Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 września 2017r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2017r. w Suwałkach

sprawy G. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem G. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 20 lutego 2017 r. znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję i przywraca G. W. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 1 stycznia 2017r. do 31 maja 2018r.;

2.  przekazuje nowy wniosek G. W. o rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy zgłoszony pismem z dnia 14 sierpnia 2017r. do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. wraz z dołączoną dokumentacją.

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją z dnia 20.02.2017r., odmówił G. W. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu wskazał, iż zgodnie z art. 61 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2015r. poz. 748) prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy.

Zgodnie zaś z orzeczeniem Komisji Lekarskiej z dnia 16.02.2017r., G. W. nie została uznana za niezdolną do pracy.

W odwołaniu od tej decyzji G. W., kwestionując sposób postępowania lekarzy orzeczników ZUS i Przewodniczącej Komisji ZUS, domagała się zmiany wydanej wobec niej niesłusznej decyzji. W dalszym bowiem ciągu jest niezdolna do pracy z powodu zaburzeń neurologicznych na tle padaczkowym i schorzeń kolana i biodra.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji wskazując, że G. W. pobierała z tytułu częściowej niezdolności do pracy rentę do dnia 31.12.2016r..

Sąd Okręgowy w Suwałkach ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie należało uznać za uzasadnione.

Odwołująca się jest bowiem nadal częściowo niezdolna do pracy. Tak mianowicie wynika z opinii biegłych sądowych lekarzy dr n. med. Z. H. – z zakresu chorób wewnętrznych i gastrologii oraz K. J. z zakresu neurologii i A. P. z zakresu rehabilitacji medycznej, którzy na podstawie art. 278 kpc. sporządzili opinię na potrzeby postępowania sądowego. Po przebadaniu odwołującej się i przeanalizowaniu dokumentacji medycznej zgromadzonej w sprawie, rozpoznali u niej padaczkę, zespół bólowy odcinka szyjnego, piersiowego i lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa w następstwie zmian zwyrodnieniowych, chorobę zwyrodnieniową stawów ramiennych, biodrowych i kolanowych, zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej lewej, niestabilność kolana lewego, nadciśnienie tętnicze, otyłość, chorobę niedokrwienną serca, stan po operacji tętniaka tętnicy śledzionowej i wole guzkowe tarczycy. Zaopiniowali, że stwierdzone schorzenia powodują częściową niezdolność do pracy zarobkowej odwołującej się od 01.01.2017r. do 31.05.2018r., wskazując, że nie nastąpiła istotna poprawa stanu zdrowia od ostatniego badania z dnia 21.11.2015r., wskutek którego odwołująca się została uznana za częściowo niezdolną do pracy do dnia 31.12.2016r..

Sąd tymczasem podzielił opinię biegłych sądowych, gdyż została sporządzona przez lekarzy o specjalności w leczeniu chorób, na które cierpi odwołująca się i jest jednoznaczna w swojej wymowie. Jak zaś wypowiedział się Sąd Najwyższy choćby w wyroku z dnia 14.03.2007r. III UK 130/06 (LEX 368973), w sprawie o świadczenie rentowe, to ustalenia biegłych lekarzy sądowych dostarczają sądowi wiedzy specjalistycznej, koniecznej do dokonania oceny stanu zdrowia osoby ubiegającej się o świadczenia rentowe, w tym rodzaju występujących schorzeń, stopnia ich zaawansowania i nasilenia związanych z nimi dolegliwości.

Podobnie wypowiedział się również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12.01.2010r. I UK 204/09 (Lex 577813) i z 24.02.2010r. II UK 191/09 (Lex 590238). Sąd bowiem musi zawsze kierować się ustaleniami biegłych lekarzy sądowych, którzy posiadają w tym względzie specjalistyczna wiedzę.

Biegli wydając opinię w sprawie uwzględnili aktualny natomiast stan zdrowia odwołującej się i przekonywująco wywiedli, iż stopień naruszenia sprawności jej organizmu uzasadnia dalsze orzeczenie okresowej częściowej niezdolności do pracy na okres do 31.05.2018r.. Organ rentowy zgodził się też z tą opinią.

W obliczu jednoznacznej opinii biegłych Sąd nie widział potrzeby uzupełniania postępowania dowodowego i przeprowadzania kolejno dowodu z opinii biegłych, gdyż odwołująca się uważała, że w obliczu kolejnych nowych badań, jest całkowicie niezdolna do pracy na okres dłuższy niż do maja 2018 roku. Wskazać bowiem należy, że w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych w postępowaniu odwoławczym od decyzji odmawiającej prawa do renty sąd ubezpieczeń społecznych ocenia legalność decyzji według stanu rzeczy istniejącego w chwili jej wydania (np: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20.05.2004r. II UK 395/03). Ocenić zatem należało na dzień zaskarżonej decyzji jaki jest, w świetle dokumentacji medycznej, stan zdrowia odwołującej się i w związku z tym jaki jest jej stan niezdolności do pracy na dzień zaskarżonej decyzji. Dokumentacja medyczna zaś na dzień zaskarżonej decyzji była taka, że uzasadniała uznanie odwołującej się za częściowo niezdolną do pracy na dzień zaskarżonej decyzji. Jeżeli więc odwołująca po opinii biegłych lekarzy sądowych uzyskała nowe badania swego stanu zdrowia i stąd nową dokumentację medyczną, to jej twierdzenia o stanie zdrowia uzasadniającym, jej zdaniem, przyjęcie całkowitej niezdolności do pracy należało potraktować jako nowy wniosek o rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na podstawie zaistniałych już nowych okoliczności.

Mając więc na uwadze powyższe na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc. należało zmienić zaskarżoną decyzję i przywrócić G. W. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 01.01.2017r. do 31.05.2018r.. Na postawie natomiast art. 477 ¹⁰ § 2 kpc. nowy wniosek G. W. o rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy zgłoszony pismem z dnia 14.08.2017r. należało przekazać do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O. wraz z dołączoną dokumentacją. Zwłaszcza tak należało uczynić, że odwołująca się w swoim piśmie z dnia 14.08.2017r., nie kwestionowała sporządzonej opinii biegłych lekarzy, którzy wskazali w niej na potrzebę pogłębienia na przyszłość diagnostyki i badań jej stanu zdrowia.

PW/sz