Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Maria Migoń - Karwowska

Protokolant: Bożena Cybin

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2013 r.

s p r a w y : S. W.

syna K. i B. zd. W.

urodzonego w dniu (...) w J.

oskarżonego o to, że:

w dniu 23 maja 2013 r. w J. woj. (...), na ul. (...), będąc w stanie nietrzeźwości wynoszącym w czasie badania 1,05 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował w ruchu lądowym samochodem m-ki F. (...) o nr rej. (...), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt VII K 1129/08 z dnia 21 stycznia 2009 r., za czyn z art. 178 a § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz wbrew orzeczonemu tym wyrokiem środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 lat, przy czym zarzuconego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazany w/w wyrokiem na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 16.11.2009 r. do 15.07.2010 r.,

tj. o czyn z art. 178 a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

I.  Uznaje oskarżonego S. W. za winnego tego, że w dniu 23 maja 2013 r. w J., na ul. (...), będąc w stanie nietrzeźwości wynoszącym w czasie badania 1,05 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował w ruchu lądowym samochodem m-ki F. (...) o nr rej. (...), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt VII K 1129/08 z dnia 21 stycznia 2009 r., zmienionym na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 17 kwietnia 2009 r. sygn. akt VI Ka 122/09, za czyn z art. 178 a § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz wbrew orzeczonemu tym wyrokiem środkowi karnemu w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 8 lat, przy czym zarzuconego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazany w/w wyrokiem na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 16.11.2009 r. do 15.07.2010 r., tj. występku z art. 178 a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 178 a § 4 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego, środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 6 (sześciu) lat;

III.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty.

Sygn. akt II K 1141/13

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2013 roku S. W.spożywał alkohol. Następnie, około godziny 15.50 oskarżony, znajdując się w stanie nietrzeźwości, wsiadł do samochodu marki F. (...)o nr rej. (...), należącego do jego kolegi i kierował tym pojazdem po drodze publicznej, ul. (...)w J.. W tym czasie służbę patrolową pełnili funkcjonariusze policji D. B.i K. C.. W czasie jazdy ul. (...) S. W.został zatrzymany przez w/w policjantów do kontroli drogowej. Podczas tej kontroli D. B.wyczuł od oskarżonego woń alkoholu, wobec czego poddał go badaniu stanu trzeźwości urządzeniem kontrolno - pomiarowym do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu typu A., które to badanie o godzinie 15.53 wykazało u S. W.stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu w ilości 1,05 mg/dm ³, zaś o godzinie 16.08 – 1,14 mg/dm ³.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 8-9,27-28, 39; zeznania świadka D. B. k.24; protokół użycia alcotestu k. 2; notatka urzędowa k. 1.

Oskarżony S. W. był pięciokrotnie karany sądownie za przestępstwa z art. 178a § 1 k.k., art. 178a § 2 k.k. i art. 244 k.k., w tym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze w sprawie o sygn. akt VII K 1129/08 z dnia 21 stycznia 2009 r., zmienionym na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 17 kwietnia 2009 r. sygn. akt VI Ka 122/09, za czyn z art. 178 a § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 16.11.2009 r. do 15.07.2010 r. oraz środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 8 lat.

dowód: dane o karalności k. 10-12, odpis wyroku SR w Zgorzelcu z dnia 20.09.2001 r. sygn. akt VI K 307/01 k.14, odpis wyroku SR w Jeleniej Górze z dnia 25.04.2006 r. sygn. akt II K 153/06 k.18, odpis wyroku SR w Jeleniej Górze z dnia 23.02.2004 r. sygn. akt VII K 1803/03 k.19, odpis wyroku SR w Jeleniej Górze z dnia 21.01.2009 r. sygn. akt VII K 1129/08 k.20, odpis wyroku SR w Jeleniej Górze z dnia 19.10.2004 r. sygn. akt VII K 1140/04 k.21, odpis wyroku SO w Jeleniej Górze z dnia 17.04.2009 r. sygn. akt VI Ka 122/09 k.38.

Oskarżony jest rozwiedziony, jest ojcem dwojga dzieci w wieku 20 i 16 lat. Posiada wykształcenie zawodowe, zawód mechanik - kierowca, nie pracuje, jest zarejestrowany jako bezrobotny bez prawa do zasiłku, utrzymuje się z prac dorywczych, osiągając dochód w kwocie ok. 600 zł miesięcznie. Oskarżony nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie i odwykowo.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 8-9, 39.

