Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w. T. III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Monika Grubba

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Pachniewska

po rozpoznaniu w dniu 13 września 2017 r. w. T.

sprawy z powództwa:

małoletniej L. W. działającej przez matkę A. O. (1) i A. O. (1)

przeciwko:

A. W.

o:

alimenty oraz zwrot wydatków związanych z ciążą i porodem

I.  zasądza od pozwanego A. W. na rzecz małoletniej powódki L. W. rentę alimentacyjną w kwocie po (...) /siedemset/ złotych miesięcznie, płatną do rąk matki dziecka A. O. (1), poczynając od dnia 1 września 2017 r., do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, niezależnie od zasiłku rodzinnego, do pobierania którego uprawniona jest matka małoletniej powódki,

II.  zasądza od pozwanego A. W. na rzecz małoletniej powódki L. W. kwotę 2.400 /dwa tysiące czterysta/ złotych tytułem nieuiszczonych alimentów za okres od 1 marca 2017 r. do 31 sierpnia 2017 r., którą to kwotę rozkłada na równe raty miesięczne po 150 /sto pięćdziesiąt/ złotych każda, płatne do rąk matki dziecka A. O. (1), poczynając od dnia 1 września 2017 r., do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat,

III.  zasądza od pozwanego A. W. na rzecz powódki A. O. (1) kwotę 1.000 /jeden tysiąc/ złotych tytułem zwrotu wydatków związanych z ciążą i porodem,

IV.  oddala powództwo w pozostałej części,

V.  znosi wzajemnie koszty procesu między stronami,

VI.  nie obciąża stron kosztami sądowymi w sprawie,

VII.  wyrokowi w punkcie I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 144/17

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2017 r. A. O. (1) działając w imieniu własnym i małoletniej L. W. wniosła pozew domagając się zasądzenia od pozwanego A. W. na rzecz małoletniej L. W. tytułem alimentów kwoty po 1.000 zł miesięcznie poczynając od 1 grudnia 2015 r. oraz zasądzenia od pozwanego na rzecz A. O. (2) kwoty(...)zł tytułem przyczynienia się pozwanego w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że małoletnia jest dzieckiem A. O. (1) i pozwanego. Małoletnią wychowuje matka, która obecnie nie pracuje, przebywa na urlopie wychowawczym - utrzymuje ją ojciec, a także jej obecny partner. Pozwany mieszka i pracuje w A. Miesięczny koszt utrzymania małoletniej kształtuje się następująco: udział w kosztach utrzymania domu 234 zł, wyżywienie 313,63 zł, środki higieniczne 520 zł, leki 315,40 zł, odzież ok. 80 zł, prezenty ok. 50 zł. W sumie jest to kwota ok. (...) zł miesięcznie. Pozwany nie łoży obecnie w ogóle na utrzymanie córki.

Ponadto wskazano, że A. O. (1) domaga się zasądzenia na swoją rzecz kwoty (...) zł, która to kwota stanowi połowę kosztów, jakie poniosła w związku z ciążą i porodem. Na kwotę tę składają się następujące koszty: wyposażenie pokoju dziecięcego (...) zł, zakup fotelika (...) zł, zakup wózka 1.259,10 zł, zakup wyprawki 2.508,86 zł, wizyty lekarskie powódki 1.200 zł, wyprawka do szpitala 144,98 zł, badania KTG 120 zł, leki powódki w ciąży i po porodzie 394,21 zł. Pozwany pozostawał z powódką w związku nieformalnym do lipca 2015 r. Po tym czasie zerwał on wszelkie kontakty, nie interesował się przebiegiem ciąży ani porodem, nie wykazał zainteresowania córką, jej stanem zdrowia. Pozwany po raz pierwszy zobaczył dziecko podczas badań genetycznych, które miały miejsce w związku ze sprawą o ustalenie ojcostwa.

