Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 283/16

1 Ds. 556.2016

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Gluza

Protokolant: Karolina Raszowska

przy udziale prokuratora Asesora N. W. z Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Krzyki Wschód del. do Prokuratury Rejonowej w Środzie Śląskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 29 września 2016r., 20 grudnia 2016r., 31 stycznia 2017r., 04 kwietnia 2017r., 23 maja 2017r.

sprawy R. K. (1) (K.)

syna J. i B. z d. S.

ur. (...) w Ś.

oskarżonego to, że:

w dniu 25 marca 2016 roku w S., uderzając ręką M. K. (1) spowodował u niego złamanie kości nosowej z repozycją chirurgiczną, złamanie przyśrodkowej i dolnej ściany lewego oczodołu z przejściową odmą oczodołu oraz podbiegnięcia krwawe obu powiek, co spowodowało naruszenie czynności narządów ciała na okres dłuższy niż 7 dni,

tj. o czyn z art. 157 § 1 k.k.;

orzeka:

I.  uznaje oskarżonego R. K. (1) za winnego tego, że w dniu 25 marca 2016 roku w S., uderzał M. K. (1) pięściami po twarzy, powodując u niego obrażenia ciała w postaci krwiaka okularowego lewostronnego z obrzękiem powiek oka lewego, krwiaka powieki dolnej oka prawego i podbiegnięcia krwawego powieki górnej tego oka, złamania kości nosa z przemieszczeniem wymagającym repozycji, złamania ściany dolnej i przyśrodkowej oczodołu lewego z przejściową odmą oczodołu oraz perforacji centralnej błony bębenkowej lewej, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządów ciała oraz rozstrojem zdrowia M. K. (1) na czas przekraczający siedem dni, to jest popełnienia przestępstwa z art. 157 § 1 k.k. i za to, na podstawie tego przepisu, wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. warunkowo zawiesza oskarżonemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 2 (dwóch) lat próby;

III.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. K. (1) obowiązek pisemnego przeproszenia pokrzywdzonego M. K. (1) za popełnione przestępstwo w terminie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się wyroku;

IV.  na podstawie art. 46 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. K. (1) nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego M. K. (1) w wysokości 5000 zł (pięciu tysięcy złotych);

V.  na podstawie art. 627 k.p.k. obciąża oskarżonego kosztami procesu, a w tym zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania w sprawie w wysokości 415,68 zł i na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych, wymierza mu opłatę w wysokości 120 zł.

UZASADNIENIE WYROKU

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego, Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony R. K. (1) mieszka w S., gdzie prowadzi warsztat samochodowy. W tej samej miejscowości zamieszkuje pokrzywdzony M. K. (1).

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. K. (1), k. 26 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 30 – 32 a.s.,

zeznanie świadka M. K. (1), k. 8 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 32 – 33 a.s.

W dniu 25 marca 2016r., około godz. 20.00, M. K. (1) spotkał się ze znajomymi M. Ł. i G. M. na ul. (...) w S.. Mężczyźni stali przy aucie M. K. (1) i pili piwo.

Dowód:

zeznanie świadka M. K. (1), k. 8 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 32 – 33 a.s.,

zeznania świadka M. Ł., k. 19 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 41 – 42 a.s.,

zeznania świadka G. M., k. 22 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 32 – 33.

W pewnym momencie podszedł do nich oskarżony R. K. (1), który znajdował się pod wpływem alkoholu. Oskarżony zaczął zwracać się z pretensjami do M. K. (1), zarzucając mu że rozpowiada nieprawdziwe informacje na temat rzetelności wykonywanych przez niego napraw samochodów. Po krótkiej wymianie zdań R. K. (1) chwycił M. K. (1) za ubranie i uderzył go pięścią w twarz, co spowodowało jego upadek na podłoże. Oskarżony usiadł wtedy na pokrzywdzonym i wymierzał mu ciosy po głowie, wypowiadając pod jego adresem wulgaryzmy i mówiąc, że popamięta. M. K. (1) próbował się bronić zasłaniając rękami i uderzając nimi R. K. (1), co jednak nie przynosiło rezultatu. Po chwili oskarżony został odciągnięty od pokrzywdzonego przez G. M. i odszedł z miejsca zdarzenia.

