Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07.02.2017r.

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Paweł Biziak

Protokolant : Paweł Wabich

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w (...)

po rozpoznaniu w dniach 12.09.2016, 14.10.2016, 07.11.2016, 05.12.2016, 16.01.2017, 03.02.2017 roku, s p r a w y

A. B. syna J., D. z domu W., urodzonego (...) w I., zamieszkałego (...)/(...) (...)-(...) G., P. (...)

oskarżonego o to, że :

w okresie od 14 do 15 września 2015 roku w nieustalonym miejscu dokonał podrobienia formularza wpłaty pieniędzy na rachunek bankowy M. S. poprzez umieszczenie na blankiecie wpłaty odcisku nieoryginalnego datownika Urzędu Pocztowego w G., potwierdzającego dokonania wpłaty i użycie go jako autentycznego, a następnie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przesłał M. S. tak podrobiony formularz wpłaty jako potwierdzenie dokonania płatności kwoty 1200 złotych za zakupiony od M. S. komputer typu laptop marki D., który został wysłany pocztą kurierska przez sprzedającego w dniu 15 września 2015 roku, a odebrany przez kupującego w dniu 16 września 2015 roku czym wprowadził w błąd M. S. co do faktu dokonania płatności za przedmiotowy komputer, w wyniku czego doprowadził M. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w następstwie czego poniósł on straty w kwocie 1200 złotych

tj. o czyn z art . 270§1 kk w zb. z art. 286§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

orzeka:

1.  oskarżonego uznaje za winnego tego, że 15 września 2015 roku w nieustalonym miejscu, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i uzyskania komputera typu laptop marki D. wartości 1200 zł wprowadził w błąd pokrzywdzonego M. S. co do uiszczenia kwoty 1200 zł na konto bankowe pokrzywdzonego przekazem pocztowym, używającą w tym celu i przesyłając pokrzywdzonemu zdjęcie podrobionego formularza wpłaty pieniędzy na rachunek bankowy pokrzywdzonego, oraz co zamiaru uiszczenia tej kwoty, czym doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wysłanie przez pokrzywdzonego oskarżonemu komputera typu laptop marki D. wartości 1200 zł tj. przestępstwa z art. 270§1 kk w zb. z art. 286§1 kk w zw. z art. 11§2 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk skazuje go na karę 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz M. S. kwoty 1200 zł (jeden tysiąc dwieście zł),

3.  na podstawie § 17 ust. 2 pkt 3, § 4 ust. 1-3, § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r.) nakazuje pobrać od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Inowrocławiu na rzecz adw. J. K. (1) kwotę 1136,52 zł (jeden tysiąc sto trzydzieści sześć zł 52/100 groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu,

4.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i na podstawie art. 17 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. 1983r. Nr 49 poz.223 z późn. zm.) zwalnia go od obowiązku uiszczenia opłaty.

SSR Paweł Biziak

II K 400/16

UZASADNIENIE

Pokrzywdzony M. S. na grupie zakupowej na F. wystawił na sprzedaż komputer typu laptop marki D. za kwotę 1200 zł. Zainteresowany tym ogłoszeniem był oskarżony i strony między sobą wymieniały korespondencję. W dniu 15 września 2015 r. oskarżony poinformował pokrzywdzonego, że przesłał na konto pokrzywdzonego 1200 zł tytułem zapłaty za komputer. Dla potwierdzenia powyższego oskarżony przesłał pokrzywdzonemu za pośrednictwem internatu zdjęcie, które zostało zrobione podrobionemu dokumentowi – formularzowi wpłaty pieniędzy na rachunek bankowy pokrzywdzonego. Oskarżony w ten sposób wprowadził w błąd pokrzywdzonego co do uiszczenia kwoty 1200 zł przekazem pocztowym, która to kwota nie została uiszczona. Oskarżony tak uczynił w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – uzyskania komputera typu laptop marki D. o wartości 1200 zł. Pokrzywdzony po otrzymaniu od oskarżonego zdjęcia podrobionego potwierdzenia wpłaty pieniędzy wysłał oskarżonemu komputer, który oskarżony osobiści odebrał. Pokrzywdzony kontaktował się z oskarżonym zarówno za pośrednictwem F. oraz telefonicznie, gdzie oskarżony korzystał z nr tel. (...). Oskarżony nie naprawił szkody spowodowanej przestępstwem. W czasie popełnienia przestępstwa oskarżony przebywał na wolności. Oskarżony był już karany za przestępstwa. W czasie popełnienia czynu oskarżony był poczytalny.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