W odpowiedzi na pozew z dnia 29 czerwca 2017 r. pozwany uznał żądanie pozwu w przedmiocie zasądzenia alimentów na rzecz małoletniej powódki do kwoty po 300 zł miesięcznie oraz uznał powództwo w zakresie zwrotu wydatków związanych z ciążą i porodem do kwoty 1.000 zł, w pozostałym zakresie wniósł o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu pisma wskazano, że pozwany mieszka i pracuje za granicą, w. A. Jego zarobki wynoszą (...) funtów netto miesięcznie, tj. ok. (...) zł. Miesięczne koszty utrzymania pozwanego wynoszą: czynsz 550 £, prąd 80-100 £, gaz i ogrzewanie 100 £, woda 31,44 £, (...) £, dojazd do pracy 150-200 £. Łącznie jest to kwota ok. 1.000 funtów miesięcznie. Pozostałe dochody pozwany przeznacza na bieżące utrzymanie, tj. zakup jedzenia, środków czystości, odzieży, obuwia. Udaje mu się zaoszczędzić ok. 300 zł miesięcznie, którą gotów jest przeznaczyć na alimenty dla córki.

Pozwany wskazał, że poprzez swoją matkę przesyła powódce kwotę 300 zł miesięcznie na utrzymanie córki. Przesyła również dodatkowe pieniądze z okazji świąt lub innych uroczystości. Przyjeżdżając do Polski zawsze wykazuje inicjatywę i chęć spotkania z córką, jednak matka dziecka to utrudnia. W ocenie pozwanego koszty utrzymania dziecka oraz wydatki związane z ciążą i porodem są celowo zawyżone.

Na rozprawie w dniu 5 września 2017 r. pełnomocnik powódek dla celów ugodowych wyraził zgodę na alimenty w kwocie po (...) zł miesięcznie oraz na kwotę 2.000 zł tytułem zwrotu wydatków związanych z ciążą i porodem. Pełnomocnik pozwanego natomiast zgodziłby się na alimenty w kwocie po 400-450 zł miesięcznie oraz na kwotę 1.000 zł tytułem zwrotu wydatków związanych z ciążą i porodem.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia L. W. urodziła się dnia (...) w T.. Pochodzi ze związku nieformalnego A. W. i A. O. (1). Ojcostwo pozwanego zostało ustalone wyrokiem Sądu Rejonowego w R. z dnia 7 listopada 2016 r. w sprawie (...)

/okoliczności bezsporne, a ponadto dowód:

odpis zupełny aktu urodzenia – k. 6 akt,

wyrok z 7.11.2016 r. – k. 46-47 akt (...) Sądu Rejonowego w R./

Małoletnia L. ma obecnie (...)rok i(...)miesięcy. Choruje na astmę oskrzelową oraz refluks pęcherza moczowego. Cierpi też na atopowe zapalenie skóry. Często choruje. W opinii z dnia 6 maja 2017 r. stwierdzono u niej całościowe zaburzenia rozwojowe i autyzm. Decyzją z dnia 23 czerwca 2017 r. małoletnia została zaliczona do osób niepełnosprawnych.

Małoletnia leczy się u psychiatry, pulmonologa, neurologa i nefrologa. Do tej pory jedynie wizyty u nefrologa odbywały się w ramach publicznej służby zdrowia. U psychiatry małoletnia była 2-3 razy, jedna wizyta kosztowała 100 zł.

Obecnie wizyty u psychiatry, pulmonologa i nefrologa odbywać będą się mogły w ramach publicznej służby zdrowia, gdyż będą zaplanowane, a nie nagłe. Jedynie w przypadku nagłych ataków astmy małoletnia będzie korzystała z prywatnej pomocy pulmonologa. Koszt wizyty dotychczas wynosił 100-120 zł.

Jedynie wizyty u neurologa nadal będą prywatne. Co 2 miesiące małoletnia jeździ do neurologa do B.. Wizyta kosztuje 100 zł.

Małoletnia przyjmuje stałe leki, których miesięczny koszt to nie więcej niż 300 zł.

/dowód:

dokumentacja medyczna małoletniej – k. 32-54, 79, 82 akt,

opinia o małoletniej – k. 77-78, 80-81 akt,

orzeczenie o niepełnosprawności – k. 113 akt,

przesłuchanie A. O. (1) – e-protokół z 5.09.2017 r. 4min.50sek. i nast./

Z uwagi na autyzm matka musi kupować córce interaktywne zabawki, karty, układanki, które służą terapii. Wydaje na to ok. 100 zł miesięcznie.