Dowód:

zeznanie świadka M. K. (1), k. 8 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 32 – 33 a.s.,

zeznania świadka M. Ł., k. 19 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 41 – 42 a.s.,

zeznania świadka G. M., k. 22 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 32 – 33

częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. K. (1), k. 26 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 30 – 32 a.s.

Po krótkim czasie R. K. (1) wrócił na miejsce. Podszedł do M. K. (1) i ponownie uderzył go pięścią w twarz, powodując silny krwotok z nosa, po czym oddalił się do domu. M. K. (1) wyciągnął telefon komórkowy i zadzwonił na Pogotowie (...).

Dowód:

zeznanie świadka M. K. (1), k. 8 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 32 – 33 a.s.,

zeznania świadka M. Ł., k. 19 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 41 – 42 a.s.,

zeznania świadka G. M., k. 22 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 32 – 33

częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. K. (1), k. 26 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 30 – 32 a.s.

Po kilku minutach na miejsce przyjechała karetka Pogotowia (...) i patrol Policji z KPP w Ś.. M. K. (1) opowiedział policjantom o zdarzeniu, wobec czego udali się oni pod dom oskarżonego. R. K. (2) nie wpuścił policjantów na swoją posesję, nie chciał z nimi rozmawiać, zachowywał się wobec nich w arogancki sposób.

Dowód:

zeznanie świadka M. K. (1), k. 8 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 32 – 33 a.s.,

zeznania świadka R. M., k. 46 – 47 a.s.

M. K. (1) został przewieziony na Szpitalny Oddział Ratunkowy (...) Szpitala (...) we W.. Na miejscu wykonano mu badanie TK głowy, stwierdzając m.in. odmę lewego oczodołu, złamanie kości nosa oraz złamanie dolnej i przyśrodkowej ściany lewego oczodołu. Po zaopatrzeniu medycznym pokrzywdzony został zwolniony do domu z zaleceniem kontroli w poradni POZ i laryngologicznej.

Dowód:

zeznanie świadka M. K. (1), k. 8 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 32 – 33 a.s.,

dokumentacja medyczna, k. 6 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016.

W dniu 27 kwietnia 2016r. M. K. (1) udał się do (...) Szpitala (...) we W.. Wykonano mu wówczas zabieg uniesienia zapadniętej lewej kości nosowej i wypisano do domu z zaleceniem przyjmowania leków.

Dowód:

zeznanie świadka M. K. (1), k. 8 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 32 – 33 a.s.,

dokumentacja medyczna, k. 6 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016.

W wyniku pobicia przez oskarżonego M. K. (1) doznał krwiaka okularowego lewostronnego z obrzękiem powiek oka lewego, krwiaka powieki dolnej oka prawego i podbiegnięcia krwawego powieki górnej tego oka, złamania kości nosa z przemieszczeniem wymagającym repozycji, złamania ściany dolnej i przyśrodkowej oczodołu lewego z przejściową odmą oczodołu oraz perforacji centralnej błony bębenkowej lewej. Obrażenia te skutkowały naruszeniem czynności narządów ciała oraz rozstrojem zdrowia pokrzywdzonego na czas przekraczający siedem dni.

Dowód:

opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej L. K., k. 6, 29 a.s.,

świadectwo sądowo – lekarskich oględzin ciała, k. 5 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016,

dokumentacja medyczna, k. 6 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016.

Na skutek ciosów oskarżonego uległy zniszczeniu okulary M. K. (1) i została zakrwawiona jego odzież.

