Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi II Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodnicząca Sędzia SR A. S.

Protokolant st. sekr. sąd. M. R.

po rozpoznaniu w dniu 31 października 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zwraca pozwanemu ze Skarbu Państwa Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi kwotę 400 zł (czterysta złotych) uiszczoną w dniu 19 czerwca 2017 roku, zaksięgowaną poz. 500017446199 tytułem różnicy między wydatkami pobranymi od strony a należnymi;

3.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 377 zł (trzysta siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt II C 192/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 30 września 2016 roku skierowanym przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W., powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ś. reprezentowany przez pełnomocnika w osobie adwokata, wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 1 051,65 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 maja 2016 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 29 lutego 2016 roku uszkodzeniu uległ pojazd marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) klasy C., będący własnością A. K.. Poszkodowany zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego. W ramach zawartej umowy poszkodowany otrzymał do korzystania pojazd marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...), w okresie od 8 marca do 16 marca 2016 roku, tj. 9 dni. Powód wystawił fakturę VAT na kwotę 1 992,60 zł brutto obejmującą koszt najmu przez okres 9 dni, przy dobowej stawce najmu 221,40 zł brutto. Świadczona przez powoda usługa stanowiła bezgotówkowy najem pojazdu. Poszkodowany przelał na rzecz powoda roszczenie przysługujące mu względem pozwanego zakładu ubezpieczeń w związku z powstałą szkodą. Pozwany w wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego wypłacił powodowi kwotę 940,95 zł kwestionując stawkę dobową. Pozwany odmówił wypłaty odszkodowania w pozostałej części.

(pozew k. 3-6, pełnomocnictwo k. 7, odpis krs 9-13v)

W odpowiedzi na pozew z dnia 24 października 2017 roku pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W., reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany przyznał, iż uwzględnił roszczenie powoda i wypłacił na jego rzecz 940,95 złotych nie kwestionując okresu najmu lecz przyjętą przez powoda dobową stawkę najmu pojazdu zastępczego. Pozwany zweryfikował stawkę najmu do kwoty 85 zł netto. Podniósł również, iż uszkodzony pojazd maki F. (...) należy do segmentu C, podczas gdy najęty pojazd zastępczy marki H. (...) do segmentu C+. Pozwany poinformował poszkodowanego o możliwości zorganizowania najmu pojazdu zastępczego oraz o zaakceptowanych przez pozwanego stawkach najmu.

(odpowiedź na pozew k. 23-23v, pełnomocnictwo k. 26, odpis krs k. 27-31v)

Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2017 roku Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego do spraw budowy i eksploatacji pojazdów mechanicznych, na okoliczność:

a)  średniej rynkowej stawki dobowej najmu pojazdu tego samego segmentu co pojazd marki F. (...), w pierwszym kwartale 2016 roku na terenie Ł.,

b)  czy stawka za najem zastosowana przez powoda mieści się w granicach cen obowiązujących na rynku za najem pojazdu tego samego segmentu co pojazd marki F. (...), w pierwszym kwartale 2016 roku na terenie Ł..

Sąd zobowiązał strony do uiszczenia zaliczek na poczet wynagrodzenia biegłego w kwocie po 400 zł w terminie 2 tygodni pod rygorem pominięcia czynności połączonych z wydatkami we wnioskowanym zakresie.

Powód nie uiścił zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego zgodnie z postanowieniem.

(postanowienie k. 50, notatka k. 50v, potwierdzenie doręczenia odpisu postanowienia pełnomocnikowi powoda k. 53)

Postanowieniem z dnia 31 października 2017 roku Sąd pominął dowód z opinii biegłego wobec nie uiszczenia zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego przez stronę powodową.

(postanowienie k. 56)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W wyniku zdarzenia drogowego z dnia 29 lutego 2016 roku uszkodzeniu uległ samochód marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...), stanowiący własność A. K.. Sprawca zdarzenia objęty był w tej dacie ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej w pozwanym zakładzie ubezpieczeń.

(okoliczności bezsporne).

A. K. zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego na okres od 8 marca do 16 marca 2016 roku. Powód wystawił fakturę za najem pojazdu na kwotę 1992,60 zł brutto.

(kserokopie: umowa najmu samochodu zastępczego k. 15-15v, oświadczenie k. 14 faktura VAT nr (...) z dnia 24 marca 2016 r. k. 14)

Umową cesji zawartą w dniu 8 marca 2016 roku A. K. przeniósł na powoda wierzytelność wobec pozwanego w zakresie kosztów najmu od powoda pojazdu zastępczego.

(kserokopia umowy cesji k. 15v)

W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego pozwany zakład ubezpieczeń przyznał powodowi odszkodowanie tytułem zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego w kwocie 940,95 zł, przyjmując technologicznie uzasadniony czas naprawy pojazdu w wymiarze 9 dni oraz weryfikując stawkę dobową do wysokości 85 zł netto.

