Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2017 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Goldschneider

Protokolant: Karolina Jeżowska

przy udziale Prokuratora: Edyta Łukawska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2017 r. sprawy:

K. N.
syna W. i D.
ur. dnia (...) w P.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Radomiu w VIII Wydziale Grodzkim z dnia 30 lipca 2009 r. w sprawie o sygn. akt. VIII K 489/09 za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k w zw. z art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniu 14 maja 2008 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby; postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 22.05.2012 r., w sprawie o sygn. akt IV Ko 293/12 zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

2.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 23 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt. IV K 907/09 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.. popełnione w okresie od 07.06.2009r. do 19.06.2009r. na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi- Północ w Warszawie z dnia 29.12.2010r. orzeczono wykonanie zastępczej kary grzywny za karę ograniczenia wolności; zaś postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi- Północ w Warszawie z dnia 15.07.2015r. orzeczono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności za karę ograniczenia wolności. skazany odbył karę w całości w okresie od dnia 07.04.2013 r. do dnia 23.09.2013 r.;

3.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 6 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt. IV K 278/10 za 143 przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k., popełnionych w latach 2007-2009, za które orzeczono kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności, na następnie karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat, na podstawie art. 33 § 2 k.k. orzeczono grzywnę w wysokości 100 stawek po 15 zł, postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ orzeczono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności za karę grzywny.; skazany odbył karę w całości w okresie od dnia 19.10.2013 r. do dnia 07.12. 2013 r.; postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ zarządzono wykonania kary pozbawienia wolności, a następnie z uwagi na upływ okresu zarządzenia umorzono w dniu 24.02.2016r.

4.  Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w IV Wydziale Karnym z dnia 8 grudnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt. IV K 669/10 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniu 5 listopada 2009 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby; na podstawie art. 33 § 3 k.k. orzeczono karę grzywny w wymiarze 100 stawek po 15 zł, postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 29.03.2013 r. zarządzono wobec skazanego wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności za grzywnę, która skazany odbył w całości; postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 18.01.2013 r., w sprawie o sygn. akt IV Ko 918/12 zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności.; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

5.  Sądu Rejonowego w Wołominie w V Wydziale Karnym z dnia 2 czerwca 2011 r. w sprawie o sygn. akt V K 283/11 za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.. popełnione w dniu 15.02.2010 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby; postanowieniem Sądu Rejonowego w Wołominie w sprawie V ko 3430/14 z dnia 23.12.2014r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

6.  Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w IV Wydziale Karnym z dnia 21 września 2011 r. w sprawie o sygn. akt IV K 91/10 za 3 przestępstwa z art.286 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniach 12.02.2009 r.16.03.2009r. i 17.03.2009r. na kary odpowiednio 3 lat pozbawienia wolności i po 2 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności, następnie wymierzył karę łączną 4 lat pozbawienia wolności; skazany odbywa karę od dnia 10 stycznia 2014r. do chwili obecnej;

7.  Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie w X Wydziale Karnym z dnia 9 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt X K 21/12 za przestępstwo z art.. 286 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniu 23.10.2009r., za które wymierzono mu karę 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym; postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie w sprawie o sygn. akt IV Ko 1546/14 z dnia 5 marca 2015r. zarządzono wobec skazanego wykonanie kary zastępczej pozbawienia wolności, która skazany w całości odbył w dniach 09.10.2012r.-07.04.2013r.

8.  Sądu Rejonowego w Legionowie w II Wydziale Karnym z dnia 4 października 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 533/12 za 3 przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. i jedno przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełnione w nieustalonych datach, nie później niż 19.06.2009r., 02.07.2009r., 10.02.2010r., 16.12.2009r., za które wymierzono kary odpowiednio 6 miesięcy pozbawienia wolności, 6 miesięcy pozbawienia wolności , 6 miesięcy pozbawienia wolności i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz 60 stawek dziennych grzywny po 10 zł, na podstawie których orzeczono karę łączną w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat; postanowieniem Sądu Rejonowego w Legionowie w sprawie o sygn. akt II Ko 2430/15 z dnia 8 stycznia 2016r. zarządzono wobec skazanego wykonanie kary zastępczej pozbawienia wolności za grzywnę, którą skazany w całości odbył w dniach 11.12.2013r.-10.01.2014r.; nie zarządzono wykonania kary pozbawienia wolności w terminie z art. 75 § 4 k.k.

