Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 1275/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 sierpnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Grażyna Łazowska

po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2017 r. w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy J. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania J. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 12 czerwca 2017 r. nr (...)

oddala odwołanie

(-) SSO Grażyna Łazowska

Sygn. akt VIIIU 1275/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12.06.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu J. N. prawa do emerytury pomostowej na podstawie art.4 ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych, gdyż ubezpieczony nie udokumentował wymaganych 15 lat pracy w szczególnych warunkach, po 31.12.2008r. nie wykonywał pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy oraz nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany i przyznania prawa do emerytury pomostowej, bowiem w okresie od 1989r. do nadal wykonuje pracę w warunkach szczególnych jako kierowca autobusu o liczbie miejsc pracy powyżej 15. Nadto, podniósł, że wypowie umowy o pracę z zachowaniem 3 miesięcznego okresu wypowiedzenia.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił i zważył co następuje.

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu 40 lat, 5 miesiąc i 13 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 7 lat, 7 miesięcy i 13 dni pracy w warunkach szczególnych.

Do pracy w warunkach szczególnych organ rentowy nie uwzględnił okresów zatrudnienia ubezpieczonego: od dnia 14.02.1989r. do 31.05.1993r. oraz od dnia 14.02.1994r. do 31.12.2008r. z uwagi na sprzeczności pomiędzy świadectwem pracy a świadectwem wykonywania pracy w warunkach szczególnych; okresu od 1.01.2009r. do 10.08.2009r. bowiem pracodawca nie potwierdził wykonywania pracy w warunkach szczególnych w tym czasie.

Ubezpieczony nie rozwiązał stosunku pracy. / okoliczności bezsporne/

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.4 ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych ( t.j. Dz.U. z 2015r., poz.965 ), która weszła w życie w dniu 01.01.2009r. prawo do emerytury pomostowej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1.  urodził się po dniu 31.12.1948r.,

2.  ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat,

3.  osiągnął wiek wynoszący co najmniej 60 lat dla mężczyzny,

4.  ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art.5 - 9 i art.11 ustawy o emeryturach i rentach… wynoszący co najmniej 25 lat dla mężczyzn,

5.  przed dniem 01.01.1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 ustawy lub art.32 i art.33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS,

6.  po dniu 31.12.2008r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 (wykaz tych prac określa załącznik nr 1 do ustawy ).

7.  nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Prawo do emerytury pomostowej, w myśl art.15 ust.1 ustawy, powstaje z dniem spełnienia warunków wymaganych do nabycia tego prawa.

Z literalnego brzmienia powołanych uregulowań prawnych wynika jednoznacznie, iż dla uzyskania prawa do emerytury pomostowej przesłanki nabycia prawa do tego świadczenia wymienione powyżej winny być spełnione łącznie, co oznacza, iż brak spełnienia chociażby jednego z wyszczególnionych warunków powoduje niemożność przyznania prawa do świadczenia.

Bezspornym w sprawie jest, że ubezpieczony urodził się po dniu 31.12.1948r. i w dniu 17.03.2017r. osiągnął wiek emerytalny 60 lat, posiada wymagany 25 - letni okres składkowy i nieskładkowy.

Niemniej jednak ubezpieczony nie spełnił przesłanki prawa do emerytury pomostowej w postaci rozwiązania stosunku pracy.

W takiej sytuacji Sąd nie badał kolejnej niezbędnej przesłanki prawa do świadczenia, a mianowicie posiadania przez ubezpieczonego 15 - letniego okresu pracy w warunkach szczególnych, gdyż i tak ewentualne jej spełnienie, pozostawałoby bez znaczenia dla rozpoznania sprawy. Sam zamiar rozwiązania umowy o pracę przez ubezpieczonego nie uzasadnia prowadzenia postępowania dowodowego na okoliczność długości stażu pracy w warunkach szczególnych. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot rozpoznania sprawy sądowej wyznacza przede wszystkim przedmiot decyzji organu rentowego zaskarżonej do sądu ubezpieczeń społecznych (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 listopada 2016r. I UZ 29/16, wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 1 września 2010r., III UK 15/10, z dnia 6 września 2000r., II UKN 685/99 ). Rolą Sądu rozpoznającego odwołanie od decyzji organu rentowego, jest przede wszystkim weryfikacja zaskarżonego orzeczenia tj. zbadanie jej zgodności z prawem na dzień jej wydania.

Odnosząc powyższe do rozpoznawanej sprawy, Sąd stwierdza, że skarżona decyzja na dzień jej wydania była zgodna z prawem, co skutkuje oddaleniem odwołania.

Na marginesie wskazać należy, że o ile ubezpieczony rozwiąże umowę o pracę i złoży kolejny wniosek o emeryturę pomostową, to w razie wydania decyzji odmownej i ponownego odwołania, Sąd w razie pozytywnego dla odwołującego ustalenia przesłanki stażu szczególnego może przyznać mu prawo do emerytury najwcześniej od dnia rozwiązania stosunku pracy (art. 129 ustawy FUS).

W tym stanie rzeczy, w oparciu o przywołane przepisy prawa oraz art. 477 14§ 1 k.p.c. Sąd oddalił odwołanie ubezpieczonego jako bezzasadne.

(-) SSO Grażyna Łazowska