Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 185/17

POSTANOWIENIE

Dnia 27 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Zbigniew Krepski

Sędziowie SO Jerzy P. Naworski, SO Joanna Rusińska

po rozpoznaniu w dniu 27 września 2017 r w Toruniu .

na posiedzeniu niejawnym

sprawy w postępowaniu upadłościowym Przedsiębiorstwa (...)sp. z o.o. w B. w upadłości likwidacyjnej

w przedmiocie odwołania syndyka masy upadłości J. C. i powołania zarządcy tymczasowego

na skutek zażalenia syndyka masy upadłości J. C. na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 12 sierpnia 2016 r., sygn. akt V GUp 5/15

postanawia

oddalić zażalenie

Jerzy P. Naworski Zbigniew Krepski Joanna Rusińska

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 12 sierpnia 2016 r. Sąd Rejonowy w Toruniu jako sąd upadłościowy odwołał syndyka J. C. i powołał zarządcę tymczasowego w osobie S. Z..

Jak wynika z uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd Rejonowy stwierdził, że na mocy ostatecznej decyzji Ministra Sprawiedliwości z dnia (...) r., utrzymującej w mocy decyzję z dna (...) r. syndyk J. C. został zawieszony w prawach wynikających z posiadanej licencji dorady restrukturyzacyjnego. W konsekwencji na podstawie art.170 ust.4 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - prawa upadłościowe w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2016 r. Sąd Rejonowy odwołała syndyka orzekając jak w sentencji postanowienia. Sąd ten podkreślił, iż zgodnie z powołanym przepisem w razie cofnięcia lub zawieszenia prawa wynikającego z licencji syndyka przez Ministra Sprawiedliwości, sąd odwołuje syndyka. Z kolei jako podstawę prawna ustanowienia zarządy tymczasowego Sąd Rejonowy wskazał art. 172 ust.2 prawa upadłościowego (k.876).

Odwołany syndyk J. C. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie zarzucając Sądowi Rejonowemu naruszenie art. 170 ust.4 prawa upadłościowego i naprawczego poprzez jego zastosowanie w sytuacji, gdy okoliczności faktyczne przedmiotowej sprawy wskazują, że odwołanie syndyka jest przedwczesne. W oparciu o powyższy zarzut skarżący domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia, wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia do czasu rozstrzygnięcia przedmiotowego zażalenia i zasądzenia na jego rzecz kosztów postępowania odwoławczego. Ponadto skarżący syndyk wniósł o przedstawienia Sądowi Najwyższemu w trybie art. 390 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. zagadnienia prawnego związanego z wykładnią przepisu art.170 ust.4 Prawa upadłościowego i naprawczego (k. 899-902).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie syndyka masy upadłości J. C. na postanowienie sądu upadłościowego odwołujące go z funkcji syndyka masy upadłości Przedsiębiorstwa (...) sp. z o.o. w B. w upadłości likwidacyjnej było bezzasadne, a podniesione w petitum zażalenia zarzuty chybione.

W świetle art.170 ust. 4 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (i naprawcze) w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2015 r., poz. 978 ze zm.), sąd odwoła syndyka, nadzorcę sądowego albo zarządcę także w wypadku, gdy Minister Sprawiedliwości cofnie lub zawiesi prawa wynikające z licencji syndyka. Z brzmienia powyższego przepisu wynika zatem, że zawieszenie prawa wynikającego z licencji doradcy restrukturyzacyjnego obliguje sąd do odwołania syndyka i zakres jego badania sprowadza się jedynie do ustalenia istnienia ostatecznej decyzji uprawionego organu w sprawie zawieszenia praw wynikających z licencji. Skoro taka decyzja istnieje i jest ostateczna, a jednocześnie brak jest dowodu na jej uchylenie, to w ocenie Sądu Okręgowego zastosowanie przez Sąd meriti przepisu art.170 ust.4 ustawy Prawo upadłościowe (i naprawcze) nie budzi zastrzeżeń. Należy podkreślić w tym miejscu, iż Sądy powszechne nie są uprawione do badania prawidłowości zastosowania prawa materialnego przez organ administracyjny, gdyż prowadziłoby to bowiem do badania merytorycznej zasadności takiej decyzji administracyjnej (zob. wyrok SN z 4.1.2012 r., III CSK 126/11, LEX nr 1147761). Zresztą jak wynika z uzasadnienia zażalenia odwołany syndyk wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. uzyskania sądowo-administracyjnej kontroli przedmiotowej decyzji Ministra Sprawiedliwości.

Odnosząc się do wniosku syndyka Sąd Okręgowy jako sąd odwoławczy nie dostrzega konieczności przedstawienia zagadnienia prawnego Sądowi Najwyższemu na podstawie art. 390 k.p.c. w zw. z art.397 § 2 k.p.c. Przepis art. 170 ust.4 ustawy Prawo upadłościowe (i naprawcze) jest jasny i nie wywołuje sugerowanych przez skarżącego odwołanego syndyka wątpliwości co do zgodności z Konstytucją. Celem powyższego przepisu jest ochrona interesów wierzycieli, m.in. poprzez zapewnienie prawidłowego zarządu masą upadłości. Zatem wszelkie wątpliwości co do osoby sprawującej funkcję syndyka powinny być eliminowane. Inną rzeczą jest natomiast sprawa ochrony praw odwołanego syndyka (związanych np. z dobrami osobistymi i ewentualną szkodą materialną), która nie musi być rozwiązana poprzez utrzymanie jego funkcji.

Z tych względów zażalenie odwołanego syndyka jako bezzasadne należało oddalić na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 229 ustawy Prawa upadłościowego (i naprawczego).

Jerzy P. Naworski Zbigniew Krepski Joanna Rusińska

Z.

1) (...)

2) (...)

- (...)

- (...)

- (...)

3) (...)

(...)

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13