Małoletnia uczęszcza na terapię behawioralną dla dzieci z autyzmem. W czasie roku szkolnego jest ona bezpłatna i obejmuje 4 godziny w miesiącu, w okresie wakacyjnym jest ona odpłatna.

Małoletnia z uwagi na autyzm powinna przebywać 2-3 godziny dziennie wśród rówieśników, w związku z czym matka planuje zapisać ją do żłobka, za który opłata wynosić będzie 550-700 zł miesięcznie wraz z wyżywieniem.

L. dwa razy w tygodniu chodzi na basen. Bilet dla niej jest bezpłatny, bilet dla matki, która jej towarzyszy, kosztuje 10 zł za godzinę.

Małoletnia nosi pieluchy. Z uwagi na refluks pęcherza moczowego zużywa ich ok. 10-12 sztuk dziennie. Na pieluchy matka małoletniej wydaje ok. 250 zł miesięcznie.

Mleko i posiłki małoletniej kosztują 300-400 zł miesięcznie.

Na odzież córki jej matka wydaje 2.000-2.500 zł rocznie, a na środki czystości ok. 200 zł miesięcznie, gdyż dotychczas korzystała z emolientów, które teraz planuje zastąpić tańszymi środkami.

Nie ma niezaspokojonych potrzeb dziecka sprzed wniesienia pozwu. Małoletniej trzeba kupić nowy nebulizator.

/dowód:

przesłuchanie A. O. (1) – e-protokół z 5.09.2017 r. 4min.50sek. i nast./

A. O. (1) przed narodzinami córki wyposażyła jej pokój za kwotę ok. 2.400 zł. Kupiła jej też wózek za 1.259,10 zł i fotelik za (...) zł. Na ubranka dla małoletniej wydała ok. 1.000 zł. Kupiła również inne przedmioty potrzebne noworodkowi i małemu dziecku.

W czasie ciąży chodziła do lekarza prywatnie. Wizyty odbywały się co 3 tygodnie, jedna kosztowała 150 zł. Przebieg ciąży był trudny.

Matka małoletniej kupiła wyprawkę do szpitala dla siebie i dziecka.

/dowód:

koszty wyprawki – k. 14-16 akt,

karta ciąży – k. 11-13 akt,

dokumentacja medyczna matki małoletniej – k. 55-60 akt,

przesłuchanie A. O. (1) – e-protokół z 5.09.2017 r. 4min.50sek. i nast./

Małoletnia mieszka wraz z matką w mieszkaniu stanowiącym własność ojca A. O. (1). Matka małoletniej nie płaci za najem, uiszcza tylko wszystkie rachunki. Czynsz wynosi ok. 475 zł miesięcznie, prąd ok. 80-330 zł co 2 miesiące, telewizja z Internetem 120 zł miesięcznie. Nie posiada dodatku mieszkaniowego.

A. O. (1) nie pozostaje obecnie w żadnym związku. Mieszka sama z córką. Otrzymuje 500 zł miesięcznie w ramach świadczenia wychowawczego oraz zasiłek rodzinny. Przyznano jej również 153 zł zasiłku z tytułu niepełnosprawności córki. Z (...) otrzymała świadczenie jednorazowe w kwocie 600 zł, wniosek składać może co miesiąc.

Po urodzeniu dziecka otrzymała tzw. „becikowe” w wysokości 1.000 zł i jednorazowy dodatek z tytułu urodzenia dziecka w tej samej kwocie. Ponadto od urodzenia dziecka do 21.11.2016 r. otrzymywała po 1.000 zł miesięcznie świadczenia rodzicielskiego, tzw. „kosiniakowego”.

Od września 2016 r. do 31 stycznia 2017 r. otrzymywała rentę rodzinną po zmarłej matce w kwocie 1.280 zł miesięcznie. Obecnie nie posiada żadnych własnych dochodów. (...) wspiera ją ojciec, przekazując jej co miesiąc kwoty po 2.000-2.500 zł. A. O. (1) zamierza złożyć wniosek o świadczenie z tytułu opieki nad dzieckiem niepełnosprawnym. Jeżeli zdrowie córki na to pozwoli, będzie starała się podjąć pracę.

