Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I C 2136/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 14-09-2017 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Bogumiła Bilewicz

Protokolant: sekretarz sądowy Sylwia Karkoszka

po rozpoznaniu w dniu 14-09-2017 r. w Kaliszu na rozprawie

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko (...) S.A w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A w W. na rzecz powoda J. K. kwotę 3 500,00 zł (trzy tysiące pięćset złotych 00/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 30.06.2015r. do dnia 31.12.2015r. i z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia w związku ze zdarzeniem z dnia 07.06.2015r.,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 792,00 zł tytułem kosztów postępowania,

III.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kaliszu kwotę 23,20 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

SSR Bogumiła Bilewicz

Sygn. akt I C 2136/16

UZASADNIENIE

Powód J. K. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) SA w W. kwoty 3500,00 zł z odsetkami ustawowymi od decyzji odmownej z dnia 30.06.2015 r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia w związku ze zdarzeniem z dnia 07.06.2015 r., a ponadto o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego żądania powód podał, że w dniu 07.06.2015 r. miał miejsce wypadek komunikacyjny, w trakcie którego kierujący pojazdem marki T. (...) o nr rej. (...) na skutek niezachowania należytej ostrożności uderzył w tył pojazdu marki M. (...) o nr rej. (...), w następstwie czego obrażeń ciała doznał kierowca pojazdu J. K.. Powód podał, że w następstwie tego zdarzenia doznał ogólnych potłuczeń i posiniaczeń w obrębie całego ciała, urazu głowy, urazu kręgosłupa szyjnego. Bezpośrednim następstwem wypadku były silne dolegliwości bólowe głowy, kręgosłupa oraz ogólne złe samopoczucie.

Powód otrzymał od pozwanego kwotę 500,00 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Pozwany (...) Towarzystwo (...) SA w W. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany przyznał, że sprawca wypadku korzystał z ochrony ubezpieczeniowej w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia komunikacyjnego odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdu w pozwanym zakładzie ubezpieczeń. Pozwany podał, że uznał swoją odpowiedzialność co do zasady i przyznał powodowi kwotę 500,00 zł tytułem zadośćuczynienia; wskazał, że wypłacona dotychczas kwota zadośćuczynienia i odszkodowania wyczerpuje w całości wszelkie roszczenia z tytułu wypadku z dnia 7.06.2015 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 07.06.2015 r. miał miejsce wypadek komunikacyjny, w trakcie którego kierujący pojazdem marki T. (...) o nr rej. (...) na skutek niezachowania należytej ostrożności uderzył w tył pojazdu marki M. (...) o nr rej. (...), w następstwie czego obrażeń ciała doznał kierowca pojazdu J. K.. Uderzenie było na tyle silne, że „kark dość mocno poleciał do przodu”. Powód nie uderzył głową o wnętrze samochodu.

Powód bezpośrednio po wypadku odczuwał ból karku. Po powrocie do domu odczuwał bóle głowy, szyi i miał odczucie mdłości. Zgłosił się do szpitala, ale nie został przyjęty. W dniu 09.06.2015 r. zgłosił się do ortopedy dr (...), który stwierdził stłuczenie głowy i uraz więzadłowy odcinka szyjnego kręgosłupa. Zalecił wykonanie rtg czaszki i kręgosłupa szyjnego. Wykazane rtg nie wykazały zmian urazowych w obrębie kości czaszki i kręgosłupa szyjnego, a jedynie spłaszczenie fizjologicznej lordozy szyjnej. Ortopeda zlecił leki przeciwbólowe, masaże i ćwiczenia.