- zeznań świadka M. S.,

- zeznania świadka A. Z.,

- zeznania J. K. (2),

- zeznania J. K. (3),

- pisemna i ustna opinia biegłego J. W.,

- opinia sądowo-psychiatryczna,

- zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa k. 1-2,

- ksero zdjęcia podrobionego potwierdzenia wpłaty k. 5,

- korespondencja wymieniana między oskarżonym a pokrzywdzonym k. 40-62

- wykazał połączeń k. 63,

- potwierdzenie odbioru komputera k. 80-81,

- informacje z Krajowego Rejestru Karnego i wyrok wydany przeciwko oskarżonemu k. 162, 201-202, 252-253, 278-279, 306-307, 365-366,

- informacje o okresach pozbawienia wolności oskarżonego k. 308-317,

- zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa k. 327-328 i wyrok wydany przeciwko oskarżonemu k. 331,

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego k. 266-267, 150-151 w których oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Podważeniem jego stanowiska są inne dowody wskazujące na sprawstwo oskarżonego, a mianowicie zeznania M. S., dokumenty k. 40-63 potwierdzające zeznania pokrzywdzonego, nr (...) którym oskarżony posługiwał się przy popełnieniu przestępstwa objętego niniejszym postępowaniem ale także wykorzystywany przez niego przy popełnieniu innego przestępstwa do którego się przyznał, osobisty odbiór komputera o czym świadczy opinia biegłego. Ponadto należy zauważyć, iż oskarżony w piśmie z dnia 12.06.2016 r. wyrażał chęć dobrowolnego poddania się karze.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka M. S. (k. 373-374, 32-33, 83-84). Świadek ten zeznał szczerze i w swoich relacjach był konsekwentny. Jego zeznania znajdują potwierdzenie w dołączonych przez niego dokumentach k. 40-63. Należy zauważyć, iż oskarżony swoje imię i nazwisko oraz nr tel (...) przesłał pokrzywdzonemu k. 53, przy wykorzystywaniu tego numeru następował kontakt między stronami k. 63, a jednocześnie tym numerem telefonu oskarżony się posługiwał popełniając inne przestępstwo do którego się przyznał k. 327-331. W końcu należy zauważyć, iż oskarżony osobiście odebrał komputer, który przysłał mu pokrzywdzony, o czym świadczy opinia biegłego. Wszystkie te okoliczności wskazują, że nie zachodziła podstawa do kwestionowania zeznań pokrzywdzonego.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków A. Z. (k .267, 16-17) i J. K. (2) (k. 268, 23-24). W ocenie Sądu świadkowie Ci zeznali szczerze, a ich zeznania wzajemnie się potwierdzają. W sprawie nie ujawniły się żadne okoliczności, które podważałyby prawdziwość zeznań tych świadków.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka J. K. (3) (k. 268, 75-76, 89-90). Na obiektywizm tego świadka wskazuje chociażby okoliczność w której podał on, że przesyłka do A. B. była zwykłą przesyłką, nie proceduralną, nie musiał sprawdzać danych odbiorcy i nie pamiętał, czy te dane sprawdzał.

Sąd uznał za wiarygodne i mogące stanowić podstawę ustaleń w niniejszej sprawie pisemną i ustną opinię biegłego J. W. k. 287, 124-132. Opinie były jasne, pełne i niesprzeczne, a co istotne biegły był w stanie wydać w niniejszej sprawie opinię kategoryczną. Nie zachodziły żadne okoliczności podważające treść lub wnioski zawarte w opiniach biegłego.

Sąd uznał za wiarygodną opinię sądowo-psychiatryczną k. 273-275. Opinia została sporządzona zgodnie z wymogami przez 2 biegłych psychiatrów, jest pełna, jasna i niesprzeczna. Nie było podstaw do kwestionowania jej treści.