9.  Sądu Rejonowego w Płocku w II Wydziale Karnym z dnia 11 kwietnia 2013r. r. w sprawie o sygn. akt II K 1018/12 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniu 15.12.2009 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

10.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 19 września 2014 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1238/13 za przestępstwo z art. 275 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełnione w dniu 27 czerwca 2012r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

11.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 26 września 2014 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1039/13 za 8 czynów wypełniających znamiona przestępstw z art. 286 § 1 k.k. i 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. popełnionych w dniach 9 i 10 sierpnia 2012r. za które wymierzono kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności, a następnie karę łączną w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

12.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie w III Wydziale Karnym z dnia 10 lutego 2014 r. w sprawie o sygn. akt III K 938/11 za 3 czyny wypełniające znamiona przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art.18 § 1 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. popełnionych odpowiednio w dniu 27.12.2009r., 31.03.2010r., 27.12.2009r., za które został skazany na kary 1 roku pozbawienia wolności, 10 miesięcy pozbawienia wolności i 10 miesięcy pozbawienia wolności, wymierzono karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

13.  Sądu Rejonowego w Wołominie w V Wydziale Karnym z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt V K 544/14 za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. popełnione w dniu 11 września 2012r. na karę 1 roku pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

14.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 4 grudnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt IV K 865/13 za 2 czyny wypełniające znamiona przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. oraz art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniu 5.01.2010r. i 27.05.2009r. za które wymierzono kary 2 lat pozbawienia wolności i 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a następnie karę łączną 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

orzeka

I.  na podstawie art. 569 § 1 k.p.k. w zw. z art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 2015, poz. 396) łączy::

- karę 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu w VIII Wydziale Grodzkim z dnia 30 lipca 2009 r. w sprawie o sygn. akt. VIII K 489/09 [1]

- karę 2 lat pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w IV Wydziale Karnym z dnia 8 grudnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt. IV K 669/10 [4]

- karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Wołominie w V Wydziale Karnym z dnia 2 czerwca 2011 r. w sprawie o sygn. akt V K 283/11 [5]

- karę łączną 4 lat pozbawienia wolności orzeczoną w pkt. IV wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w IV Wydziale Karnym z dnia 21 września 2011 r. w sprawie o sygn. akt IV K 91/10 [6]

- kary 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Płocku w II Wydziale Karnym z dnia 11 kwietnia 2013r. r. w sprawie o sygn. akt II K 1018/12 [9]

- karę 5 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 19 września 2014 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1238/13 [10]

- karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną pkt. II wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 26 września 2014 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1039/13 [11]

- karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną pkt. 10. wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie w III Wydziale Karnym z dnia 10 lutego 2014 r. w sprawie o sygn. akt III K 938/11 [12]

- karę 1 roku pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Wołominie w V Wydziale Karnym z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt V K 544/14 [13]

- karę łączną 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną w pkt. IV wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 4 grudnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt IV K 865/13 [14]

i wymierza skazanemu K. N. karę łączną w wymiarze 7 (siedmiu) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k. w zw. z art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt I kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu:

- okres odbywania kary łącznej pozbawienia wolności ze sprawy Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w IV Wydziale Karnym z dnia 21 września 2011 r. w sprawie o sygn. akt IV K 91/10 od dnia 10 stycznia 2014r do dnia 12 września 2017r.;

III.  w pozostałym zakresie wyżej wymienione wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;

IV.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. umarza postępowanie karne w przedmiocie wydania wyroku łącznego, co do kar orzeczonych wyrokami opisanym w pkt 2, 3, 7 i 8 części wstępnej wyroku;

V.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. A. kwotę 147,60 (stu czterdziestu siedmiu i 60/00) złotych – zawierającą należny podatek VAT – tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną skazanemu z urzędu w sprawie o wydanie wyroku łącznego;

VI.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. P. kwotę 147,60 (stu czterdziestu siedmiu i 60/00) złotych – zawierającą należny podatek VAT – tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną skazanemu z urzędu w sprawie o wydanie wyroku łącznego;

VII.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych w całości, przejmując wydatki na rachunek Skarb Państwa.

Sygn. akt IV K 287/17

UZASADNIENIE

Skazany K. N. pismem z dnia 19 kwietnia 2016 r. (data wpływu) wystąpił z wnioskiem o wydanie wyroku łącznego (k. 2) i połączenie kar orzeczonych na podstawie dotychczas wydanych w stosunku do niego wyroków, zapadłych w sprawach o sygn. akt: VIII K 489/09, IV K 907/09, IV K 669/10, V K 283/11, IV K 91/10, X K 21/12, II K 1018/12, IV K 1238/13, IV K 1039/13, III K 938/11, V K 544/14, IV K 865/13. Skazany wniósł o wymierzenie kary łącznej na zasadzie absorpcji.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Skazany K. N. był kilkunastokrotnie skazany wyrokami różnych sądów na kary pozbawienia wolności, ograniczenia wolności oraz kary grzywny. W zakresie niezbędnym do wydania wyroku łącznego w niniej­szej sprawie należało wskazać, że został on skazany wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Radomiu w VIII Wydziale Grodzkim z dnia 30 lipca 2009 r. w sprawie o sygn. akt. VIII K 489/09 za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k w zw. z art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniu 14 maja 2008 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby; postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 22.05.2012 r., w sprawie o sygn. akt IV Ko 93/12 zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

