Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

M. W. (1) wniosła o zasądzenie na jej rzecz alimentów od jej ojca J. W. w wysokości 1000 zł miesięcznie.

Podała, że studiuje w systemie dziennym i nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.

Koszty jej utrzymania są wyższe od standardowych z uwagi na schorzenia na jakie cierpi.

Pozwany J. W. uznał powództwo do kwoty 400 zł.

Wskazał, że nie stać go na płacenie wyższych alimentów.

Poza powyższą kwotą przekazywaną powódce płaci połowę opłat za mieszkanie, które zajmuje także powódka.

Sąd ustalił co następuje:

M. W. (1) urodzona (...) jest córką J. W. i M. W. (2).

Zamieszkuje razem z rodzicami w D..

Powódka studiuje w systemie dziennym na Uniwersytecie (...)- (...).

Obecnie uczy się na trzecim roku (...) i (...) oraz zaczęła pierwszy rok na drugim kierunku – W..

Nie posiada majątku przynoszącego dochody.

Powódka cierpi na chorobę R. , nietrzymanie moczu oraz przewlekłą pokrzywkę ( dowód : odpis aktu urodzenia k 5 , zaświadczenia ze studiów k 6 , 69 dokumentacja lekarska k 7-13 , przesłuchanie powódki k 103 ).

Matka powódki pracuje w firmie (...) w D. zaś jej zarobki wahają się w ostatnich miesiącach w granicach od 2100 do 2500 zł miesięcznie netto.

M. W. (2) dzieli się z pozwanym kosztami utrzymania mieszkania po połowie co obciąża ją kwotą około 500 zł miesięcznie ( dowód : zeznania M. W. k 102, historia rachunku bankowego k 72-75 ) .

Pozwany J. W. ma 52 lata.

Z zawodu jest szpachlarzem-malarzem.

Do maja 2017r pracował w spółce (...) gdzie jego miesięczne wynagrodzenie wynosiło przeciętnie około 1772 zł netto.

Poczynając od lipca 2017r podjął pracę w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w O., gdzie jego zarobki netto wynoszą około 2100 zł miesięcznie.

Pozwany poza mieszkaniem nie posiada majątku zaś do pracy dojeżdża komunikacją publiczną.

Jest zatrudniony na pełny etat na umowę o pracę.

Ma zdiagnozowaną astmę oskrzelową (dowód: zaświadczenia o zatrudnieniu k 70 – 71 , przesłuchanie pozwanego k 103 , dokumentacja lekarska k 39-43 ).

Sąd zważył co następuje :

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Podstawą jego oceny były art. 133 § 1 i 135 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

Zgodnie z art. 133 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych wobec dzieci, które nie są w stanie utrzymać się samodzielnie.

Wysokość zaś obowiązku alimentacyjnego reguluje art. 135 § 1 kpc stanowiący, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Poprzez możliwości zarobkowe należy rozumieć nie tylko rzeczywiście osiągane przez zobowiązanego dochody lecz także wszystkie te , które jest w stanie uzyskać przy właściwym wykorzystaniu wszystkich zdolności i sposobności legalnego zarobkowania.

Okolicznością bezsporną pozostaje to, że powódka nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie i na pozwanym ciąży obowiązek alimentacyjny.

W ocenie Sądu w dużej mierze na uwzględnienie zasługuje stanowisko pozwanego, który uznał roszczenie do kwoty 400 zł miesięcznie.

Roszczenie powódki uznać natomiast należy za wygórowane, albowiem opiera się ono na nierealistycznej ocenie możliwości płatniczych pozwanego.

Wychodząc z założenia, że żądana kwota alimentów miałaby pokrywać wszystkie lub zdecydowaną większość potrzeb powódki nie może jej uznać za rażąco wygórowaną w świetle oceny samego jej wieku.

Zakres i jakość zaspakajania tychże potrzeb jest jednak zależny od zasobności osób zobowiązanych do alimentacji.

Pozwany nie jest w stanie płacić alimentów w dochodzonej wysokości z uwagi na wysokość dochodów i obciążeń finansowych.

Dochody pozwanego przedstawione w zaświadczeniach z zakładu pracy stanowią zasadnicze źródło jego utrzymania.

Uwzględniając wiek pozwanego i charakter jego pracy, wiążący się jeszcze z dojazdami, uznać należy spekulacje strony powodowej o możliwościach dodatkowego zatrudnienia poza godzinami pracy za zdecydowanie za daleko idące.

Pozwany poza przekazywanymi kwotami pieniężnymi zaspakaja przecież także potrzeby mieszkaniowe powódki uiszczając połowę opłat mieszkaniowych.

Jest to kwota około 500 zł miesięcznie stanowiąca istotne obciążenia budżetu pozwanego.

Wskazać przy tym trzeba, że matka powódki posiada porównywalne do pozwanego dochody.

W tej sytuacji sąd doszedł do przekonania, że potrzeby powódki za czas trwania postępowania były zaspakajane proporcjonalnie do możliwości zarobkowych pozwanego.

Niemniej jednak, głównie z uwagi na dokuczliwe schorzenia powódki, sąd uznał, że pozwany może jeszcze bez uszczerbku dla swojego niezbędnego utrzymania płacić w przyszłości kwotę nieco większą to jest 500 zł miesięcznie.

Jest to jednak kres jego realistycznie ocenianych możliwości zarobkowych.

W pozostałym zakresie powództwo jako wygórowane zostało oddalone.

O kosztach postępowania orzeczono po myśli art. 100 kpc mając na uwadze wynik procesu to jest stopień uwzględnienia stanowisk obu stron.

O kosztach sądowych orzeczono po myśli art. art. 113 pkt 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 102 kpc mając na uwadze brak dochodów i majątku powódki oraz fakt , że pozwany powinien przeznaczyć zarobione pieniądze przede wszystkim na potrzeby powódki i własne utrzymanie.