Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV K 772/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2017r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Goldschneider

Protokolant: Karolina Jeżowska

przy udziale oskarżyciela subsydiarnego W. M. (1)

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 02.06.2016r., 11.07.2016r., 06.10.2016r., 24.11.2016r., 02.02.2017r., 11.05.2017r., 22.06.2017r., 27.06.2017r.

sprawy

G. C. (1)

syna W. i E. z d. G.

ur. (...) w Ł.

oskarżonego o to, że:

1.  działając jako osoba upoważniona do reprezentacji spółki (...) sp. z o.o. siedzibą w W. w dniu od 1.11.2007 r. do 30.11.2007 r. w W. przy ul. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził W. M. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 123.064,28 zł w postaci zobowiązania W. M. (1) do wykonania robót elektrycznych i teletechnicznych w zespole budynków mieszkalnych w W. przy ul. (...) objętych fakturą VAT nr (...) z 30.11. (...). o wartości 123.064,28 zł i nie zapłaceniu za powyższe roboty pomimo ich wykonania przez pokrzywdzonego, wprowadzając tym samym w błąd pokrzywdzonego co do zamiaru zapłaty za te roboty,

tj. o czyn z 286 § 1 k.k.;

2.  działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. (1) ur. (...) jako osoby upoważnione do reprezentacji spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu od 8.01.2008 r. do 17.09.2010 r. w W. przy ul. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili W. M. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 50.929,70 zł w postaci zobowiązania W. M. (1) do wykonania robót elektrycznych i teletechnicznych w zespole budynków mieszkalnych w W. przy ul. (...) objętych fakturą VAT nr (...) z 1 7.09.2010r. o wartości 50.929,70 zł i nie zapłaceniu za powyższe roboty pomimo ich wykonania przez pokrzywdzonego po uprzednim złożeniu w dniu 8.01.2008 r. oświadczenia, że faktura (...) zostanie zapłacona po ułożeniu przez pokrzywdzonego kabli zasilających od stacji trafo do głównych tablic rozdzielczych, tym samym wprowadzając w błąd wymienionego pokrzywdzonego co do zamiaru zapłaty za te roboty, tj. o czyn z 286 § 1 k.k.

sprawy

R. K. (1)

syna S. i R. z d. M.

ur. (...) w P.

oskarżonego o to, że:

3.  działając wspólnie i w porozumieniu z G. C. (1) ur. (...) jako osoby upoważnione do reprezentacji spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu od 8.01.2008 r. do 17.09.2010 r. w W. przy ul. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili W. M. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 50.929,70 zł w postaci zobowiązania W. M. (1) do wykonania robót elektrycznych i teletechnicznych w zespole budynków mieszkalnych w W. przy ul. (...) objętych fakturą VAT nr (...) z 17.09.2010 r. o wartości 50.929,70 zł i nie zapłaceniu za powyższe roboty pomimo ich wykonania przez pokrzywdzonego po uprzednim złożeniu w dniu 8. (...). oświadczenia, że faktura (...) zostanie zapłacona po ułożeniu przez pokrzywdzonego kabli zasilających od stacji trafo do głównych tablic rozdzielczych, tym samym wprowadzając w błąd wymienionego pokrzywdzonego co do zamiaru zapłaty za te roboty, tj. o czyn z 286 § 1 k.k.,

orzeka:

I.  oskarżonych G. C. (1) i R. K. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanych im czynów;

II.  kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IV K 772/15

UZASADNIENIE

G. C. (1) został oskarżony przez oskarżyciela subsydiarnego W. M. (1) o to, że:

I. działając jako osoba upoważniona do reprezentacji spółki (...) sp. z o.o. siedzibą w W. w dniu od 1.11.2007 r. do 30.11.2007 r. w W. przy ul. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził W. M. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 123.064,28 zł w postaci zobowiązania W. M. (1) do wykonania robót elektrycznych i teletechnicznych w zespole budynków mieszkalnych w W. przy ul. (...) objętych fakturą VAT nr (...) z 30.11. (...). o wartości 123.064,28 zł i nie zapłaceniu za powyższe roboty pomimo ich wykonania przez pokrzywdzonego, wprowadzając tym samym w błąd pokrzywdzonego co do zamiaru zapłaty za te roboty, tj. o czyn z 286 § 1 k.k.;

II. działając wspólnie i w porozumieniu z R. K. (1) ur. (...) jako osoby upoważnione do reprezentacji spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu od 8.01.2008 r. do 17.09.2010 r. w W. przy ul. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili W. M. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 50.929,70 zł w postaci zobowiązania W. M. (1) do wykonania robót elektrycznych i teletechnicznych w zespole budynków mieszkalnych w W. przy ul. (...) objętych fakturą VAT nr (...) z 1 7.09.2010r. o wartości 50.929,70 zł i nie zapłaceniu za powyższe roboty pomimo ich wykonania przez pokrzywdzonego po uprzednim złożeniu w dniu 8.01.2008 r. oświadczenia, że faktura (...) zostanie zapłacona po ułożeniu przez pokrzywdzonego kabli zasilających od stacji trafo do głównych tablic rozdzielczych, tym samym wprowadzając w błąd wymienionego pokrzywdzonego co do zamiaru zapłaty za te roboty, tj. o czyn z 286 § 1 k.k.

R. K. (1) został oskarżony przez oskarżyciela subsydiarnego W. M. (1) o to, że działając wspólnie i w porozumieniu z G. C. (1) ur. (...) jako osoby upoważnione do reprezentacji spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu od 8.01.2008 r. do 17.09.2010 r. w W. przy ul. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili W. M. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 50.929,70 zł w postaci zobowiązania W. M. (1) do wykonania robót elektrycznych i teletechnicznych w zespole budynków mieszkalnych w W. przy ul. (...) objętych fakturą VAT nr (...) z 17.09.2010 r. o wartości 50.929,70 zł i nie zapłaceniu za powyższe roboty pomimo ich wykonania przez pokrzywdzonego po uprzednim złożeniu w dniu 8. (...). oświadczenia, że faktura (...) zostanie zapłacona po ułożeniu przez pokrzywdzonego kabli zasilających od stacji trafo do głównych tablic rozdzielczych, tym samym wprowadzając w błąd wymienionego pokrzywdzonego co do zamiaru zapłaty za te roboty, tj. o czyn z 286 § 1 k.k.

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W. M. (1) prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) (...) (...), (...) S.C. W. M. (1) i A. M.. Przedmiotem działalności jest min. wykonywanie instalacji elektrycznych budynków i budowli.

(z akt VII GC 724/08 k. 12 zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej).

Przedmiotem działalności (...) sp. z o.o. jest min. budownictwo. Prezesem zarządu spółki od chwili jej powstania tj. od dnia 19.01.2007r. do chwili obecnej jest G. C. (1)

(z akt VII GC 724/08 k. 13-15 odpis pełny (...) sp. z o.o.).

W dniu 19 stycznia 2007 r. pomiędzy Przedsiębiorstwem Usługowo-Handlowym (...) z/s w W. jako głównym wykonawcą inwestycji z dostawą materiałów polegającej na wzniesieniu budynku przy ul. (...) w W., a (...) sp. z o.o. została zawarta umowa na wykonanie wszystkich robót elektrycznych i elektrotechnicznych w ww. budynku, przy budynku wraz z przyłączami do budynku łącznie z robotami towarzyszącymi i pomocniczymi w terminie od dnia 28 lutego 2007 r. do dnia 15 października 2007 r. zgodnie z harmonogramem robót. Wynagrodzenie zostało ustalone ryczałtowo, na podstawie oferty z dnia 12.12.2006 r., stanowiącej załącznik do umowy o zakres wyszczególnionych robót, które nie mogło być zwiększone na kwotę 600.000 zł wraz z 7 % V..

