Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2017 r. w S.

odwołania M. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 12 września 2016 r. Nr (...)

w sprawie M. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty socjalnej

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo M. G. do renty socjalnej od dnia 01 sierpnia 2016 roku do dnia 31 grudnia 2018 roku.

Sygn. akt IV U 877/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 12 września 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 4 ustawy z 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2013r. poz. 982 ze zm.) w związku z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016r. poz. 887), odmówił M. G. prawa do renty socjalnej wskazując, że u ubezpieczonej nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła M. G., wnosząc o jej uchylenie lub zmianę i przyznanie prawa do renty socjalnej na dalszy okres. Wnioskodawczyni powołała się na zaświadczenie lekarskie, które potwierdza, że jej schorzenie (skolioza Th II st.) wystąpiła przed 18-tym rokiem życia, a jej stan zdrowia ulega pogorszeniu. Wskazała, że ciężko choruje od 10-tego roku życia, przeszła operacje na uszy, lecz jej stan się nie poprawił, a nawet uległ pogorszeniu, gdyż planowana jest kolejna operacja. Nadto podkreślono, że ubezpieczona przez 3 lata pobierała rentę socjalną z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (odwołanie k.1-2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na argumentację i przepisy prawa zawarte w zaskarżonej decyzji. Wskazano, że podstawę wydania zaskarżonej decyzji stanowiło orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 8 września 2016r., w którym stwierdzono, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.4-4v akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona M. G. była uprawniona do renty socjalnej do 31 lipca 2016r. na podstawie decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z dnia 25 lipca 2014r. (decyzja z 25.07.2014r. k.25 akt rentowych). W dniu 15 lipca 2016r. wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty socjalnej na dalszy okres (wniosek k.38-39 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 16 sierpnia 2016r. ustalił, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 16.08.2016r. k.40 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonej od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika, M. G. została skierowana na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 8 września 2016r. stwierdziła, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy (sprzeciw ubezpieczonej od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.23-24 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej; orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 8.09.2016r. k.42 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 12 września 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej prawa do renty socjalnej (decyzja z 12.09.2016r. k.43 akt rentowych).

Ubezpieczona ma 27 lat. W dniu 24 kwietnia 2009r. M. G. ukończyła II Liceum Profilowane im. S. S. w Ł. o profilu kształtowanie środowiska (kopia świadectwa ukończenia liceum profilowanego k.6 akt rentowych).