(z akt sprawy o sygn. VIII K 489/09; wyrok z dnia 30.07.2009 r. – k. 128, postanowienie w przedmiocie zarządzenia wykonania kary w sprawie IV Ko 193/12 – k. 157)

2.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 23 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt. IV K 907/09 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.. popełnione w okresie od 07.06.2009r. do 19.06.2009r. na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi- Północ w Warszawie z dnia 29.12.2010r. orzeczono wykonanie zastępczej kary grzywny za karę ograniczenia wolności; zaś postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi- Północ w Warszawie z dnia 15.07.2015r. orzeczono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności za karę ograniczenia wolności. skazany odbył karę w całości w okresie od dnia 07.04.2013 r. do dnia 23.09.2013 r.;

(z akt sprawy o sygn. IV K 907/09; wyrok z dnia 23.11.2009 r. – k. 79, postanowienie w przedmiocie orzeczenia wykonania kary zastępczej w sprawie IV Ko 1018/10 – k. 126)

3.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 6 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt. IV K 278/10 za 143 przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k., popełnionych w latach 2007-2009, za które orzeczono kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności, na następnie karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat, na podstawie art. 33 § 2 k.k. orzeczono grzywnę w wysokości 100 stawek po 15 zł, postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ orzeczono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności za karę grzywny.; skazany odbył karę w całości w okresie od dnia 19.10.2013 r. do dnia 07.12. 2013 r.; postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ zarządzono wykonania kary pozbawienia wolności, a następnie z uwagi na upływ okresu zarządzenia umorzono w dniu 24.02.2016r.

(wyrok z dnia 06.08.2010 r. – k. 228-254, informacja z systemu NOE-SAD – k. 255-256);

4.  Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w IV Wydziale Karnym z dnia 8 grudnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt. IV K 669/10 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniu 5 listopada 2009 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby; na podstawie art. 33 § 3 k.k. orzeczono karę grzywny w wymiarze 100 stawek po 15 zł, postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 29.03.2013 r. zarządzono wobec skazanego wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności za grzywnę, która skazany odbył w całości; postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 18.01.2013 r., w sprawie o sygn. akt IV Ko 918/12 zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności.; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

(z akt sprawy o sygn. IV K 669/10; wyrok z dnia 08.10.2010 r. – k. 119, postanowienie w przedmiocie orzeczenia kary zastępczej – k. 155);

5.  Sądu Rejonowego w Wołominie w V Wydziale Karnym z dnia 2 czerwca 2011 r. w sprawie o sygn. akt V K 283/11 za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.. popełnione w dniu 15.02.2010 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby; postanowieniem Sądu Rejonowego w Wołominie w sprawie V ko 3430/14 z dnia 23.12.2014r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

(z akt sprawy o sygn. V K 283/11; wyrok z dnia 02.06.2011 r. – k. 61, postanowienie w przedmiocie zarządzenia wykonania kary w sprawie V Ko 3430/14 – k. 236)

6.  Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w IV Wydziale Karnym z dnia 21 września 2011 r. w sprawie o sygn. akt IV K 91/10 za 3 przestępstwa z art.286 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniach 12.02.2009 r.16.03.2009r. i 17.03.2009r. na kary odpowiednio 3 lat pozbawienia wolności i po 2 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności, następnie wymierzył karę łączną 4 lat pozbawienia wolności; skazany odbywa karę od dnia 10 stycznia 2014r. do chwili obecnej;

(z akt sprawy o sygn. IV K 91/10; wyrok z dnia 21.09.2011 r. – k. 452, informacja o pobytach i orzeczeniach wraz z opinią – k. 191-197, 200-204);

7.  Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie w X Wydziale Karnym z dnia 9 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt X K 21/12 za przestępstwo z art.. 286 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniu 23.10.2009r., za które wymierzono mu karę 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym; postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie w sprawie o sygn. akt IV Ko 1546/14 z dnia 5 marca 2015r. zarządzono wobec skazanego wykonanie kary zastępczej pozbawienia wolności, która skazany w całości odbył w dniach 09.10.2012r.-07.04.2013r.

(z akt sprawy o sygn. X K 21/12; wyrok z dnia 23.10.2009 r. – k. 197, postanowienie w przedmiocie zarządzenia kary zastępczej w sprawie IV Ko 1546/14 – k. 65, informacja o pobytach i orzeczeniach wraz z opinią – k. 191-197, 200-204);

8.  Sądu Rejonowego w Legionowie w II Wydziale Karnym z dnia 4 października 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 533/12 za 3 przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. i jedno przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełnione w nieustalonych datach, nie później niż 19.06.2009r., 02.07.2009r., 10.02.2010r., 16.12.2009r., za które wymierzono kary odpowiednio 6 miesięcy pozbawienia wolności, 6 miesięcy pozbawienia wolności , 6 miesięcy pozbawienia wolności i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz 60 stawek dziennych grzywny po 10 zł, na podstawie których orzeczono karę łączną w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat; postanowieniem Sądu Rejonowego w Legionowie w sprawie o sygn. akt II Ko 2430/15 z dnia 8 stycznia 2016r. zarządzono wobec skazanego wykonanie kary zastępczej pozbawienia wolności za grzywnę, którą skazany w całości odbył w dniach 11.12.2013r.-10.01.2014r.; nie zarządzono wykonania kary pozbawienia wolności w terminie z art. 75 § 4 k.k.