/dowód:

koszty utrzymania mieszkania – k. 7, 24-31 akt,

przesłuchanie A. O. (1) – e-protokół z 5.09.2017 r. 4min.50sek. i nast./

A. O. (1) bezpośrednio przed porodem, tj. w sierpniu i wrześniu 2015 r., zaciągnęła trzy pożyczki w (...) Banku (...) S.A. na kwoty (...) zł, (...) zł i (...)zł, które spłaca w łącznej kwocie po 275 zł miesięcznie. Kwoty te przeznaczyła na wyposażenie nowego mieszkania, wyprawkę i bieżące utrzymanie.

/dowód:

umowy pożyczki – k. 176-207 akt,

przesłuchanie A. O. (1) – e-protokół z 5.09.2017 r. 4min.50sek. i nast./

Pozwany A. W. ma obecnie (...) lat. Od (...) lat mieszka i pracuje w. A. Jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę. Pracuje na trzy zmiany. Zarabia (...)funta za godzinę pracy na zmianie rannej i popołudniowej, a (...) funta za godzinę pracy na zmianie nocnej. Jego wynagrodzenie wynosi od (...) do(...) funtów miesięcznie, średnio (...) funtów miesięcznie.

Mieszka sam. Wynajmuje dwupokojowe mieszkanie, za które czynsz wynosi 485 funtów. W tej kwocie mieści się opłata za telewizję i (...). Dodatkowo pozwany opłaca: prąd 25 funtów tygodniowo, gaz 25 funtów tygodniowo oraz wodę 29 funtów miesięcznie. Za telefon płaci abonament w wysokości 26,50 funta miesięcznie, a za śmieci, policję i straż pożarną opłatę w kwocie po 110 funtów miesięcznie.

Na dojazdy do pracy wydaje 50 funtów tygodniowo. Dojeżdża taksówkami, ponieważ komunikacja miejska jest w centrum, a zakład pracy pozwanego jest na obrzeżach.

Pozwany pokrywa również koszty własnego bieżącego utrzymania, tj. zakupu wyżywienia, środków czystości, odzieży, obuwia.

/dowód:

dokumenty dot. dochodów i wydatków pozwanego – k. 120-164 akt,

przesłuchanie A. W. – e-protokół z 5.09.2017 r. 59min.02sek. i nast./

Pozwany w czasie ciąży kupił wyprawkę dla dziecka za łączną kwotę ok. 400 zł. Opłacił również 2 wizyty lekarskie i jedno badanie.

Nie posiada nieruchomość ani cennych ruchomości, nie ma na utrzymani innych osób.

/dowód:

przesłuchanie A. W. – e-protokół z 5.09.2017 r. 59min.02sek. i nast./

W grudniu 2016 r przekazał za pośrednictwem swoim rodziców na rzecz małoletniej córki 100 zł na Boże Narodzenie. Od stycznia 2017 r. rodzice pozwanego w jego imieniu przekazują kwotę po 300 zł miesięcznie tytułem alimentów dla małoletniej.

Pozwany poza wymienionymi kwotami nie partycypuje w kosztach utrzymania córki, nie uczestniczy w sprawowaniu pieczy nad nią.

/okoliczność bezsporna, a ponadto dowód:

historia rachunku bankowego – k. 109-111 akt,

przesłuchanie A. O. (1) – e-protokół z 5.09.2017 r. 4min.50sek. i nast.,

przesłuchanie A. W. – e-protokół z 5.09.2017 r. 59min.02sek. i nast./

Sąd zważył, co następuje:

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, akta sprawy o sygn. (...) Sądu Rejonowego w R. oraz przesłuchanie A. O. (1) i A. W..

Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. Były one opatrzone odpowiednimi podpisami i pieczęciami. W szczególności jednak żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności ani prawdziwości treści w nich zawartych. Sąd miał natomiast na uwadze, że paragony są jedynie dowodem na to, że dany produkt został kupiony przez nieokreśloną osobę, nie oparł zatem na nich ustaleń faktycznych.

W ocenie Sądu zeznania złożone przez A. O. (1) i A. W. należało również co do zasady uznać za wiarygodne. Większość okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy przez nich przytaczanych było bowiem bezspornych. Sąd miał jednak na uwadze, że strony starały się w sposób jak najbardziej dla siebie korzystny przedstawić okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, tj. koszty utrzymania dziecka oraz własne możliwości zarobkowe.