Oskarżony w swoich wyjaśnieniach składanych zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak też podczas rozprawy przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, iż w dniu 23 maja 2013 roku, będąc w stanie nietrzeźwości, kierował samochodem marki F. (...), należącym do znajomego. Oskarżony wyjaśnił, iż na ul. (...) został zatrzymany przez policjantów do kontroli drogowej. S. W. potwierdził, iż wiedział, że ma zakaz kierowania pojazdami mechanicznymi.

Będąc słuchany w postępowaniu jurysdykcyjnym oskarżony również przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i podtrzymał swoje wyjaśnienia. Ponadto wyraził on skruchę w związku ze swoim zachowaniem.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 8-9,27-28, 39.

Sąd zważył, co następuje:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy, poddany przez Sąd gruntownej i wszechstronnej analizie, stworzył niepodważalną podstawę do stwierdzenia sprawstwa, jak i winy oskarżonego S. W. w zakresie przypisanego mu czynu.

Sąd przyznał walor pełnej wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego S. W., w których przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnienia oskarżonego korespondują bowiem ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności z zeznaniami świadka D. B., który w czasie kontroli drogowej poczuł od S. W. woń alkoholu, co wskazywało na fakt znajdowania się kierującego w stanie nietrzeźwości oraz potwierdził okoliczności przeprowadzonej kontroli. Dokonując oceny zeznań świadka D. B. Sąd uznał relację przedstawioną przez niego za w pełni wiarygodną.

Ponadto zeznania D. B. i wyjaśnienia oskarżonego S. W. pozostają również w bezpośredniej korelacji z materiałem dowodowym w postaci protokołu badania alcotestem oraz notatki urzędowej, których to dokumentów nie sposób kwestionować, albowiem nie budzą wątpliwości co do swojej wiarygodności.

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego bezsporną jest okoliczność, iż oskarżony kierując samochodem był w stanie nietrzeźwości wynoszącym 1,05 mg/dm ³alkoholu w wydychanym powietrzu. Taki był bowiem wynik pierwszego badania oskarżonego, przeprowadzonego o godzinie 15:53 w dniu 23 maja 2013 r. Kolejne badanie oskarżonego zostało wykonane w późniejszym czasie i wykazywało tendencję rosnącą.

W ocenie Sądu nie budzi wątpliwości co do swojej wiarygodności pozostały materiał dowodowy w postaci danych o karalności i odpisów wyroków Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, Sądu Rejonowego w Zgorzelcu oraz Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, które zostały sporządzone przez uprawnione osoby, we właściwej formie.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał, iż oskarżony S. W. w dniu 23 maja 2013 roku w J., na ul. (...), będąc w stanie nietrzeźwości wynoszącym w czasie badania 1,05 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, kierował w ruchu lądowym samochodem m-ki F. (...) o nr rej. (...), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt VII K 1129/08 z dnia 21 stycznia 2009 r., zmienionym na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 17 kwietnia 2009 r. sygn. akt VI Ka 122/09, za czyn z art. 178 a § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz wbrew orzeczonemu tym wyrokiem środkowi karnemu w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 8 lat, przy czym zarzuconego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazany w/w wyrokiem na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 16.11.2009 r. do 15.07.2010 r., czym dopuścił się popełnienia występku z art. 178 a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Sąd zmienił opis czynu w zakresie dotyczącym uprzedniego skazania oskarżonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze w sprawie o sygn. akt VII K 1129/08, albowiem opis przyjęty przez oskarżyciela publicznego w akcie oskarżenia nie uwzględniał faktu, iż wyrok ten został zmieniony w zakresie wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności oraz środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 17 kwietnia 2009r. sygn. akt VI Ka 122/09.

Oskarżony S. W. miał wiedzę, iż prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwości, w jakim się znajdował, stanowiło naruszenie przepisów prawa. Oskarżony mogąc zachować się zgodnie z prawem, naruszył je. Czynu zabronionego S. W. dokonał umyślnie, w zamiarze bezpośrednim. Oskarżony działał przy tym w normalnej sytuacji motywacyjnej, zdając sobie sprawę zarówno z bezprawności, jak i karygodności swego postępowania. Nadto oskarżony działał w warunkach powrotu do przestępstwa opisanych w art. 64 § 1 k.k., albowiem był on uprzednio skazany za przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt VII K 1129/08 z dnia 21 stycznia 2009 r., zmienionym na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 17 kwietnia 2009 r. sygn. akt VI Ka 122/09, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 16.11.2009 r. do 15.07.2010 r.