Dowód:

zeznanie świadka M. K. (1), k. 8 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 32 – 33 a.s.,

zeznania świadka M. Ł., k. 19 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 41 – 42 a.s.,

zeznania świadka G. M., k. 22 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 32 – 33.

R. K. (1) ma 182 cm wzrostu, waży 130 kg. M. K. (1) mierzy 176 cm, waży 76 kg.

Dowód:

zeznanie świadka M. K. (1), k. 8 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 32 – 33 a.s.,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. K. (1), k. 26 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 30 – 32 a.s.

Oskarżony R. K. (1) na 42 lata, jest żonaty, posiada na utrzymaniu dwoje dzieci. Oskarżony prowadzi działalność gospodarczą w postaci warsztatu samochodowego, osiąga około 3.000 zł miesięcznie. Nie był karany sądownie za przestępstwa.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego R. K. (1), k. 26 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016, k. 30 – 32 a.s.,

notatka urzędowa w trybie art. 213 § 1 k.p.k., k. 28 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016,

informacja z K., k. 18 akt o sygn. 1 Ds. 556.2016.

Oskarżony R. K. (1) w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że chciał porozmawiać z M. K. (1) aby dowiedzieć się dlaczego go „obgaduje”. Doszło wówczas pomiędzy nimi do przepychanki, podczas której wywrócił pokrzywdzonego i siedział na nim. Oświadczył, że następnie odszedł od M. K. (1), lecz po chwili wrócił, ponieważ tamten go wyzywał, za co zadał mu cios w twarz. Dodał, że podczas szarpaniny również został uderzony przez pokrzywdzonego.

Podczas rozprawy głównej oskarżony zmienił swoje wcześniejsze stanowisko i nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że uderzył w twarz M. K. (1), ale ten go sprowokował i pierwszy zaatakował, powodując krwotok z nosa.

Ponadto Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Ustalenia stanu faktycznego sąd poczynił w oparciu o zeznania świadków M. K. (1), M. Ł., G. M. i R. M.. Dając im wiarę, sąd miał uwadze to, że przedstawili oni w sposób spójny i korespondujący ze sobą opis zachowania oskarżonego wobec pokrzywdzonego. Zdaniem sądu brak jest jakichkolwiek przesłanek, które wskazywałyby na to, że świadkowie podali nieprawdę, bądź też konfabulowali. Opisane przez niech okoliczności pozostają zgodne z zasadami doświadczenia życiowego i prawidłowego rozumowania i znajdują potwierdzenie w wiarygodnych dowodach o charakterze materialnym, w postaci dokumentacji medycznej M. K. (1), świadectwie sądowo – lekarskich oględzin jego ciała i opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej L. K..

Odnosząc się do wyjaśnień oskarżonego R. K. (1), sąd jedynie częściowo uwzględnił je przy dokonywaniu ustaleń faktycznych w sprawie. Sąd wziął mianowicie pod uwagę te fragmenty jego relacji, które pokrywały się z opisem zdarzenia, przedstawionym przez wskazanych powyżej świadków. Zajmując powyższe stanowisko, sąd miał na uwadze m.in. niespójny charakter wyjaśnień oskarżonego, który na poszczególnych etapach postępowania zmieniał wersje zdarzenia. Ponadto twierdzenie R. K. (1) jakoby tylko jeden raz uderzył M. K. (1), nie daje się pogodzić z doznanymi przez pokrzywdzonego obrażeniami ciała, które zostały udokumentowane w kartach informacyjnych z leczenia oraz świadectwie sądowo – lekarskich oględzin ciała. Za niewiarygodnością wersji zdarzenia oskarżonego przemawia wreszcie wyraźna dysproporcja w warunkach fizycznych pomiędzy nim a pokrzywdzonym, która poddaje w wątpliwość tezę, jakoby to M. K. (1) miał pobić R. K. (1).