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty stanowiące podstawę ustaleń faktycznych w sprawie, a ujawnione na rozprawie w dniu 03.02.2017 r. Zebrane w sprawie dokumenty korespondują bowiem ze sobą nawzajem oraz z innymi dowodowymi przeprowadzonymi w sprawie. W ocenie Sądu nie było podstaw do kwestionowania tych dokumentów i informacji z nich wynikających.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 270 § 1 kk kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Oskarżony nie dokonał wpłaty pieniędzy na konto pokrzywdzonego na poczcie. Zamiast powyższego zostało zrobione zdjęcie podrobionemu dokumentowi – formularzowi wpłaty pieniędzy na rachunek bankowy pokrzywdzonego. Zdjęcie to wysłał oskarżony pokrzywdzonemu. Zatem oskarżony użył jako autentyczny podrobiony dokument (formularza wpłaty pieniędzy na rachunek bankowy pokrzywdzonego) poprzez zrobienie mu zdjęcia i przesłania tego zdjęcia za pośrednictwem Internetu pokrzywdzonemu. Oskarżony dopuścił się tego czynu umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Miał pełną wiedzę, że nie dokonał wpłaty pieniędzy, a tym samym, że dokument którego jako autentyczny używa (formularz wpłaty pieniędzy – któremu zdobił zdjęcie i które to zdjęcie przesłał pokrzywdzonemu) jest dokumentem podrobionym. Sąd w tym zakresie zmienił opis czynu przypisanego oskarżonemu z podrobienia dokumenty na użycie podrobionego dokumentu bowiem nie było dowodów aby to oskarżony dokonała podrobienia dokumenty, natomiast zebrane dowody wskazywały, że oskarżony użył podrobionego dokumentu. Zgodnie z art. 286 § 1 kk kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – uzyskania dla siebie komputera typu laptop o wartości 1200 zł. Wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do okoliczności zamiaru uiszczenia i oraz samego uiszczenia pieniędzy za ten komputer. W konsekwencji powyższego oskarżony doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, poprzez wysłanie przez pokrzywdzonego oskarżonemu komputera. Zatem ustalone okoliczności wykazały, że oskarżony swoim czynem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Sąd zatem skazał oskarżonego, za to, że 15 września 2015 roku w nieustalonym miejscu, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i uzyskania komputera typu laptop marki D. wartości 1200 zł wprowadził w błąd pokrzywdzonego M. S. co do uiszczenia kwoty 1200 zł na konto bankowe pokrzywdzonego przekazem pocztowym, używającą w tym celu i przesyłając pokrzywdzonemu zdjęcie podrobionego formularza wpłaty pieniędzy na rachunek bankowy pokrzywdzonego, oraz co zamiaru uiszczenia tej kwoty, czym doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wysłanie przez pokrzywdzonego oskarżonemu komputera typu laptop marki D. wartości 1200 zł tj. za przestępstwo z art. 270§1 kk w zb. z art. 286§1 kk w zw. z art. 11§2 kk. Za przestępstwo to Sąd na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. Należy zauważyć, iż oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Swoim zachowaniem wyczerpał znamiona dwóch przestępstw. Nie naprawił szkody spowodowanej przestępstwem. W przeszłości był już karany za przestępstwa, w tym był już skazywany za przestępstwa także przed popełnieniem czynu objętego niniejszym postępowaniem. W dwóch sytuacjach był skazywana na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonywania, gdzie następnie były wydawane postanowienia o zarządzeniu wykonania tych kar. Z drugiej jednak strony wartość szkody spowodowanej przestępstwem oskarżonego nie była duża i wyniosła 1200 zł. Uwzględniając zatem te okoliczności Sąd uznał, że karą adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego oraz uwzględniającą cele w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej będzie bezwzględna kara 10 miesięcy pozbawienia wolności. Z uwagi na spowodowanie przez oskarżonego szkody w kwocie 1200 zł Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązał go do jej naprawienia poprzez zapłatę tej kwoty na rzecz pokrzywdzonego. Oskarżony korzystał w niniejszej sprawie z obrońcy z urzędu, któremu na podstawie § 17 ust. 2 pkt 3, § 4 ust. 1-3, § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r.) należało się wynagrodzenie w kwocie 1136,52 zł. Z uwagi na odbywanie przez skazanego kary pozbawienia wolności i brak dochodów Sąd zwolnił go od poniesienia kosztów sądowych.

SSR Paweł Biziak

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem przesłać zgodnie ze złożonymi wnioskami.

I., dnia 22.02.2017 r.