Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Marta Legeny-Błaszczyk (spr.)

Sędziowie SO Ireneusz Grodek

del. SR Agnieszka Zielińska

Protokolant Dagmara Szczepanik

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim Violetty Włodarczyk

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2013 roku

sprawy J. G.

oskarżonego z art.178a§2 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Opocznie

z dnia 23 sierpnia 2013 roku sygn. akt II K 383/13

na podstawie art. 437§2 kpk i art. 438 pkt 2 kpk uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Opocznie do ponownego rozpoznania.

IV Ka 571/13

UZASADNIENIE

J. G. został oskarżony o to, że w dniu 26 kwietnia 2013 roku o godz. 17.55 w miejscowości D., gm. P., po. (...), woj. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości tj.0,57 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował rowerem po drodze publicznej w ruchu lądowym

tj. o czyn z art. 178 a & 2 kk.

Sąd Rejonowy w Opocznie wyrokiem z dnia 23 sierpnia 2013 roku w sprawie II K 383/13 uznał oskarżonego J. G. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i na podstawie art. 178a & 2 kk wymierzył karę 5 miesięcy ograniczenia wolności;

na podstawie art.34 &2 pkt 2 kk, art. 35 & 1 kk zobowiązał oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym,

warunkowo zawiesił wykonanie kary pozbawienia wolności na okres próby 3 lat;

na podstawie art. 42 & 2 kk orzekł środek karny w postaci zakazu prowadzenia rowerów na drodze publicznej, w strefie zamieszkania i w strefie ruchu na okres 1 roku;

zwolnił oskarżonego od opłat, zasądził od oskarżonego koszty sądowe w kwocie 90 złotych.

Wyrok ten zaskarżył Prokurator Rejonowy w Opocznie w całości na korzyść oskarżonego J. G..

Skarga apelacyjna wywiedziona z podstawy art. 438 pkt. 2 kpk zarzuciła obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść wyroku tj. art. 343 & 6 i 7( po sprecyzowaniu na rozprawie apelacyjnej) kpk i art. 335 & 1 kpk, polegającą na zastosowaniu przez sąd pierwszej instancji trybu konsensualnego i wymierzenie oskarżonemu innej kary i środków karnych niż uzgodnione z oskarżonym przez prokuratora w trybie art. 335 & 1 kpk.

W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Opocznie do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja okazała się być zasadna a sformułowany w niej wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Opocznie zasługiwał na uwzględnienie .

Jak trafnie podnosi skarżący, wyrok Sądu Rejonowego w Opocznie wydany został z naruszeniem przepisów art. 335 § 1 kpk w zw. z art. 343 § 7 kpk . Sąd ten warunkowo zawieszając wykonanie kary pozbawienia wolności na okres próby 3 lat ( podczas gdy wymierzył karę ograniczenia wolności ) postąpił w sposób nieodpowiadający przyjętym uzgodnieniom pomiędzy oskarżonym i prokuratorem i treści zaakceptowanego przez siebie uprzednio wniosku.

Wyrok wydany w trybie art. 335 kpk nie może zawierać innych rozstrzygnięć niż te, które uzgodnione zostały z oskarżonym i zawarte zostały we wniosku o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy, ujętym w akcie oskarżenia. Jednocześnie w sytuacji zmiany ustalenia poczynionego w trybie art. 335 § 1 kpk w zakresie wymiaru kary i środka karnego sąd winien, uznając na podstawie art. 343 § 7 kpk , że nie zachodzą podstawy do uwzględnienia wniosku, skierować sprawę do rozpoznania na zasadach ogólnych, bądź poddać tę kwestię pod rozwagę stron .

Zmiana treści wniosku dokonana samodzielnie przez sąd stanowi wszak zmianę warunków porozumienia zawartego pomiędzy prokuratorem a oskarżonym. Każda modyfikacja treści wniosku wymaga zatem zgody stron, a bez uzyskania ich akceptacji odnośnie dokonanych zmian, wniosek nie może stanowić podstawy wydania wyroku na podstawie art. 343 § 6 kpk. Niedopuszczalne zatem jest przychylenie się przez sąd do wniosku, a następnie odmienne orzeczenie bez wcześniejszej inicjatywy w sprawie jego korekty.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy dostrzec należy, iż Sąd Rejonowy samodzielnie, bez zgody uprawnionych stron dokonał zmiany warunków zawartego porozumienia, przy czym zmiany tej dokonał - jak sam wskazał w pisemnych motywach orzeczenia – na skutek błędu technicznego zaistniałego w czasie redagowania wyroku. Tymczasem wyrażenie zgody na wydanie wyroku skazującego na zasadach określonych w art. 335 kpk, powinno prowadzić do orzekania zgodnie z postulatami zawartymi we wniosku o skazanie bez rozprawy. Występując zaś z jakąkolwiek inicjatywą dokonania modyfikacji wniosku, nie tylko nie można tego wniosku uwzględnić, lecz wręcz niezbędne jest, stosownie do art. 343 § 7 kpk, skierowanie sprawy do rozpoznania na zasadach ogólnych.

Nie ulega wątpliwości, że wskazane naruszenie miało istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku. Orzeczenie przez Sąd Rejonowy kary ograniczenia wolności, a następnie warunkowe zawieszenie wykonania kary ( którego konsensualne porozumienie nie obejmowało ), a przy tym kary pozbawienia wolności ( nie wymierzonej przedmiotowym wyrokiem ) spowodowało, że zapadłe orzeczenie ostać się nie mogło.

Zważyć również należy, że z dniem 09 listopada 2013 roku weszła w życie ustawa z dnia 27 września 2013 roku o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, która w art. 12 pkt.3 uchyliła & 2 art. 178 kk, zaś w art. 2 wprowadziła & 1a art. 87 kw w brzmieniu: „Tej samej karze podlega, kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem podobnie działającego środka, prowadzi na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu inny pojazd niż określony w & 1”

W związku powyższym załączony do aktu oskarżenia wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy w dalszym toku postępowania nie może zostać uwzględniony a sprawę należy skierować na rozprawę główną, na której Sąd Rejonowy procedować będzie według przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, jako że czyn zarzucany aktem oskarżenia nie stanowi już przestępstwa lecz wykroczenie z art. 87 &1a kw.

Art. 4 & 1 kk nakazuje bowiem stosowanie ustawy nowej w sytuacji ,w której w czasie orzekania obowiązuje inna ustawa aniżeli w czasie popełnienia czynu.

Z powyższych względów należało uchylić zaskarżony wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Opocznie, w toku którego sąd ten winien mieć na uwadze wszystkie kwestie podniesione w niniejszym uzasadnieniu.

.