Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI U 601/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Płocku VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jadwiga Klonowska

Protokolant: sekr. sądowy Justyna Jędrzejczak

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2015 roku w Płocku

sprawy J. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych III Oddział w W.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania J. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych III Oddział w W.

z dnia 22 kwietnia 2015 roku, znak: (...)oraz z dnia 12 maja 2015 roku, znak: (...)

zmienia zaskarżone decyzje i przyznaje J. D. prawo do emerytury od dnia 18 maja 2015 roku.

UZASADNIENIE

J. D. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych III Oddział w W. z dnia 22 kwietnia 2015r. znak (...) oraz z dnia 12 maja 2015r. znak (...) odmawiającej mu prawa do emerytury.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych III Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

J. D. urodzony (...) był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w G. od 4 lipca 1973r. do 4 listopada 1989r. W okresie od 9 października 1973r. do 3 maja 1979r. oraz od 25 maja 1979r. do 4 listopada 1989r. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Jeździł (...) z przyczepą, J. z przyczepą, K. z przyczepą praz L.. Odwołujący przewoził materiały budowalne: cegłę, wapno, suporeks, prefabrykaty budowlane, stal, kable energetyczne oraz maszyny.

(dowód: akta osobowe, zeznania świadków: T. G. k. 17 i 18, Z. K. k. 18, zeznania odwołującego k. 16, 17 i 18 akt)

Świadek T. G. pełnił funkcję dyrektora Ekspozytury nr 2 w G. i od października 1990r. wydzierżawił całą bazę tej Ekspozytury razem ze sprzętem i ludźmi i rozpoczął działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo (...). T. G. zatrudnił odwołującego na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o masie powyżej 3,5 tony od 1 października 1990r. do 15 kwietnia 1994r. W okresie tym J. D. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał czynności kierowcy samochodu ciężarowego o masie powyżej 3,5 tony. Jeździł tymi samymi samochodami ciężarowymi, które były w dyspozycji w PS - (...) M. Ekspozytura Nr 2 w G.. W tym okresie zatrudnienia przewoził również materiały budowlane i maszyny. Odwołujący nie korzystał z urlopu bezpłatnego.

(dowód: akta osobowe, zeznania świadków: T. G. k. 17 i 18, Z. K. k. 18, zeznania odwołującego k. 16, 17 i 18 akt)

Na dzień 1 stycznia 1999r. J. D. posiada staż ubezpieczenia wynoszący w sumie 25 lat, jest członkiem OFE, ale złożyli w dniu 6 maja 2015r. oświadczenie, w którym wyraził zgodę na przekazanie środków zgromadzonych na rachunku OFE za pośrednictwem ZUS na dochody budżetu państwa.

Wnioskiem z dnia 16 marca 2015r. odwołujący domagał się przyznania prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

(dowód: wniosek k. 1, 2, 3, 4, 5, 6 akt ZUS, karta przebiegu zatrudnienia k. 31 akt ZUS, oświadczenie k. 37 akt ZUS)

Decyzją z dnia 22 kwietnia 2015r. znak (...) organ rentowy odmówił J. D. prawa do emerytury wskazując, że należy do OFE, nie osiągnął wieku emerytalnego oraz nie wykazał na dzień 1 stycznia 1999r. 15 - letniego okresu pracy w szczególnych warunkach.

(dowód: decyzja k. 33 akt ZUS)

Odwołujący w dniu 7 maja 2015r. zwrócił się o ponowne ustalenie prawa do emerytury i złożył dodatkowe dokumenty i oświadczenie o przekazaniu środków zgromadzonych w OFE, świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach wydane przez (...) Sp. z o. o. w G..

Decyzją z dnia 12 maja 2015r. znak (...) organ rentowy ponownie odmówił odwołującemu prawa do świadczenia wskazując, że nadal nie udowodnił 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, a jedynie 4 lata 8 miesięcy i 12 dni oraz nie osiągnął wieku emerytalnego.

(dowód: decyzja k. 39 akt ZUS)

Stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgormadzonych w aktach ZUS, aktach osobowych, zeznań świadków oraz odwołującego.

Zeznaniom świadków i odwołującego Sąd dał wiarę wobec faktu, że z relacji tych wynika spójny i logiczny opis czynności wykonywanych przez odwołującego w okresie zatrudnienia w PS - (...) M. Ekspozytura Nr 2 w G. oraz w (...) T. G.. Przesłuchane w sprawie osoby złożyły jednoznaczne i koherentne zeznania, w których potwierdziły, że odwołujący w okresie od 9 października 1973r. do 4 listopada 1989r. w (...) M. Ekspozytura Nr 2 w G. oraz od 1 października 1990r. do 15 kwietnia 1994r. w (...) T. G. – pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.

Zeznania świadków mają o tyle istotną wartość, że złożyły je osoby na co dzień współpracujące z odwołującym. T. G. bowiem w (...) w M. Ekspozytura Nr 2 w G. pełnił funkcję kierownika Ekspozytury a następnie dyrektora, ponadto jako pracodawca od 1 kwietnia 1990r. sam zatrudnił odwołującego. T. K. pracował z odwołującym w spornym okresie, pełnił funkcję technika taboru samochodowego.

Świadkowie mieli zatem najpełniejszą wiedzę odnośnie rodzaju i zakresu obowiązków pracowniczych J. D..

Sąd zważył co następuje.

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie okolicznością niesporną było, iż odwołujący ukończył 60 lat w dniu 18 maja 2015r., posiada na dzień 1 stycznia 1999r. wymagany 25 letni okres zatrudnienia, jest członkiem OFE, ale w dniu 6 maja 2015r. złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku OFE za pośrednictwem ZUS na dochody budżetu państwa. Organ rentowy zakwestionował natomiast, iż odwołujący przepracował 15 lat w warunkach szczególnych. Organ rentowy uznał jedynie pracę w warunkach szczególnych w wymiarze 4 lat 8 miesięcy i 12 dni za okres zatrudnienia od 18 kwietnia 1994r. do 31 grudnia 1998r. w Sp. z o. o. (...) w G..

Z uwagi na brak ograniczeń dowodowych o których mowa w § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze oraz z uwagi na konieczność uzupełnienia materiału dowodowego Sąd dopuścił dowód z zeznań świadków oraz odwołującego, dokumentów znajdujących się w dyspozycji organu rentowego oraz dokumentów archiwalnych.

Powyższy materiał dowodowy potwierdził, że J. D. w spornym okresie zatrudnienia od 9 października 1973r. do 3 maja 1979r. i od 25 maja 1979r. do 4 listopada 1989r. w (...) M. Ekspozytura Nr 2 w G. oraz od 1 października 1990r. do 15 kwietnia 1994r. w (...) T. G. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Praca odwołującego spełniała warunki szczególności zgodnie z wykazem A Dział VIII „ w transporcie i łączności” poz. 2 – praca kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony – stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Tym samym odwołujący wykazał, że jego łączny staż pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze wyniósł więcej niż 15 lat.

Odwołujący spełnił również pozostałe warunki uzasadniające przyznanie mu prawa do świadczenia.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał odwołującemu prawo do emerytury od dnia 18 maja 2015r. tj. od ukończenia 60 lat.

SSO Jadwiga Klonowska