Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 października 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku I Wydział Cywilny

w składzie :

Przewodniczący : SSR del. Michał Jank

Protokolant : sekr, sąd. Magdalena Szulta

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2017 r. w Gdańsku, na rozprawie

sprawy z powództwa E. Z.

przeciwko Gminie Miasta M.

o zapłatę

I.  umarza postępowanie co do żądania zapłaty kwoty 6.889,44 zł (sześć tysięcy osiemset osiemdziesiąt dziewięć złotych 44/100) oraz co do żądania zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie od kwot:

- 1722,36 zł od dnia 1 lutego 2012r.do dnia zapłaty,

- 430,59 zł od dnia 1 marca 2012r.do dnia zapłaty,

- 1291,77 zł od dnia 1 kwietnia 2012r.do dnia zapłaty,

- 1291,77 zł od dnia 1 maja 2012r.do dnia zapłaty,

- 1291,77 zł od dnia 1 czerwca 2012r.do dnia zapłaty,

- 430,59 zł od dnia 1 lipca 2012r.do dnia zapłaty,

- 430,59 zł od dnia 1 sierpnia 2012r.do dnia zapłaty,

- 430,59 zł od dnia 1 września 2012r.do dnia zapłaty,

- 430,59 zł od dnia 1 października 2012r.do dnia zapłaty,

II. zasądza od pozwanej Gminy Miasta M. na rzecz powódki E. Z. kwotę 105.264,64 zł (sto pięć tysięcy dwieście sześćdziesiąt cztery złote 64/100) wraz z ustawowymi odsetkami od tej kwoty od dnia 12 września 2013 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od tej kwoty od 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

III.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

IV.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 10.730 zł (dziesięć tysięcy siedemset trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Powódka E. Z. wystąpiła z powództwem przeciwko Gminie Miasta M. domagając się wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i orzeczenia w nim, że pozwana ma zapłacić na jej rzecz łączną kwotę 119.492,32 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot:

⚫

11.203,54 zł od dnia 1.02.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niedopłaty dotacji na miesiąc styczeń 2012 r.;

⚫

9.766,43 zł od dnia 1.03.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niedopłaty dotacji za miesiąc luty 2012 r.;

⚫

10.772,95 zł od dnia 1.04.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niedopłaty dotacji za miesiąc marzec 2012 r.;

⚫

10.772,95 zł od dnia 1.05.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niedopłaty dotacji za miesiąc kwiecień 2012 r.;

⚫

10.397,70 zł od dnia 1.06.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niedopłaty dotacji za miesiąc maj 2012 r.;

⚫

9836,72 zł od dnia 1.07.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niedopłaty dotacji za miesiąc czerwiec 2012 r.;

⚫

9836,72 zł od dnia 1.08.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niedopłaty dotacji za miesiąc lipiec 2012 r.;

⚫

9836,72 zł od dnia 1.09.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niedopłaty dotacji za miesiąc sierpień 2012 r.;

⚫

9836,72 zł od dnia 1.10.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niedopłaty dotacji za miesiąc wrzesień 2012 r.;

⚫

9406,13 zł od dnia 1.11.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niedopłaty dotacji za miesiąc październik 2012 r.

⚫

9338,46 zł od dnia 1.12.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niedopłaty dotacji za miesiąc listopad 2012 r.;

⚫

8477,28 zł od dnia 1.01.2013 r. do dnia zapłaty tytułem niedopłaty dotacji za miesiąc grudzień 2012 r.

Powódka wniosła ponadto o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu i zasądzenie powyższych kwot również w przypadku wniesienia przez pozwaną sprzeciwu.