(pismo (...) z dn. 16.08.2016r. k. 17, bezsporne)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 822 § 1 kc, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

W myśl z kolei art. 363 § 1 kc naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

W myśl art. 363 § 2 kpc, jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. DZ. U. z 2013r., poz. 392) poszkodowany w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej (OC) może dochodzić roszczeń bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń.

Z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia (art. 34 ust. 1powołanej ustawy).

Odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej (art. 36 ust. 1powołanej ustawy).

W tym miejscu należy wskazać, iż powód był legitymowany czynnie do wzięcia udziału w procesie w związku z nabyciem przez niego od poszkodowanego wierzytelności z tytułu szkody w przedmiotowym pojeździe na podstawie umowy przelewu wierzytelności. Tym samym, powód wstąpił w prawa dotychczasowego wierzyciela, przysługujące wobec strony pozwanej z tytułu przedmiotowej szkody w pojeździe i należnego, a nie wypłaconego jeszcze odszkodowania, na podstawie art. 509§1 i 2 k.c. Powód może zatem skutecznie realizować uprawnienia poprzedniego wierzyciela również w zakresie dochodzenia należności na drodze sądowej.

W sprawie bezsporny jest fakt zaistnienia zdarzenia, którego skutkiem było uszkodzenie samochodu stanowiącego własność A. K. oraz cesja wierzytelności na rzecz powoda.

Nie było również wątpliwości, że sprawcą szkody był samoistny posiadacz pojazdu, ubezpieczony w zakresie OC u pozwanego.

Należność dochodzona w pozwie stanowiła różnicę między kosztami wynajmu samochodu zastępczego ustalonymi w fakturze przez powoda a wysokością odszkodowania, wypłaconego przez pozwanego ubezpieczyciela. W niniejszej sprawie niesporny między stronami był okres najmu pojazdu zastępczego przez poszkodowanego przez łączny okres 9 dni. Sporna z kolei pozostawała wysokość zastosowanej stawki za najem pojazdu tej samej klasy co pojazd uszkodzony.

Udowodnienie przesłanek odpowiedzialności pozwanego, stosownie do zasady wyrażonej w art. 6 k.c., spoczywało na powodzie. Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa bowiem na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 6 k.c. i 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne.

W przedmiotowej sprawie pozwany wnioskował o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego, zaś powód wnosił, aby w przypadku dopuszczenia tego dowodu, biegły wypowiedział się także na wnioskowane przez niego okoliczności (k.6). W toku postępowania Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego na wnioskowane przez obie strony okoliczności. Wobec faktu, iż pozwany kwestionował wysokość należnego odszkodowania, niezbędnym było przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego jako posiadającego wiadomości specjalne w zakresie niezbędnym do dokonania ustaleń faktycznych. Wobec tego, że w zakreślonym terminie powód nie uiścił zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego, Sąd pominął czynność połączoną z wydatkami na podstawie art. 130 ⁴ § 4 kpc.

Nie jest rzeczą sądu zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17.12.1996 w sprawie sygn. akt: I CKU 45/96, OSNC 1997 r., Nr 6-7, poz. 76). Jeśli zatem strona nie przedstawia dowodów, to uznać należy, że dany fakt nie został wykazany (udowodniony). Ponadto sprawa niniejsza ma charakter odszkodowawczy, a obie strony były reprezentowane przez zawodowych pełnomocników. Przyjęcie, że w tego rodzaju sprawach sąd powinien każdorazowo dopuścić z urzędu dowód z opinii biegłego, prowadziłoby do naruszenia zasady kontradyktoryjności procesu cywilnego i bezstronności sądu.

W tym stanie rzeczy, w ocenie Sądu, z dowodów zaoferowanych przez powoda nie wynika, jaka była uzasadniona rynkowa stawka dobowa najmu pojazdu tego samego segmentu co uszkodzony pojazd marki F. (...) w pierwszym kwartale 2016r na terenie Ł., oraz czy zastosowana przez powoda stawka nie była wygórowana.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd powództwo oddalił.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia swoich praw. Ponieważ to powód jest stroną przegrywającą, obowiązek uiszczenia wynikłych stąd kosztów spoczywa na nim. Koszty te obejmują łączną kwotę 377 złotych, w tym wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika strony pozwanej w wysokości 360 złotych określonej w § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2015 poz. 1804) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł ustalona na podstawie załącznika do ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku „o opłacie skarbowej” (Dz. U. Nr 225, poz. 1635 ze zm.).

Na podstawie art. 84 ust 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2016r poz. 623), Sąd zwrócił pozwanemu ze Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi kwotę 400 zł tytułem różnicy między wydatkami pobranymi od strony a należnymi.