Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 5 października 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Jakub Idziorek

Protokolant: Gabriela Wierzgacz

po rozpoznaniu w dniu 5 października 2017 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa (...) w P.

przeciwko S. J.

- o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego S. J. na rzecz powoda (...) spółki komandytowej w P. kwotę 455,09 zł (czterysta pięćdziesiąt pięć zł dziewięć gr) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od kwot:

a.  139,20 zł od dnia 21 stycznia 2014 r. do dnia zapłaty,

b.  202,73 zł od dnia 21 lutego 2014 r. do dnia zapłaty,

c.  113,16 zł od dnia 21 marca 2014 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego S. J. na rzecz powoda (...) spółki komandytowej w P. kwotę 137,00 zł (sto trzydzieści siedem zł) tytułem zwrotu kosztów procesu.

XI GC 784/17

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2016r. powódka (...) spółka komandytowa w P. wniosła pozew w elektronicznym postepowaniu upominawczym przeciwko S. J. żądając zapłaty kwoty 455,09 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz wniosła o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu swego żądania powódka wskazała, iż pozwany był związany z umowami z (...) spółka akcyjna, jako następcą prawnym (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. i z tego tytułu zostały wystawione pozwanemu faktury na łączną kwotę 455,09 zł. Powyższa wierzytelność była przedmiotem umowy cesji pomiędzy powódką a (...) spółką akcyjną w W.. Pozwany nie uregulował należności wynikających z wystawionych faktur.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz obciążenie strony powodowej kosztami postępowania.

W uzasadnieniu pozwany podniósł zarzut przedawnienia i wskazał, iż roszczenia o zapłatę należności wskazanych w pozwie uległy przedawnieniu z uwagi na trzyletni termin przedawnienia. Nadto wskazał, iż od dnia 01 czerwca 2009r. nie prowadzi działalności gospodarczej.

W toku postępowania strony podtrzymywały stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 04 lutego 2006r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. zawarła ze S. J. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). W treści umowy wskazano, iż numer klienta S. J. to 1. (...).

Umowa została zawarta w związku z prowadzoną przez S. J. działalnością gospodarczą – firma (...).

Bezsporne, nadto dowód:

- umowa wraz z aneksami i zaświadczeniami, k.27-35v.

W związku ze świadczonymi usługami telekomunikacyjnymi (...) spółka akcyjna w W. (następca prawny (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.) wystawiła S. J. faktury VAT:

- nr (...) z dnia 06 stycznia 2014r. na kwotę 139,20 zł z terminem płatności do dnia 20 stycznia 2014r.,

- nr (...) z dnia 06 lutego 2014r. na kwotę 202,73 zł z terminem płatności do dnia 20 lutego 2014r.,

- nr (...) z dnia 06 marca 2014r. na kwotę 113,16 zł z terminem płatności do dnia 20 marca 2014r.

Dowód:

- faktury, k.36-38.

W dniu 20 listopada 2014r. zostało zawarte porozumienie nr 7 do Umowy Ramowej Przelewu Wierzytelności z dnia 14 marca 2014r. pomiędzy (...) spółką akcyjną w W. (Cedent) a (...) komandytowo-akcyjną w P. (Cesjonariusz). W porozumieniu wskazano, iż Cedent przelewa na rzecz Cesjonariusza wierzytelności określone w pakiecie klientów biznesowych II, który stanowił załącznik do porozumienia, w tym wierzytelność wobec S. J. ( nr klienta 1. (...)) w wysokości 455,09 zł wynikającą z faktur nr (...).

S. J. został poinformowany o cesji wierzytelności.

Dowód:

- porozumienie, k. 39-47;

- zawiadomienie, k.48.

W dniu 05 lutego 2016r. nastąpiło przekształcenie (...) spółki komandytowo-akcyjnej w P. w (...) spółkę komandytową w P..

Dowód:

- odpis z KRS, k.20-21v.

Pismem z dnia 11 października 2016r. (...) spółka komandytowa w P. wezwała S. J. do uiszczenia kwoty 567,11 zł, na którą to kwotę składa się: 455,09 zł -należność główna oraz 112,02 zł –odsetki.

Dowód:

- wezwanie z dnia 11 października 2016r., k.49.

S. J. zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej z dniem 01 czerwca 2009r.

Dowód:

- decyzja, k.58.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się w całości uzasadnione.