W uzasadnieniu wskazała, iż na terenie Gminy Miejskiej M. prowadzi działalność oświatową niepozostającą działalnością gospodarczą - Przedszkole (...). Finansowanie jej działalności odbywa się w formie obligatoryjnej dotacji oświatowej z budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Powódka spełniła warunki do udzielenia dotacji, co umożliwiło wypłatę dotacji w roku 2012. Na gminie, jako dysponencie środków publicznych, ciążył obowiązek udzielenia prawidłowo wyliczonej dotacji. Zgodnie z uchwałą dotacyjną z 2010 r., przez cały rok 2012 dotacja oświatowa dla przedszkoli niepublicznych w M. wynosiła 75% wydatków publicznych na jednego ucznia ponoszonych w przedszkolach publicznych. Według wyliczeń gminy, w 2012 r. jednostkowa dotacja dla przedszkola w 2012 r. wyniosła 362,92 zł. Wypłacano je w miesięcznych transzach na podstawie wniosku zawierającego faktyczną liczbę dzieci. Stawka dla dzieci niepełnosprawnych wynosiła 1707,66 zł. Do przedszkola powódki uczęszczało tylko jedno dziecko niepełnosprawne. Wypłacona powódce dotacja w roku 2012 wyniosła łącznie 624.390,80 zł i została w całości wydatkowana. Powódka samodzielnie obliczyła należną jej dotację i stwierdziła, iż dotacja przekazana była znacznie zaniżona. Gmina prowadziła bowiem trzy przedszkola, a do wyliczenia wszystkich wydatków bieżących przyjęła wydatki z tylko jednego rozdziału zawartego w układzie budżetowym - (...), podczas gdy pominęła pozostałe wydatki ujęte w innych rozdziałach budżetu ( (...), (...) i (...)). Wydatki roczne przyjęte przez gminę wynosiły 2.265,862 zł, tymczasem wszystkie wydatki bieżące poniesione we wskazanych przedszkolach publicznych wyniosły łącznie 2.594.678,16 zł. Niezależnie od tego, Regionalna Izba Rachunkowa w ramach kontroli w Urzędzie Miasta M. w okresie od kwietnia do sierpnia 2013 r. wykazała, że Gmina pominęła w 2012 r. inne wydatki - m.in. na wyżywienie a także doskonalenie zawodowe nauczycieli. RIO zasygnalizowała także inną kategorię wydatków (w rozdziale (...)), której w toku kontroli nie udało się wyodrębnić. Powódka ustaliła, że wydatki te obejmowały w 2012 r. łącznie 284.478,56 zł. Ustaliła, iż kwota 60.959,77 zł dotyczyła przedszkoli publicznych.

Mając na uwadze powyższe, powódka ustaliła, iż łączne rzeczywiste wydatki na rzecz 3 przedszkoli publicznych w 2012 r. wyniosły 2.655.637,93 zł. Średnioroczna liczba dzieci w przedszkolach publicznych wyniosła 386 uczniów. Zgodnie z ustaleniami powódki, stawka jednostkowa dotacji na jedno dziecko pełnosprawne w jej przedszkolu powinna wynosić 430,59 zł. Zaniżenie jednostkowej stawki wyniosło 67,67 zł, a więc całkowita kwota dotacji wynosić powinna 743.883,12 zł.

W dniu 13.02.2016 r. powódka skierowała do pozwanej wniosek o wypłatę dotacji, który spotkał się z odpowiedzią odmowną. Z podobną reakcją spotkało się wezwanie do zapłaty z dnia 22.03.2016 r.

W ramach odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazała, iż powództwo jest pozbawione podstaw zarówno co do zasady jak i wysokości. Podniósł również zarzut przedawnienia roszczenia. W uzasadnieniu wskazał, iż jednostkowa dotacja przypadającego na ucznia przedszkola niepublicznego została wyliczona w sposób prawidłowy sposób przez wyspecjalizowaną i doświadczoną kadrę. Wskazała, iż wskazana w tabeli nr 3 pozwu liczba dzieci, na które winna zostać przekazana dotacja, nie zgadza się ze składanymi comiesięcznie informacjami o liczbie dzieci w Przedszkolu (...), w tym również z rocznym rozliczeniem dotacji. Kontrola Koordynatora Kontroli Zarządczej Urzędu Miasta M. w dniu 15.07.2013 r. wykazała, że E. Z. nie wykazywała w informacjach o liczbie dzieci faktycznej liczby, która została zaniżona w 2012 r. o 14 dzieci. Ponadto podstawą wypłacania dotacji były informacje składane zgodnie z uchwałą rady miasta przez E. Z.. W piśmie z dnia 16.07.2013 r. potwierdziła, że z uwagi na powyższe nie zwracała się o środki z budżetu miasta. Co więcej, w 2010 r. pobrała dotację w wysokości nadmiernej i wystąpiła do władz miasta M. o odstąpienie od żądania zwrotu pobranej dotacji, rekompensując to zgłoszeniem w 2011 i 2012 r. w niektórych miesiącach mniejszej liczby dzieci niż faktyczna.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Powódka E. Z. prowadzi na terenie pozwanej Gminy Miasta M. działalność oświatową Przedszkole (...).