(k. 167-170 umowa)

W dniu 1 marca 2007 roku pomiędzy (...) sp. z o.o., a W. M. (1) została zawarta umowa na wykonanie wszystkich robót elektrycznych i elektrotechnicznych w budynku przy ul. (...) w W. w terminie od dnia 1 marca 2007 roku do dnia 15 października 2007 roku zgodnie z harmonogramem robót. Wynagrodzenie zostało ustalone ryczałtowo na kwotę 505 000 zł wraz z 7% Vatem. Rozliczenie miało następować etapami na podstawie wystawianych przez W. M. (1) faktur VAT z terminem płatności 31 dni od dnia dostarczenia faktury na podstawie protokołu częściowego zaawansowania robót spisanego przez przedstawicieli stron. Od każdej faktury (...) sp. z o.o. potrącał kaucję w wysokości 5,6 % na poczet gwarancji, która miała zostać zwolniona w 100 % w ciągu 35 dni od chwili podpisania protokołu końcowego odbioru robót. W razie wystąpienia usterek miały być one usunięte przed podpisaniem protokołu częściowego odbioru robót. W umowie przewidziano karę umowną w wysokości 10 % wynagrodzenia ryczałtowego na wypadek odstąpienia od umowy przez (...) sp. z o.o. min. w przypadku, gdyby W. M. (1) opóźniał się z zakończeniem prac dłużej niż 14 dni, W. M. (1) przysługiwało zaś prawo odstąpienia od umowy w przypadku, gdyby (...) sp. z o.o. opóźniła się z zapłatą należnego wynagrodzenia dłużej niż 20 dni. Zgodnie z § 7 pkt. 7 umowy osobą upoważnioną do reprezentowania spółki był R. K. (1) - kierownik budowy

(z akt VII GC 724/08 k. 16-21 umowa)

W czasie zawierania umowy sytuacja finansowa spółki (...) była dobra.

Do wykonywania robót przystąpiono w terminie.

W dniu 4 czerwca 2007 roku W. M. (1) wystawił fakturę nr (...) na kwotę 112 527,67 zł, która została podpisana w imieniu (...) sp. z o.o. przez R. K. (1). Faktura ta została wystawiona na podstawie protokołu nr (...) częściowego zaawansowania wykonywanych robót z dnia 31 maja 2007 roku, podpisanego przez R. K. (1) i W. M. (1). Dnia 27 czerwca 2007 roku tytułem zapłaty za przedmiotową fakturę – po potrąceniu kaucji gwarancyjnej - przelano środki w kwocie 107 269,37 zł.

(z akt VII GC 724/08 k. 26-29, faktura Vat, protokół, wyciąg bankowy)

W dniu 2 lipca 2007 roku W. M. (1) wystawił fakturę nr (...) na kwotę 62 517,43 zł, która została podpisana w imieniu spółki (...) przez R. K. (1). Faktura ta została wystawiona na podstawie protokołu nr (...) częściowego zaawansowania wykonywanych robót z dnia 29 czerwca 2007 roku, podpisanego przez R. K. (1) i W. M. (1). Dnia 9 sierpnia 2007 roku, z kilkudniowym opóźnieniem, tytułem zapłaty za przedmiotową fakturę przelano środki w kwocie 56 101,97 zł.

(z akt VII GC 724/08 k. 30-34, faktura Vat, protokół, wyciąg bankowy)

W dniu 1 sierpnia 2007 roku W. M. (1) wystawił fakturę nr (...) na kwotę 57 486,16 zł, która została podpisana w imieniu spółki (...) przez R. K. (1). Faktura ta została zapłacona z opóźnieniem w dwóch transzach w dniu 4 i 7.09.2007r.

(z akt VII GC 724/08 k. 35-39, faktura Vat, wyciąg bankowy)

W dniu 31 sierpnia 2007 roku W. M. (1) wystawił fakturę (...) na kwotę 18 371,90 zł, która została podpisana w imieniu spółki (...) przez R. K. (1). Faktura ta została wystawiona na podstawie protokołu nr (...) częściowego zaawansowania wykonywanych robót z dnia 31 sierpnia 2007 roku, podpisanego przez R. K. (1) i W. M. (1). Dnia 21 września 2007 r. tytułem zapłaty za przedmiotową fakturę przelano środki w kwocie 10 960,61 zł.

(z akt VII GC 724/08 k. 40-41, 205, faktura Vat, protokół, potwierdzenie wpłaty)

W dniu 28 września 2007 roku W. M. (1) wystawił fakturę nr (...) na kwotę 51 243,80 zł. Faktura ta została wystawiona na podstawie protokołu nr (...) częściowego zaawansowania wykonywanych robót z dnia 28 września 2007 roku, podpisanego przez R. K. (1) i W. M. (1). Faktura ta została zapłacona z kilkudniowym opóźnieniem – po potrąceniu kaucji gwarancyjnej - w dniu 02.11.2007 roku.

(z akt VII GC 724/08 k. 42-45, faktura Vat, wyciąg bankowy).

W dniu 31 października 2007 roku W. M. (1) wystawił fakturę nr (...) na kwotę 64 211,13 zł, która została podpisana w imieniu spółki (...) przez R. K. (1). Faktura ta została wystawiona na podstawie protokołu nr (...) częściowego zaawansowania wykonywanych robót z dnia 31 października 2007 roku, podpisanego przez R. K. (1) i W. M. (1). Faktura ta została zapłacona z opóźnieniem w dwóch transzach w dniu 7 i 13.12.2007r.

(z akt VII GC 724/08 k. 46-51, faktura Vat, wyciąg bankowy)

W dniu 28 listopada 2007 roku, po przeprowadzeniu kontroli placu budowy przy ul. (...) w W., sporządzono raport, w którym szczegółowo wskazano zakres prac pozostałych do wykonania, ponadto jak również zaawansowanie prac związanych z instalacjami elektrycznymi. W treści raportu stwierdzono, że ułożenie kabli zasilających będzie możliwe dopiero po wybudowaniu stacji transformatorowej

(z akt VII GC 724/08 k. 228-230, raport).

O treści tego raportu poinformowano W. M. (1), wzywając go do zintensyfikowania prac i zakończenia robót.

W dniu 30 listopada 2007 roku W. M. (1) wystawił fakturę (...) na kwotę 123 064,28 zł, z terminem płatności w dniu 31.12.2007 roku, która została podpisana w imieniu spółki (...) przez R. K. (1). Faktura ta została wystawiona na podstawie protokołu nr (...) częściowego zaawansowania robót z dnia 30 listopada 2007 roku, wykonanych w okresie od dnia 01.11.2007 roku do dnia 30.11.2007 roku, podpisanego przez R. K. (1) i W. M. (1)

(z akt VII GC 724/08 k. 52-53, faktura Vat).

Ponieważ faktura wystawiona w październiku nie została jeszcze zapłacona W. M. (1) udał się do siedziby K., by porozmawiać z G. C. (1). W. M. (1) zagroził, że zejdzie z budowy, na której pracowało jego 15 pracowników. Usłyszał, że G. C. (1) nie zapłaci za tą fakturę, ani za następną ponieważ nie ma pieniędzy. W. M. (1) zainwestował w związku z pracami na budowie znaczne środki, dlatego mimo tych oświadczeń liczył na zapłatę i zdecydował się zostać. W związku z brakiem zapłaty przez (...) sp. z o.o. w terminie za fakturę (...) z dnia 31.10.2007 r., W. M. (1) zawiadomił pisemnie (...) sp. z o.o., że roboty elektryczne na budowie przy ul. (...) nie będą mogły być wykonane zgodnie z terminem. O braku uregulowania przez (...) sp. z o.o. należności za tę fakturę W. M. (1) w treści pisma z dnia 11.12.2007 r. poinformował generalnego wykonawcę Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe (...) z/s w W., wskazując, że w takiej sytuacji to inwestor jest zobowiązany do regulowania należności dla podwykonawców. Konsekwencją tego były kierowane przez firmę (...) do (...) sp. z o.o. ponaglenia do zakończenia prac budowlanych określonych umową z dnia 01 marca 2007 r.

(z akt VII GC 724/08 k. 67, 59 zawiadomienie).

W piśmie z dnia 11 grudnia 2007 roku (...) sp. z o.o. przeprosiła za opóźnienie i poinformowała, że postara się uregulować końcową część zobowiązania w jak najszybszym terminie nie kwestionując w żaden sposób zasadności roszczenia.

(z akt VII GC 724/08 k. 231, pismo z dnia 11.12.2007 r.).

Uregulowanie płatności za fakturę (...) z dnia 31.10.2007 r., nastąpiło w dwóch transzach w dniach 7 i 13.12.2007r.

Opóźnienia w płatnościach wiązały się z opóźnieniami w płatnościach ze stron głównego wykonawcy.

Dnia 31.12.2007 roku minął termin płatności faktury nr (...). W. M. (1) w dalszym ciągu kontynuował prace.

W związku z brakiem płatności w dniu 08 stycznia 2008 r. ponownie udał się do siedziby K. sp. z.o.o wskazując, że kończy współpracę i zabiera pracowników. R. K. (1) będący Kierownikiem Robót (...) w spółce (...) sp. z o.o. w obecności W. M. (1), bez udziału G. C. (2), sporządził pisemne oświadczenie, w treści którego wskazał, że faktura Vat (...) zostanie zapłacona, gdy zostaną ułożone kable zasilające od stacji trafo do głównych tablic rozdzielczych.

