Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Hass-Kloc

Protokolant: st. skr. sądowy Joanna Kościak

po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2017 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z/s w W.

przeciwko: (...).PL (...) z o.o. z/s w N.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...).PL (...) z o.o. w N. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z/s w W. kwotę 664.064,21 zł (słownie: sześćset sześćdziesiąt cztery tysiące sześćdziesiąt cztery złote dwadzieścia jeden groszy) z umownymi odsetkami według zmiennej stopy procentowej stanowiącej każdorazowo czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego NBP nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie wynikających z przepisów prawa
tj. dwukrotność stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych od kwoty 600.000,00 zł od dnia 08 maja 2017r. do dnia zapłaty

II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 33.228,38 zł (słownie: trzydzieści trzy tysiące dwieście dwadzieścia osiem złotych trzydzieści osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu oraz kwotę 10.800,00 zł (słownie: dziesięć tysięcy osiemset złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VI GC 160/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21.06.2017 r.

Pozwem z dnia 09.05.2017 r. wniesionym przeciwko (...).PL (...). o.o. w N., powód (...) Bank (...) S.A. w W. ( dalej: (...)) domagał się zasądzenia od pozwanego kwoty 664.064,21 zł z umownymi odsetkami liczonymi od kwoty 600 000 zł według zmiennej stopy procentowej stanowiącej każdorazowo czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego NBP nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie wynikających z przepisów prawa tj. dwukrotność stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych od dnia 8.05.2017 r. do dnia zapłaty. Nadto powód wniósł o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Na kwotę dochodzoną pozwem składać się miały: należność w wysokości 600 000 zł tytułem niespłaconego zadłużenia wynikającego z umowy kredytu obrotowego zawartego przez pozwanego z powodem, z dnia 4.09.2013 r. oraz odsetki umowne za okres od 13.04.2016 r. do 07.05.2017 r. w kwocie 64 064,21 zł.

W dniu 17.05.2017 r. tut. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym uwzględniając żądanie pozwu w całości (sygn.. akt VI GNC 153/17 k.29).

Od ww. nakazu zapłaty porwany (...).PL (...). z o.o. w N. ( dalej: Spółka) wniósł sprzeciw, domagając się oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia od powoda na swoją rzecz kosztów postępowania (k.33).

Pozwany nie zaprzeczał okolicznościom zawarcia umowy o kredyt obrotowy w dniu 04.09.2013 r., zarzucał jednak, iż pozwany wbrew postanowieniem zawartym w umowie nie powiadomił pisemne pozwanego o opóźnieniu w spłacie zadłużenia. Pozwany przyznał iż niezależne od niego problemu finansowe związane z nieregulowaniem wierzytelności kontrahentów mogły spowodować chwilowe trudności w spłacie zadłużenia. Nadto zarzucał, iż Bank nie podjął prób mających na celu próbę zawarcia porozumienia w zakresie odroczenia terminu spłaty. Podnosił także, iż mimo braku upływu wyznaczonego w wezwaniu do zapłaty 14 dniowego terminu na dobrowolne uregulowanie zadłużenia, powód wystąpił do Sądu z pozwem o zapłatę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Poza sporem w niniejszej sprawie było, że strony w dniu 04.09.2013 r. zawarły umowę kredytu obrotowego (...) postawiony do dyspozycji jako: kredyt w rachunku bieżącym (...). Bank udzielił pozwanej Spółce kredytu na kwotę 1 000.000 złotych, kredyt został uruchomiony. Spłata kredytu została zabezpieczona gwarancją spłaty do kwoty 600 000 zł udzielona przez Bank (...) na podstawie umowy portfelowej linii gwarancyjnej de minimis nr (...) z dnia 04.03.2013 r.