(z akt sprawy o sygn. II K 533/12; wyrok z dnia 04.10.2012 r. – k. 309, postanowienie w przedmiocie zarządzenia kary zastępczej w sprawie II Ko 2430/15 – k. 347, informacja o pobytach i orzeczeniach wraz z opinią – k. 191-197, 200-204);

9.  Sądu Rejonowego w Płocku w II Wydziale Karnym z dnia 11 kwietnia 2013r. r. w sprawie o sygn. akt II K 1018/12 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniu 15.12.2009 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

(z akt sprawy o sygn. II K 1018/12; wyrok z dnia 11.04.2013 r. – k. 291, informacja o pobytach i orzeczeniach wraz z opinią – k. 191-197, 200-204);

10.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 19 września 2014 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1238/13 za przestępstwo z art. 275 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełnione w dniu 27 czerwca 2012r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

(z akt sprawy o sygn. IV K 1238/13; wyrok z dnia 19.09.2014 r. – k. 115, informacja o pobytach i orzeczeniach wraz z opinią – k. 191-197, 200-204);

11.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 26 września 2014 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1039/13 za 8 czynów wypełniających znamiona przestępstw z art. 286 § 1 k.k. i 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. popełnionych w dniach 9 i 10 sierpnia 2012r. za które wymierzono kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności, a następnie karę łączną w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

(z akt sprawy o sygn. IV K 1039/13; wyrok z dnia 26.09.2014 r. – k. 306, informacja o pobytach i orzeczeniach wraz z opinią – k. 191-197, 200-204);

12.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie w III Wydziale Karnym z dnia 10 lutego 2014 r. w sprawie o sygn. akt III K 938/11 za 3 czyny wypełniające znamiona przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art.18 § 1 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. popełnionych odpowiednio w dniu 27.12.2009r., 31.03.2010r., 27.12.2009r., za które został skazany na kary 1 roku pozbawienia wolności, 10 miesięcy pozbawienia wolności i 10 miesięcy pozbawienia wolności, wymierzono karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

(z akt sprawy o sygn. III K 938/11 ; wyrok z dnia 10.02.2014 r. – k. 669-674, , informacja o pobytach i orzeczeniach wraz z opinią – k. 191-197, 200-204);

13.  Sądu Rejonowego w Wołominie w V Wydziale Karnym z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt V K 544/14 za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. popełnione w dniu 11 września 2012r. na karę 1 roku pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

(z akt sprawy o sygn. V K 544/14; wyrok z dnia 19.12.2014 r. – k. 163, informacja o pobytach i orzeczeniach wraz z opinią – k. 191-197, 200-204);

14.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 4 grudnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt IV K 865/13 za 2 czyny wypełniające znamiona przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. oraz art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniu 5.01.2010r. i 27.05.2009r. za które wymierzono kary 2 lat pozbawienia wolności i 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a następnie karę łączną 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności; skazany nie rozpoczął odbywania kary;

(z akt sprawy o sygn. IV K 865/13; wyrok z dnia 04.12.2015 r. – k. 860-861, informacja o pobytach i orzeczeniach wraz z opinią – k. 191-197, 200-204);

Powyższych ustaleń Sąd Rejonowy dokonał na podstawie: znajdujących się w aktach ww. spraw, na przywołanych powyżej kartach, wyroków i postanowień, jak również informacji o odbytych karach wraz z opinią o skazanym (k. 191-197, 200-204), informacji o karalności skazanego (k. 219-221).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Rozważając kwestie istotne dla rozpoznania sprawy w przedmiocie wydania wyroku łącznego, w pierwszej kolejności należało ustalić, czy zachodzą podstawy do wydania takiego wyroku. Odnośnie możliwości połączenia kar orzeczonych wobec skazanego przede wszystkim wskazać należy, iż wobec wejścia w życie – z dniem 01 lipca 2015 r. – przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 396) i zmiany w tejże dacie stanu prawnego dotyczącego instytucji wyroku łącznego, Sąd zobligowany był do zbadania czy w niniejszej sprawie zastosować przepisy kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 lipca 2015 r. czy te aktualnie obowiązujące. Konieczność taka wynika bowiem z treści art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 396), zgodnie z którym przepisów rozdziału IX ustawy Kodeks karny w brzmieniu nadanym tą ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem, mającym miejsce po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

K. N. został jak dotąd skazany czternastoma wyrokami i wszystkie dotyczyły skazań za czyny popełnione przed wejściem w życie ustawy zmieniającej zasady wymierzania wyroków łącznych. Zważyć jednak należy, że wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 04 grudnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt IV K 865/13 został wydany po wejściu w życie w/w nowelizacji. W myśl art. 85 § 1 i 2 k.k. w brzmieniu aktualnie obowiązującym, jedynym warunkiem do orzeczenia kary łącznej jest to, by kary te podlegały wykonaniu i były karami tego samego rodzaju bądź podlegającymi łączeniu. W efekcie uznać należało, iż potrzeba orzeczenia kary łącznej zaistniała w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, a tym samym na mocy art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, Sąd zastosował przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego w brzmieniu nadanym przez tę ustawę.