(z akt VII GC 724/08 k. 71 oświadczenie)

W. M. (1) w związku z treścią oświadczenia z dnia 08 stycznia 2008 r. pozostał na budowie i kontynuował wykonywanie robót elektrycznych i elektrotechnicznych w budynku przy ul. (...) w W..

Faktura VAT nr (...) z dnia 30.11.2007 r. została zapłacona przez (...) sp. z o.o. tylko w części w kwocie 15 220,37 zł przelewem w dniu 21.01.2008 r.

(z akt VII GC 724/08 k. 54 wyciąg bankowy)

W. M. (1) zakończył wykonywanie prac objętych treścią oświadczenia z dnia 08.01.2008 r. dopiero w lutym 2008 r., ale opóźnienie w tym zakresie nie wynikało z jego winy, lecz z konieczności oczekiwania na wybudowanie stacji transformatorowej przez dostawcę energii, która była niezbędna do zakończenia prac przez ułożenia kabli zasilających od stacji trafo do głównych tablic rozdzielczych. Położenie kabli wcześniej wiązało się z ryzykiem ich kradzieży, co miało już miejsce wcześniej. Nie mogły bowiem zostać przykryte ziemią.

W dniu 17 marca 2008 r. dokonano spisania protokołu z inwentaryzacji instalacji elektrycznych na budowie przy ul. (...) w W., który szczegółowo określał braki, które należy usunąć przed końcowym odbiorem robót elektrycznych. W czynności tej nie brał udziału W. M. (1).

(z akt VII GC 724/08 k. 206-213 protokół)

W dniu 30 maja 2008 r., bez udziału W. M. (1), został sporządzony protokół końcowy odbioru robót elektrycznych w Zespole (...) ul. (...) w W.. W czynności tej uczestniczyli J. K., T. T. (1), G. C. (1) i R. K. (1). W treści protokołu stwierdzono, że roboty zostały wykonane zgodnie ze zleceniem z dnia 19.01.2007 r.

(z akt VII GC 724/08 k. 247 protokół).

W piśmie z dnia 30 maja 2008 r. firma (...) sp. z o.o. została obciążona przez głównego wykonawcę PHU (...) karą umowną w kwocie 62.431,40 zł za zwłokę w nieterminowym zakończeniu poszczególnych etapów lub całości robót przez wykonawcę stosownie do § 9.1.2 umowy z dnia 19.01.2007 r.

(z akt VII GC 724/08 – k. 246 nota obciążeniowa)

W. M. (1) wykonał w całości prace określone w umowie zawartej z (...) sp. z o.o. w dniu 01 marca 2007 r., a zaistniałe opóźnienia w wykonaniu prac i końcowym odbiorze robót elektrycznych nie powstały z jego winy. Wiązały się z koniecznością oczekiwania na zakończenie pozostałych robót budowlanych przez innych podwykonawców, w tym wybudowania stacji transformatorowej, albowiem dopiero wówczas możliwe było podłączenie kabli zasilających. Z kolei przyczyna opóźnień ze strony (...) sp. z o.o. w płatnościach wobec W. M. (1) była związana z opóźnieniami w przekazywaniu środków finansowych na rzecz (...) sp. z o.o. ze strony głównego wykonawcy.

W dniu 17 września 2010 r. W. M. (1) wystawił fakturę VAT (...) na kwotę 50 929,70 zł, stanowiącą fakturę końcową za roboty elektryczne w Zespole (...) ul. (...) w W.. (...) sp. z o.o. nie uregulowała należności wynikającej z te faktury

(z akt 2 Ds. 307/14 k. 8 faktura)

Powyższych ustaleń faktycznych Sąd dokonał na podstawie: wymienionych wyżej dokumentów, a także zeznań oskarżyciela subsydiarnego W. M. (1) (k. 323-325, k. 25v-26, 882-883 akt o sygn. 2 Ds. 307/14), zeznań świadków: T. T. (1) (k. 325-326, k. 469v akt o sygn. 2 Ds. 307/14), J. K. (k. 368-370, k. 727 akt o sygn. 2 Ds. 307/14), A. M. (k. 370-371, k. 402-404 akt o sygn. VII GC 724/08), D. Ł. (k. 371-372, k. 429-430 akt o sygn. VII GC 724/08), K. Z. (k. 422, 406 akt o sygn. VII GC 724/08), A. C. (k. 422-423, k. 430-431 akt o sygn. VII GC 724/08), A. Ż. (477, k. 431-432 akt o sygn. VII GC 724/08, k. 471v akt 2 Ds. 307/14),ujawnionych bez odczytywania na rozprawie w trybie art. 392 § 1 k.p.k. w zw. z art. 394 § 2 k.p.k. zeznań świadków D. M. (k. 404- 406 akt VII GC 724/08), częściowo wyjaśnień oskarżonego G. C. (2) (k. 312-313, 321-323), wyjaśnień oskarżonego R. K. (1) (k. 313-314).

Oskarżony G. C. (1) w trakcie rozprawy w dniu 02 czerwca 2016 r. nie przyznał się do zarzucanych czynów i zaprzeczył jakoby jego zamiarem było niezapłacenie W. M.. Według G. C. (2) część należności w 80 % została firmie (...) zapłacona, a faktura, która została złożona przez osk. subsydiarnego została skompensowana tzn. doszło do potrącenia z pracami zastępczymi, które musiała wykonać (...) sp. z o.o. Oskarżony C. wyjaśnił, że osk. subsydiarny nie wykonał do końca prac objętych umową, nie pamiętał jakich prac nie wykonał. Według oskarżonego firma (...) sp. z o.o. odstąpiła od umowy z W. M. (1), który zszedł z budowy i nie kończył prac. Firma (...) sp. z o.o. została obciążona karami przez generalnego wykonawcę z powodu niedotrzymania terminów i złej jakości wykonanych prac. Inspektor ze strony generalnego inwestora sprawdził prace i zgłosił usterki generalnemu wykonawcy – F.. Oskarżony wyjaśnił, że musiały zostać wykonane prace zastępcze przez firmę (...) sp. z o.o., polegające na poprawieniu usterek i dokończeniu prac niewykonanych przez M.. Oskarżony wyjaśnił, że nie pamięta kiedy odstąpił od umowy. Nie wiedział dlaczego M. zszedł z budowy. Mówił, że nie ma środków finansowych, żeby dokończyć budowę. Zakup materiałów leżał po stronie pana W. M. (1). Oskarżony potwierdził, że wcześniej współpracował z firmą (...) na innych budowach, gdzie nie było żadnych problemów. Oskarżony C. wyjaśnił, że nie pamięta w jakich okolicznościach doszło do złożenia oświadczenia przez K. deklarującego zapłatę ostatniej faktury. Stwierdził, że nie przypomina sobie faktury oznaczonej jako 6/10 na kwotę 50 tysięcy złotych. W. M. (1) wykonywał prace do pewnego momentu, z płatnościami spóźniał się generalny wykonawca, co również miało miejsce ze strony firmy (...) sp. z o.o., wobec osk. Subsydiarnego, były to kilkudniowe opóźnienia w płatnościach. Oskarżony potwierdził, że prowadzone były rozmowy z M., kiedy zakończy prace, bo (...) sp. z o.o. była wzywania przez generalnego wykonawcę do zakończenia prac. W. M. (1) także był wzywany do zakończenia prac, tłumaczył się, że nie może zakończyć prac, bo nie ma docelowego napięcia. Podanie docelowego napięcia nie wstrzymywało zakończenia innych prac, które można było zakończyć. Według oskarżonego w tym okresie sytuacja finansowa firmy (...) sp. z o.o. nie była zła. Były wykonywane na bieżąco zobowiązania. Nie było problemów z płynnością finansową. Oskarżony powołał się na prowadzone odrębnie postępowanie przed sądem gospodarczym w sprawie VII Gc 724/08, gdzie zapadł wyrok niekorzystny dla firmy (...) sp. z o.o. Przedmiotem roszczenia była kwota 123 tysięcy, czyli wynikająca z tej faktury (...). Ta kwota wynikająca z faktury (...) nie była tam zgłaszana. Zarzut potrącenia został podniesiony w tamtym postępowaniu. W momencie zawierania umowy z M. mieli podpisaną umowę z głównym wykonawcą. Były problemy z płatnościami ze strony głównego wykonawcy. Faktury były płacone z niewielkimi opóźnieniami, bądź w niepełnej wysokości. Przyczyną, dla której nie zapłacili W. całości kwoty za tą fakturę było nieterminowe wykonanie prac i konieczność wykonania prac zastępczych. Firma (...) dostarczyła złe materiały, niezgodne z projektem i K. sp. z o. musiała zakupić sama materiały do dokończenia tych prac zgodnie z projektem (k. 312-313, 314-315).

