Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 20 września 2017 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa B. G.

przeciwko (...) S.A. w Ł.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 2.700,-zł tytułem zwrotu części kosztów procesu.

I C 691/16

UZASADNIENIE

Powódka B. G. wwniiosła o zasądzenie na jej rzecz kwoty 123 073,76 zł z tytułu krzywdy oraz szkody na skutek uszkodzenia ciała oraz uszczerbku na zdrowiu fizycznym i psychicznym wskutek wypadku poślizgnięcia się na śliskich i mokrych schodach w budynku Urzędu Miejskiego w G., w tym 65 000,- zł tytułem zadośćuczynienia oraz 58 073,76 zł tytułem odszkodowania.

Na uzasadnienie swego żądania powódka podała, iż w dniu 25 listopada 2013 r. o godzinie 11:30 przebywając w budynku w Urzędu Miejskiego w G., poślizgnęła się na mokrych i śliskich schodach, których każdy schodek jest wykończony metalową listwą. Metalowe listwy, którymi wykończone są schody, dodatkowo potęgują niebezpieczeństwo poruszania się po śliskiej nawierzchni schodów. Przed wejściem na schody nie było tabliczki informującej o mokrych schodach.

W dacie wypadku ubezpieczycielem Gminy Miejskiej G. była pozwana (...) S.A. na podstawie polisy nr (...).

Pismem z dnia 14 maja 2014 r. (data nadania) powódka zgłosiła szkodę Urzędowi Miejskiemu w G. na które to pismo (...) S.A. odmówiła wypłaty odszkodowania.

Powódka domaga się zadośćuczynienia za poniesiona krzywdę oraz szkodę szczegółowo wyliczoną w dalszej części uzasadnienia pozwu.

W odpowiedzi na pozew pozwana (...) S.A. wniosła o oddalenie powództwa w całości kwestionując wszystkie okoliczności pozwu , również uzasadniając swoje stanowisko tym, iż nie można przypisać winy stronie ubezpieczonej ponieważ ta nie dopuściła się zaniechania lub zaniedbania skutkującego przyjęciem odpowiedzialności.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W pierwszej przy tym kolejności i dla porządku należy wskazać, iż jeśli chodzi o samą okoliczność przewrócenia się powódki w dniu i miejscu przywołanym w pozwie tj. na schodach UM w G., Sąd uznał, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy przysporzył podstaw dla ustalenia, iż do upadku tego faktycznie doszło.

Zaświadczają o tym zarówno zeznania przesłuchanych w sprawie świadków jak i samej powódki, a także dołączona do akt dokumentacja lekarska, przy czym nie ma procesowych podstaw dla uznania, iż faktycznie do zajścia jako takiego w ogólne nie doszło.

Jednakże wbrew zawartym w pozwie twierdzeniom zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dał podstaw dla ustalenia odpowiedzialności odszkodowawczej ubezpieczonego w pozwanym (...) Urzędu (tj. Gminy G.).

Przechodząc do podstawy prawnej dochodzonego żądania zauważyć należy, że podstawę tę stanowi odpowiednio art. 415 k.c., w myśl którego kto ze swej winy wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Przesłankami każdej odpowiedzialności deliktowej jest zaistnienie szkody, wystąpienie czynu niedozwolonego i istnienie między nimi związku przyczynowego, przy czym w przypadku art. 415 k.c. powstanie odpowiedzialności związane jest z ustaleniem winy sprawcy. Pojęcie winy łączy się z koniecznym tu wystąpieniem bezprawności zachowania sprawcy.

Uzasadnione jest też stwierdzenie, że bezprawność w rozumieniu art. 415 k.c. jest efektem ogólnego, normatywnego zakazu niewyrządzania sobie nawzajem szkody (tak: Wojciech Dubis [w:] pod red. E. Gniewek, Kodeks cywilny. Komentarz, C.H. Beck, Warszawa 2006, str. 664).

Tejże bezprawności jednakże na tle stanu faktycznego niniejszej sprawy nie sposób było się po stronie Gminy G. dopatrzeć.

Dokonując oceny stanowiska strony powodowej, w świetle którego właściciel obiektu w którym doszło do zdarzenia miał nie podejmować wystarczających działań zapobiegających ryzyku powstania sytuacji zagrażających życiu i zdrowiu ludzi przemieszczających się po ratuszu Sąd oparł się przede wszystkim na opinii biegłego z której to dowód - zresztą na wniosek powódki- Sąd dopuścił.

Tak też biegły do spraw budownictwa w swej pisemnej opinii stwierdził, że stopnie schodowe, które były przedmiotem jego oględzin są standardowym wykonaniem tego typu elementów budynków z okresu międzywojennego lub nawet wcześniejszego i z uwagi na fakt, że używane na obudowę schodów w obiektach o wysokim natężeniu ówcześnie materiały budowlane ( nawet stosowane płyty z kamienia naturalnego) ulegały systematycznemu wycieraniu się w miejscach najbardziej użytkowanych - stosowano powszechnie nakładki wykonane z kątownika metalowego, jako materiału zdecydowanie bardziej odpornego na ścieranie, a także umożliwiającego szybką odbudowę samych krawędzi.

Ważnym jest, iż w trakcie oględzin biegły zwrócił szczególną uwagę na jakość przylegania samego kątownika do schodów, wskazując osadzenie metalowego kątownika bez jakiegokolwiek jego przewyższenia ponad stopnień.

Trafnie też biegły podniósł, iż w sytuacji gdyby kątownik wystawał ponad płaszczyznę stopnia schodowego, mógłby on stanowić przyczynek zawadzania się butem o jego krawędź, co jednakże nie miało miejsca.

Co więcej, biegły pozyskał dokumentację z przeglądów okresowych obiektu z której to wynika, iż przeglądy takie były dokonywane regularnie, z pozytywnym wynikiem.

Opinia ta jest logiczna i zupełna, jako taka też stanowi w ocenie Sądu w pełni miarodajne źródło wiedzy fachowej na okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Co więcej, w odpowiedzi na zarzuty strony powodowej biegły w swej opinii ustnej na rozprawie odniósł się do nich, pogłębiając wnioski końcowe opinii pisemnej, odnosząc się również rzeczowo do opinii pozasądowej przedłożonej przez powódkę.

Tak też biegły przekonywająco wyjaśnił, iż obecnych przepisów wykonawczych do prawa budowlanego nie stosuje się wprost do obiektów, które, które zostały wybudowane i oddane do użytku w okresie wcześniejszym w tym w szczególności do obiektów takich jak budynek ratusza w G..