Następnie w niniejszej sprawie zbadać należało, czy na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów zachodziły podstawy do wydania wyroku łącznego. W myśl art. 570 k.p.k. sąd wydaje wyrok łączny z urzędu lub na wniosek skazanego albo prokuratora, przy czym orzekając na wniosek skazanego sąd nie jest związany treścią złożonego wniosku i bierze pod uwagę także wyroki, niepowołane we wniosku, a znane sądowi z urzędu (podobnie wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach 24.04.2007 r., II AKa 52/07, LEX 330999). Wyrok łączny jest instytucją karnoprocesową, której zadaniem jest realizacja prawa karnego materialnego w zakresie kary łącznej wobec osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów na ka­ry tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu. W myśl art. 569 § 1 k.p.k. i art. 85 § 1 i 2 k.k. przesłanki wydania wyroku łącznego są spełnione wtedy, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej i gdy oskarżony został już prawomocnie skazany lub wobec którego orzeczono karę łączną wyrokami różnych sądów. Natomiast warunki do orzeczenia kary łącznej uznaje się za spełnione wówczas, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, przy czym podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne. Możliwość połączenia orzeczonych kar zachodzi wówczas, gdy są to kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. W szczególności dopuszczalne jest połą­czenie kary pozbawienia wolności oraz kary ograniczenia wolności i wymierzenie kary łącznej pozbawienia wolności, według zasad przewidzianych w art. 87 kk. Stosownie natomiast do brzmienia art. 86 § 1 in principio k.k., Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę łączną pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Sądem właściwym do wydania wyroku łącznego, stosownie do treści art. 569 § 1 k.p.k. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 2015, poz. 396) jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący lub łączny w pierwszej instancji, orzekający kary podlegające łączeniu.

Mając powyższe na względzie, Sąd zważył, iż po­łączeniu podlegają kary pozbawienia wolności wymierzone wyrokami:

.



[1] Sądu Rejonowego w Radomiu VIII Wydział Grodzki z dnia 30 lipca 2009 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 489/09,



[4] Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie, IV Wydział Karny z dnia 08 grudnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt IV K 669/10;,



[5] Sądu Rejonowego w Wołominie V Wydział Karny z dnia 02 czerwca 2011 r. w sprawie o sygn. akt V K 283//11,



[6] Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie, IV Wydział Karny z dnia 21 września 2011 r. w sprawie o sygn. akt IV K 91/10,



[9] Sądu Rejonowego w Płocku II Wydział Karny z dnia 11 kwietnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 1018/12,



[10] Sądu Rejonowego dla. Warszawy Woli w Warszawie, IV Wydział Karny z dnia 19 września 2014 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1238/13,



[11] Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie, IV Wydział Karny z dnia 26 września 2014 r. w sprawie o sygn. akt IV K 1039/13;



[12] Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie, III Wydział Karny z dnia 10 lutego 2014 r. w sprawie o sygn. akt III K 938/11;



[13] Sądu Rejonowego w Wołominie V Wydział Karny z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt V K 544//11,



[14] Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie, IV Wydział Karny z dnia 04 grudnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt IV K 865/13,

albowiem stanowią one kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, o których mowa w art. 85 § 1 k.k. Należy również wskazać, że o ile w sprawach wymienionych w pkt 1, 4 i 5, skazanemu wymierzone zostały kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary, to jednak stwierdzić należy, iż w odniesieniu do nich zapadło następnie postanowienia o zarządzeniu ich wykonania (postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie Wydział IV Karny z dnia 22.05.2012 r., sygn. akt IV Ko 93/12, postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie Wydział IV Karny z dnia 18.01.2013 r., sygn. akt IV Ko 918/12, postanowienie Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 23.12.2014 r., sygn. akt V Ko 3430/14). Stosownie zatem do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2009 roku, sygn. akt IV KK 273/08 (Biul. PK 2009/3/28) kary takie w toku postępowania o wydanie wyroku łącznego należy postrzegać jako kary bezwzględne pozbawienia wolności.

W rezultacie Sąd Rejonowy dokonał połączenia w wyroku łącznym kar pozbawienia wol­ności wymierzonych wyrokami opisanymi w punktach 1, 4, 5, 6, 9, 10, 11, 12, 13 i 14 części wstęp­nej i wymierzył skazanemu K. N. karę łączną 7 lat pozbawienia wolnoś­ci.