W trakcie rozprawy w dniu 11 lipca 2016 r. oskarżony G. C. (2) wyjaśnił, że w branży budowlanej jest powszechnie stosowane podawanie terminów, które rzadko kiedy są dotrzymywane przez podwykonawców. Tak było przy tym kontrakcie. Protokół końcowego odbioru robót został podpisany dopiero 30 maja 2008 r. z firmą (...) z generalnym wykonawcą. Generalny wykonawca egzekwował od (...) sp. z o.o. na koniec kary umowne za opóźnienie. Była to kara maksymalna, czyli 10 % wartości kontraktu. To zostało potrącone z należności od F.. Faktura nr (...) została wystawiona na koniec listopada z terminem płatności na koniec grudnia. Faktura (...) zwierała jakąś część prac, która nie została wykonana przez firmę (...), a już M. był w zwłoce w tym czasie. Termin płatności tej faktury nie był wymagalny na 10 grudnia. M. był wezwany do dokończenia całości tych prac i to w żaden sposób nie nastąpiło. Następnie 14.01 K. dostało pismo od generalnego wykonawcy, czyli F., czyli nic się nie zmieniło w tej sprawie, nie było żadnej reakcji z ich strony, że prace nie zostały dokończone. Najprawdopodobniej te 15 tysięcy, które zostało zapłacone była to mogła być inicjatywa oskarżonego C., ale tego nie pamiętał. Pojawiły się także uszkodzenia w dachu, którymi obciążył lub chciał ich obciążyć generalny wykonawca, o których zawiadomili również M.. Oskarżony wyjaśnił, że w dniu 3 marca 2008 r. odstąpiono od umowy z W., żeby zrobić inwentaryzację tych prac i wiedzieć co jest do zakończenia dokładnie jak również przekazać budynek do użytkowania. Najprawdopodobniej zakończenie tych wszystkich prac miało miejsce pod koniec kwietnia, łącznie z usunięciem usterek. 30 maja (...) sp. z o.o. podpisała z firmą (...) protokół końcowy, a 31 maja 2007 r. zostali obciążeni ze strony F. notę obciążeniową za kary terminowe w kwocie 62,431 zł tytułem kary umownej. Oskarżony wyjaśnił, że nie było zamierzonym celem jego firmy, aby nie zapłacić W. M. (1). Kiedy zakończyła się ta budowa podpisaniem protokołu końcowego z firmą (...) obciążono (...) sp. z o.o. karami umownymi za nieterminowe wykończenie prac. Gdyby M. skończył te prace to doszłoby do rozliczenia. W momencie odstąpienia od umowy oskarżony uważał, że jeszcze jakieś pieniądze należą się M.. Nie zostały one zapłacone, bo w maju (...) sp. z o.o. otrzymał notę od F. z obciążeniem karą umowną za opóźnienia. Według oskarżonego C. oskarżyciel subsydiarny w zakresie w jakim wykonał prace, to otrzymał za to wynagrodzenie (k. 322).

Oskarżony R. K. (1) w trakcie rozprawy nie przyznał się do zarzucanego czynu i wyjaśnił, że były naciski ze strony generalnego wykonawcy, żeby kończyć roboty, inwestycje. Chyba był wtedy M. na placu budowy. Firmie (...) sp. z o.o. zależało na ukończeniu terminowym inwestycji. Oskarżony wyjaśnił, że oświadczenie z 08.01.2008 r. podpisał w dobrej wierze. Był odpowiedzialny za realizację budowy i problem fakturowania był poza nim. Nie wykluczył tego, że na tamą chwilę być może było wiadomo, że z jakąś fakturą jest zwłoka w płatności ze względu na poślizg z płatnościami generalnego wykonawcy. R. K. (1) wyjaśnił, że nie pamięta, czy z kimś konsultował sporządzenie tego oświadczenia. Nie miał wpływu na zapłacenie tej faktury. Zaprzeczył jakoby wprowadził w błąd M., bo na tamtą chwilę uważał, że działał w dobrej wierze. Był przekonany, że płatność nastąpi. Firma (...) płaciła do tej pory wszystkim swoim podwykonawcom. Były naciski ze strony generalnego wykonawcy i była obawa, że M. nie wykona zleconych prac w terminie, co wiązało się z karnymi odsetkami. Oskarżony stwierdził, że nie pamięta z czyjej inicjatywy to oświadczenie powstało. Były problemy z jakością prac wykonanych przez M.. Ujawniły się na pewno w momencie sporządzenia inwentaryzacji. Wcześniej były drobne niedoróbki. Protokół inwentaryzacji był robiony przez K. sp. zo.o. Firma (...) była zaproszona do udziału w inwentaryzacji, ale się nie zgłosiła. Inspektor nadzoru zgłaszał później od siebie różne zastrzeżenia. Sporządzając oświadczenie oskarżony K. chciał zakończyć pewien etap prac budowalnych. Był przekonany, że faktura zostanie zapłacona, ponieważ do tej pory nie było problemów z płatnościami ze strony tej firmy i dlatego wskazał tak w oświadczeniu. Oskarżony był kierownikiem robot elektrycznych, nie pamiętał czy posiadał jakieś pełnomocnictwa do składania oświadczeń woli w imieniu spółki w tamtym okresie. Na chwile sporządzenia oświadczenia były jakieś drobne, ale normalne niedoróbki ze strony W. M. (1), ale nie ujawniły się żadne poważniejsze wady w tych robotach. W momencie, gdy podpisywał to oświadczenie, nie wiedział nic na ten temat, że są jakieś wątpliwości co do tego, czy będzie płacona ta faktura (...). Stwierdził, że nie pamięta, czy konsultował się z kimś co do tego jakie będą plany co do zapłaty tej faktury. Kilka razy w tygodniu bywałem na tej budowie. Do momentu spisania tego oświadczenia widywał na budowie pracowników M., a prace były wykonywane. R. K. (1) wyjaśnił, że nie pamięta kiedy M. zszedł z budowy, w szczególności, czy było to przed, czy po spisaniu tego oświadczenia (k. 313-314).

Sąd zważył co następuje:

Wyjaśnienia oskarżonego G. C. (1) Sąd uznał za wiarygodne w części, w jakiej znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, a więc odnośnie okoliczności nawiązania współpracy z W. M. (1) prowadzącym działalność pod nazwą (...) S.C. W. M. (1) i A. M. i zawarciem umowy z dnia 01.03.2007 r., której przedmiotem było wykonanie wszystkich robót elektrycznych i elektrotechnicznych w budynku przy ul. (...) w W., sposobu rozliczania się z W. M. (1) za wykonane prace, istniejących niewielkich opóźnień ze strony (...) sp. z o.o. w regulowaniu płatności na rzecz firmy (...), także kondycji (...) spółki (...) zarówno w momencie zawarcia umowy z W. M. (1), jak i w okresie jej obowiązywania. Wyjaśnienia oskarżonego G. C. (1) znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, w tym treści zeznań świadków oraz dokumentacji, w postaci umowy, faktur VAT, protokołów częściowego zaawansowania wykonywanych robót, wyciągów bankowych, także korespondencji między stronami, w tym dokumentacji znajdującej się w aktach sprawy o sygn. VII GC 724/08. Sąd nie dał wiary oskarżonemu G. C. (1) co do przyczyn niezapłacenia W. M. (1) w całości za fakturę (...) z dnia 30.11.2007 r., w szczególności co do twierdzenia jakoby W. M. (1) nie wykonał wszystkich prac objętych umową, jak również, że doszło do skutecznego potrącenia wierzytelności W. M. (1) z tego tytułu w stosunku do (...) sp. z o.o. z istniejącą w stosunku do W. M. (1) wierzytelnością związaną z poniesionymi przez tę spółkę dodatkowymi kosztami za zastępcze wykonanie prac, których nie wykonał W. M. (1), a których wykonanie nie dość że przedłużyło czas realizacji całej inwestycji, to naraziło (...) sp. z o.o. na karę umowną ze strony generalnego wykonawcy firmy (...). Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie nie znajdują odzwierciedlenia w pozostałym materiale dowodowym, w szczególności stwierdzić należy, iż nie zostało wykazane, aby W. M. (1) w sposób nieprawidłowy wykonywał przedmiot umowy z dnia 01.03.2007 r., jak również, aby opóźnienia związane z zakończeniem pełni prac prowadzonych przez W. M. (1), wynikały z jego winy. Wręcz przeciwnie, ze zgromadzonych dowodów, w tym zeznań oskarżyciela subsydiarnego, zeznań świadków będących pracownikami na budowie przy ul. (...) w W., wynika, że opóźnienia te były konsekwencją opóźnień w pracach budowlanych prowadzonych przez innych podwykonawców w budynku. Nadto charakter niektórych prac, które miał wykonać W. M. (1), tj. ułożenie i podłączenie kabli zasilających od stacji trafo do głównych tablic rozdzielczych, możliwe było do wykonania po wybudowaniu tej stacji, co nastąpiło dopiero w lutym 2008 r. Prace nie zostały też wykonane wadliwie. Protokoły podpisywane przez R. K. (1) nie wskazywały na usterki. Protokoły częściowe były zaś robione po to, żeby roboty zanikowe, które ulegają zakryciu, sprawdzić, czy są dobrze wykonane, zanim to zakrycie nastąpi. Nie było zastrzeżeń do tych prac. Nadto jak wynika z zeznań świadka T. T. (1)- przedstawiciela inwestora- dostrzeżone usterki w instalacji elektrycznej należało ocenić jako drobne i normalne w procesie budowlanym.