Jako całkowicie niewiarygodne sąd ocenił zeznania P. B.. Świadek ten opisał przebieg rzekomo zaobserwowanego przez siebie zajścia w sposób nielogiczny, podając, że pewne sytuacje widział a innych nie. Nie potrafił ona także odpowiedzieć na szereg pytań, kwitując je milczeniem.

Mając natomiast na uwadze zeznania złożone przez świadków P. W., M. K. (2) i M. R., sąd uznał, że nie wnoszą one do sprawy żadnych istotnych okoliczności. W przypadku P. W., wskazać należy, że co prawda miał on być obecny w pobliżu zajścia, ale nie widział samej sytuacji jaka miała miejsce pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonym. Z kolei M. K. (2) w swoich zeznaniach oparła się wyłącznie na relacji podanej jej przez męża. M. R. zaś, który miał być świadkiem doznania przez M. K. (1) obrażeń twarzy jeszcze przed zdarzeniem, nie potrafił określić danych mężczyzny, który miał być pobity.

Oceniając przeprowadzone w toku postępowania dowody sąd uznał oskarżonego R. K. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu występku z art. 157 § 1 k.k. Sąd ustalił, że oskarżony w dniu 25 marca 2016r. uderzał pięściami po twarzy M. K. (1) powodując u niego rozległe obrażenia, skutkujące naruszeniem czynności narządów jego ciała na czas przekraczający siedem dni. Czyn oskarżonego był zawiniony, nie zachodziły okoliczności wyłączające bezprawność ani winę.

Wymierzając oskarżonemu R. K. (1) karę za przypisane mu przestępstwo przy sąd baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna wobec niego osiągnąć. Czyn oskarżonego podlegał ocenie jako społecznie szkodliwy i zawiniony w znacznym stopniu. Oskarżony bowiem bez uzasadnionego powodu zaatakował M. K. (1) powodując u niego dolegliwe obrażenia ciała. Mając powyższe na uwadze, sąd wymierzył R. K. (1) za popełnione przestępstwo karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie sądu powyższa kara pozostaje adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości popełnionego czynu, jak również spełnia pozostałe cele kary określone w art. 53 k.k.

Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na okres 2 lat próby, uznając, iż zastosowanie środka probacyjnego spełni swe wychowawczo – prewencyjne cele wobec jego osoby. Wydając powyższe rozstrzygniecie, sąd miał na uwadze dotychczasowy sposób życia oskarżonego, który nie był karany sądownie za przestępstwa.

W pkt III wyroku sąd orzekł wobec R. K. (1) obowiązek pisemnego przeproszenia pokrzywdzonego za popełnione przestępstwo, w terminie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się wyroku. Orzeczenie wskazanego obowiązku probacyjnych pozostawało uzasadnione faktem warunkowego zawieszenia wykonania kary oskarżonemu oraz charakterem popełnionego przestępstwa.

W pkt. IV wyroku, sąd na podstawie art. 46 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego R. K. (1) nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego M. K. (1) w wysokości 5000 zł. Sąd uznał, że orzeczenie wskazanego środka kompensacyjnego pozostaje uzasadnione trudnościami w dokładnym wyliczeniu odszkodowania i zadośćuczynienia należnego pokrzywdzonemu od oskarżonego. Wysokość orzeczonej kwoty nawiązki jest w ocenie sądu odpowiednia do okoliczności podanych przez M. K. (1), stanowiąc uzasadniony ekwiwalent zgłaszanych przez niego roszczeń.

Wydając wyrok skazujący wobec R. K. (1), sąd orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 627 k.p.k. i obciążył nimi oskarżonego. W ramach powyższego rozstrzygnięcia sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot wydatków sądowych w wysokości 415,68 zł, na którą składają się kwoty z tytułu: sporządzenia opinii przez biegłego z zakresu medycyny sądowej (345,68 zł), ryczałt za doręczenia pism w toku postępowania (40 zł) oraz uzyskania informacji z Krajowego Rejestru Karnego (30 zł).

SSR Radosław Gluza