W aspekcie wysokości kary łącznej orzekanej wyrokiem łącznym Sąd Rejonowy upraw­niony był do wymierzenia kary pozbawienia wolności w granicach od 4 lat (jest to minimum wyznaczone przez najsurowszą karę jednostkową) do 15 lat i 9 miesięcy (suma wszystkich kar).

Rozważając przy tym, która z zasad wymiaru kary łącznej powinna być zastosowana wobec skazanego, Sąd kierował się przede wszystkim tzw. ogólnymi dyrektywami wymiaru kary łącznej, wymienionymi w art. 85a k.k. (wprowadzonym ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw). W myśl omawianego przepisu, orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa . W ten sposób ustawodawca wskazuje na prewencję indywidualną, jako jeden z podstawowych elementów decydujących o surowości represji orzeczonej kary łącznej. Sens zapobiegawczego oddziaływania kary sprowadzać się powinien zatem do odstraszenia sprawcy od ponownego wejścia na drogę przestępstwa albo uniemożliwienia mu jego popełnienia, wychowawcze cele kary być zaś realizowane przez kształtowanie postawy sprawcy, do której istoty należeć powinien krytyczny stosunek do własnego czynu oraz do przestępstwa w ogóle. W konsekwencji, wymierzając skazanemu karę łączną Sąd powinien baczyć, by jej wymiar zezwolił na wychowanie sprawcy na pełnowartościowego członka społeczeństwa.

Niemniej jednak redakcja art. 85a k.k. przesądza, że przepis ten nie zawiera wyczerpującego katalogu dyrektyw wymiaru tej kary, wskazując jedynie na te, które mają być w szczególności przez sąd uwzględniane przy jej wymiarze. W związku z powyższym, Sąd miał również na uwadze poglądy wyrażone w orzecznictwie Sądu Najwyższego, w tym również zapatrywanie, zgodnie z którym wydając wyrok łączny Sąd orzekający powinien rozważyć przede wszystkim czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono te kary istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto powinien rozważyć czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej (wyrok SN z dnia 25 października 1983 roku, sygn. akt IV KR 213/83, OSNKW 1984 z. 5-6, poz. 65). Sąd rozpoznający sprawę uwzględnił jednak również pogląd, zgodnie z którym orzeczenie kary łącznej nie musi przynosić skazanemu korzyści, to jest orzeczenia kary łącznej w wymiarze niższym od arytmetycznej sumy poszczególnych kar, czy też poprzez zastosowanie zasady absorpcji. Wymiar kary łącznej zależy bowiem od stopnia związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się przestępstw. Nadto, popełnienie przez skazanego wielu przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzeczeniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 20 września 2001 roku, sygn. akt II AKa 154/01).

Zdaniem Sądu Rejonowego w realiach niniejszej sprawy właściwe było wymierzenie ka­ry łącznej w wysokości 7 lat pozbawienia wolności przy zastosowaniu tzw. zasady asperacji czy też, innymi słowy, częściowej absorpcji. Wymierzając K. N. karę łączną Sąd uwzględnił przede wszystkim treść dotyczącej go opinii Aresztu Śledczego W. B.. Z opinii tej wynika, że zachowanie skazanego podczas pobytu w izolacji penitencjarnej oceniane jest jako poprawne. Wobec przełożonych zachowuje się właściwie i regulaminowo, prawidłowo układa relacje ze współosadzonymi, nie stwierdzono problemów natury interpersonalnej. Skazany był wielokrotnie nagradzany regulaminowo, był trzykrotnie karany dyscyplinarnie. Skazany w sposób właściwy przestrzega przepisów ustalonego w jednostce penitencjarnej porządku wewnętrznego oraz regulaminu organizacyjno – porządkowego. Do popełnionych przez siebie czynów oraz dotychczasowego sposobu życia prezentuje umiarkowanie krytyczny stosunek. Karę pozbawienia wolności odbywa w zakładzie karnym typu zamkniętego, w systemie programowego oddziaływania, zadania z indywidualnego programu oddziaływania realizuje właściwie. Wobec skazanego nie stosowano środków przymusu bezpośredniego, skazany nie podejmował prób samobójczych bądź aktów samoagresji. Skazany w warunkach izolacji penitencjarnej ukończył kwalifikacyjny kurs zawodowy – zawód monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie, ponadto ukończył program resocjalizacyjny sprzyjający przygotowaniu do readaptacji społecznej w celu rozpowszechniania promocji zdrowia, brał także udział w programie resocjalizacyjno-edukacyjnym sprzyjającym przygotowaniu do readaptacji społecznej skierowanym do osadzonych w zakresie przeciwdziałania agresji, jak również w zakresie kształtowania społecznie pożądanych i akceptowanych postaw osób odbywających karę pozbawienia wolności. U skazanego nie zdiagnozowano jakichkolwiek uzależnień. W ocenie Sądu z opinii o skazanym wynika, iż zachowanie jego jest co do zasady poprawne, jednocześnie stwierdzić należy, że sam fakt poprawnego funkcjonowania w czasie odbywania kary pozbawienia wolności winien być typową konsekwencją wykonywania kary i sam w sobie nie może przesądzać o orzeczeniu wobec skazanego kary łącznej pozbawienia wolności na zasadzie całkowitej absorpcji, o co skazany wnosił.