Odnośnie twierdzenia oskarżonego co do potrącenia wierzytelności W. M. (1) wobec (...) sp. z o.o. z przysługującymi oskarżonemu wobec oskarżyciela subsydiarnego wierzytelnościami za wykonane prace zastępcze, należy wskazać, że zarzut potrącenia został podniesiony dopiero na etapie prowadzonego przed tut. Sądem w sprawie VII GC 724/08 postepowaniu, przy czym nie został przez sąd uwzględniony, albowiem (...) sp. z o.o. nie wykazał istnienia wierzytelności z tego tytułu wobec W. M. (1). Okoliczność ta podważa w tym zakresie treść wyjaśnień G. C. (1). Nie wiadomo bowiem w jakim zakresie miałoby dojść do wykonania zastępczego, skoro z materiału dowodowego wynika, że oskarżyciel subsydiarny zakończył współpracę po wykonaniu wszystkich prac, w tym po doprowadzeniu napięcia do budynku. Samo odstąpienie od umowy przez K. nastąpiło już po wykonaniu umowy, nie mogło więc być skuteczne. Ocena skuteczności tej czynności nie jest co prawda przedmiotem niniejszego postępowania, nie mniej jednak stwierdzić należy, iż ze zgromadzonego materiału dowodowego, w tym treści zeznań oskarżyciela subsydiarnego, zeznań świadków oraz załączonej dokumentacji, wynika, że oświadczenie w tym przedmiocie zostało sporządzone w dniu 03.03.2008 r., a więc już po wykonaniu umowy z dnia 01.03.2007 r. przez W. M. (1)

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego R. K. (1) co do okoliczności oraz intencji towarzyszących sporządzeniu przez niego w dniu 08 stycznia 2008 r. i przekazaniu W. M. (1) pisemnego oświadczenia, w treści którego wskazano, że faktura Vat (...) zostanie zapłacona, gdy zostaną ułożone kable zasilające od stacji trafo do głównych tablic rozdzielczych, albowiem wyjaśnienia te są przekonujące, zaś żaden z ujawnionych dowodów nie wskazywał na przeciwne okoliczności. Twierdzenia oskarżonego K., że w momencie sporządzania oświadczenia nie miał wiedzy czy są jakieś wątpliwości odnośnie płatności faktury VAT (...), jak również jego jedynym celem było zakończenie pewnego etapu prac i zmobilizowanie W. M. (1) do ich wykonania, nie zostało podważone w toku niniejszego postepowania. Brak jest w sprawie jakichkolwiek dowodów wskazujących, że działanie to było objęte wspólnym porozumieniem z G. C. (1), a jego celem miało być doprowadzenie oskarżyciela subsydiarnego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez nie zapłacenie W. M. (1) za wykonane przez niego, a określone w treści tego oświadczenia, prace. Zważywszy na pozycję R. K. (1) w firmie (...) sp. z o.o. jako kierownika robót elektrycznych oraz jedynej osoby kontaktującej się z podwykonawcami w imieniu firmy, nie można wykluczyć, że było decyzją samodzielną. Jednocześnie zarówno z wyjaśnień oskarżonego K., jak i oskarżonego C. nie wynika, aby konsultowali się w sprawie treści tego oświadczenia. Sam oskarżyciel subsydiarny potwierdził, że oświadczenie zostało sporządzone w czasie, gdy G. C. (1) nie było w biurze. Jak wynika z zeznań J. K.- przedstawiciela generalnego wykonawcy- istniały kilkutygodniowe przestoje w płatnościach ze strony generalnego wykonawcy na rzecz K.. Oskarżony K. również miał tego świadomość, wiedział też że każdorazowo środki są jednak przekazywane. Nie można zatem wykluczyć, że sądził, iż jedyną przyczyną zalegania z wypłatą są właśnie owe opóźnienia. Sąd uwzględnił wyjaśnienia oskarżonego R. K. (1) co do okoliczności związanych z wykonywaniem umowy z dnia 01.03.2007 r. zawartej z W. M. (1), w tym istniejących nacisków ze strony generalnego wykonawcy co do rychłego zakończenia prac, także co braku poważniejszych wad, poza drobnymi niedoróbkami na bieżąco usuwanymi, w wykonywanej przez firmę (...) pracy, albowiem okoliczności te znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania oskarżyciela subsydiarnego co do okoliczności związanych ze sposobem nawiązania współpracy z firmą (...) sp. z o.o. w oparciu o umowę z 01.03.2007 r. oraz sposobem dokonywania płatności, albowiem są zgodne z pozostałym materiałem dowodowym, w tym umową miedzy (...) sp. z o.o. a W. M. (1), wystawionych przez oskarżyciela subsydiarnego fakturach VAT, wyciągach z rachunków bankowych oraz wyjaśnieniach oskarżonych i zeznaniach przesłuchanych świadków. Sąd dał wiarę oskarżycielowi subsydiarnemu w zakresie powodów opóźnień w wykonaniu umowy z dnia 01.03.2007 r. zawartej z (...) sp. z o.o., które wynikały z konieczności oczekiwania na zakończenie prac budowlanych prowadzonych przez innych podwykonawców, albowiem twierdzenia te korespondują z pozostałym materiałem dowodowym, w tym treścią zeznań świadków, także wyjaśnieniami oskarżonego C., który potwierdził, że proces budowlany ma to do siebie, że rzadko kiedy dotrzymywane są terminy przez podwykonawców. Sąd uwzględnił także twierdzenia W. M. (1) co do okoliczności, w jakich doszło do sporządzenia przez R. K. (1) w dniu 08.01.2008 r. pisemnego oświadczenia, w treści którego wskazano, że faktura Vat (...) zostanie zapłacona, gdy firma oskarżyciela subsydiarnego ułoży kable zasilające od stacji trafo do głównych tablic rozdzielczych, albowiem są zgodne z pozostałym materiałem dowodowym. Podkreślić jednakże należy, iż W. M. (1) wskazał, że nie pamięta czy w czynności tej uczestniczył G. C. (1), którego nie było w biurze, oskarżyciel subsydiarny nie miał wiedzy, czy oskarżony C. wiedział o tym i akceptował, że tego rodzaju oświadczenie zostanie przez R. K. (1) napisane (k. 324). Okoliczność ta nie wynika także z wyjaśnień oskarżonych, albowiem oskarżony G. C. (1) nie pamiętał okoliczności związanych z tym oświadczeniem (k. 315), a oskarżony R. K. (1), nie kwestionując jego sporządzenia, także nie pamiętał czy oświadczenie było konsultowane z C. (k. 314).

Z zeznaniami W. M. (1) korespondują zeznania świadka A. M., który wskazał, że opóźnienia w wykonaniu umowy z 01.03.2007 r. w zakresie prac elektrycznych wykonywanych przez W. na rzecz (...) sp. z o.o. spowodowane były opóźnieniami w pracach budowlanych, murarskich, a więc przyczynami leżącymi po stronie innych podwykonawców. Świadek A. M. wskazał, że położenie kabli elektrycznych następuje dopiero po zakończeniu prac budowlanych, tj. tynkowania, malowania, albowiem dopiero potem można przystąpić do wykonania tzw. ”białego montażu”. Odnośnie okoliczności związanych ze sporządzeniem w dniu 08.01.2008 r. pisemnego oświadczenia przez R. K. (1), świadek A. M. również nie potwierdził tego, aby był wówczas obecny oskarżony G. C. (2) (k. 370-371). A. M. przyznał, że sporządzenie tego oświadczenia spowodowało, że firma (...) kontynuowała prace na budowie przy ul. (...) w W.. Z zeznań A. M. wynika także, iż nie było zastrzeżeń ze strony (...) sp. z o.o. do prac objętych fakturą nr (...) z 30.11.2007 r., a zakończenie wszystkich prac nie było możliwe bez podłączenia do stacji trafo, gdyż dopiero wówczas istniała możliwość sprawdzenia całej instalacji budynku.