A. O. (1) wniosła o zasądzenie od pozwanego alimentów na rzecz małoletniej powódki w kwocie po 1.000 zł miesięcznie poczynając od dnia 1 grudnia 2015 r.

Zgodnie z przepisami art. 128, 129, 133 § 1 i 135 kro kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z jego rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.

Oznacza to, że zarówno matka małoletniego, jak i pozwany powinni ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem dziecka w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru, wydatków dotyczących stanu zdrowia, części opłat eksploatacyjnych za mieszkanie, w którym przebywa, oraz innych wydatków niezbędnych do prawidłowego rozwoju i wychowania dziecka.

Sąd Najwyższy w uchwale pełnego składu Izby Cywilnej i Administracyjnej z dnia 16.12.1987 r., III CZP 91/86 stwierdził m.in., że: „(…) rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb: fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku.

Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane na potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 kro, według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka. Rodzice, w zależności od swych możliwości, są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji.

Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być zatem oceniane w pierwszej kolejności na podstawie wieku, miejsca pobytu dziecka, jego środowiska oraz całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku, a następnie - w świetle możliwości zarobkowych zobowiązanych do jego utrzymania. Natomiast w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10.10.1969 r., III CRN 350/69, wskazano, że „usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być oceniane nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku. W szczególności pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te w praktyce pozostają we wzajemnej zależności i obie przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez sąd wysokości alimentów.”

W przedmiotowej sprawie bezspornym jest, że małoletnia L. ma obecnie 1 rok i 10 miesięcy. Choruje na astmę oskrzelową oraz refluks pęcherza moczowego. Ponadto cierpi na atopowe zapalenie skóry i często choruje. Stwierdzono u niej całościowe zaburzenia rozwojowe i autyzm. Została zaliczona do osób niepełnosprawnych. Małoletnia jest zatem dzieckiem, które wymaga specjalistycznego leczenia i regularnych wizyt u wielu lekarzy, a także regularnego zażywania leków, co wiąże się ze znacznymi kosztami.

Zdaniem Sądu matka małoletniej wykazała, że stan zdrowia córki jest poważny, przez co wymaga leczenie u różnych specjalistów i przyjmowania stałych leków. Z doświadczenia życiowego wiadomym jest, że niejednokrotnie – zwłaszcza w sytuacjach nagłych zaostrzeń choroby lub leczenia u wybitnych specjalistów – konieczne są wizyty prywatne. Zdaniem Sądu matka małoletniej zawyżyła wydatki na leczenie małoletniej, zwłaszcza na zakup leków. Na wizyty u lekarzy specjalistów oraz zakup stałych leków, a także doraźnych w przypadku dodatkowych zachorować, konieczna jest kwota ok. 200 zł miesięcznie.

Małoletnia musi niewątpliwie mieć prowadzoną intensywną terapię poprzez zajęcia lub zabawę, co również wiąże się z kosztami. Ponadto L. dwa razy w tygodniu chodzi na basen. Bilet jej matki, która musi jej towarzyszy, kosztuje 10 zł za godzinę, łącznie 80 zł miesięcznie.

Małoletnia nosi pieluchy, a z uwagi na refluks pęcherza moczowego zużywa ich więcej, niż przeciętne dziecko w tym wieku. Matka małoletniej wydaje na ten cel ok. 200 zł miesięcznie. Mleko i posiłki małoletniej kosztują 300-400 zł miesięcznie, co nie wydaje się kwotą zawyżoną.

Koszt odzieży córki jej matka określiła na 2.000-2.500 zł rocznie, a koszt środków czystości na ok. 200 zł miesięcznie. W ocenie Sądu matka wskazała w tym zakresie zbyt wysokie koszty utrzymania dziecka. Realnie są one niższe o około połowę.

Małoletnia mieszka razem z matką. Opłaty mieszkaniowe wynoszą łącznie ok. (...) zł miesięcznie. Kwota 250 zł miesięcznie powinna zabezpieczać koszty mediów (wody, energii, ogrzewania, wywozu śmieci i TV) zużywanych przez małoletnią.