W ramach prowadzonej działalności powódka korzysta z dotacji oświatowej. W 2012 r. dotacja ustalona przez pozwanego na jedno dziecko pełnosprawne wynosiła miesięcznie 362,92 zł oraz 1707,66 zł na dziecko niepełnosprawne.

Stosownie do powyższych wskaźników pozwana, wypłaciła powódce dotację oświatową w wysokości 624 390 zł 80 gr.

W 2012 roku do przedszkola prowadzonego przez powódkę uczęszczało w styczniu 140 dzieci, w lutym 138 dzieci, w marcu 140 dzieci, w kwietniu 140 dzieci, w maju 140 dzieci, w czerwcu 140 dzieci, w lipcu 140 dzieci, w sierpniu 140 dzieci, we wrześniu 140 dzieci, w październiku 140 dzieci, w listopadzie 139 dzieci, w grudniu 139 dzieci. Liczby te obejmowały również jedno dziecko niepełnosprawne.

/ Okoliczności bezsporne/

Należna miesięczna dotacja na każde dziecko pełnosprawne w 2012 roku Wynosiła 426 zł 18 gr, zaś na dziecko niepełnosprawne 1707 zł 66 gr.

/dowód: uchwała RM M. z 29.12.2011 r. z załącznikiem - k. 57-63; uchwała RM M. z 27.06.2013 r. ze sprawozdaniem - k. 64-73; protokół kontroli RIO - k. 75-89;uchwała RM M. z 26.05.2011 r. - k.90-91; zarządzenia Burmistrza Miasta M. z 30.03.2012 r. i z 1.09.2011- k. 92-97; pismo pozwanej - k. 98-99; 184;zestawienia zbiorcze- - k. 100-106, 189-202; wyliczenia dotacji - k. 188, 203; opinia biegłego - k. 211-224/

Stosownie do powyższych ustaleń wysokość należnej powódce dopłaty za 2012 r. wynosiła łącznie 105.264,64 zł. Sposób ustalenia tej kwoty przedstawia poniższa tabela.

S uma: 105.264,64

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie,

Stan faktyczny w sprawie był w znacznej części niesporny. W szczególności poza sporem pozostawała wysokość kwot przekazywanych powódce w ramach dotacji w 2012 roku. Ostatecznie poza sporem pozostawała też liczba dzieci uczęszczających do przedszkola w 2012 roku. Wobec zawartego w odpowiedzi na pozew zarzutu powódka wskazała, iż do wyliczenia żądanej pozwem kwoty przyjmuje liczby dzieci wskazaną przez pozwaną gminę. Tym samym zarzut pozwanej w tym zakresie stał się bezprzedmiotowy. Bezsporna była również wysokość dotacji na dziecko niepełnosprawne.

Spór w sprawie koncentrował się na ustaleniu wysokości dotacji należnej na jedno dziecko pełnosprawne za każdy miesiąc. Pozwana w swoim pierwotnym stanowisku przyjmowała w stawkę dotacji na poziomie 362 zł 92 gr.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia co do roszczenia głównego nie zasługiwał na uwzględnienie. Zdaniem Sądu roszczenie o nie wypłaconą dotację oświatową przedawnia się z upływem lat 10 zgodnie z art. 118 kodeksu cywilnego. Powódka nie prowadziła bowiem tym zakresie działalności gospodarczej a działalność oświatową. Jednocześnie wypłata dotacji nie jest świadczeniem okresowym, gdyż dotacja jest świadczeniem jednorazowym, a otrzymywanym w okresie roku i wypłacanym w comiesięcznych ratach. Nie jest tak, że dotacji udziela się bezterminowo, co świadczyć by mogło o ich okresowym charakterze. Decyzja o przyznaniu dotacji udzielana jest na określony czas po spełnieniu warunków ustawowych. Tym samym więc dotacja ma charakter jednorazowy, co wyklucza zastosowanie 3 - letniego terminu przedawnienia.

Zarzut przedawnienia był jednak uzasadniony co do żądania zapłaty odsetek ustawowych.