(dowód: oświadczenie k.7-8, historia choroby k.9,11 skierowanie k.10, zaświadczenie k. 12,zeznania powoda k.173 protokół rozprawy z dnia 08.11.2016 r. 00;04;17 w zw. z k.59 protokół rozprawy z dnia18.10.2016 r. k.38 00;02;08 w zw. z k.89. )

Kolizja drogowa z dnia 07.06.2015 r. spowodowała u powoda śladowe naderwanie tkanek miękkich szyi, nie doszło do urazu głowy. Zalecono leki przeciwbólowe i rehabilitację, bez zastosowania unieruchomienia kręgosłupa kołnierzem., co świadczy o niewielkim naruszeniu sprawności kręgosłupa szyjnego. Okres leczenia powoda trwał do 17.09.2015 r. Doznane obrażenia wygoiły się bez następstw. Nie stwierdzono u powoda długotrwałego lub stałego uszczerbku na zdrowiu.

Bóle szyi trwały około 3 tygodni i były średnio nasilone, w miarę upływu czasu stopniowo malały, by obecnie ustąpić. Nasilenie bólów nie wywierało istotnego wpływu na życie codzienne powoda

Powód wymagał diagnozy podawanych dolegliwości, zastosowania leków zmniejszających ból i następnie krótkotrwałego leczniczego usprawnienia.

Nie istnieją żadne przesłanki mogące świadczyć o tym, że w przyszłości dojdzie do nawrotu dolegliwości czy pogorszenia sprawności kręgosłupa szyjnego w następstwie kolizji z dnia 07.06.2015 r.

(dowód: opinia biegłego sądowego ortopedy S. P. k.75-76)

Przed wypadkiem z dnia 07.06.2017 r. powód nie miał żadnych problemów zdrowotnych.

(dowód: zeznania powoda k38 protokół rozprawy z dnia 18.10.2016 r. 00;11;33)

Sprawcą wypadku w dniu 07.06.2015 r. był kierujący pojazdem osobowym marki T. (...) nr rej.(...) M. M., który był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej pojazdu mechanicznego u pozwanego. Decyzją z dnia 30.06.2015 r. pozwany uznał roszczenie w wysokości 500,00 zł tytułem zadośćuczynienia.

( dowód: decyzja z 30.06.2015 r. k.14, okoliczność niesporna)

Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd oparł się na niespornych okolicznościach ustalonych na podstawie wskazanych wyżej dowodów. Ponadto Sąd oparł się na opiniach biegłego sądowego ortopedy S. P., która jest rzetelna, wydana na podstawie całokształtu dokumentacji medycznej powoda. Opinia nie była kwestionowana przez strony.

Sąd zważył co następuje:

W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę ( art. 445 § 1 k.c. w zw. z art. 444 k. c.).

Niewątpliwym w rozpoznawanej sprawie, był fakt doznania przez powoda na skutek wypadku w dniu 07.06.2015 r. śladowego naderwania tkanek miękkich szyi, nie doszło do urazu głowy. Zalecono leki przeciwbólowe i rehabilitację, bez zastosowania unieruchomienia kręgosłupa kołnierzem, co świadczy o niewielkim naruszeniu sprawności kręgosłupa szyjnego. Okres leczenia powoda trwał do 17.09.2015 r. Doznane obrażenia wygoiły się bez następstw. Nie stwierdzono u powoda długotrwałego lub stałego uszczerbku na zdrowiu.

Bóle szyi trwały około 3 tygodni i były średnio nasilone, w miarę upływu czasu stopniowo malały, by obecnie ustąpić. Nasilenie bólów nie wywierało istotnego wpływu na życie codzienne powoda. Powód wymagał diagnozy podawanych dolegliwości, zastosowania leków zmniejszających ból i następnie krótkotrwałego leczniczego usprawnienia. Nie istnieją żadne przesłanki mogące świadczyć o tym, że w przyszłości dojdzie do nawrotu dolegliwości czy pogorszenia sprawności kręgosłupa szyjnego w następstwie kolizji z dnia 07.06.2015 r.

Przed wypadkiem z dnia 07.06.2015 r. powód nie miał żadnych dolegliwości bólowych kręgosłupa. Nie leczył się ortopedycznie i neurologicznie.

