Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

K., dnia 15 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Jacek Chmura (spr.)

Sędziowie: SSO Barbara Mokras

SSO Wojciech Vogt

po rozpoznaniu w dniu 15 września 2017 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa małoletniego K. P. reprezentowanego przez matkę J. F.

przeciwko M. P.

o alimenty

w przedmiocie zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 5 czerwca 2017 r., sygn. akt III RC 69/17

p o s t a n a w i a :

1.  uchylić pkt.3 zaskarżonego postanowienia;

2.  oddalić zażalenie w pozostałym zakresie;

3.  rozstrzygnięcie o kosztach postepowania zażaleniowego pozostawić Sadowi Rejonowemu w orzeczeniu kończącym postepowanie.

SSO Barbara Mokras SSO Jacek Chmura SSO Wojciech Vogt

Sygn. akt II Cz 461/17

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 5 czerwca 2017 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu udzielił zabezpieczenia powództwa małoletniego K. P. przeciwko M. P. o alimenty w ten sposób, że na czas trwania postępowania zasądził od pozwanego na rzecz małoletniego powoda kwotę 300 zł miesięcznie, płatną z góry do dnia
5 – ego każdego miesiąca do rąk matki powoda J. F. (pkt 1), oddalił wniosek
w przedmiocie sporządzenia uzasadniania w zakresie udzielenia zabezpieczenia (pkt 2), zawiesił postępowanie na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. (pkt 3) oraz oddalił wniosek J. F. o ustanowienie dla niej adwokata z urzędu (pkt 4).

Od powyższego postanowienia małoletni powód, reprezentowany przez matkę J. F., wniósł zażalenie, zaskarżając je - w istocie - w zakresie punktu 1, 3 i 4.

Skarżący zarzucił zaskarżonemu postanowieniu – w istocie – naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na wynik sprawy, tj.

- art. 233 § l k.p.c. w zw. z art. 730 ¹ § l i § 2 k.p.c. i art. 753 § l k.p.c. poprzez bezzasadne przyjęcie przez Sąd Rejonowy w zaskarżonym postanowieniu, przy ustalaniu zarobkowych
i majątkowych możliwości obowiązanego twierdzeń obowiązanego, jakoby pozwany uiszczał na małoletnie dzieci z innych związków alimenty w kwocie po 500 zł, łącznie 1.000 zł, podczas gdy w rzeczywistości pozwany zobowiązany jest do uiszczania alimentów w łącznej kwocie 850 zł, a zatem jego faktyczne możliwości zarobkowe i majątkowe pozwalają pozwanemu uiszczać na rzecz małoletniego powoda alimenty w żądanej wysokości 800 zł miesięcznie;

- art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. poprzez jego zastosowanie pomimo braku podstaw;

- art. 117 § 1 i 5 k.p.c. poprzez ich niezastosowanie pomimo istnienia podstaw.

Mając na uwadze powyższe zarzuty, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia na czas trwania postępowania, poprzez udzielenie zabezpieczenia w kwocie 800 zł miesięcznie; uchylenie postanowienia o zawieszeniu postępowania; zmianę postanowienia poprzez przyznanie matce małoletniego powoda adwokata z urzędu.

W odpowiedzi na zażalenie z dnia 30 sierpnia 2017 r. pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie zażalenia i rozstrzygnięcie o kosztach postępowania, w tym kosztach zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie tylko częściowo.

