Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 219/17

POSTANOWIENIE

Dnia 26 października 2017 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Jerzy P. Naworski

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2017 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) S.A. w J.

przeciwko M. B.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 18 sierpnia 2017 r., sygn. akt V GC 1850/16

postanawia

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy oddalił wniosek pozwanej o zwolnienie od opłaty od apelacji wynoszącej 2.430,00 zł wskazując, że przedstawione przez nią oświadczenie i dokumenty nie stanowią wystarczającej podstawy do uwzględnienia wniosku. Pozwana uzyskuje roczny dochód sięgający (...) tyś złotych, co daje miesięcznie (...) zł. Pozwana ma (...) ha ziemi, z tego (...) ha dzierżawi, posiada liczny sprzęt rolniczy i samochód osobowy (...), wszystko warte ok. (...) tyś złotych. Wprawdzie pozwana podała, że ma zobowiązania kredytowe na kwotę ok. (...) mln złotych, ale nie poparła tego żadnymi dowodami. Pozwana, mimo wezwania, nie przedłożyła dokumentów podatkowych za 2017 r. Pozwana w oświadczeniu określiła wydatki miesięczne związane z utrzymaniem rodziny wynoszą (...) tyś złotych, przy czym (...) zł to koszty związane ze spłatą rat i kredytów. Od początku 2017 r. na rachunku bankowym pozwanej ujawniały się kwoty rzędu od kilku do nawet kilkunastu tysięcy złotych. W konsekwencji, w ocenie Sądu pierwszej instancji, pozwana dysponuje środkami umożliwiającymi jej uiszczenie opłaty od apelacji (k. 105-106, s. 2).

W zażaleniu na to postanowienie pozwana wniosła o jego uchylenie nie zgadzając się ze stwierdzeniem, że jest w stanie ponieść koszty sądowe (k. 115).

Sąd Okręgowy zważył , co następuje:

Zgodnie z powołanym przez Sąd Rejonowy art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 623 ze zm., dalej jako u.k.s.c.), zwolnienia od kosztów może domagać się osoba fizyczna, która złożyła oświadczenie, że nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Sąd może zwolnić stronę od kosztów sądowych w całości, a w części, jeżeli strona jest w stanie ponieść tylko część tych kosztów (art. 100 ust. 2 zd. 1 i art. 101 ust.1 u.k.s.c.).

Zwolnienie od kosztów sądowych oznacza w istocie rzeczy udzielenie przez Skarb Państwa swoistego kredytu, a zatem powinno mieć miejsce w wyjątkowych przypadkach i dotyczyć tylko osób ubogich, a więc takich, którzy nie są w stanie ich ponieść, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Skarżąca nie neguje ustaleń Sądu pierwszej instancji dotyczących jej majątku i dochodów oraz obciążeń, natomiast kwestionuje przyjęcie, że jest w stanie uiścić opłatę od apelacji.

W świetle dokonanych przez ten Sąd ustaleń na temat wielkość jej majątku ruchomego i nieruchomego, ale także osiąganych dochodów w wysokości (...) tyś złotych rocznie, nie sposób uznać pozwaną za osobę ubogą i odmiennego wniosku nie znaczne uzasadniają obciążenia kredytowe i ponoszone na utrzymanie rodziny koszty. Wystarczy tylko wskazać na uzyskiwane miesięcznie dochody wynoszące (...)zł. W konsekwencji Sąd odwoławczy podziela stanowisko Sądu a quo, że pozwana jest w stanie uiścić opłatę od apelacji w kwocie 2.430,00 zł bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Z tych względów zażalenie jako bezzasadne należało oddalić (art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.).

(...)

(...),

(...)

VI Gz 219/17

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE