Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powódka, (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej K. M. kwoty 1.944,00 zł. wraz z odsetkami:

- od kwoty 1.550,00 zł. umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- ustawowymi za opóźnienie od kwoty 149,00 zł. od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz od kwoty 245,00 zł. od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Domagała się również zasądzenia na jej rzecz od pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powódka podała, że pozwana w dniu 03 lutego 2016 r. zawarła z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. umowę pożyczki przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość. Pozwana za pomocą formularza rejestracyjnego, umieszczonego na stronie internetowej, należącej do (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, dokonała rejestracji, co było równoznaczne ze złożeniem wniosku o pożyczkę. Po wypełnieniu formularza rejestracyjnego, uiściła opłatę rejestracyjną w wysokości 0,01 zł. Pożyczkodawca w dniu 03 lutego 2016 r. przesłał na rachunek bankowy pozwanej kwotę pożyczki w wysokości 1.550,00 zł. i naliczył prowizję w kwocie 245,00 zł., stanowiącą opłatę za udzielenie pożyczki. W przypadku zaległości w spłacie pożyczkobiorca zobowiązany był do pokrycia kosztów upominawczych i windykacyjnych. Pozwana do dnia wniesienia pozwu nie wywiązała się z zobowiązania, pomimo prób skontaktowania się z nią drogą elektroniczną i w formie SMS.

Po bezskutecznej windykacji, pożyczkodawca w dniu 01 lipca 2016 r. przeniósł opisaną wyżej wierzytelność na powódkę, w drodze następujących czynności prawnych:

1)  w dniu 31 marca 2016 r. powódka zawarła z pożyczkodawcą umowę ramową kredytowego instrumentu pochodnego, na mocy której miała zarządzać ryzykiem kredytowym pożyczkodawcy, związanym z udzielaniem przez niego krótkoterminowych pożyczek osobom fizycznym,

2)  w dniu 01 lipca 2016 r., w związku z potwierdzeniem transakcji swapu kredytowego, pożyczkodawca scedował na powódkę przysługującą mu wobec pozwanej wierzytelność na mocy umowy, oznaczonej jako „Porozumienie o rozliczeniu z fizyczną dostawą”; w pakiecie wierzytelności, które zostały objęte transakcją, była również wierzytelność w stosunku do pozwanej.

Powódka podała, że w dniu 12 lipca 2016 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa zawarł z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością umowę cesji wierzytelności, którą przeniósł wierzytelności, wymienione w Załączniku nr 4 do umowy cesji.

Powódka wyjaśniła ponadto, że w dniu 29 listopada 2016 r. nastąpiło przekształcenie spółki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo – akcyjnej w spółkę (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W..

Pozwana, K. M., nie stawiła się na rozprawę i nie zajęła stawiska w sprawie .

Sąd ustalił, co następuje:

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. świadczy drogą elektroniczną usługi w zakresie m.in. udzielania pożyczek.

Pozwana K. M. w dniu 15 kwietnia 2015 r. dokonała przelewu kwoty 0,01 zł., w jego tytule potwierdzając rejestrację i wyrażając zgodę na umowę pożyczki V..pl nr (...). W dniu 03 lutego 2016 r. dokonano na jej konto bankowe przelewu kwoty 550,00 zł. tytułem umowy pożyczki (...), a w dniu 04 lutego 2016 r. przelewu kwoty 1.000,00 zł. z tytułu umowy o kwotę dodatkową (...) (2).

Pismem z dnia 20 marca 2016 r. V..pl. wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 1.801,40 zł. tytułem spłaty pożyczki nr (...), a pismem z dnia 18 kwietnia 2016 r. - do zapłaty kwoty 1.814,00 zł. tytułem spłaty ww. pożyczki nr (...).

Następnie pismem z dnia 04 maja 2016 r. V..pl ostatecznie wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 1.821,40 zł. tytułem spłaty pożyczki nr (...).

(dowód: wezwanie do zapłaty k. 19, 20, ostateczne wezwanie do zapłaty k. 18, wyciągi z rachunku bankowego k. 21-23, wzór umowy pożyczki odnawialnej z załącznikami k. 24-26, regulamin k. 27)

W dniu 01 lipca 2016 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w W. zawarł z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. porozumienie o rozliczeniu z fizyczną dostawą. Jego przedmiotem było dostarczenie wierzytelności, wyszczególnionych w Załączniku A. W załączniku tym wymieniono m.in. pożyczkę nr (...) z dnia 03 lutego 2016 r. w kwocie 1.550,00 zł. z prowizją w kwocie 245,00 zł.