U ubezpieczonej rozpoznano przewlekłe perlakowe i ziarninowe zapalenie ucha środkowego lewego, przewlekłe zapalenie ucha prawego, niedosłuch mieszany obustronny, stan po kilku operacjach uszu, po attykoantromastoidektomii z wycięciem zmian ucha środkowego lewego i remiryngoplastyce w dniu 14.03.2017r. Wnioskodawczyni jest zaprotezowana, obecnie używa aparatu słuchowego na ucho prawe. Ponadto u ubezpieczonej stwierdzono boczne skrzywienie kręgosłupa I st. w odcinku Th-L, przewlekły zespół bólowy kręgosłupa C, Th i L/S w przebiegu zwyrodnienia kręgosłupa, zwyrodnienie stawów kolanowych, wrodzony brak obu kości kulszowych, zaburzenia mowy niewielkiego stopnia w wywiadzie, jak również nerwicę do diagnostyki. Ubezpieczona od 1996r. leczona jest w Poradni Laryngologicznej z powodu nawracającego zapalenia uszu. Wielokrotnie operowana z powodu niedosłuchu w Instytucie (...) w W. i w K.. Wnioskodawczyni używa aparatu słuchowego i wymaga dalszej opieki w Poradni Otolaryngologicznej. Z uwagi na rozpoznany obustronny niedosłuch typu mieszanego znacznego/głębokiego stopnia w przebiegu wysiękowego zapalenia uszu u M. G. występuje przeciwwskazanie do pracy w hałasie, przy maszynach w ruchu i na wysokości. Ubezpieczona ma obustronny, postępujący niedosłuch mieszany na poziomie 85-60 dB spowodowany przewlekłymi zmianami zapalnymi uszu z wysiękiem. Badania audiometryczne potwierdzają uszkodzenie słuchu typu mieszanego głębokiego stopnia w zakresie niskich i średnich częstotliwości oraz znacznego stopnia w wysokich częstotliwościach. Stan zdrowia ubezpieczonej uległ pogorszeniu od ostatniego badania w dniu 8.03.2017r., ponieważ wnioskodawczyni wymagała kolejnego leczenia operacyjnego uszu w dniu 14.03.2017r. Ponadto wnioskodawczyni oczekuje na zabieg na ucho lewe z powodu niedosłuchu. Ubezpieczona leczy się w (...) w Ł. od 2005r. W historii choroby z 14 sierpnia 2015r. rozpoznano u niej skrzywienie kręgosłupa Th-L II st. Pozostaje pod opieką Poradni Neurologicznej, gdzie stwierdzono skrzywienie kręgosłupa I st. w odcinku Th-L, przewlekły zespół bólowy w przebiegu zwyrodnienia kręgosłupa. Nadto u ubezpieczonej występuje zwyrodnienie stawów kolanowych oraz wrodzony brak obu kości kulszowych. Powyższe schorzenia powodują, że ubezpieczona utyka na prawą nogę i porusza się przy pomocy kuli łokciowej. M. G. nie jest zdolna do wykonywania cięższych prac fizycznych – podnoszenia i przenoszenia cięższych przedmiotów, pracy wymagającej długiego stania, chodzenia po schodach, pracy na wysokości. Schorzenia narządu słuchu i współistniejące schorzenia układu ruchu, zaburzenia mowy i nerwica do diagnostyki oraz stopień ich zaawansowania nadal powodują u wnioskodawczyni całkowitą niezdolność do pracy od 1.08.2016r. do 31.12.2018r., a niezdolność ta jest spowodowana schorzeniami, które powstały przed 18 rokiem życia (opinia biegłego z zakresu medycyny pracy k.43-48 akt sprawy; opinia biegłych lekarzy neurologa i ortopedy k.11-11v akt sprawy; opinia biegłego lekarza otolaryngologa k. 20 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej M. G. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art. 4 ust.1 ustawy z 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (t.j. Dz. U. z 2013 poz. 982 ze zm.), renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało: przed ukończeniem 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej – przed ukończeniem 25. roku życia albo w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej. Stosownie do treści art.5 w/w ustawy, ustalenia całkowitej niezdolności do pracy dokonuje się na zasadach i w trybie określonych w ustawie z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 887), przy czym zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy emerytalnej, całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty socjalnej na dalszy okres wymagało ustalenia czy ubezpieczona jest nadal osobą całkowicie niezdolną do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało w jednym z w/w okresów. W tym celu Sąd zasięgnął opinii biegłych z zakresu ortopedii, neurologii, otolaryngologii, a także medycyny pracy. W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że biegli lekarze ortopeda i neurolog uznali, że ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy z powodu schorzeń narządów ruchu, a niezdolność ta powstała przed 18 rokiem życia. Biegły otolaryngolog także uznał wnioskodawczynię za częściowo niezdolną do pracy, z powodu uszkodzenia narządu słuchu, które powstało przed ukończeniem 18 roku życia. Podkreślenia jednak wymaga, że wskazani biegli opiniowali oddzielnie i wypowiedzieli się tylko co do schorzeń z zakresu swoich specjalności. Biegły otolaryngolog zwrócił uwagę, że wcześniejsze orzeczenia o niezdolności do pracy oraz o stopniu niepełnosprawności wydawane przez lekarzy orzeczników dotyczyły kompleksowej oceny stanu zdrowia ubezpieczonej, tj. współistnienia schorzeń narządu ruchu i narządu słuchu oraz ich wpływu na zdolność wnioskodawczyni do pracy. Wobec powyższego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza specjalisty z zakresu medycyny pracy, by ten wypowiedział się co do całokształtu schorzeń rozpoznanych u ubezpieczonej i ich wpływu na zdolność do pracy. Biegła z zakresu medycyny pracy wskazała, że schorzenia narządu słuchu i współistniejące schorzenia układu ruchu, zaburzenia mowy i nerwica do diagnostyki oraz stopień ich zaawansowania nadal powodują u M. G. całkowitą niezdolność do pracy w okresie od 1.08.2016r. do 31.12.2018r. Ponadto zwrócono uwagę, że doszło do pogorszenia stanu zdrowia ubezpieczonej, bowiem przechodzi kolejne operacje, w tym w marcu 2017r. wnioskodawczyni została poddana leczeniu operacyjnemu uszu, przez co gorzej słyszy. Biegła z zakresu medycyny pracy wskazała również, że z powodu niedosłuchu ubezpieczona nadmiernie się denerwuje i wskazane jest badanie przez biegłych z dziedziny psychiatrii i psychologii. Niemniej jednak Sąd doszedł do przekonania, że opinia biegłej z zakresu medycyny pracy, która jest szczegółowa, obszerna i odnosi się do całokształtu rozpoznanych schorzeń, dała podstawy do uznania M. G. za osobę całkowicie niezdolną do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało przed ukończeniem 18. roku życia. Nie zachodziła zatem potrzeba sporządzenia opinii psychiatryczno-psychologicznej. Treść opinii biegłej z zakresu medycyny pracy nie daje podstaw do ustalenia, że doszło do poprawy stanu zdrowia ubezpieczonej od czasu, gdy była uznana za osobę całkowicie niezdolną do pracy, a wręcz przeciwnie biegła wskazywała na pogorszenie stanu zdrowia. Biegła z zakresu medycyny pracy kompleksowo odniosła się do stanu zdrowia i chorób ubezpieczonej, uznając ją za całkowicie niezdolną do pracy. Opinia została sporządzona po przeprowadzeniu badania podmiotowego i przedmiotowego ubezpieczonej, po analizie akt sprawy i dokumentacji medycznej, na podstawie badań dodatkowych oraz po zapoznaniu się z opiniami biegłych z zakresu ortopedii, neurologii i otolaryngologii. Wniosków zawartych w w/w opinii nie podważyły uwagi organu rentowego (k.58-59 akt sprawy), które jedynie stanowiły polemikę z prawidłowo poczynionymi ustaleniami. Nie budzi wątpliwości Sądu, że pomimo ukończenia kursu fryzjerstwa, kosmetologii i florystyki, rozpoznane u ubezpieczonej schorzenia narządu ruchu i niedosłuch uniemożliwiają jej pracę we wskazanych zawodach.

Całokształt okoliczności sprawy – w szczególności opinia biegłej z zakresu medycyny pracy - dał podstawy do uznania, że ubezpieczona w dalszym ciągu jest osobą całkowicie niezdolną do pracy w okresie od 1 sierpnia 2016r. do 31 grudnia 2018r., a niezdolność ta pozostaje w związku z naruszeniem sprawności organizmu powstałym przed ukończeniem przez nią 18 roku życia. Wobec powyższego M. G. po dniu 31 lipca 2016r. spełnia wszystkie przesłanki do przyznania jej prawa do renty socjalnej określone w art. 4 ustawy o rencie socjalnej.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.