Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 456 / 17

UZASADNIENIE

Skutecznym okazał się zarzut odwoławczy podnoszący, iż zaskarżony wyrok obarczony jest tzw. bezwzględną przyczyną odwoławczą w postaci braku skargi uprawnionego oskarżyciela ( art. 439 § 1 pkt 9 kpk ), będącą jednocześnie tzw. negatywną przesłanką procesową z art. 17 § 1 pkt 9 kpk. W przypadku aktów oskarżenia wnoszonych przez urzędy celne przed dniem 1 lipca 2015 r. nawet ustalenie, że postępowanie przygotowawcze prowadzone było pod nadzorem prokuratora, nie pozbawiało tych urzędów prawa do skutecznego wniesienia i popierania skargi inicjującej postępowanie sądowe. Do oceny skuteczności wówczas podjętych czynności miały ( i nadal mają ) zastosowanie przepisy procedury karnoskarbowej obowiązujące do 30 czerwca 2015 r. Jednakże od tej daty, w związku z nowelizacją kodeksu karnego skarbowego, jeżeli postępowanie przygotowawcze o występek karnoskarbowy prowadzone było pod nadzorem prokuratora, uprawnionym oskarżycielem jest prokurator i tylko on może wnosić skargę do sądu. Przekonujący i obszerny wywód na poparcie takiego stanowiska zaprezentował Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 22 lutego 2017 r. w sprawie IV KK 283 / 16, w związku z czym sąd II instancji ograniczy się jedynie do odwołania do zawartej tam argumentacji podnosząc, iż w całości ją akceptuje. Dodać tylko należy, iż tożsame stanowisko Sąd Najwyższy zaprezentował także w orzeczeniach wydanych w innych sprawach: IV KK 225 / 15, IV KK 325 / 14, V KK 22 / 17 oraz V KK 20 / 17. Przenosząc je na grunt niniejszej sprawy – skoro obydwa akty oskarżenia wniesione zostały przez Urząd Celny w P. po dniu 30 czerwca 2015 r. pomimo, że postępowania przygotowawcze je poprzedzające prowadzone były pod nadzorem prokuratora, to wspomniany urząd nie można określić mianem „ uprawnionego oskarżyciela ” w rozumieniu art. 17 § 1 pkt 9 kpk i art. 439 § 1 pkt 9 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks. Mając to na uwadze zawarty w apelacji wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania jest uzasadniony. Jednocześnie odnoszenie się do pozostałych zarzutów i wniosków skarżącego uznać należy za bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 436 kpk.