 69-72, ogólne warunki świadczenia usług telekomunikacyjnych k. 73-76, noty obciążeniowe i faktury k. 77-90, harmonogram spłaty rat k. 82)

W dniu (...)roku pomiędzy (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. a F. Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym we W. zawarta została Umowa Ramowa Cyklicznego Przelewu Wierzytelności. Przedmiotem tejże umowy było określenie zasad w oparciu, o które nastąpić miało przeniesienie wierzytelności – w rozumieniu przepisów art. 509 i nast. k.c. Przedmiotem przelewu miały być wierzytelności pieniężne względem klientów Cedenta, z którymi umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zostały rozwiązane lub wygasły, wynikające z niezapłaconych należności głównych, w tym opłat z tytułu niedotrzymania przez klientów warunków umów, opłaty za sprzęt telekomunikacyjny zakupiony przez klientów na raty oraz odsetki z tytułu świadczenia przez cedenta usług telekomunikacyjnych lub innych usług świadczonych klientom przez Cedenta.

W dniu 20 czerwca 2016 roku w/w strony zawarły Porozumienie (...)do Umowy Ramowej Cyklicznego Przelewu Wierzytelności z dnia (...) Wśród przeniesionych wierzytelności znajdowały się m.in. wierzytelności przysługujące (...) S.A. przeciwko Ł. T. z tytułu następujących dokumentów księgowych: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...).

(dowód: pełnomocnictwa k.40-44, wyciąg z rejestru funduszu inwestycyjnych k. 45-46, 47-48, umowa ramowa cyklicznego przelewu wierzytelności k. 49-56, potwierdzenie wykonania operacji k. 56, Porozumienie nr 9 z dnia 20.06.2016r. wraz z załącznikami k. 57-60)

(...) S.A. w dniu 4 lipca 2016 roku sporządził pismo adresowane do Ł. T. informujące o dokonanej cesji wierzytelności na rzecz F. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W..

W dniu 5 lipca 2016 roku powód sporządził wezwanie do natychmiastowej zapłaty kwoty 6.837,15 złotych adresowane do pozwanego Ł. T.. Wezwanie to zostało doręczone pozwanemu w dniu 14 lipca 2016 roku.

(dowód: pismo (...) S.A. z dn. 4.07.2016r. k. 36, wezwanie do natychmiastowej zapłaty k. 34, potwierdzenie nadania k.37-38, wydruk ze strony www k. 39)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd oparł się na dokumentach zaoferowanych przez stronę powodową, albowiem dowody te korelowały ze sobą wzajemnie i nie budziły wątpliwości co do ich wiarygodności.

Stosunek prawny pomiędzy przedsiębiorcą świadczącym usługi telekomunikacyjne, a użytkownikiem tej usługi jest określony w szczególności w umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych. W następstwie zawarcia tej umowy powstaje pomiędzy stronami stosunek zobowiązaniowy, do którego zastosowanie znajduje ustawa z dnia 16 lipca 2004r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U z 2004, Nr 171, poz. 1800). W praktyce przedsiębiorca telekomunikacyjny posługuje się przy zawieraniu umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych wzorcami umów. Wzorzec nie stanowi jednak całości umowy zawieranej przez operatora z abonentem. W skład dokumentów określających relację między dostawcą usług, a użytkownikiem wchodzą również regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych, cennik oraz warunki oferty promocyjnej. Zawarcie umowy jest zatem równoznaczne ze złożeniem oświadczenia, że abonent otrzymał i akceptował treść pozostałych dokumentów.

W niniejszej sprawie bezspornie (...) S.A. i pozwanego Ł. T. od 10 maja 2015r. łączyła umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Zawarcie umowy z Operatorem było równoznaczne z tym, iż pozwany zapoznał się i zaakceptował warunki umowy, regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych oraz cennik. Tym samym zobowiązał się do uiszczenia opłat za usługi telekomunikacyjne. Stanowiło to jednocześnie potwierdzenie, że został on pouczony o sposobie i trybie możliwości wypowiedzenia umowy.

Strona powodowa przedkładając faktury oraz noty obciążeniowe i odsetkowe wraz ze szczegółowymi rozliczeniami, na które powołała się w pozwie, wykazała zakres i terminy płatności kwot nimi objętych oraz sposób rozliczenia częściowych wpłat dokonywanych przez pozwanego. Powód wskazał także, że pozwany nie dokonał zapłaty za usługi, co doprowadziło w efekcie do rozwiązania umowy i obciążenia pozwanego karą umowną, której wysokość także wynikała z umowy.

Wobec powyższego Sąd uznał na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, że pozwany skutecznie zobowiązał się do zapłaty za usługi, które na jego rzecz świadczył (...) S.A. Dalej na podstawie umowy przelewu wierzytelności Sąd przyjął, że wierzytelność, jaka przysługiwała (...) S.A. wobec pozwanego z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych została zbyta na rzecz powoda. Powództwo zasługiwało więc na uwzględnienie w całości, o czym orzeczono w punkcie I wyroku na podstawie art. 56 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne.

Jednocześnie Sąd wskazuje, iż nie znajduje potwierdzenia zarzut przedawnienia dochodzonych przez stronę powodową roszczeń. Zgodnie bowiem z treścią art. 118 k.c. termin przedawnienia roszczeń wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Do roszczeń dochodzonych niniejszym pozwem zastosowanie znajduje okres trzyletni, który z całą pewnością nie upłynął jeszcze w dniu wytoczenia powództwa.

Żądanie pozwu obejmowało również roszczenie o odsetki. W razie opóźnienia w spełnieniu świadczenia pieniężnego wierzyciel może żądać od dłużnika zapłaty odsetek (art. 481 § 1k.c.), zaś od daty wniesienia pozwu – także odsetek od kwoty odsetek naliczonych do tej daty (art. 482 § 1 k.c.). Opierając się na przytoczonych przepisach Sąd uwzględnił powództwo odnośnie odsetek ustawowych za opóźnienie od należności głównej począwszy od daty wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Orzeczenie o kosztach procesu oparto o zasadę odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w przepisie art. 98 k.p.c., z którego wynika, iż strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do rozliczenia kosztów poniesionych przez powoda przyjęto kwotę 87 zł tytułem opłaty od pozwu, 0,87 zł tytułem opłat manipulacyjnych oraz 1.800 zł kosztów zastępstwa procesowego. Jednocześnie Sąd orzekł o zasądzeniu od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa- Sadu Rejonowego w Szczytnie nieuiszczonej opłaty od pozwu w kwocie 163 zł.

W tym zatem stanie rzeczy, należało orzec, jak w punkcie II i III wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

S., (...)