Zgodnie z art. 90 ust. 2b ustawy z 7.09.1991 r. o systemie oświaty(w W brzmieniu obowiązującym w 2012 roku) Dotacje dla niepublicznych przedszkoli przysługują na każdego ucznia w wysokości niższej niż 75 % ustalonych w budżecie danej gminy wydatków bieżących ponoszonych w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia, z tym, że na ucznia niepełnosprawnego w wysokości nie niższej niż kwota Przewidziana na niepełnosprawnego ucznia przedszkola i oddziału przedszkolnego w części oświatowej subwencji ogólnej otrzymywanej przez jednostkę samorządu terytorialnego - pod warunkiem, że osoba prowadząca niepubliczne przedszkole poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji.

Zgodnie z uchwałą Rady Miasta M. z dnia 30 czerwca 2010 roku w sprawie ustalenia trybu udzielania i rozliczania dotacji dla publicznych i niepublicznych jednostek oświatowych oraz zakresu i trybu kontroli prawidłowości wykorzystania, wydaną w ramach delegacji z art. 90 ust. 4 ustawy o systemie oświaty, przez cały rok 2012 Dotacja oświatowa dla przedszkoli niepublicznych w M. wynosiła 75 % ustalonych w budżecie gminy wydatków bieżących ponoszonych w przedszkolach publicznych prowadzonych przez Gminę w przeliczeniu na jednego ucznia.

Zgodnie z powyższymi regulacjami wysokość dotacji wylicza się przy zastosowaniu równania matematycznego, w którym w liczniku winna znaleźć się suma wszystkich wydatków bieżących przedszkoli publicznych na terenie gminy, z kolei w mianowniku liczba dzieci w przedszkolach publicznych na terenie gminy. Iloraz będący wynikiem powyższego działania stanowi bazę do wyliczenia kwoty dotacji rocznej, którą następnie dzieli się przez 12 miesięcy, wyznaczając kwotę jednostkową dotacji w przedszkolach publicznych, na której - po uwzględnieniu współczynnika 75 % - oparta jest dotacja dla przedszkola niepublicznego na jedno dziecko w miesiącu.

Ustawodawca w cytowanym art. 90 ust. 2b ustawy o systemie oświaty odwołał się do pojęcia wydatków bieżących danej gminy. Podstawą naliczenia dotacji dla przedszkola niepublicznego powinny być więc wszystkie wydatki bieżące ujęte w budżecie gminy jako wydatki ponoszone na funkcjonowanie przedszkoli publicznych prowadzonych przez Gminę. Jako wydatki bieżące w odniesieniu do budżetu jednostek samorządu terytorialnego traktować należy wszystkie wydatki, które nie są wydatkami inwestycyjnymi. Będą to więc wszystkie wydatki pozwanej ponoszone w związku z prowadzonymi przedszkolami publicznymi, nie będące jednocześnie wydatkami inwestycyjnymi. Wydatki bieżące będą więc obejmować wydatki związane z wynagrodzeniami i uposażeniami osób zatrudnionych oraz naliczanymi od nich składkami, z zakupami towarów i usług, z kosztami utrzymania, z kosztami zadań zleconych oraz z kosztami funkcjonowania jednostek budżetowych oraz realizację ich zadań statutowych. W podobnym tonie wypowiadały się także sądy np. wyrok SA w Gdańsku z 3.01.2014r., I C 736/12; wyrok SA w Gdańsku z25.02.2014r., I ACa 767/13; wyrok WSA w Gdańsku z3.08.2001I SA/Gd315/11; wyrok NSA z 17.01.2008 r. II GSK 320/07, wyrok NSA z 26.03.2013 r., II GSK 2404/11).

Zdaniem Sądu pozwana w sposób nieuprawniony do wyliczenia dotacji dla przedszkola niepublicznego przyjęła wyłącznie wydatki z jednego rozdziału budżetu tj. (...), pominęła natomiast wydatki określone w rozdziałach (...) "(...)", (...) "(...)", (...) "(...)" obejmująca wydatki z tytułu składek na fundusz świadczeń socjalnych dla rencistów i emerytowanych pracowników przedszkoli. Łączna suma wydatków z tych 3 rozdziałów poniesiona w 3 przedszkolach publicznych pozwanej w 2012 roku wyniosła 2 594 678 zł 16 gr. Okoliczność ta nie była kwestionowana przez pozwaną podobnie jak łączna wysokość wydatków poniesionych na 3 przedszkola publiczne z 3 rozdziałów budżetowych rok 2012 roku. Podkreślić też należy, że Regionalna Izba Obrachunkowa w G. w ramach kontroli przeprowadzonej w Urzędzie Miasta M. potwierdziła na niezasadność pominięcia wydatków wskazanych we wspomnianych powyżej 3 rozdziałach budżetowych.

