Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 23 października 2017 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie, Wydział VIII Gospodarczy,

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Robert Bury

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2017 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Przedsiębiorstwa Handlowego (...) spółki akcyjnej w S.

przeciwko E. R.

o zapłatę

postanawia:

1.  umorzyć postępowanie;

2.  zasądzić od pozwanego na rzecz powódki kwotę 5.417 zł (pięciu tysięcy czterystu siedemnastu złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

3.  zwrócić powódce kwotę 1.630 zł (jednego tysiąca sześciuset trzydziestu złotych) tytułem uiszczonej opłaty od pozwu.

SSO Robert Bury

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym 31 sierpnia 2016 roku powódka domagała się zasądzenia od pozwanego 130.395,88 zł z odsetkami ustawowymi. Odpis pozwu nie został doręczony pozwanemu. Postanowieniem z dnia 6 grudnia 2016 roku sąd zawiesił postępowanie na podstawie art. 174 § 1 pkt 1 k.p.c. wobec ogłoszenia upadłości pozwanego. Na liście wierzytelności uznano roszczenie główne, będące przedmiotem procesu, wraz z częścią dochodzonych odsetek. Lista wierzytelności została zatwierdzona postanowieniem sędziego komisarza z dnia 17 czerwca 2017 roku. Pismem z dnia 28 kwietnia 2017 roku powódkę cofnęła pozew, wnosząc o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu.

Sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 203 k.p.c. powód może cofnąć pozew do rozpoczęcia rozprawy, jeżeli nie zrzeka się roszczenia, przy czym czynność dyspozytywna strony podlega ograniczeniom jedynie według kryteriów z art. 203 § 4 k.p.c. Okoliczności sprawy nie wskazują, ze cofnięcie pozwu jest sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Postępowanie podlega więc umorzeniu na podstawie art. 355 § 1 k.p.c.

Za stronę wygrywająca sprawę należy uznać powoda, który wszczyna postępowanie cywilne, którego przedmiotem jest zasadne roszczenie, w sytuacji kiedy postępowanie staje się bezprzedmiotowe wskutek zachowania pozwanego po wszczęciu postępowania. Wszczęcie postępowania cywilnego następuje wskutek wniesienia pozwu, więc data ta jest miarodajna dla oceny skuteczności roszczenia.

Roszczenie dochodzone powództwem stało się w znacznej części bezprzedmiotowe wskutek wydania przez sędziego komisarza postanowienia o zatwierdzeniu listy wierzytelności sporządzonej przez syndyka, ponieważ z tą datą powstał tytuł egzekucyjny obejmujący wierzytelność dochodzoną w tym procesie. Bezprzedmiotowość żądania ochrony prawnej w zakresie odsetek ustawowych dotyczy odsetek umieszczonych na liście wierzytelności, więc do daty ogłoszenia upadłości, w powstałym zakresie prawo materialne nie zakazuje ich biegu, a jedynie prawo upadłościowe wyłącza możliwość ich zaspokojenia (art. 92 ust. 1 p.u.).

Rozstrzygnięcie, czy powstanie tytułu egzekucyjnego obejmującego roszczenie dochodzone w procesie w innym postępowaniu, niż właśnie toczący się proces, skutkuje utartą interesu prawnego (przesłanka merytoryczna rozstrzygnięcia) czy też wydanie wyroku staje się zbędne (art. 355 § 1 k.p.c.) nie jest konieczne, skoro powódka cofnęła ze skutkiem prawnym pozew.

Powódka dochodziła kwoty 115.113,74 zł tytułem roszczenia głównego ze skapitalizowanymi odsetkami oraz dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Stosownie do wyciągu z listy wierzytelności (k. 37-38) należność główna została uwzględniona w całości (115.113,74 zł), co wskazuje, iż wytoczenie powództwa było zasadne. Bezprzedmiotowość żądania ochrony prawnej powstała po wniesieniu pozwu, co oznacza, że koszty poniesione przez powoda były celowe i podlegają zwrotowi. Pozew został wniesiony 31 sierpnia 2016 r., czyli jeszcze przed ogłoszeniem upadłości pozwanego (12 października 2016 r.).

Koszty postępowania powódki, prócz opłaty od pełnomocnictwa (17 zł), to wynagrodzenie pełnomocnika - 5.400 zł ustalone w oparciu o § 2 pkt 6 w zw. z 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804 w brzmieniu z daty wniesienia pozwu). Wysokość powyższego wynagrodzenia należało uwzględnić z zastosowaniem wysokości 75% stawki minimalnej (§ 3 rozporządzenia), cofnięcie pozwu nastąpiło wprawdzie po stwierdzeniu braku podstaw do wydania nakazu zapłaty (zarządzenie z 3 listopada 2016 r., k. 23), lecz przed uzupełnieniem opłaty od pozwu.

Rozstrzygnięcie zawarte w punkcie II sentencji, w przedmiocie zwrotu powódce uiszczonej opłaty od pozwu (1.630 zł), wynika z art. 79 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 623), według którego sąd z urzędu zwraca stronie całą uiszczoną opłatę od pisma cofniętego, jeżeli cofnięcie nastąpiło przed wysłaniem odpisu pisma innym stronom.

SSO Robert Bury

(...)

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...),

3.  (...)

S., (...)

SSO Robert Bury