Ponadto w przypadku każdego dziecka, a tym bardziej ciężko chorego, zawsze należy zabezpieczyć kwotę na niespodziewane czy dodatkowe wydatki, które zdarzają się z reguły w każdym miesiącu.

Zdaniem Sądu miesięczny koszt utrzymania małoletniej wynosi obecnie ok. 1.400-1.500 zł miesięcznie.

W przedmiotowej sprawie bezspornym jest, że małoletnia L. nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, ma bowiem dopiero niespełna 2 lata i nie posiada własnych źródeł dochodu. Koniecznym jest zatem ponoszenie przez osoby zobowiązane z mocy prawa do jej alimentacji stałych miesięcznych wydatków na jej utrzymanie, związanych z ubiorem, wyżywieniem, higieną, czy ochroną zdrowia. Powinna mieć również zapewnione prawo do zabawy czy wypoczynku. Kwotę niezbędną do pokrycia jej podstawowych usprawiedliwionych potrzeb muszą pokryć jej rodzice. Zgodnie bowiem z art. 135 § 3 kro na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają m.in. świadczenia wychowawcze i rodzinne.

Przepis art. 135 § 1 kro uzależnia zakres świadczeń alimentacyjnych nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, ale także od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe" rozumieć przy tym należy nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku. Lecz te zarobki i te dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki.

Pozwany pracuje w A. i jego zarobki wynoszą (...) funtów miesięcznie, tj. ok. (...)zł miesięcznie. Dodatkowo – jak sam wskazał – zamierza podjąć działania w kierunku udoskonalenia znajomości języka angielskiego, dzięki czemu będzie mógł znaleźć jeszcze lepiej płatną pracę. Pozwany nie ma innych osób na utrzymaniu. Własne stałe wydatki mieszkaniowe określił na (...) funtów, łącznie z opłatą za telefon. Zdaniem Sądu, jeżeli nie stać go na ponoszenie kosztów utrzymania córki w koniecznym zakresie, mógłby wydatki te zmniejszyć chociażby poprzez znalezienie współlokatora czy wynajęcie kawalerki w miejsce dwupokojowego mieszkania. Ponadto ponoszenie kosztów dojazdów do pracy w wysokości 200 funtów miesięcznie również wydaje się być wygórowane. Niewiele osób, nawet zamożnych, może sobie pozwolić na codzienne przejazdy taksówkami. Zdaniem Sądu wydatki te również można ograniczyć poprzez znalezienie innego środka transportu czy zmianę lokalizacji miejsca zamieszkania. Poczynienie oszczędności w powyższym zakresie pozwoli pozwanemu na pełniejsze zaspokajanie własnych bieżących potrzeb w zakresie wyżywienia, środków czystości, odzieży i obuwia, jak również na alimentowanie córki w koniecznym zakresie.

Pozwany podnosił, że pokrywa koszty zobowiązań zaciągniętych na potrzeby A. O. (1) w okresie, kiedy pozostawali w związku. Okoliczność ta nie może być jednak rozliczana w przedmiotowym postępowaniu. Z ewentualnymi żądaniami wobec matki dziecka z tytułu ich wzajemnych zobowiązań pozwany winien wystąpić w odrębnym procesie.

Ustalając wysokość alimentów Sąd miał na uwadze, że możliwości zarobkowe pozwanego są zdecydowanie wyższe, aniżeli możliwości matki małoletniej. Pracuje on bowiem w A. i osiąga znaczne dochody. Możliwości matki małoletniej są natomiast obecnie ograniczone z powodu konieczności sprawowania bieżącej pieczy nad córką, która ma niespełna dwa lata i z uwagi na stan zdrowia wymaga wzmożonej opieki.

Przepisy kro przewidują także formę wykonania obowiązku alimentacyjnego, w całości lub w części, w postaci osobistych starań o utrzymanie i wychowanie dziecka (art. 135 § 2 kro). Taka forma spełnienia obowiązku alimentacyjnego dotyczy sytuacji, gdy np. matka dziecka nie pracuje w celu zapewnienia kilkuletniemu dziecku opieki albo gdy z uwagi na stan zdrowia dziecka zmuszona była pozostać w domu i zająć się jego rozwojem. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. Jeżeli matka małoletniej w przyszłości podejmie pracę zarobkową, wówczas dojdzie koszt żłobka lub przedszkola, co zwiększy zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniej.