Podkreślić wreszcie należy, że w dalszym toku postępowania pozwana nie kwestionowała konieczności uwzględnienia wydatków z tych 3 rozdziałów budżetowych przy wyliczaniu dotacji należnej powódce ( pismo z 15 03 2017 - karta 181).

W efekcie sporne między stronami pozostawało w uwzględnienie wydatków budżetu umieszczonych w rozdziale 75 023, a związanych z utrzymaniem w referatu zajmującego się rozliczeniem finansowo-księgowym oraz administracyjnym placówek oświatowych. Zdaniem pozwanej wydatki w tym zakresie należy obliczyć proporcjonalnie do liczby uczniów i stosownie do tego pozwana uznała iż w stawkach miesięcznych dotacji na 1 dziecko w przedszkolu niepublicznym winna wynosić 424 zł 62 gr. Powódka zaś kwoty wydatków odnosiła do liczby placówek obsługiwanych księgowo i płacowo przez ten referat.

Rozstrzygając powyższą kwestię Sąd oparł się na w dowodzie w postaci w opinii biegłej sądowej sporządzonej na potrzeby innej sprawy, ale odnoszącej się do tej samej problematyki należnej od pozwanej dotacji za 2012 rok. Zarówno przedmiotowa sprawa, jak i sprawa, w której dopuszczono dowód opinii biegłego, dotyczy tej samej materii, tożsama jest strona pozwana, a roszczenie dotyczy należnej dotacji za ten sam rok na rzecz dwóch przedszkoli niepublicznych prowadzonych na terenie gminy. Zdaniem Sądu opinia ta została sporządzona w sposób rzetelny profesjonalny i fachowy, nie budziła wątpliwości Sądu co do swej merytorycznej zawartości. Opinia opierała się na z niekwestionowanych przesłankach i podstawach do wyliczeń.

Sąd uznał, iż strony nie kwestionowały tej opinii. W szczególności w sposób skuteczny w opinii tej nie zakwestionowała pozwana. Podkreślić przede wszystkim należy, iż strony zgodnie zdecydowały się na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2017 roku poczekać na sporządzenie opinii w sprawie w toczącej się przed Sądem Rejonowym w Malborku. Po nadesłaniu do akt niniejszej sprawy w tejże opinii Sąd zarządzeniem z 21 czerwca 2017 roku zobowiązał pełnomocnika pozwanej do oświadczenia,, czy tę opinię kwestionuje i czy opinia ta może być potraktowana jako dowód określający wysokość dotacji w niniejszej sprawie. Zobowiązanie pełnomocnik otrzymał 14 lipca 2017 i w zakreślonym terminie w opinii nie zakwestionował. Co więcej, opinii nie zakwestionował aż do 18 września 2017 roku, kiedy to na rozprawie pełnomocnik pozwanej zarzucił, że strona powodowa niewłaściwie zaadresowała do strony pozwanej przesyłkę zawierającą odpis opinii. Zdaniem Sądu jednak strona pozwana winna mieć na uwadze, że już 14 lipca otrzymała stosowne zobowiązanie sądu. Winno to wzbudzić odpowiednią czujność, a w konsekwencji doprowadzić do podjęcia przez pełnomocnika działań mających na celu ustalenie treści opinii, tym bardziej że już na rozprawie w kwietniu 2017 strony ustaliły, że będą oczekiwać na opinię sporządzoną do sprawy prowadzonej przed Sądem Rejonowym w Malborku. Niemniej jednak mając na uwadze, iż faktycznie pismo strony powodowej zawierające odpis opinii kierowane do strony pozwanej zostało zaadresowane na Urząd Miasta M., a nie bezpośrednio do pełnomocnika pozwanej, Sąd udzielił dodatkowego 5 - dniowego terminu do ustosunkowania się do opinii pod rygorem uznania, iż opinia nie jest kwestionowana. W zakreślonym terminie w pełnomocnik pozwanej zarzutów nie zgłosił. Pismo będące odpowiedzią na zobowiązanie Sądu nadane zostało w po upływie 5 dni, i co istotne również nie zawierało żadnych merytorycznych zarzutów w stosunku do opinii. Nieuzasadniony jest zarzut pełnomocnika pozwanej, że termin pięciodniowy był zbyt krótki na zapoznanie się z opinią. Z akt sprawy wynika bowiem, iż samą opinię otrzymała na kilka dni przed rozprawą z 18 września 2017, zaś na tej rozprawie wniosła o zakreślenie terminu 7 dni, a więc niewiele dłuższego niż ten, który zakreślił Sąd. Podkreślić też należy, że pełnomocnik pozwanej miał możliwość zapoznania się z opinią już w połowie lipca w 2017 roku. Mimo otrzymanego zobowiązania strona pozwana nie podjęła żadnych działań w tym zakresie, nie złożyła nawet wniosku o przedłużenie terminu do ustosunkowania się do opinii. Istotne jest też, że w sprawie toczącej się przed Sądem Rejonowym w Malborku, na potrzeby której sporządzono opinię, pozwana tejże opinii nie kwestionowała, a jak wskazano powyżej obie sprawy dotyczą takich samych roszczeń. W obu tych sprawach pozwaną gminę reprezentuje ten sam pełnomocnik. Zastrzeżeń do opinii pełnomocnik pozwanej nie zgłosił również w analogicznych sprawach toczących się przed Sądem Okręgowym w Gdańsku I C 781/16 i I C 763/16. W tej sytuacji zakwestionowanie przez pozwaną opinii biegłej sporządzonej na potrzeby sprawy Sądu Rejonowego w Malborku traktować należy wyłącznie jako czynność zmierzającą do przedłużenia postępowania, nie mającą żadnych podstaw merytorycznych. W żadnym wypadku nie można mówić o pozbawieniu pozwanej prawa do obrony, skoro pozwana miała możliwość zajęcia stanowiska przez okres co najmniej kilku miesięcy.