Przy wymiarze kary łącznej Sąd miał również na względzie dotychczasowy sposób życia K. N.. Wskazać należy, iż skazany był kilkanaście razy karany, głównie za przestępstwa przeciwko mieniu, w tym za występki kradzieży i oszustwa, które charakteryzują się znacznym stopniem szkodliwości społecznej, przy czym wyrokiem wskazanym w pkt 3 K. N. został skazany za 143 czyny z art. 286 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. popełnione w latach 2007-2009, zaś wyrokiem wskazanym w pkt 11 K. N. został skazany za 8 czynów z art. 286 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. popełnionych w dniach 9 i 10 sierpnia 2012 r., a więc w ciągu dwóch dni, co świadczy w ocenie Sądu o utrwalonej u skazanego tendencji do wchodzenia w konflikt z prawem oraz dążenia do uzyskiwania nienależnych mu korzyści majątkowych nie popartych własną pracą. Przeciwko zastosowaniu zasady całkowitej absorpcji przemawia zatem dotychczasowy sposób życia skazanego, czego dowodem jest załączona do akt sprawy informacja z KRK (k. 219-221). Wymierzane wobec skazanego kary, w tym orzekane trzykrotnie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, nie spowodowały u skazanego zmiany zachowania i nabrania poszanowania dla wartości chronionych przez obowiązujący porządek prawny. Dotychczasowy sposób życia skazanego świadczy tym samym o znacznym stopniu jego demoralizacji i zdaniem Sądu nie uzasadnia zastosowania korzystniejszego dla skazanego połączenia kar. W ocenie Sądu kara łączna inna, aniżeli orzeczona w zaproponowanym przez Sąd wymiarze, nie spełniłaby swoich funkcji w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej, a także nie byłaby sprawiedliwa w odczuciu społecznym, gdyż prowadziłaby do nieuzasadnionego „premiowania” skazanego i nadmiernej redukcji orzeczonych wobec niego kar. Należy zauważyć, iż sądy orzekające w poszczególnych sprawach, w których K. N. został skazany dostosowały wymiar kary nie tylko do celów prewencyjnych, ale także do stopnia winy i społecznej szkodliwości jego czynów. Sąd wydający obecnie wyrok łączny nie jest uprawniony do ponownego rozważania tych okoliczności, które legły u podstaw wymiaru kar w osądzonych sprawach. K. N. popełnił łącznie dwadzieścia dwa przestępstwa podobne, w tym osiemnaście występków oszustwa, także trzy czyny wypełniające dyspozycję art. 270 § 1 k.k., należało zatem brać pod uwagę stojące przed karą cele prewencyjne, jak również kwestie związane z kształtowaniem świadomości prawej społeczeństwa (jako dyrektywy wymiaru kary łącznej wskazane także w treści art. 85a k.k.), nie do pogodzenia z którymi byłoby swoiste nadmierne premiowanie sprawcy, który dopuścił się kilkudziesięciu przestępstw, tylko dlatego, że złożony został wniosek o wydanie wyroku łącznego w czasie umożliwiającym zastosowanie instytucji kary łącznej. Sąd w pełni podziela stanowisko, iż jakkolwiek przy wymiarze kary łącznej dopuszczone jest stosowanie zarówno zasady pełnej kumulacji, jak i zasady pełnej absorpcji, to jednak są to rozstrzygnięcia skrajne, które znajdują zastosowanie w zupełnie wyjątkowych sytuacjach. W ocenie Sądu takie okoliczności nie ujawniły się w niniejszej sprawie i brak było podstaw do zastosowania w przypadku orzekania kary łącznej zasady pełnej kumulacji, ale też pełnej absorbcji, o co skazany wnosił.