Nie bez znaczenia jest więc fakt, że matka małoletniej przez cały czas sprawuje bezpośrednią opiekę nad córką, zajmuje się jej wychowaniem, troszczy się o jej zdrowie. Wypełnia zatem w ten sposób swój obowiązek alimentacyjny. Pozwany natomiast w ogóle nie uczestniczy w wychowaniu córki i sprawowaniu nad nią opieki. Dotychczas przekazywał niewielką kwotę tytułem alimentów na córkę i nie partycypował dodatkowo w żadnych niespodziewanych kosztach utrzymania dziecka. Skoro zatem pozwany nie dokładała osobistych starań o prawidłowy rozwój córki, winien więc chociaż wspomóc ją materialnie.

Zdaniem Sądu, mając powyższe na uwadze, pozwany winien w większym stopniu pokrywać materialne koszty utrzymania małoletniej, aniżeli jej matka. Mimo to Sąd obciążył go kwotą stanowiącą około połowę kosztów utrzymania córki. Pozostałą część tych kosztów będzie musiała ponieść jej matka.

Matka małoletniej powódki domagała się zasądzenia alimentów od dnia 1 grudnia 2015 r.

Z uwagi na charakter świadczeń alimentacyjnych przeznaczonych na bieżące utrzymanie osoby uprawnionej, domaganie się ich za okres poprzedzający wytoczenie powództwa może być uzasadnione tylko wówczas, gdy pozostają z tego okresu nie zaspokojone potrzeby lub zobowiązania zaciągnięte przez uprawnionego względem osoby trzeciej na pokrycie tychże potrzeb (uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 28 września 1949r., WaC 389/49). Tak też stanowi art. 137 § 2 kro.

Zdaniem Sądu matka małoletniej nie wykazała, aby w okresie od 1 grudnia 2015 r. do dnia wniesienia pozwu istniały jakieś niezaspokojone potrzeby małoletniej. Ponadto A. O. (1) spłaca wprawdzie 3 pożyczki zaciągnięte w okresie ciąży, jednak zostały one przeznaczone na wyposażenie mieszkania i bieżące utrzymanie matki dziecka. W zakresie pomocy finansowej udzielanej A. O. przez jej ojca, to nie zostało wykazane, aby pomoc ta miała charakter pożyczki. Wobec powyższego zdaniem Sądu nie zachodzą podstawy do zasądzenia alimentów od pozwanego na rzecz córki za wskazany wyżej okres.

A. O. (1) domagała się zasądzenia od pozwanego na swoją rzecz kwoty (...) zł tytułem przyczynienia się pozwanego w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem.

W myśl art. 141 § 1 kro ojciec nie będący mężem matki obowiązany jest przyczynić się, w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom, do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem oraz kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu.

Powyższe oznacza, że owe wydatki oraz koszty obciążają nie tylko ojca, ale również matkę dziecka. Przez rozmiar odpowiadający okolicznościom należy rozumieć to, że przyczynianie się ojca dziecka do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem oraz kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu zależy od rzeczywistych i koniecznych w danym wypadku owych wydatków oraz kosztów i od zarobkowych i majątkowych możliwości rodziców dziecka.

Przez wydatki związane z ciążą i porodem należy rozumieć bezpośrednie i konieczne wydatki, których matka dziecka nie miałaby, gdyby nie była w ciąży i gdyby nie rodziła. Chodzi tu o wydatki, które w sposób bezpośredni wiążą się z ciążą i porodem, jako normalne następstwa tych zdarzeń. Pojęcie wydatków koniecznych zależy tu w szczególności od tego, jaki był przebieg ciąży i porodu oraz do zarobkowych i majątkowych możliwości rodziców dziecka.

Do wydatków związanych z ciążą i porodem będą się zaliczały wydatki na tzw. wyprawkę, to znaczy np. wózek, łóżeczko oraz koszty dojazdu matki do szpitala lub lekarza, koszty odpłatnych świadczeń zdrowotnych.