Powódka niniejszym pozwem dochodziła zapłaty należności, które obciążały pozwanego w związku z zawartą umową o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Regulacje w tym zakresie zawiera ustawa z dnia 16 lipca 2004r.- Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2016 r. poz. 1489). Zgodnie z normą zawartą w art. 2 ust. 41 ustawy świadczenie usług telekomunikacyjnych to wykonywanie usług za pomocą własnej sieci, z wykorzystaniem sieci innego operatora lub sprzedaż we własnym imieniu i na własny rachunek usługi telekomunikacyjnej wykonywanej przez innego dostawcę usług. Zgodnie z normą zawartą w art. 56 ust. 1 ustawy świadczenie usług telekomunikacyjnych odbywa się na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

Jedynym zarzutem pozwanego, zgłoszonym w odpowiedzi na pozew, był zarzut przedawnienia. Pozwany nie kwestionował ani faktu zawarcia umowy z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W., ani umowy cesji, na podstawie której powódka nabyła wierzytelność przysługującą pierwotnemu wierzycielowi w związku z zawartą umową o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Pozwany nie kwestionował również wysokości roszczenia. Podnosił jedynie, iż żądanie powódki winno zostać oddalone z uwagi na przedawnienie roszczenia, wskazując trzyletni termin przedawnienia. Nadto pozwany wskazał także, iż od 01 czerwca 2009r. nie prowadzi działalności gospodarczej.

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, które uznał za wiarygodne, a nadto nie były one kwestionowane przez stronę pozwaną. Zgodnie bowiem z normą wyrażoną w art. 230 k.p.c. gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane.

Co do zarzutu pozwanego odnośnie przedawnienia roszczenia Sąd wskazuje na treść normy zawartej w art. 118 k.c., zgodnie z którą jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Okoliczność, iż do umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych znajduje zastosowane art. 118 k.c. wynika również z orzecznictwa, w tym m.in. uchwały Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2009 r. (III CZP 20/09, numer (...)), zgodnie z którą: „termin przedawnienia roszczenia o opłatę abonamentową i wynagrodzenie za połączenia telefoniczne z umowy o świadczenie usług telefonicznych, zawartej na podstawie ustawy z 16.7.2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. 2004 r., Nr 171, poz. 1800, ze zm.), określa art. 118 KC.”. Z kolei zgodnie z normą wyrażoną w art. 123 § 1 pkt 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia.

Powódka dochodzi zapłaty należności z faktur, których termin płatności zaczął biec:

- z faktury nr (...) od dnia 21 stycznia 2014r.,

- z faktury nr (...) od dnia 21 lutego 2014r.,

- z faktury nr (...) od dnia 21 marca 2014r.

Pozew natomiast został złożony w dniu 30 grudnia 2016r., zatem mając na uwadze trzyletni termin przedawnienia, zarzut pozwanego nie znajduje uzasadnienia, gdyż powódka nie uchybiła terminowi określonemu w art. 118 k.c., a złożenie pozwu w dniu 30 grudnia 2016t. skutecznie przerwało bieg przedawnienia.

Sąd nadto pragnie zauważyć, iż twierdzenia pozwanego co do zaprzestania prowadzenia przez niego działalności gospodarczej w dniu 01 czerwca 2009r. nie mają znaczenia, ponieważ – wierząc pozwanemu w tym zakresie – to jednocześnie nie zaprzestał on korzystania z telefonu, a sprawa dotyczy niezapłaconych rachunków.

Reasumując, Sąd uznał, iż roszczenie powódki w całości zasługuje na uwzględnienie. Jedynym zarzutem pozwanego był zarzut przedawnienia. Pozwany sam trafnie wskazał na art. 118 k.c., który przewiduje trzyletni termin przedawnienia dla tego typu roszczeń. Terminy zapłaty kwot wynikających z faktur rozpoczynały się w dniu 21 stycznia 2014r., 21 lutego 2014r., 21 marca 2014r., natomiast powódka wniosła pozew w dniu 30 grudnia 2016r., zatem niezasadny jest zarzut przedawnienia. Również nie ma znaczenia dla sprawy fakt zaprzestania prowadzenia przez pozwanego działalności gospodarczej, gdyż umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych została zawarta w czasie i w związku z prowadzoną przez niego działalnością, zatem pozwany zobowiązany jest do uiszczenia z tego tytułu należności.

Mając na uwadze powyższe Sąd w pkt I zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej całą żądaną pozwem kwotę.

Rozstrzygnięcie o odsetkach znajduje podstawę prawną w normie zawartej w art. 481 k.c., zgodnie z którą jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia. O ile strony nie ustaliły inaczej wierzycielowi należą się odsetki ustawowe. Na gruncie niniejszej sprawy odsetki należały się powódce za okres następujący po dniu wskazanym w treści faktur VAT jako termin płatności należności.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Strona pozwana przegrała sprawę w całości, a zatem winna jest zwrócić powódce koszty procesu w łącznej kwocie 137 zł. Na koszty poniesione przez stronę powodową składają się: opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 90 zł zgodnie z § 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804), w brzmieniu z dnia 27 października 2016r. oraz opłata od pozwu w kwocie 30 zł. O kosztach procesu orzeczono pkt II wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)