Zdaniem sądu wyliczenie wydatków poniesionych na obsługę administracyjno - finansową przedszkoli publicznych winno nastąpić w oparciu o wynagrodzenia i składki naliczone od wynagrodzeń wypłacone w pracownikom urzędu miasta oraz wydatki związane z realizacją zadań statutowych. Wynagrodzenia te w 2012 roku wyniosły 5 251 056 zł, W tym wynagrodzenie i składki od nich naliczone w referacie obsługi finansowej placówek oświatowych 284 478 zł 56 gr, co stanowiło 5,42 %. Wydatki związane z realizacją zadań statutowych urzędów gmin wyniosły 1 842 076 zł, Z czego na referat obsługi finansowej placówek oświatowych 99 840 zł 52 gr. Kwota ta stanowi 5,42 % od wszystkich wydatków związanych z realizacją zadań statutowych urzędu gminy. Uzasadnione jest bowiem przyjęcie takiej samej proporcji jak w przypadku wyliczenia wydatków na wynagrodzenie i składki. W konsekwencji wszystkie wydatki związane z działalnością referatu obsługi finansowej placówek oświatowych wyniosły 384 319 zł 8 gr. Z danych Urzędu Miasta M. wynika średnia miesięczna liczba uczniów w placówkach oświatowych obsługiwanych przez ten referat to jest 3967 uczniów, w tym uczniów przedszkoli publicznych 386. Stosując metodę proporcji można ustalić, że 9,73 % wydatków ponoszonych przez referat obsługi finansowej placówek oświatowych to wydatki ponoszone w wyniku obsługi przedszkoli publicznych (386/3967 *100 = 9,73%). W związku z powyższym można przyjąć, że jeżeli wydatki bieżące referatu wyniosły łącznie 384 319 zł 8 gr, to ich udział 9,73 % przypadający na obsługę przedszkoli publicznych wynosi 37 394,25 zł.

W konsekwencji łączne wydatki bieżące poniesione przez pozwaną na prowadzenie przedszkoli publicznych w 2012 roku wyniosły 2 632 072 zł 41 gr., co stanowi sumę 2.594.678,16 zł oraz kwoty 37.394,25 zł.

W konsekwencji wysokość dotacji na jedno dziecko pełnosprawne w 2012r. wyniosła 426,18 zł. (2.632.072,41 zł : 386 : 12 = 568,24 zł; 568,24 zł *75%=426,18 zł).