W dniu 12 lipca 2016 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zawarł z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytową z siedzibą w W. umowę o potrąceniu wierzytelności, powstałych w wyniku wzajemnych transakcji. Następnie dnia 12 lipca 2016 r. pomiędzy (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytową a (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytowo – akcyjną z siedzibą w W. zawarta została umowa cesji wierzytelności, której przedmiotem były wierzytelności pieniężne, szczegółowo określone w Załączniku nr 4. Zgodnie z § 4 ww. umowy, miała ona wejść w życie z dniem zawarcia, przy czym przejście wierzytelności na nabywcę miało nastąpić pod warunkiem uiszczenia w całości ceny nabycia. W Załączniku nr 4 do ww. umowy wymieniona została m.in. pożyczka nr (...) z dnia 03 lutego 2016 r. w kwocie 1.550,00 zł. z prowizją w kwocie 245,00 zł., udzielona przez pierwotnego pożyczkodawcę - (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

(dowód: porozumie z załącznikiem k.28-31, umowa o potrąceniu k.33, umowa cesji wierzytelności wraz z załącznikiem k. 34-43).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

W rozpatrywanej sprawie zostały spełnione warunki, pozwalające na wydanie wyroku zaocznego, bowiem pozwana prawidłowo zawiadomiona o terminie nie stawiła się na rozprawie, nie złożyła odpowiedzi na pozew, ani nie zajęła merytorycznego stanowiska w sprawie w inny sposób (art. 339 § 1 k.p.c.). W takim wypadku Sąd przyjmuje za prawdziwe twierdzenia powoda, zawarte w pozwie i jego pismach procesowych, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości (art. 339 § 2 k.p.c.).

Należy zauważyć, że poważne wątpliwości Sądu budzi już sam fakt zawarcia przez pozwaną z pierwotnym wierzycielem umowy pożyczki o wskazanym numerze (...).

Powód nie przedłożył umowy pożyczki o powyższym numerze, a jedynie niewypełniony formularz umowy pożyczki (...).PL (karta 24-25). Tymczasem w przypadku cesji wierzytelności warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 r., V CSK 187/06). Powód tej okoliczności nie wykazał.

Dochodzona w niniejszej sprawie wierzytelność ma według twierdzeń powoda wynikać z umowy pożyczki nr (...). Tymczasem z potwierdzenia przelewu rejestracyjnego (k. 21) wynika, iż pozwana K. M., przekazując kwotę 0,01 zł., oświadczyła, że akceptuje warunki pożyczki nr (...). Co więcej, uiszczenie opłaty rejestracyjnej nastąpiło w dniu 15 kwietnia 2015 r., a przelew na jej rzecz kwoty 550,00 zł. nastąpił w dniu 03 lutego 2016 r. i kwoty 1.000,00 zł. w dniu 04 lutego 2016 r., czyli po dziesięciu miesiącach. Brak w związku z tym dowodu na zawarcie z pozwaną umowy nr (...) oraz na zaakceptowanie przez nią jej warunków.

W ocenie Sądu, poważne wątpliwości budzi także skuteczność przeniesienia wierzytelności z opisanej umowy na powódkę. Zgodnie bowiem z § 4 umowy cesji wierzytelności z dnia 12 lipca 2016 r., miała ona wejść w życie z dniem zawarcia, przy czym przejście wierzytelności na nabywcę miało nastąpić pod warunkiem uiszczenia w całości ceny nabycia. Powód nie udowodnił, że warunek ten został spełniony, a w konsekwencji, że nabył on będące przedmiotem ww. kontraktu wierzytelności. Tym samym nie wykazał swojej legitymacji czynnej w procesie.

Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach stosownie do unormowania z art. 6 k.c., zgodnie z którym ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym, kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na gruncie prawa procesowego odpowiednikiem art. 6 k.c. jest przepis art. 232 k.p.c., w myśl którego strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Zatem to na powodzie spoczywał ciężar udowodnienia faktów, uzasadniających jego roszczenie. Od tego obowiązku nie zwalnia go treść przepisu art. 339 k.p.c. Sąd jest zobligowany do uznania twierdzeń powoda przy bezczynności pozwanego jedynie w razie braku wątpliwości co do zasadności pozwu. W art. 339 § 2 k.p.c. nie chodzi o prawne domniemanie prawdziwości twierdzeń powoda. W omawianym przypadku sąd ocenia, czy okoliczności podane w pozwie, nie budzą uzasadnionych wątpliwości, albo nie zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Przyjęcie za prawdziwe twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie okoliczności faktycznych i nie zwalnia sądu orzekającego od obowiązku rozważenia, czy oświadczenia te uzasadniają należycie i w całości żądania pozwu i czy uwzględnienie tych żądań nie narusza obowiązujących przepisów.

Mając na względzie powyższe okoliczności, Sąd w oparciu o powołane przepisy oraz na mocy art. 353 k.c. i art. 354 k.c. w zw. z art. 509 k.c., orzekł, jak w sentencji.