Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VU 274/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Marzena Głuchowska

Protokolant st. sekr. sądowy Barbara Wypych

po rozpoznaniu w dniu 12 września 2017 r. w Kaliszu

odwołania D. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 23 czerwca 2014 r. Nr (...)

w sprawie D. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o rentę rodzinną z ubezpieczenia wypadkowego

Oddala odwołanie

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23.06.2014 r. znak (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.odmówił odwołującej D. Z.przyznania renty rodzinnej wypadkowej po mężu E. Z.zmarłym w dniu (...)r. z uwagi na to, iż nie uznano zdarzenia z tego dnia jako wypadku przy pracy.

Od powyższej decyzji odwołanie złożyła D. Z., domagając się jej zmiany i przyznania renty rodzinnej po mężu z tytułu wypadku przy pracy.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Wyrokiem z dnia 27.07.2015 r. w sprawie V U 961/14 Sąd Okręgowy w Kaliszu oddalił odwołanie D. Z.od powyższej decyzji, uznając iż zgon męża odwołującej nie nastąpił wskutek wypadku przy pracy. W wyniku apelacji odwołującej, Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 19.12.2016 r. w sprawie III AUa 1874/15 uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu w Kaliszu do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach procesu. Sąd Apelacyjny wskazał na potrzebę przeprowadzenia postępowania dowodowego co do tego, czy wskazane przez odwołującą okoliczności zewnętrzne towarzyszące zdarzeniu z dnia (...)r. mogły mieć wpływ na śmierć męża odwołującej.

Rozpoznając sprawę ponownie Sąd I instancji ustalił i zważył co następuje.

E. Z.był rocznik 1952. Zmarł w dniu (...)r. Pozostawił żonę D. Z., jako jedyną osobę uprawnioną do renty rodzinnej.

(okoliczności niesporne).

E. Z.pracował w oparciu o umowę o pracę od dnia 01.05.2012 r. w firmie (...) Sp. z o.o.z siedzibą w G.w charakterze kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. W poprzednich latach E. Z.także pracował jako kierowca. Praca E. Z.w firmie (...)polegała na tym, iż kierując samochodem ciężarowym wyjeżdżał do odbiorców zagranicą. W dniu 28.06.2013 r. około godziny 7-ej E. Z.wyjechał do Włoch celem dostarczenia towaru do firmy (...)w miejscowości R..E. Z.transportował tusze wołowe. Poruszał się samochodem marki M. (...). W dniu 29.06.2013 r. w godzinach dopołudniowych E. Z.doprowadził do rozładunku części towaru u jednego odbiorcy. Do firmy Bramerri E. Z.dotarł w godzinach, kiedy rozładunek nie był już możliwy. E. Z.parkował na placu firmy. Był tam widziany około godziny 20,30 przez dozorcę zamieszkującego nad magazynami firmy. Następnego dnia około godziny 7-ej patrolujący teren włoscy policjanci znaleźli zwłoki E. Z.na zewnątrz pojazdu. Wezwany na miejsce lekarz około godziny 8-ej stwierdził zgon E. Z.. W dniu 03.07.2013 r. przeprowadzono oględziny zewnętrzne zwłok. Stwierdzono, iż według badającego lekarza, śmierć E. Z.jest wynikiem przyczyn naturalnych, w szczególności najprawdopodobniej następstwem zatrzymania akcji krążeniowo- oddechowej. Rana na głowie E. Z.określona została jako skutek uderzenia o powierzchnię dużą, sztywną i nierówną, powiązaną z urazem czaszki odniesionym wskutek upadku na ziemię, w wyniku pojawienia się arytmii złośliwej.

Pracodawca, poinformowany o zdarzeniu w dniu (...) r. około godziny 9.20 wysłał na miejsce zdarzenia innych kierowców przebywających we Włoszech. Stwierdzili oni otwartą maskę pojazdu, uporządkowane miejsce do spania, kubek z fusami po kawie.

E. Z. posiadał aktualne badania lekarskie o zdolności do pracy, był zapoznany z ryzykiem zawodowym, przeszkolony w zakresie BHP. W okresie poprzedzającym zdarzenie, czas pracy męża odwołującej nie przekraczał norm określonych dla czasu pracy kierowców w transporcie międzynarodowym – według tarczek tachografu.

(dowód: zeznania świadka A. R.)

E. Z. nie uskarżał się rodzinie na złe samopoczucie, brał leki na obniżenie cholesterolu.

(dowód: dokumentacja medyczna z (...) w J. – k.43)

E. Z.uskarżał się na wysokie temperatury we Włoszech, wykazywał niezadowolenie z powodu tego, iż nie mógł dokonać rozładunku w sobotę i musi czekać na parkingu. W tym okresie w Polsce wykazywane były także temperatury około 30 stopni C. Nadto przedłużenie oczekiwania na rozładunek firmy nie były także wyjątkową okolicznością.

(dowód: zeznania świadka A. R., zeznania D. Z.)

Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych sądowych kardiologa, neurologa, lekarza medycyny pracy na okoliczność, czy wykonywana przez E. Z.praca, w warunkach w jakich ją wykonywał, była współprzyczyną jego zgonu w dniu (...) r. Biegli neurolog i kardiolog w opinii z dnia 30.05.2017 r. rozpoznali u E. Z.rocznik 1952 śmierć nagłą z nieustalonej przyczyny, najprawdopodobniej z powodu złośliwej arytmii powodującej nagłe zatrzymanie krążenia, nadciśnienie tętnicze kontrolowane farmakologicznie prawidłowo monoterapią, dyslipidemię prostą leczoną statyną. Według biegłych nie ma jednoznacznych dowodów medycznych zaistnienia współprzyczyny zewnętrznej zdarzenia. Biegły medycyny pracy w opinii z dnia 13.06.2017 r. stwierdził także, iż nie ma jednoznacznych przesłanek medycznych, aby stwierdzić, iż praca jaką wykonywał E. Z.w istniejących warunkach w dniu (...) r. była współprzyczyną jego zgonu. E. Z.znał swoją pracę, wykonywał ją długo na tej samej trasie, sprawnym samochodem, w temperaturach letnich zbliżonych do warunków polskich w tym czasie w 2013 r., zmarł po dwóch dniach przebywania w trasie i pracy wykonywanej zgodnie z normami czasu pracy kierowcy, w powtarzalnych warunkach opóźnienia rozładunku i konieczności oczekiwania na rozładunek.

Zgon E. Z. nastąpił w wyniku schorzenia samoistnego. Nie stwierdzono zaistnienia zgonu z powodu współprzyczyny zewnętrznej.

(dowód: opinia biegłych sądowych.)

W sprawie IVU 301/14 Sądu Rejonowego w Kaliszu o świadczenia wypadkowe w związku ze zgonem E. Z., postępowanie jest zawieszone – postanowienie z dnia 04.09.2014 r.

Sąd przyjął opinię biegłych, gdyż wydana w oparciu o dokumentację lekarską, wywiad z odwołującą, jest uzasadniona i przekonywująca. W sprawie orzekali biegli lekarze specjaliści w zakresie schorzeń stwierdzonych u E. Z.. Rozważania biegłych kardiologa i neurologa co do ewentualnego przekroczenia norm czasu pracy 8 godzin dziennie i prawidłowości realizacji prawa do odpoczynku odbywającego się w kabinie pojazdu, pozostają poza tezą dowodową oraz okolicznościami faktycznymi ustalonymi w niniejszej sprawie.

Strony nie wniosły do opinii uzasadnionych zastrzeżeń. Organ rentowy ustosunkował się do pozamedycznych rozważań biegłych, co do norm czasu pracy męża odwołującej, wskazując prawidłowe określenie norm czasu pracy kierowców w transporcie międzynarodowym. Natomiast pełnomocnik odwołującej oparł się na błędnych rozważaniach biegłych co do zachowania w pracy E. Z.wymaganych norm czasu pracy. Co do temperatur, stwierdzić należy iż rozważania pełnomocnika odwołującej opierają się na danych dotyczących Polski, które to dane wskazują iż w spornym okresie temperatury w Polsce i we Włoszech były zbliżone i nie stanowiły nadzwyczajnego zdarzenia w okresie lata.

W myśl art.6 pkt 8 ustawy z dnia 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1242) z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje renta rodzinna dla członków rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty uprawnionego do renty z tytułu choroby zawodowej lub wypadku przy pracy.

Zgodnie z art. 17 cyt. ustawy przy ustaleniu prawa do świadczenia stosuje się przepisy ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr. Z 2015 r. poz. 748).

Aby zdarzenie mogło być uznane za wypadek przy pracy winno spełniać przesłanki przewidziane w art. 3 cyt. ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Zgodnie z tym przepisem za wypadek przy pracy uważa się nagle zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą. Zgodnie z orzecznictwem sądowym zdarzenie może być uznane za wypadek przy pracy w sytuacji, gdy współprzyczyną tego zdarzenia, obok przyczyny naturalnej, jest okoliczność zewnętrzna. Nie była tą współprzyczyną wykonywana przez E. Z. praca, gdyż nie wystąpiły nagłe, nieprzewidziane, nadzwyczajne okoliczności z tą pracą związane. Fakt oczekiwania na rozładunek w dni wolne od pracy stanowił normalną, znaną E. Z. okoliczność faktyczną, z którą się spotykał w trakcie swojej pracy i z którą musiał się liczyć. Nie były tą okolicznością warunki pogodowe. Występowały temperatury letnie, podobne do temperatur w Polsce. E. Z. zmarł w drugiej dobie po rozpoczęciu pracy, nie przekroczył dziennych norm czasu pracy kierowcy w transporcie międzynarodowym, trudno więc przyjąć iż był przemęczony.

Zgon E. Z. nie nastąpił w wyniku współprzyczyny zewnętrznej.

Z uwagi na to, iż zdarzenie z dnia (...) r., w wyniku którego nastąpił zgon E. Z.nie było wywołane co najmniej współprzyczyną zewnętrzną, czyli nie było wypadkiem przy pracy, odwołującej nie przysługuje renta rodzinna wypadkowa.

Odwołanie jako bezzasadne podlegało oddaleniu w myśl art. 477 14 § 1 kpc.

SSO Marzena Głuchowska