Jako trafny należy przyjąć zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy przepisu art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. poprzez zawieszenie niniejszego postępowania o zasądzenie alimentów do czasu prawomocnego zakończenia postępowania z wniosku pozwanego M. P. o powierzenie władzy rodzicielskiej nad małoletnim K. P.. Niezasadnie Sąd I instancji uznał, że rozstrzygniecie niniejszej sprawy zależy od wyniku postępowania o powierzenie władzy rodzicielskiej nad osobą uprawnioną do otrzymywania alimentów. Istotą obowiązku alimentacyjnego z art. 128 i nast. k.r.o. jest dostarczanie uprawnionemu środków utrzymania i wychowania. Chodzi przy tym o zaspokajanie aktualnych, bieżących potrzeb uprawnionego. W niniejszej sprawie – w chwili obecnej – małoletni powód K. P. pozostaje pod pieczą matki J. F., zatem na pozwanym ciąży obowiązek przyczyniania się do zaspokajania potrzeb małoletniego. Dopiero prawomocne rozstrzygnięcie w kwestii sprawowania pieczy nad małoletnim, może uzasadniać zmianę orzeczenia o obowiązku alimentacyjnym (art. 138 k.r.o.) Nie ma jednak – wobec charakteru obowiązku alimentacyjnego – jakichkolwiek przesłanek, do przyjęcia zależności rozstrzygnięcia o bieżących alimentach, od rozpoznania przez sąd sprawy z wniosku pozwanego o powierzenie mu pieczy nad dzieckiem. Nie ma zatem, w ocenie Sądu Okręgowego, przesłanek do zastosowania w niniejszej sprawie art. 1777 § 1 pkt. 1 k.p.c. W tym zakresie, uwzględniając zażalenia jako uzasadnione, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 pkt. 1 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w pkt. 1 postanowienia.

Nie jest trafny jest zarzut naruszenia art. 233 § l k.p.c. w zw. z art. 730 ¹ § l i § 2 k.p.c. i art. 753 § l k.p.c. Skarżąca całkowicie pomija czynność procesową dokonaną na rozprawie w dniu 19 maja 2017 r. adnotacja 00:15:49 k.33, nagranie k.34, w której sprecyzowała wniosek o udzielenie zabezpieczenia roszczenia małoletniego powoda o alimenty, poprzez zobowiązanie pozwanego do płacenia z tego tytułu kwoty 300 zł miesięcznie. Powyższa kwotę zaakceptował pozwany i pełnomocnik pozwanego. W tym momencie zostało zatem sprecyzowane żądanie wniosku o udzielenie zabezpieczenia, które Sąd Rejonowy uwzględnił w całości. Wobec uwzględnienia przez Sąd Rejonowy zgodnego stanowiska stron w tej kwestii, należy uznać, że powyższa kwota odpowiada zarówno potrzebom małoletniego powoda jak i możliwościom majątkowym i zarobkowym pozwanego. Z istoty rzeczy rozstrzygnięcie o udzieleniu zabezpieczenia roszczenia ma charakter tymczasowy, a ostateczne sprecyzowanie obowiązku alimentacyjnego pozwanego nastąpi w orzeczeniu kończącym postepowanie przed Sądem Rejonowym, po przeprowadzeniu całego postepowania dowodowego. Żądanie podwyższenia kwoty zabezpieczenia zgłoszone przez skarżącą w zażaleniu, nie może skutecznie podważyć rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego. Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda może jedynie zgłosić wniosek o zmianę wysokości zabezpieczenia trybie art. 742 k.p.c., jednak rozpoznanie takiego wniosku należy do Sądu I instancji.

Nie jest także trafny zarzut skarżącego dotyczący bezzasadnego nieprzyznania matce małoletniego powoda pełnomocnika z urzędu. Rację ma Sąd Rejonowy, że okoliczności niniejszej sprawy wskazują, iż nie ma ona skomplikowanego charakteru, a przy tym nic nie wskazuje na to, że matka małoletniego powoda jest osobą nieporadną, która nie będzie
w stanie należycie reprezentować praw małoletniego powoda w niniejszym postępowaniu. Podnoszona przez stronę powodową okoliczność, że samodzielny udział w postępowaniu jest stresujący, nie może samoczynnie wpłynąć na uznanie o konieczności przyznania stronie pełnomocnika z urzędu.

Dlatego, w pozostałym zakresie zażalenie podlegało oddaleniu na podstawie
art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

O kosztach Sąd orzekł stosując art. 108 § 2 k.p.c.

SSO Barbara Mokras SSO Jacek Chmura SSO Wojciech Vogt