Wymierzając oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności, Sąd uwzględnił całokształt okoliczności podmiotowych i przedmiotowych popełnionego przez niego przestępstwa, a zwłaszcza charakter jego czynu.

Za okoliczności obciążające Sąd uznał znaczny stopień szkodliwości społecznej czynu popełnionego przez oskarżonego, prowadzenie samochodu na jednej z głównych ulic J., w godzinach szczytu, a także uprzednią wielokrotną karalność S. W.za przestępstwa tego samego rodzaju. Sąd uznał, iż stopień społecznej szkodliwości czynu i zagrożenie, jakie oskarżony powodował, uczestnicząc w ruchu drogowym są wysokie. Oskarżony swoim działaniem naruszył dobra prawne, które ze względu na obserwowany od wielu lat poważny wzrost zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu ze strony nietrzeźwych kierujących są szczególnie chronione. Przestępstwa tego rodzaju, polegające na prowadzeniu pojazdów w stanie nietrzeźwości są bowiem nagminne, zarówno w powiecie (...), jak też w skali całego kraju, co jest zresztą szeroko komentowane w mediach. Wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego wynikał też z zagrożenia, jakie oskarżony powodował, uczestnicząc w ruchu drogowym.

Przy wymiarze kary Sąd miał też na względzie okoliczności łagodzące, a mianowicie przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzuconego mu czynu i okazaną przez niego skruchę.

W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara winna uzmysłowić S. W. nieopłacalność łamania prawa, stanowiąc jednocześnie przestrogę na przyszłość. Sąd miał przy tym na względzie cele, jakie wymierzona kara powinna spełnić wobec oskarżonego, a mianowicie przede wszystkim cele wychowawcze. Kara w takim wymiarze winna również wdrożyć oskarżonego do poszanowania zasad porządku prawnego. Tak ukształtowana kara będzie także realizowała cele ogólnoprewencyjne i da wyraz zdecydowanego braku społecznej akceptacji dla tego typu zachowań.

Wymierzając oskarżonemu karę bezwzględnego pozbawienia wolności Sąd uznał, iż w stosunku do oskarżonego nie zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna. Oskarżony był uprzednio wielokrotnie karany sądownie za przestępstwa podobne, w tym na kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia ich wykonania. Mimo wcześniejszych skazań i orzeczonych kar oskarżony ponownie dopuścił się takiego samego rodzajowo występku. Dowodzi to znacznego stopnia demoralizacji oskarżonego i uzasadnia przypuszczenie, iż zawieszenie wykonania kary nie jest wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności nie zapobiegnie powrotowi oskarżonego do przestępstwa. Ponadto z treści art. 69 § 4 k.k. wynika, iż wobec sprawy przestępstwa określonego w art. 178a § 4 k.k. sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności w szczególnie uzasadnionych wypadkach. W przedmiotowej sprawie takich szczególnych okoliczności Sąd się nie dopatrzył, przeciwnie, w ocenie Sądu oskarżony nie zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia kary i wymaga resocjalizacji w warunkach zakładu karnego.

Stosownie do treści art. 42 § 2 k.k. w przypadku popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji w stanie nietrzeźwości, obligatoryjne jest orzeczenie przez Sąd środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów. Sąd, mając na względzie znaczny stan nietrzeźwości oskarżonego, tj. 1,05 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu, co odpowiada wartości 2,10 promila alkoholu we krwi, ponad czterokrotnie przekraczający ustawowy próg stężenia (0,5promila i odpowiednio 0,25mg/dm ³) alkoholu, określony w przepisie ustawy jako znamię czynu zabronionego oraz uprzednią karalność S. W. za podobne czyny uznał, iż okoliczność ta przemawia za koniecznością wyeliminowania oskarżonego jako kierowcy wszelkich pojazdów mechanicznych z ruchu lądowego na okres 6 lat. Orzeczony środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, zdaniem Sądu, zrealizuje cele prewencji ogólnej, albowiem jego wymiar i znaczna dolegliwość z pewnością nie pozostaną bez wpływu na innych kierujących, a nadto pozwolą oskarżonemu dojrzeć i przemyśleć konsekwencje czynu, zanim ewentualnie wróci na drogę jako uprawniony uczestnik ruchu.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., z uwagi na sytuację majątkową oskarżonego, który jest osobą bezrobotną, Sąd zwolnił go od ponoszenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych oraz opłaty.