Na gruncie ww. umowy pozwany zobowiązał się do spłaty kredytu na warunkach w niej uzgodnionych. W przypadku opóźnienia w spłacie kredytu lub jego części (...) miał prawo pobrać odsetki od niespłaconej kwoty za okres od dnia w którym powinna nastąpić spłata do dnia poprzedzającego dzień spłaty, według zmiennej stopy procentowej przewidzianej dla kredytów przeterminowanych, przeterminowanej Pożyczki hipotecznej dla małych i średnich przedsiębiorstw oraz kredytów i Pożyczki hipotecznej dla małych i średnich przedsiębiorstw postawionych, po upływie terminu wypowiedzenia w stan natychmiastowej wymagalności na cele gospodarcze i mieszkaniowe określonej w uchwale Zarządu (...) SA obowiązujące w okresach, za które oprocentowanie jest naliczane i podawanej do wiadomości klientom w (...) SA udostępnionych w lokalach oddziałów, niezależnie od innych form powiadomienia (§11 umowy).

Niespornym było także, iż pozwany zaprzestał regulowania zobowiązań wynikających z kredytu. Wobec powyższego (...) w dniu 13.04.2016 r. wypłacił kredytodawcy - Bankowi (...) kwotę w wysokości 600 000 zł tytułem udzielonej gwarancji i z tą chwilą stał się wierzycielem Kredytobiorcy o zwrot kwoty wypłaconej z tytułu gwarancji.

W dnu 10.05.2016 r. (...) dokonał cesji wierzytelności na (...) wynikającej z przedmiotowej gwarancji.

(dowód: umowa o kredyt obrotowy z dnia 04.09.2013 r. k. 5-7; oświadczenie z dnia 19.06.2017 r. k. 74; zestawienie operacji za okres 06.11.2015-19.06.2017 k. 78; zestawienie operacji za okres od 2015-09-04 do 2015-09-11 k.77; umowa przelewu wierzytelności z dnia 10.05.2016 r. k. 8; Uchwała nr (...) Zarządu z dnia 21 sierpnia 2007 r. wraz z załącznikami k. 80-97)

W dniu 24.04.2017 r. (skutecznie doręczonym w dniu 28.04.2017 r.) powód wezwał pozwanego do zapłaty - w terminie 14 dni od da doręczenia wezwania. W wezwaniu umieszczono informację, iż w przypadku braku możliwości dokonania jednorazowej spłaty należności, istnieje możliwość zawarcia porozumienia lub umowy ugody, ustalających warunki spłaty zadłużenia. Wezwanie do zapłaty pozostało bez odpowiedzi.

(dowód: wezwanie do zapłaty wraz ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru k. 9-10)

Powyższy stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie dowodów z ww. dokumentów przedstawionych przez stronę powodową, które Sąd uznał za wiarygodne i wystarczające dla rozstrzygnięcia nin. sporu źródło wiedzy o okolicznościach sprawy. Nie były one kwestionowane przez stronę przeciwną. Nadto w poczet dowodów Sąd dopuścił aktualny odpis KRS powoda (k. 11-18) celem ustalenia zasad reprezentacji strony powodowej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie powód dochodził należności z tytuły niespłaconego kredytu udzielonego pozwanemu na podstawie umowy z dnia 04.09.2013 r. Pozwany nie kwestionował roszczenia co do wysokości, wskazywał jedynie na przedwczesność wystąpienia z powództwem z uwagi na brak powiadomienia pozwanego przez powoda o opóźnieniu w spłacie zadłużenia oraz niepodjęcie działań mających na celu polubowne zakończenie sporu.

Materialnoprawną podstawę roszczenia stanowi art. 69 ust 1 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r Prawo bankowe (tj. z dnia 7 listopada 2016 r., Dz.U. z 2016 r. poz. 1988) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W okolicznościach niniejszej sprawy nie budziło wątpliwości, że zawarta pomiędzy stronami umowa była umową kredytową i z jej treści jak również zestawienia operacji (k.77) wynika, że powód wykonał ją w całości, zaś pozwany zaprzestał płatności, co zresztą nie było kwestionowane. Podnoszone przez pozwanego zarzuty jakoby Bank nie poinformował go o opóźnieniach w płatności, jak również niemożliwe było podjęcie prób ugodowego zakończeniu sporu, okazały się być chybione już choćby w świetle twierdzeń prezentowanych przez pozwanego w sprzeciwie od nakazu zapłaty (k.33). Pozwany przyznaje bowiem, iż „miał problemy finansowe związane z nieregulowanymi wierzytelnościami kontrahentów co mogło spowodować chwilowe trudności w spłacie zadłużenia”. Powyższe dowodzi, że pozwany miał świadomość faktu nieterminowej spłaty, mimo to nie wykazał by podejmował jakiekolwiek próby dodatkowych uzgodnień z Bankiem co do zmiany terminów płatności, bądź wydłużenia okresu kredytowania.

