Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W związku ze złożeniem wniosku o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych na podstawie art. 424 § 3 kpk ograniczono zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz podjętych rozstrzygnięć.

Sąd zważył, co następuje:

Biorąc pod uwagę zgromadzony materiał dowodowy ustalono ,że oskarżony N. O. w dniu 05 lipca 2017 r około godz. 03.00 na trasie W. – D. prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki V. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości ze stężeniem nie mniejszym niż 0,85 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu . Swym zachowaniem oskarżony wyczerpał znamiona zarzuconego mu czynu określonego w art. 178a § 1 kk. Przestępstwo to zagrożone jest karą grzywny , karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do lat 2.

Nadto sąd uznał N. O. winnym popełnienia drugiego zarzuconego mu czynu polegającego na tym , że w dniu 05 lipca 2017 r w W. , pokonując zabezpieczenia chroniące samochód osobowy m-ki V. (...) o nr rej. (...) o wartości 3500 zł przed jego użyciem przez osobę nieuprawnioną , dokonał jego krótkotrwałego użycia w ten sposób , że w czasie pobytu w pokoju hotelu (...) z kieszeni spodni śpiącego P. D. zabrał kluczyki od wymienionego pojazdu a następnie za ich pomocą otworzył samochód i go uruchomił , po czym prowadził go na trasie W. – D. a następnie porzucił pojazd w stanie uszkodzonym o łącznej wartości strat 3500 zł. Zachowaniem tym N. O. wyczerpał zmamiona przestępstwa określonego w art. 289 § 2 kk zagrożonego karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Wymierzając oskarżonemu kary sąd uwzględnił zarówno okoliczności łagodzące jak i okoliczności obciążające. Do tych ostatnich należą niewątpliwie okoliczności obu popełnionych czynów . Należy dostrzec, że N. O. przypisanych mu czynów dopuścił się z zamiarem bezpośrednim . Po spożyciu znacznej ilości alkoholu wykradł kluczyki od samochodu śpiącemu P. D.. Następnie po uruchomieniu pojazdu przejechał nim ponad 20 km. Z uwagi na to , że na skutek spożytego alkoholu jego zdolności percepcyjne były mocno zaburzone , w miejscowości D. spowodował kolizję drogową. W wyniku utraty panowania nad pojazdem oskarżony uszkodził ogrodzenie przy jednej z posesji oraz zniszczył samochód użytkowany przez P. D.. Po tym N. O. zbiegł z miejsca zdarzenia. Jadąc samochodem w stanie znacznej nietrzeźwości sięgającej blisko 2 promili oskarżony stwarzał istotne zagrożenie dla bezpieczeństwa innych uczestników ruchu drogowego. N. O. w chwili czynu nie posiadał uprawnień do kierowania pojazdami.

Na korzyść oskarżonego sąd natomiast wziął pod uwagę to ,że jest on bardzo młody i życiowo niedoświadczony. N. O. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów oraz złożył szczere wyjaśnienia odtwarzające rzeczywisty przebieg wydarzeń. Jeszcze w trakcie postępowania przygotowawczego oskarżony wyrównał szkody właścicielom uszkodzonego pojazdu oraz ogrodzenia posesji w miejscowości D. . Biorąc pod uwagę wysokość zagrożenia ustawowego za popełnienie przestępstwa z art.178a § 1 kk , okoliczności przedmiotowe i podmiotowe popełnionego czynu , znaczny stopień winy sąd orzekł wobec oskarżonego na podstawie art.178a § 1 kk karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. Z kolei za popełnienie drugiego z przypisanych mu czynów sąd na zasadzie art.289 § 2 kk wymierzył N. O. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. W tym wypadku pod uwagę wzięto także wartość spowodowanych przez oskarżonego uszkodzeń pojazdu oraz natychmiastowe wyrównanie przez niego szkody. Orzeczone kary jednostkowe zostały uzgodnione przez oskarżonego i prokuratora (k.73). W ocenie sądu rodzaj i wysokość kar jest odpowiednia zważywszy na ustalone okoliczności obu przestępstw.

Na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk i art.86 § 1 kk sąd orzekł wobec N. O. uzgodnioną przez strony karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności. Za takim wymiarem kary łącznej przemawiał niewątpliwy związek czasowy między przypisanymi oskarżonemu przestępstwami. Kara w orzeczonym wymiarze , w ocenie sądu , spełnia stawiane jej cele opisane w treści art.85a kk.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk , art.70 § 2 kk i art.73 § 2 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej warunkowo zawieszono tytułem próby na okres 3 lat i oddano go w tym okresie pod dozór kuratora sądowego. Jak wyżej zauważono N. O. jest sprawcą młodocianym . Dotychczas nie był karany sądownie (k. 31). Prezentowana przez N. O. w toku postępowania postawa , wskazuje że po jego stronie istnieje korzystna prognoza kryminologiczna uzasadniająca przekonanie , że nie popełni ponownie przestępstwa. Orzekając w tym kształcie sąd kierował się przede wszystkim potrzebą wychowania młodocianego N. O..

Stosownie do treści art. 42 § 2 kk, sąd orzekł wobec oskarżonego obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 3 . W ocenie sądu celowa jest eliminacja oskarżonego z grona kierowców na uzgodniony przez strony czas .

W myśl art. 43a § 2 kk sąd orzekł wobec N. O. obligatoryjny środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 5000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

O kosztach sądowych orzeczono w pkt VII wyroku obciążając nimi oskarżonego w całości.

ZARZĄDZENIE

- (...)

- (...)

- (...)

(...)