Nawet gdyby za zasadny uznać argument strony pozwanej iż przedmiotowa opinia biegłej sądowej nie może być dowodem w niniejszej sprawie to i tak nie zmieniłoby to stanowiska Sądu, który ustalił wysokość miesięcznej dotacji na tym samym poziomie. Ponownie podkreślić bowiem należy, iż ostatecznie pozwana nie kwestionowała konieczności doliczenia wydatków z 3 rozdziałów budżetowych. Spór dotyczył, więc wyłącznie wydatków związanych z referatem obsługi finansowej placówek oświatowych. Zdaniem sądu wydatki te winny być ustalone, przy takim materiale dowodowym jaki został złożony, w oparciu o wynagrodzenia i składki od nich naliczone pracowników urzędu gminy, a także wydatki związane z realizacją zadań statutowych urzędu gminy. Te bowiem wartości dają podstawę do ustalenia, jaka jest wysokość kosztów działania tego referatu w proporcji do kosztów działania całego urzędu gminy. Następnie zaś tak obliczona kwota wydatków na ten referat nie powinna być odniesiona do proporcji liczby uczniów w przedszkolach publicznych do całej liczby uczniów w placówkach oświatowych. Tylko w ten sposób wyznaczyć można realną kwotę wydatków referatu związaną wyłącznie z przedszkolami. Zgromadzony materiał dowodowy nie daje podstaw do przyjęcia innych wyliczeń. Przyjęta przez biegłą metoda jest zresztą zbliżona do stanowiska pozwanej wyrażonego w piśmie z 15 marca 2017 roku, zaś ostatecznie ustalona przez biegłą wysokość miesięcznej dotacji jest bardzo zbliżona do dotacji wyliczonej przez pozwaną na poziomie 424,62 zł (k. 188).

Mając na uwadze powyższe Sąd zestawił wysokość dotacji otrzymanej przez powódkę w każdym miesiącu z wysokością dotacji należnej powódce, następnie obliczył różnicę między tymi wysokościami, zaś po zsumowaniu różnic ze wszystkich miesięcy 2012 roku ustalił, że łączna kwota należna powódce wynosi 105 264 zł 64 gr. i taką kwotę zasądził w pkt II wyroku.

Odnośnie odsetek Sąd miał na uwadze zgłoszony zarzut przedawnienia. Zgodnie z utrwalonym poglądem w orzecznictwie roszczenie o zapłatę odsetek ma charakter okresowy, tym samym podlega trzyletniemu przedawnieniu (art. 118 kc). Pozew w przedmiotowej sprawie wniesiono 12 .września 2016, stąd też przedawnieniu uległo żądanie zapłaty odsetek do dnia 11 września 2013 r. Sąd zasądził, więc odsetki ustawowe w od dnia 12 września 2013 do dnia zapłaty, Mając na uwadze, iż od 1 stycznia 2016 ustawodawca wprowadził pojęcie odsetek ustawowych za opóźnienie. Sąd miał na uwadze też niż termin wypłaty dotacji miał charakter ustawowy, stąd też wymagalność roszczenia o zapłatę dotacji nie była uzależniona od wezwania do zapłaty.

W pkt 1 wyroku sąd na mocy art. 203 k.p.c. w związku z art. 355 k.p.c. umorzył postępowanie w zakresie, w jakim roszczenie zostało skutecznie cofnięte przez powódkę.

O kosztach postępowania sąd orzekł na mocy artykuł 98 k.p.c. i 99 k.p.c. 100 k.p.c. i 108 k.p.c. zgodnie z zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów postępowania. Powódka wygrała spór w 88 %. W koszty postępowania poniesione przez powódkę wyniosły łącznie 13 173 zł w tym opłata od pozwu 5975 zł (koszty zastępstwa procesowego 7200 zł. Koszty poniesione przez stronę pozwaną wyniosły 7200 zł (koszty zastępstwa procesowego). Mając na uwadze powyższe sąd ustalił iż należna Powódce kwota wynosi 11 594 zł, zaś pozwanej 864 zł. Po skompensowaniu obu należności sąd ustalił w, że pozwana zobowiązana jest do zapłaty na rzecz powódki kwoty 10 730 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność z oryginałem

świadczy sekretarz sądu