Niesłusznie twierdzi także pozwany, że w powyższych okolicznościach to Bank miał wystąpić z próbą polubownych ustępstw. W tym miejscu wskazać również należy, że pozwanym jest Spółka – zaś kredyt zaciągany był na potrzeby jej działalności. Od podmiotów uczestniczących w profesjonalnym obrocie gospodarczym wymaga się zachowania staranności i rozwagi w zaciąganych zobowiązaniach, nie można przy tym przyjąć, by pozwany zaciągając kredyt na kwotę 1 miliona złotych nie był świadomy konsekwencji braku spłaty tego kredytu. Obowiązki wynikające ze spłaty a także konsekwencje braku spłaty stanowią podstawowe postanowienia umowne, które winny być przestrzegane przez kredytobiorcę. Wystąpienie trudności w spłacie kredytu (chwilowych czy całkowitych) nie uzasadnia bierności kredytobiorcy w świetle jasnych unormowań wynikających z umowy. Terminowość spłat jest priorytetem, skoro zaś pozwany nie posiadał przez jakiś czas środków na ich regulowanie winien starać się poczynić jakiekolwiek wyjaśnienia co do zaistniałej sytuacji, w jego interesie było bowiem uchronienie się przed ujemnymi skutkami wynikającymi z obowiązku jednoczesnego zwrotu całej pozostałej sumy kredytowej.

Nie miały wpływu na zasadność pozwu także podnoszone przez pozwanego zarzuty jakoby nie posiadał on wiedzy co do realizacji przez (...) gwarancji w kwocie 6000 000 zł na rzecz powodowego Banku (...). Okoliczność zabezpieczenia roszczeń kredytowych nie stanowi przedmiotu rozpoznania w niniejszym postępowaniu, nadto dotyczy relacji pomiędzy dwoma Bankami, nie ma wpływu na wymagalność zadłużenia pozwanego oraz biegnące łącznie z nim odsetki. W aspekcie zarzutów pozwanego wskazać również należy, iż w wezwaniu do zapłaty skierowanym przez Bank w dniu 24.04.2017 r. Bank informował o możliwości zawarcia porozumienia lub umowy ugody, ustalających spłaty zadłużenia. Wezwanie to pozostało bez odpowiedzi.

Zasadność i wysokość należności głównej jak i odsetek w opóźnieniu w zapłacie uzasadnia treść §11 umowy kredytowej, zaś szczegółowe kwestie oprocentowania ujęte zostały w uchwale nr (...)Zarządu z dnia 21 sierpnia 2007 r. z wraz z załącznikami (k.80-97) . Co do obowiązku spłaty przez pozwanego udzielonego kredytu w zakresie wysokości – nota bene nie kwestionowanej – dowodem są wezwanie do zapłaty (k.9) oraz oświadczenie z dnia 19.06.2017 r. (k.74) Wiarygodność tych dowodów nie była podważana przez stronę pozwaną.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku po myśli art 69 prawa bankowego.

Orzeczenie o odsetkach znajduje uzasadnienie w art. 481 k.c. , 482 k.c. , 359 k.c.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. mając na uwadze wynik postępowania. Pozwany jako przegrywający zobowiązany jest zwrócić na rzecz powoda koszty postępowania na które składają się: 10 800 zł tytułem zastępstwa procesowego, opłata od pozwu w wysokości 33 204,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17,00 zł oraz koszty poświadczonych notarialnie pełnomocnictw w wysokości 7,38 zł.