Zeznania świadków D. Ł., K. Z. i A. C. mają uzupełniający charakter dla dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych. Osoby te były zatrudnione przez W. M. (1) przy wykonywaniu prac elektrycznych na budowie przy ul. (...) w W.. Świadek D. Ł. wskazał, że na budowie pracował do początku stycznia 2008 r., cała budowa miała opóźnienia i okoliczność ta miała wpływ na terminowość prac wykonywanych przez firmę oskarżyciela subsydiarnego, albowiem nie można było dokonać pomiarów elektrycznych budynku, jeżeli niebyło podłączone docelowe zasilanie. (k. 371-372). Z kolei K. Z. potwierdził, że nie było możliwe podanie napięcia do budynku bez postawienia stacji trafo i położenia kabli zasilających. Okoliczność występowania opóźnień na budowie potwierdził także świadek A. C. (k. 429-430 akt VII GC 724/08), Miały one wynikać z opóźnień w pracach budowlanych wykonywanych przez innych podwykonawców. Żaden ze świadków nie potwierdził, aby był zastrzeżenia do wykonywanych prac elektrycznych ze strony (...) sp. z o.o. Oceniając zeznania świadków D. Ł., K. Z. i A. C. stwierdzić należy, iż ich treść potwierdza okoliczności podnoszone przez oskarżyciela subsydiarnego, odnośnie istniejących opóźnień w wykonaniu umowy przez W., której przyczyna nie leżała jednak po stronie tej firmy, jak również co do braku generalnych zastrzeżeń do jakości wykonania prac elektrycznych przez firmę (...).

Sąd uznał wiarygodne zeznania świadka K. T., który z ramienia PHU (...) z/s w W. nadzorował wykonywanie robót elektrycznych przez firmę (...), w tym sprawdzał instalacje elektryczne, weryfikował stan rzeczywisty z dokumentacją budowy, także częściowo odbierał roboty instalacyjne na ul (...) w W.. T. T. (1) potwierdził, że były stwierdzane usterki, jednakże były to drobne usterki, które przy tak rozległej inwestycji zawsze występują, były to to usterki typowo spotykane na każdej budowie. Świadek wskazał, że budynek został odebrany, instalacja została włączona pod napięcie i dopuszczona do użytkowania, a budynek został oddany do użytku. Świadek nie miał wiedzy aby usterki były usuwane przez firmę (...) za oskarżyciela subsydiarnego, według jego wiedzy czynności te wykonywał W. M. (1). Zeznania T. T. (1) są zgodne z pozostałym materiałem dowodowym, w tym treścią zeznań W. M. (1), A. M., pozostałych przesłuchanych świadków, także dowodów z dokumentów, w tym protokołu końcowego odbioru robót elektrycznych (k. 247 akt VII GC 724/08), czy notatki z dnia 07.04.2008 r. (k. 188).

Zeznania świadka J. K. mają uzupełniający charakter w niniejszej sprawie. Zeznając przed sądem J. K. potwierdził, że mogło się zdarzyć, że były opóźnienia z płatnościami ze strony F. na rzecz (...) sp. z o.o., co wynikało z wstrzymanych transz od głównego inwestora, o czym oskarżeni byli informowani (k. 369). Twierdzenie to jest zgodne z wyjaśnieniami oskarżonych, którzy powoływali się na tę okoliczność jako przyczynę opóźnień w płatności na rzecz oskarżyciela subsydiarnego za wykonane prace objęte umową z dnia 01.03.2007 r. W pozostałym zakresie zeznania J. K. nie wnoszą wiele do sprawy, albowiem jak wynika z ich treści świadek nie znał relacji pomiędzy firmą (...), a firmą (...), nie był w stanie określić jaki zakres prac zrealizował W. M. (1). Kojarzył, że przy ostatecznym rozliczeniu z firmą (...) były naliczone kary za opóźnienie w realizacji prac elektrycznych, ale nie miał wiedzy czym te opóźnienia były spowodowane (k. 368).

Również nie wnoszą wiele do sprawy zeznania świadków A. Z. i D. M.. A. Z., będąc inspektorem robót elektrycznych z ramienia PHU (...) dokonywał kontroli wykonywania tych robót na budowie przy ul. (...) w W., w tym sprawdzenia prawidłowości wykonania i zgodności z obowiązującymi przepisami elektrycznymi, która polegała na odbiorze częściowym wykonanych robót. Z treści jego zeznań wynika, że W. M. (1) swoją pracę wykonywał rzetelnie, ogólnie nie było zastrzeżeń do jakości pracy, poza drobnymi uchybieniami, które były na bieżąco przekazywane ustnie oskarżycielowi subsydiarnemu lub wpisywane do dziennika budowy. Okoliczności te znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, w tym treści zeznań oskarżyciela subsydiarnego oraz pozostałych świadków, w tym pracowników firmy (...), także T. T.. Świadek wskazał także, że pracował dla F. do końca 2007 r. i do tego czasu roboty elektryczne były wykonane na 80-85 % (k. 431 akt VII GC 724/08). Z kolei D. M. był prowadzącym roboty elektryczne w budynku przy ul. (...) w W. i w uzgodnieniu z kierownikiem budowy i nadzoru budowlanego wykonywali z tygodnia na tydzień cały harmonogram przewidywany w tym czasie. Z zeznań D. M. wynika ponadto, że terminów zakończenia prac było kilka, pierwszy w październiku 2007 r. nie został dotrzymany, ponieważ budynek nie był skończony. W styczniu 2008 r. podano napięcie i cała instalacja została podłączona do stacji trafo. (k. 404-406 akt VII GC 724/08). Zeznania świadków A. Z. i D. M. Sąd w trybie art. 392 § 1 k.p.k. w zw. z art. 394 § 2 k.p.k. uznał za ujawnione bez odczytywania (k. 477).

Analiza dokumentacji księgowo- (...) sp. z o.o. oraz składanych przez nią sprawozdań finansowych za lata 2007-2009 świadczy o tym, że w tym okresie spółka miała zachowaną płynność finansową. Spółka (...) sp. z o.o. rozpoczęła działalność w dniu 19.01.2007 r., w tym samym dniu podpisała umowę z PHU (...) z/s w W. jako głównym wykonawcą inwestycji z dostawą materiałów polegającej na wzniesieniu budynku przy ul. (...) w W., ponadto w tym okresie pozyskała także inne inwestycje. Spółka (...) sp. z o.o. w 2007 r. osiągnęła zysk w wysokości 366.578,88 zł, który został przeznaczony na podwyższenie kapitału podstawowego o kwotę 50.000 zł, zaś pozostała kwota zwiększyła kapitał zapasowy. Z kolei w 2008 r. (...) sp. z o.o. osiągnęła zysk netto w kwocie 485,702,99 zł w 2009 r. (...) sp. z o.o. osiągnęła zysk w kwocie 5.228, 18 zł, zaś w 2010 r. w kwocie 19.812,80 zł. Dopiero od 2011 r. sytuacja finansowa spółki (...) sp. z o.o. uległa pogorszeniu, a spółka generować straty (z akt 2 Ds. 307/14 k. 60-271). W czasie współpracy z oskarżycielem subsydiarnym brak jest jakichkolwiek dowodów świadczących o tym, że sytuacja spółki mogła być zła. Przeprowadzenie opinii potwierdzającej tą okoliczność było wyłączone z uwagi na brak dokumentów księgowych, które wskutek upływu czasu zostały zniszczone. Niemniej dostępna dokumentacja nie wskazuje na jakiekolwiek trudności z płynnością finansową. Spółka (...) rozliczyła się w całości z głównym wykonawcą, w związku z zakończeniem inwestycji, a kara umowna, którą została obciążona była relatywnie niewielka w stosunku do wartości inwestycji.

Odnośnie pozostałych dowodów zgromadzonych w sprawie zaliczonych w poczet materiału dowodowego na podstawie art. 394 § 1 i 2 k.p.k., w postaci między innymi dokumentów z akt o sygn VII GC 724/08: odpisu pełnego z (...) sp. z o.o. (k. 13-15), umowy z dnia 01.03.2007 r. (k. 16-22), faktur VAT wraz protokołami odbioru i dowodami wpłaty (k. 30-56), oświadczenia R. K. (k. 71), noty obciążeniowej (k. 246), wyroku sądu I i II instancji z uzasadnieniami (k. 1105, 1131-1139, 1344, 1373-1389), raportu inwestora (k. 230), dokumentacji księgowej (z akt 2 Ds. 307/14 – k. 60-271), Sąd uwzględnił je przy ustalaniu stanu faktycznego nie znajdując podstaw do zakwestionowania ich autentyczności ani prawdziwości zawartych w nich treści.

