Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14września 2017 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Kryńska - Mozolewska

Protokolant: protokolant sądowy Patrycja Wielgus

po rozpoznaniu w dniu 14 września 2017 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z odwołania P. N. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia (...). znak (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...)w W.

o jednorazowe odszkodowanie

1.zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu P. N. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu długotrwałego uszczerbku na zdrowiu będącego następstwem wypadku przy pracy jakiemu uległ w dniu 8 marca 2015r. odpowiadającemu 9 % długotrwałego uszczerbku na zdrowiu;

2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)w W. na rzecz odwołującego P. N. kwotę 90,00 zł (dziewięćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VI U 478/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...)roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)w W. nie przyznał P. N. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w wysokości 6.240,00 odpowiadającemu 8 % uszczerbku na zdrowiu.

P. N. złożył odwołanie od powyższej decyzji żądając przyznania mu wyższego jednorazowego odszkodowania.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podtrzymał swoje stanowisko w sprawie.

Postanowieniem z dnia 7 grudnia 2016 r sąd dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza sądowego z zakresu ortopedii i neurochirurgii celem ustalenia czy wskutek wypadku z dnia 8 marca 2015 r odwołujący P. N. doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, a jeśli ta kto, w jakiej wysokości.

Sąd ustalił i zważył, co następuje.

W dniu 8 marca 2015 r odwołujący P. N. podczas pracy w wyniku upadku z roweru doznał urazu lewego przedramienia. Był leczony operacyjnie, wykonano otwarte nastawienie złamań kości łokciowej i promieniowej lewej i zespolenie płytkami metalowymi. Dalsze leczenie było prowadzone w poradni ortopedycznej. Nie uzyskano zrostu złamania kości łokciowej, jednocześnie nie obserwowano powrotu funkcji nerwu promieniowego. W badaniu EMG wykonanym w dniu 26 czerwca 2015 r stwierdzono uszkodzenie nerwu promieniowego - włókien do mięśnia prostownika palca wskazującego. W dniu 11 kwietnia odwołujący został ponownie przyjęty do Oddziału ortopedycznego . i był leczony operacyjnie. W dniu 12 kwietnia 2016 r . wykonano rewizję stawu rzekomego, wypełnienie ubytku przeszczepem z talerza kości biodrowej, wymianę płytki metalowej na dłuższą. Po drugiej operacji objawy niedowładu stopniowo wycofały się. Obecnie wnioskodawca skarży się na dolegliwości bólowe, mrowienie kciuka i palca drugiej ręki. Wnioskodawca ma ograniczenie ruchomości lewego stawu łokciowego, ograniczenie pronacji i supinacji przedramienia, osłabienia czucia skórnego po stronie grzbietowej kciuka i palca drugiej ręki, zakres ruchomości lewego stawu nadgarstkowego są prawidłowe, bez klinicznych cech niedowładu nerwu promieniowego lewego. Z powodu przebytego złamania kości lewego przedramienia wnioskodawca doznał 8 % uszczerbku na zdrowiu wg punktu 123 a rozporządzenia, a z powodu utrzymujących się zaburzeń czucia z zakresu unerwienia nerwu promieniowego - 1 % uszczerbku według 181 h rozporządzenia

dowód: opinia biegłego z zakresu ortopedii K. K. k. 26, opinia biegłego z zakresu neurochirurgii A. M. k. 44

Opinie nie były kwestionowane przez strony.

W ocenie sądu odwołanie wnioskodawcy od zaskarżonej decyzji odmawiającego zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 6 ust.1 pkt 4 tej ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jednolity - Dz. U. z 2015 roku, 1242) z tytułu wypadku przy pracy przysługuje jednorazowe odszkodowanie dla ubezpieczonego, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Z ustaleń poczynionych w toku niniejszej sprawy wynika, że odwołujący się doznał stałego uszczerbku na zdrowiu w wyniku wypadku przy pracy, któremu uległ on dnia 8 marca 2015 roku. Uszczerbek ten wynosił w sumie 9%.

Sąd miał na uwadze, iż w toku niniejszego postępowania organ rentowy nie kwestionował faktu, iż odwołujący się doznał stałego uszczerbku na zdrowiu, nie był również kwestionowany sam fakt kwalifikacji zdarzenia jako wypadku przy pracy.

Opinia biegłych sądowych na okoliczność uszczerbku na zdrowiu wnioskodawcy jest rzetelna, logiczna i przekonująca. Zawiera odpowiednią dawkę wiedzy fachowej odniesioną do konkretnego przypadku. W oparciu o dokumentację lekarską, przebieg leczenia i badanie wnioskodawcy biegli stwierdzili w sumie 9 % długotrwałego uszczerbku na zdrowiu

Biegli prawidłowo zakwalifikowali ten uszczerbek Z powodu przebytego złamania kości lewego przedramienia 8 % wg punktu 123, a z powodu utrzymujących się zaburzeń czucia z zakresu unerwienia nerwu promieniowego - 1 % uszczerbki według 181 h „tabeli uszczerbkowej”, stanowiącej załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

Swoje stanowisko wyrażone w opinii biegli należycie uzasadnili. Należy również podkreślić, iż sama wysokość uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego nie była kwestionowana przez organ rentowy ani wnioskodawczynię.

Biorąc powyższe pod uwagę należało w oparciu o art. 477 ¹⁴§2 kpc zmienić zaskarżoną decyzję. Zasadnym było przyznanie odwołującemu prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w wysokości odpowiadającej 9% stałego uszczerbku na zdrowiu a nie jak wskazał Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w zaskarżonej decyzji 8 %. Do wypłaty pozostała kwota odpowiadająca 1 % doznanego uszczerbku albowiem kwota odpowiadająca 8 % uszczerbku na zdrowiu została już wnioskodawcy wypłacona.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania zawarte w pkt II wyroku znajduje podstawę w treści przepisu art. 98 § 1 i 3 oraz 99 k.p.c. W myśl art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Sąd zasądził na rzecz pozwanego, jako wygrywającego sprawę od powoda koszty zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Zgodnie, bowiem z § 15 ust 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016 rw sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U .2016.1714) wysokość stawki minimalnej wynagrodzenia adwokata wynosi 90,00 złotych

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)