Wyprawka stanowi wydatek związany z ciążą i porodem tylko w takim zakresie, w jakim chodzi o wyposażenie dziecka w szczególności w bieliznę, pieluchy i środki higieniczne w ilości i na czas bezpośrednio po urodzeniu. W skład wyprawki nie wchodzą więc np. śpiochy, których rozmiar wskazuje na to, że mogą być przydatne dopiero dziecku kilkunastomiesięcznemu.

Bezspornym w sprawie było, że koszty związane z ciążą i porodem pokrywała powódka, a jedynie w niewielkim zakresie partycypował w nich pozwany. Trzeba jednak wskazać, że część z zakupionych przez powódkę dla małoletniej akcesoriów nie miała charakteru wydatków koniecznych, a ich cena i ilość były niezasadna. Z uwagi na powyższe w ocenie Sądu podana przez powódkę wysokość wydatków związanych z ciążą i porodem jest znacznie zawyżona.

Ponadto powódka w związku z urodzeniem dziecka otrzymała łącznie kwotę 2.000 zł, tj. 1.000 zł z tytułu jednorazowej zapomogi (tzw. becikowe) oraz 1.000 zł dodatkowo z tytułu urodzenia dziecka. W ocenie Sądu otrzymane przez powódkę należności z tytułu porodu należało zarachować na poczet poniesionych prze nią wydatków związanych z ciążą i porodem.

Pozwany uznał żądanie pozwu w tym zakresie do wysokości 1.000 zł. Zdaniem Sądu obciążenie go tą kwotą z tytułu wydatków związanych z ciążą i porodem jest zasadne.

Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził bieżące alimenty, na podstawie art. 133 §1 kro w zw. z art. 135 §1 kro, poczynając od miesiąca, w którym wydano wyrok, w punkcie I sentencji wyroku, w kwocie po (...) zł miesięcznie.

W punkcie II sentencji wyroku Sąd zasądził alimenty za okres od wniesienia pozwu do miesiąca poprzedzającego wydanie wyroku, tj. od 1 marca 2017 r. do 31 sierpnia 2017 r., w łącznej kwocie 2.400 zł. Sąd od alimentów w kwocie po (...) zł miesięcznie, które uznał za należne, odjął alimenty uiszczane przez pozwanego w tym okresie w wysokości po 300 zł miesięcznie. Pozwany winien zatem uzupełnić za ten okres alimenty w kwocie po 400 zł miesięcznie, tj. łącznie 2.400 zł. Kwotę tą Sąd rozłożył na równe raty po 150 zł miesięcznie, płatne razem z alimentami, albowiem obowiązek zapłaty całej kwoty jednorazowo byłby dla pozwanego nadmiernym obciążeniem. Ponadto matce małoletniej powódki bardziej potrzebne będą środki na zaspokajanie bieżących potrzeb małoletniej.

O zwrocie wydatków związanych z ciążą i porodem orzeczono w punkcie III sentencji wyroku w myśl art. 141 § 1 kro, zasądzając kwotę 1.000 zł. Żądanie w tej wysokości pozwany uznał.

W punkcie IV sentencji wyroku Sąd oddalił powództwo o alimenty ponad kwotę po (...) zł miesięcznie, uznając, iż zasądzenie wyższych alimentów wykraczałoby poza zakres możliwości zarobkowych pozwanego. Ponadto Sąd oddalił powództwo o zasądzenie alimentów za okres sprzed wniesienia pozwu, tj. od 1 grudnia 2015 r. do 28 lutego 2017 r., na podstawie art. 137 § 2 kro a contrario. Powództwo oddalono również w zakresie żądania zwrotu wydatków związanych z ciążą i porodem ponad kwotę 1.000 zł.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie V sentencji wyroku, na podstawie art. 100 kpc, znosząc je wzajemnie między stronami. Obie strony w przybliżonym stopniu przegrały bowiem sprawę.

O kosztach sądowych orzeczono w punkcie VI sentencji wyroku, na postawie art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Strona powodowa jest bowiem z mocy prawa zwolniona z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, a pobranie od pozwanego kosztów sądowych – po nałożeniu na niego obowiązku alimentacyjnego – w ocenie Sądu byłoby nadmiernym obciążeniem.

W punkcie VII sentencji wyroku Sąd orzekł o nadaniu wyrokowi co do punktu I rygoru natychmiastowej wykonalności, zgodnie z art. 333 § 1 pkt 1 kpc.