W ocenie Sądu w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego po dokonaniu jego oceny w oparciu o dyrektywy wskazane w art. 7 k.p.k. należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie brak jest podstaw do przypisania oskarżonym G. C. (1) i R. K. (1) winy odnośnie popełnienia zarzucanych im przez W. M. (1) czynów.

Występek oszustwa z art. 286 § 1 k.k. polega na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia jej lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd lub wyzyskania błędu innej osoby lub na wykorzystaniu jej niezdolności do należytego pojmowania podejmowanych działań. „Przez rozporządzenie mieniem należy rozumieć wszelkie czynności prowadzące do zmiany stanu majątkowego, w szczególności zmiany we władaniu mieniem. Rozporządzenie mieniem oznacza dyspozycję majątkową o skutkach zarówno rzeczowych, jak i obligacyjnych, a także zmianę faktyczną we władaniu mieniem (posiadanie)” (tak M. Dąbrowska Karda w Komentarzu do art. 286 k.k., Lex Omega). „W sytuacji wprowadzenia w błąd sprawca wywołuje w świadomości pokrzywdzonego fałszywe wyobrażenie (rozbieżność między rzeczywistością), zaś w przypadku wyzyskania błędu ta rozbieżność już istnieje, a sprawca nie koryguje jej, lecz korzysta z tego błędu dla uzyskania przez siebie, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, niekorzystnej dla pokrzywdzonego decyzji majątkowej (wyrok SN z 02.12.2002 r., IV KKN 135/00, LEX nr 74478, Prok.i Pr.-wkł. 2003/6/8). Błąd w rozumieniu przestępstwa oszustwa to fałszywe wyobrażenie, czyli urojenie lub nieświadomość, dotyczące faktów, zjawisk, stosunków, okoliczności dotyczących osób, jakości, liczby i wartości rzeczy, a także istniejących przepisów prawnych (tak M. Dąbrowska Karda w Komentarzu do art. 286 k.k., Lex Omega). „Przy ustaleniu czy niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej stanowi przestępstwo oszustwa konieczne jest ustalenie, czy osoba prowadząca działalność gospodarczą i zawierająca w jej ramach umowy miała zamiar oszukańczy wobec kontrahentów w rozumieniu przepisu art. 286 § 1 KK, a ustaleń w tym zakresie należy dokonać poprzez pryzmat kondycji finansowej firmy w imieniu której oskarżony podejmował działania oraz skuteczności podejmowanych przez oskarżonego kolejnych przedsięwzięć gospodarczych.

Odnosząc powyższe do treści zarzucanego oskarżonemu G. C. (2) w pkt I aktu oskarżenia czynu zauważyć należy, iż oskarżyciel subsydiarny jako czasookres tego czynu wskazał okres od 01.11.2007 r. do 30.11.2007 r., a sposób działania jako zobowiązanie do wykonania robót elektrycznych objętych fakturą VAT nr (...) z 30.11.2017 r. Tym samym według tezy aktu oskarżenia brak zamiaru wywiązania się z umowy zawartej przez (...) sp. z o.o., której Prezesem Zarządu był oskarżony G. C. (1), a W. M. (1) prowadzącym działalność pod firmą (...), miałby u oskarżonego C. powstać dopiero w tym momencie. Oskarżony C. miałby zaplanować, że mimo, że oskarżyciel subsydiarny wykona tę część robót, to oskarżony mu za to nie zapłaci. W ocenie Sądu w sprawie nie zgromadzono jakichkolwiek dowodów, na podstawie których możliwe byłoby dokonanie tego rodzaju ustaleń. Bezsporne jest, że (...) sp. z o.o. oraz W. W. M. (1) i A. M. łączyła umowa zawarta w dniu 01.03.2007 r na wykonanie wszystkich robót elektrycznych i elektrotechnicznych w budynku przy ul. (...) w W.. Umowa ta określała zarówno zakres prac do wykonania, wysokość wynagrodzenia, także etapowy sposób rozliczeń między stronami na podstawie wystawianych przez W. M. (1) faktur VAT z terminem płatności 31 dni od dnia dostarczenia faktury na podstawie protokołu częściowego zaawansowania robót spisanego przez przedstawicieli stron. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że spółka (...) sp. z o.o. w dniu 19 stycznia 2007 r. rozpoczęła działalność (data wpisu) i w tym samym dniu zawarła umowę z głównym wykonawcą Przedsiębiorstwem Usługowo-Handlowym (...) z/s w W. na wykonanie inwestycji polegającej na wzniesieniu budynku przy ul. (...) w W., a następnie w dniu 01.03.2007 r. z W. M. (1) na wykonanie wszystkich robót elektrycznych i elektrotechnicznych instalacji elektrycznych w budynku przy ul. (...) w W.. Powyższe wskazuje na to, że spółka (...) powstała w celu wykonania tej inwestycji, była to pierwsza inwestycja tej spółki w tej formie prawnej. Z przeprowadzonych dowodów, w tym sprawozdań z działalności (...) spółki (...) wynika, że sytuacja finansowa spółki zarówno w momencie zawarcia ww. umów, ale także w kolejnych latach, w tym w okresie objętym treścią zarzucanych oskarżonym czynów, była dobra, spółka współpracowała z wieloma kontrahentami, jej działalność generowała zyski, które w przypadku 2007 r. były przeznaczane na podwyższenie kapitału podstawowego i kapitału zapasowego spółki. Bezsporne jest także, iż od początku współpracy z W. M. (1), spółka (...), której Prezesem Zarządu był G. C. (2), wywiązywała się umowy, o czym świadczy to, że kolejne faktury wystawiane przez oskarżyciela subsydiarnego na podstawie częściowych protokołów odbioru robót podpisywanych w imieniu spółki przez R. K. (1) – co prawda z niewielkimi kilkudniowymi opóźnieniami, ale były płacone. Twierdzenia oskarżyciela subsydiarnego, że musiał za każdym razem osobiście kierować wezwania do spółki (...) do zapłaty, jak również że słyszał od oskarżonego C., że są problemy z płatnościami, nawet przy niewielkich opóźnieniach w płatnościach, w ocenie Sądu nie świadczyły o pogarszającej się sytuacji finansowej spółki (...) sp. z o.o. Sąd nie miał wątpliwości, podzielając stanowisko oskarżonego G. C. (1) zaprezentowane w treści wyjaśnień, że proces budowlany, w przypadku tak rozległej i wieloetapowej inwestycji, której uczestnikami było wielu podwykonawców, wykonujących ściśle określone, ale jednak ze sobą powiązane prace w budynku przy ul. (...) w W., generuje opóźnienia zarówno wykonywanych pracach, jak i dokonywanych płatnościach. Płatności są bowiem uzależnione od tego czy w terminie płacic główny wykonawca oraz inwestor, ci zaś robią to w oparciu o zakończenie poszczególnych etapów prac wykonywanych przez wielu podwykonawców. Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego w okresie tym wobec półki K. również miały miejsce opóźnienia z płatnościami ze strony generalnego wykonawcy PHU (...), co potwierdził w treści zeznań świadek J. K., a co z kolei miało wynikać z wstrzymanych transz od głównego inwestora.Okoliczność ta miała znaczenie dla bieżącej płynności (...) spółki (...), która w tym czasie musiała regulować swoje zobowiązania także na rzecz innych kontrahentów. W ocenie Sądu okoliczność, że (...) sp. z o.o., której Prezesem był oskarżony G. C. (1), chociaż z opóźnieniami, to płaciła za faktury wystawiane przez W. M. (1), a w odniesieniu do faktury nr (...) z dnia 30.11.2007 r. za prace wykonane w okresie 01-30.11.2007 r., zapłaciła w części, nie świadczy o uprzednio powziętym zamiarze oszukania W. M. (1). Tym bardziej, że (...) sp. z o.o. nie unikała kontaktu z oskarżycielem subsydiarnym, przepraszała W. M. (1) za opóźnienie i poinformowała, że postara się uregulować końcową część zobowiązania w jak najszybszym terminie (z akt VII GC 724/08 k. 231, pismo z dnia 11.12.2007 r.). Odnosząc się do treści zarzucanego oskarżonego G. C. (1) w pkt I aktu oskarżenia czynu Sąd nie podziela stanowiska oskarżyciela subsydiarnego co do tego, że w okresie wskazanym w treści zarzutu doszło do powstania jakiegoś kolejnego, szvzególnego zobowiązania do wykonania prac w listopadzie 2007 r. Podkreślić należy, iż strony były związane umową z dnia 01.03.2007 r., która określała sposób i zakres prac do wykonania przez W. M. (1), a zakres prac objętych fakturą nr (...) z dnia 30.11.2007 r. sporządzoną na podstawie protokołu nr (...) częściowego zaawansowania wykonywanych robót z dnia 30 listopada 2007 r., był jedynie kolejnym etapem prac wykonywanych przez oskarżyciela subsydiarnego objętych treścią umowy z dnia 01.03.2007 r. W ocenie Sądu G. C. (1) nie mógł wprowadzić oskarżyciela w błąd co do zamiaru zapłaty. Informował go przecież w momencie gdy pojawił się problem z płatnością od wykonawcy, że „żadnej faktury mu nie zapłaci, bo nie ma pieniędzy”. Przy uwzględnieniu określonego w umowie sposobu płatności – partiami za kolejne etapy robót, sytuacja ta wyklucza wprowadzenie w błąd oskarżyciela subsydiarnego przez oskarżonego G. C. (1). W. M. (1) mógł od umowy odstąpić w każdej chwili, gdyby (...) sp. z o.o. opóźniła się z zapłatą należnego wynagrodzenia dłużej niż 20 dni, co miało miejsce w przypadku faktury nr (...) z dnia 30.11.2007 r.