Analiza dotychczasowego nagannego sposobu życia skazanego, ale i przy tym okoliczność że skazany jest osobą młodą, deklarującą chęć zmiany swego postępowania, na co wskazuje jego aktywna postawa w warunkach izolacji penitencjarnej w zakresie osobistego rozwoju, podnoszenia kwalifikacji zawodowych, uczestniczenia w programach readaptacji społecznej skazanych, pozwala wywieść wobec niego pozytywną prognozę kryminologiczną. K. N. utrzymuje stały kontakt z rodziną, jest regularnie odwiedzany, a rodzice skazanego deklarują gotowość pomocy synowi zarówno podczas pobytu w areszcie śledczym, jak i po opuszczeniu jednostki penitencjarnej. Wszystko to w ocenie Sądu pozwala przyjąć, że wymierzenie skazanemu kary łącznej przy zastosowaniu zasady asperacji, będzie wystarczające, aby osiągnąć wobec niego postulowane cele kary, w szczególności zaś cel jakim jest oddziaływanie szczególnoprewencyjne. Za niestosowaniem zasady absorpcji przemawiały postulaty orzecznictwa nakazujące rozważyć także stopień związku przedmiotowego i podmiotowego w odniesieniu do zbiegających się przestępstw i również ta okoliczność zdecydowała o zastosowaniu zasady asperacji, nie zaś pełnej kumulacji. Kara łączna orzeczona w wymiarze 7 lat pozbawienia wolności uwzględnia okoliczność, że przestępstwa popełnione przez skazanego, w szczególności zaś czyny objęte wyrokami wymienionymi w pkt 4, 6, 7, 9, 12 i 14 części wstępnej, biorąc pod uwagę ich ilość, a także odstępy czasu między nimi, zos­tały popełnione w stosunkowo niewielkich odstępach czasu (od dnia 12 lutego 2009 r do dnia 31 marca 2010 r.), a przy tym godziły w tożsame dobra prawne tj. mienie, mimo że naruszały interesy różnych podmiotów oraz popełnione były w różnych formach stadialnych. Co istotne, w odniesieniu do czynów, za które K. N. został skazany wyrokami opisanymi w pkt 1, 4, 6, 7, 9, 11, 12 i 14 części wstępnej, stwierdzić należało, że tożsamym w każdym z ww. przypadków był cel działania sprawcy (osiągnięcie korzyści majątkowej poprzez doprowadzenie pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia je w błąd, albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania). Te podobieństwa, zezwoliły sądowi na zastosowanie – przy ustalaniu wymiary kary łącznej – zasady asperacji.

Uwzględniając te okoliczności, Sąd połączył kary orzeczone wyrokami wskazanymi w pkt 1, 4, 5, 6, 9, 10, 11, 12, 13 i 14 uznając, że kara łączna w wysokości 7 lat pozba­wienia wolności stanowić będzie prawidłową, syntetyczną, całościową ocenę zachowań spra­wcy, będąc właściwą oraz celową – z punktu widzenia prewencyjnego – reakcją na popełnio­ne przez niego czyny. Określając wymiar kary łącznej, poza wcześniej podnoszonymi okolicznościami, odnoszącymi się zarówno do dotychczasowego sposobu życia K. N., jak i czynów przez niego popełnionych, objętych ww. wyrokami, Sąd miał także na uwadze, iż kary wymierzone za czyny przypisane we wskazanych wyżej wyrokach, nie są karami nadmiernie surowymi czy dolegliwymi dla sprawcy, biorąc pod uwagę ich wymiar i wysokość. Tym samym stwierdzić należy, że brak jest jakichkolwiek podstaw do wymierzenia kary łącznej w tym zakresie na zasadzie całkowitej absorpcji.

Na podstawie art. 577 k.p.k. w zw. z art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu okres odbywania kary łącznej pozbawienia wolności ze sprawy Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w IV Wydziale Karnym z dnia 21 września 2011 r. w sprawie o sygn. akt IV K 91/10 od dnia 10 stycznia 2014r do dnia 12 września 2017r.

Pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach opisanych w punktach 1, 4, 5, 6, 9, 10, 11, 12, 13 i 14 nie objęte wyrokiem łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu.

Na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. wobec braku warunków do objęcia wyrokiem łącznym wyroków: Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 23 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt. IV K 907/09 (pkt 2), Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym z dnia 6 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt. IV K 278/10 (pkt 3), Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie w X Wydziale Karnym z dnia 9 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt X K 21/12 (pkt 7), Sądu Rejonowego w Legionowie w II Wydziale Karnym z dnia 4 października 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 533/12 (pkt 8), Sąd w tym zakresie postępowanie umorzył. W przypadku wymienionych kar Sąd miał na względzie, że albo skazany odbył kary w całości, albo z uwagi na upływ czasu brak było możliwości zarządzenia wykonania kary warunkowo zawieszonej. Kary te, jako niepodlegające już wykonaniu, nie mogły zostać połączone.

O wynagrodzeniu za pomoc prawną udzieloną przez obrońców wyznaczonych z urzędu Sąd orzekł na podstawie art. 29 ust. 1 Ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze (tekst jednolity: Dz. U. z 2002r. Nr 123, poz. 1058 ze zm.) w zw. z § 14 ust. 5 i § 2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czyn­ności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy praw­nej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).

Bazując na treści art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów procesu, wydatkami obciążając Skarb Państwa. Sytuacja materialna skazanego, który od dłuższego ok­resu czasu przebywa w warunkach izolacji penitencjarnej, nie pracuje, nie posiada majątku i docho­dów uzasadniała orzeczenie tej treści.