Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2014 r. w Gliwicach

sprawy M. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o umorzenie należności na ubezpieczenia społeczne

na skutek odwołania M. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 29 kwietnia 2014 r. nr (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  odstępuje od obciążenia ubezpieczonej kosztami postępowania.

(-) SSO Maria Gawlik

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. zaskarżoną decyzją z dnia 29.04.2014 r., odmówił wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie rozpatrzenia wniosku o umorzenie należności na podstawie ustawy z dnia 9.11.2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność (Dz.U. z 2012 r., poz. 1551).

Organ rentowy wyżej wymienioną decyzję wydał na podstawie art. 83 b ust. 1 oraz art. 123 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. z 2013 r., poz. 1442) oraz art. 61 a § 1 ustawy z dnia 14.06.1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego
(tj. Dz.U. z 2013 r., poz. 267).

W odwołaniu do Sądu M. W. nie zgadza się z treścią zaskarżonej decyzji
i podnosi niekonstytucyjność przepisów ustawy z dnia 9.11.2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność w zakresie, w jakim nie dopuszczają do umorzenia zadłużenia w przypadku posiadania przez płatnika wyłącznie zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosi o jego oddalenie, podtrzymując
w całości dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Ponadto wnosi o zasądzenie od odwołującej na rzecz organu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz przeprowadzenia dowodu z akt organu rentowego na okoliczność podstaw wydania zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając odwołanie Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Odwołująca M. W. w okresie objętym sporem z uwagi na posiadane prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, a następnie emerytury była zgłoszona jedynie do ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, a zatem nie posiadała w okresie od 03/2003 r. do 12/2010 r. zaległości z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe.

W dniu 27.12.2013 r. M. W. złożyła wniosek, który wpłynął do organu rentowego w dniu 14.03.2014 r. o umorzenie nieopłaconych należności na ubezpieczenia: emerytalne, rentowe i wypadkowe za okres od 03/2003 r. do 12/2010 r. na podstawie ustawy z dnia 9..11.2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (Dz.U. z 2012 r., poz. 1551) – art. 1 ust. 8.

W załatwieniu wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 ustawy o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność „Na wniosek osoby podlegającej w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 28 lutego 2009 r. obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r., Nr 205, poz. 1585, z póżn. zm. [1]):

1) która przed dniem 1 września 2012 r. zakończyła prowadzenie pozarolniczej działalności

i nie prowadzi jej w dniu wydania decyzji, o której mowa w ust. 8, 2) innej niż wymieniona w pkt. 1 – umarza nieopłacone składki na te ubezpieczenia za okres od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 28 lutego 2009 r. oraz należne od nich odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, koszty upomnienia, opłaty dodatkowe, a także koszty egzekucyjne naliczone przez dyrektora oddziału ZUS, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego”.

Natomiast art. 1 ust. 5 ww. ustawy stanowi, że „Jeżeli decyzję o podleganiu obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym lub decyzję o wysokości zadłużenia z tytułu składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, o których mowa w ust. 1, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyda po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, wniosek o umorzenie można złożyć w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się tej decyzji, chyba że termin określony w ust. 4 jest dłuższy”.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 6 ustawy o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność „Umorzenie należności, o których mowa w ust. 1, skutkuje umorzeniem nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne i na Fundusz Pracy za ten sam okres oraz należnych od nich, za ten sam okres, odsetek za zwłokę, opłat prolongacyjnych, kosztów upomnienia, opłat dodatkowych, a także kosztów egzekucyjnych naliczonych przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego”.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że ustawa z dnia 9.11.2012 r. tzw. ustawa „abolicyjna” powoduje umorzenie składek na ubezpieczenia społeczne za osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, a należności na ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy są umarzane jedynie w sytuacji równoczesnego umorzenia należności na ubezpieczenie społeczne. Zatem nie posiadanie przez płatnika podlegających umorzeniu zaległości z tytułu należności na ubezpieczenie społeczne z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności
w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. z 2009 r. Dz.U. nr 205, poz. 1585 ze zm.), to jest za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, wyłącza możliwość zastosowania ustawy „abolicyjnej” do pozostałych nieopłaconych należności, czyli należności na ubezpieczenie zdrowotne
i Fundusz Pracy.

W oparciu o ustalony stan faktyczny oraz cytowane przepisy Sąd Okręgowy
w Gliwicach w całości podzielił stanowisko organu rentowego przedstawione w zaskarżonej decyzji oraz uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie i uznał, że odwołanie M. W. nie zasługuje na uwzględnienie.

Zdaniem Sądu brak zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe
i wypadkowe niewątpliwie skutkują niemożnością zastosowania przepisów ustawy „abolicyjnej” do zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Skoro odwołująca nie podlegała ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i nie posiadała w związku z tym zaległości z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe, to brak jest podstaw do wszczęcia postępowania w sprawie na podstawie przepisów ustawy „abolicyjnej” i decyzja odmowna jest prawidłowa.

Wyjaśnienia odwołującej oraz jej pełnomocnika zdaniem Sądu, jako całkowicie bezpodstawne nie mają istotnego znaczenia dla rozpoznania sprawy, a tym samym nie zasługują na uwzględnienie.

Zauważyć należy, że M. W. wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o umorzenie zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne na zasadach ogólnych, który był przedmiotem rozpoznania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i obecnie
z wniosku odwołującej prowadzone jest postępowanie sądowe przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy w Gliwicach z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł
o oddaleniu odwołania.

Sąd przychylił się do wniosku odwołującej i na mocy art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążenia jej kosztami postępowania sądowego.

SSO Maria Gawlik