W takim przypadku na podstawie art. 445 § 1 k.c. w zw. z art. 444 k.c. należy jej się stosowne zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. Bezsprzecznym w przedmiotowej sprawie jest fakt powstania po stronie pozwanego obowiązku odszkodowawczego zgodnie z umową ubezpieczenia sprawcy zdarzenia z dnia 07.06.2015 r. który to obowiązek nie był kwestionowany przez pozwanego.

Krzywda, jako niematerialna szkoda na osobie jest ze swej natury trudna do oszacowania w wartościach wymiernych ekonomicznie. Na podstawie bogatego orzecznictwa sądów powszechnych i Sądu Najwyższego przez lata wypracowano kryteria, w świetle których ustala się okoliczności determinujące rozmiar krzywdy, a w konsekwencji wymiar zadośćuczynienia pieniężnego. W myśl art. 361 § 2 k.c. naprawieniu w całości podlega wszelka wyrządzona szkoda, w tym szkoda niemajątkowa na osobie. Kryteria istotne przy ustalaniu odpowiedniej sumy zadośćuczynienia to m. in.: rodzaj naruszonego dobra, zakres i rodzaj rozstroju zdrowia, czas trwania cierpień, wiek pokrzywdzonego, intensywność ujemnych doznań fizycznych i psychicznych, rokowania na przyszłość, konsekwencje uszczerbku na zdrowiu poszkodowanego w życiu osobistym i społecznym oraz stopień winy sprawcy.

Zadośćuczynienie należne osobie poszkodowanej deliktem ma na celu złagodzenie doznanych cierpień fizycznych i moralnych. Wysokość zadośćuczynienia musi zatem pozostawać w zależności do intensywności tych cierpień, czasu ich trwania oraz ujemnych skutków zdrowotnych, jakie osoba poszkodowana będzie zmuszona znosić w przyszłości (zob. wyrok SN z 29.09.2004 r. II CK 531/03, opubl. Lex nr 137577). Nie można bowiem pomijać czasokresu leczenia się poszkodowanego i odczuwania dolegliwości fizycznych, uczucia krzywdy spowodowanej ułomnością, a w konsekwencji utratą przyjemności i radości z życia.

Z uwagi na ocenny charakter ustalania konkretnej kwoty zadośćuczynienia jej określenie jest ze swej istoty objęte sferą swobodnej oceny sędziowskiej, co oczywiście nie może oznaczać dowolności (postanowienie SN z 27.07.2005 r. opubl. Lex nr 152495).

Niewątpliwym jest, że fakt doznania przez powoda na skutek wypadku w dniu 07.06.2015 r. urazu w postaci naderwania tkanek miękkich szyi, które obecnie jest wygojone bez następstw, co wiązało się z odczuwaniem bólu, stosowania leków przeciwbólowych i zastosowaniem rehabilitacji.

Wszystkie wymienione wyżej okoliczności uzasadniają przyznanie powodowi zadośćuczynienia w żądanej kwocie 3500,00 zł.

W tym stanie rzeczy, Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku. O odsetkach ustawowych orzeczono na podstawie art.817 kc. Odsetki zasądzono od dnia 30.06.2015 r. (tj od daty decyzji pozwanego o odmowie przyznania zadośćuczynienia ponad kwotę 500,00 zł).

O kosztach procesu, Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc. Suma poniesionych kosztów procesu wynosi 1792,00 zł. W skład kosztów procesu wchodzą : opłata sądowa od pozwu w kwocie 175,00 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1200,00 zł na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804), opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł, zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego w kwocie 400,00 zł.

O nieuiszczonych kosztach sądowych orzeczono zgodnie z art.113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. Nr 90, poz. 594 tekst jednolity w zw. z art. 98 kpc nakazując pobrać je od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kaliszu w kwocie 23,20 zł), o czym orzeczono w punkcie III wyroku.

SSR Bogumiła Bilewicz