Jednocześnie Sąd nie miał wątpliwości, że termin wykonania umowy z dnia 01.03.2007 r. pomiędzy (...) sp. z o.o., a W. M. (1) znacznie się opóźnił, a strony pozostawały w sporze w zakresie przyczyn tego opóźnienia, spółce (...) realnie groziło obciążenie karami umownymi. W ocenie Sądu G. C. (1) zdając sobie sprawę, że wskutek opóźnienia w odbiorze inwestycji firma (...) sp. z o.o. jako podwykonawca została obciążona przez głównego wykonawcę (...) sp. z o.o. karą umowną w kwocie 10 % wartości kontraktu, tj. kwotą 62.431,40 zł próbował przerzucić bezzasadnie odpowiedzialność za opóźnienia na oskarżyciela subsydiarnego, brak jest jednakże jakichkolwiek dowodów na to, że taki zamiar powstał niego już w listopadzie 2007 r., skoro nota obciążeniowa ze strony (...) sp. z o.o. została wystawiona dopiero w dniu 31.05.2008 r.

W ocenie Sądu w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego brak jest także podstaw do przypisania oskarżonym G. C. (1) i R. K. (1) winy odnośnie popełnienia drugiego z zarzucanych czynów. W sprawie bezsporne jest, że oświadczenie z dnia 08.01.2008 r., w którego treści wskazano, że faktura Vat (...) zostanie zapłacona, gdy zostaną ułożone kable zasilające od stacji trafo do głównych tablic rozdzielczych, sporządził oskarżony R. K. (1). Oskarżyciel subsydiarny zarzucił, że oskarżeni działali wspólnie i w porozumieniu, a więc o sporządzeniu i treści tego oświadczenia oskarżony C. wiedział i działanie to akceptował. W ocenie Sądu w sprawie brak jest jakichkolwiek dowodów potwierdzających tę okoliczność. Wskazać należy, iż okoliczności tej nie potwierdzili oskarżeni, oskarżony C. twierdził, że nie pamięta okoliczności w jakich doszło do złożenia tego oświadczenia (k. 313 wyjaśnienia), z kolei oskarżony R. K. (1), który nie kwestionował, że był autorem tego oświadczenia, także nie pamiętał czy z kimś to konsultował, w szczególności z oskarżonym C. i z czyjej inicjatywy ono powstało. Sąd miał na uwadze, że R. K. (1) był kierownikiem budowy przy ul. (...) w W. z ramienia firmy (...) sp. z o.o. i de facto jedyną osobą kontaktującą się z podwykonawcami w imieniu tej firmy. W ocenie Sądu w sytuacji tej nie można wykluczyć, że sporządzenie przedmiotowego oświadczenia było samodzielną decyzją R. K. (1), którą podjął w dobrej wierze, w przekonaniu, że płatności nastąpią, tym bardziej, że miał świadomość, że dotychczas firma (...) sp. z o.o. wywiązywała się na bieżąco z zobowiązań wobec podwykonawców. Okoliczność ta nie wynika także z zeznań W. M. (1), który stwierdził, że oskarżonego C. przy podpisaniu tego dokumentu nie było, a on nie wiedział czy oskarżony C. wiedział bądź wyrażał zgodę na podpisanie tego oświadczenia (k. 324 – zeznania W. M.).

Wskazać należy, iż „określone w art. 286 k.k. przestępstwo oszustwa jest przestępstwem umyślnym, zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Powyższe ujęcie znamion strony podmiotowej wyklucza możliwość popełnienia oszustwa z zamiarem ewentualnym. Zamiar bezpośredni winien obejmować zarówno cel, jak i sposób działania zmierzający do zrealizowania tego celu. Przypisując sprawcy popełnienie przestępstwa określonego w art. 286 § 1 k.k., należy wykazać, że obejmował on swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim (kierunkowym) nie tylko to, że wprowadza w błąd inną osobę (względnie wyzyskuje błąd), ale także i to, że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzania mieniem i jednocześnie chce wypełnienia tych znamion” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 30.11.2016 r., II AKa 349/16, LEX nr 2174850, OSA 2016/11/27-34).

W świetle powyższego dla przypisania oskarżonemu R. K. (1) winy w zakresie zarzucanego mu czynu konieczne byłoby udowodnienie, że oskarżony K. sporządzając przedmiotowe oświadczenie w dniu 08.01.008 r. nie tylko wiedział, że faktura Vat nr (...) z dnia 30.11.2007 r. nie zostanie na rzecz W. M. (1) zapłacona (objęcie zamiarem bezpośrednim elementu wprowadzenia w błąd), ale także że nie zostanie zapłacone za kolejną fakturę, tj. fakturę VAT nr (...) wystawioną w dniu 17.09.2010 r., dotyczącą końcowego rozliczenia robót elektrycznych wykonanych przez firmę oskarżyciela subsydiarnego i obejmującą swym zakresem prace wykonane po sporządzeniu oświadczenia, a więc w przyszłości (objęcie zamiarem bezpośrednim elementu niekorzystnego rozporządzenia mieniem). W ocenie Sądu w sprawie brak jest jakichkolwiek dowodów na stwierdzenie, aby R. K. (1) miał świadomość tych dwóch, znamionujących przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. elementów. Z wyjaśnień oskarżonego R. K. (1) wynika bowiem, iż w firmie (...) sp. z o.o. nie zajmował się kwestiami finansowego rozliczania z podwykonawcami, a w chwili sporządzania oświadczenia nie wiedział, czy są jakieś wątpliwości z płatnością faktury nr (...), jednocześnie sporządzając to oświadczenie chciał przyspieszyć zakończenie kolejnego etapu robót budowlanych, działał w dobre wierze, w przekonaniu, że do tej pory nie było problemów z płatnościami ze strony firmy (...) na rzecz podwykonawców. Zdaniem Sądu brak jest podstaw do przyjęcia, że w takiej sytuacji oskarżony R. K. (1) obejmował swoim zamiarem i to zamiarem bezpośrednim kierunkowym, że po wykonaniu przez W. M. (1) prac wskazanych w treści przedmiotowego oświadczenia i wystawieniu za to faktury VAT, co nastąpiło w dniu 17.09.2010 r., spółka (...) nie zapłaci W. M. (1), albowiem nie ma na to żadnych dowodów. Można zastanawiać się, czy nie towarzyszył mu zamiar ewentualny wyrażający się w tym, że nie miał pewności czy do zapłaty wkrótce dojdzie. Zamiar ewentualny jest jednak w przypadku oszustwa wykluczony. Wskazać jednak trzeba, że owa obietnica zapłaty dotyczyła prac już wykonanych i odebranych przez K.. Tym bardziej zatem nie mógł R. K. (1) mieć wiedzy, czy W. M. (1) nie zostanie zapłacone za pracę, do których wykonania usiłował go namówić przedmiotowym oświadczeniem. Jak już wskazano, również ten element- a więc dokonanie przez W. M. (1) niekorzystnego rozporządzenia mieniem, musiałby zostać objęty zamiarem bezpośrednim.

W tym stanie rzeczy mając na uwadze treść art. 414 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. Sąd uniewinnił oskarżonych G. C. (1) i R. K. (1) od popełnienia zarzucanych im w akcie oskarżenia wniesionym przez W. M. (1) czynów zabronionych.