Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I Ns 956/16

POSTANOWIENIE

Dnia 12 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Targu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Janina Furczoń

Protokolant: st. prot. sąd. Joanna Grzeszczak

po rozpoznaniu w dniu 12 października 2017 r. w Nowym Targu

na rozprawie

sprawy z wniosku (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w N.

przy uczestnictwie Skarbu Państwa - Starosty (...) oraz Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w K.

o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie

postanawia

I.  Wniosek oddalić;

II.  Zasądzić od wnioskodawcy (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w N. na rzecz uczestnika Skarbu Państwa - Starosty (...) kwotę 2.417,00 zł (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Janina Furczoń

Sygn.akt I Ns 956/16

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w N. domagała się by Sąd uwidaczniając sprostowanie porównawczego wykazu zmian do dz. ewid. (...) uwidocznił również, że objęta wnioskiem dz. ewid. (...) o pow. 0,0057 ha odpowiada pgr. l. kat (...) i pgr l kat 12 581/5 oraz stwierdził , że wnioskodawczyni z dniem 1 stycznia 2015 r. nabyła przez zasiedzenie prawo własności nieruchomości położonej w N. stanowiącej dz. ewid. nr (...) zapisaną jako droga.

W uzasadnieniu podała, że zgodnie z wypisem z rejestru gruntów działka objęta wnioskiem pozostaje we władaniu Skarbu Państwa, a trwały zarząd nad nią sprawuje Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad z siedzibą w K.. Wskazała również, że wnioskodawczyni w dniu 21 sierpnia 1984 r. otrzymała decyzje stanowiącą pozwolenie na budowę tymczasowego zespołu garażowego składającego się z 5 boksów garażowych, która to decyzja została wydana przez Urząd Miejski w N.. Pozwolenia na budowę udzielono na okres 5 lat tj. do dnia 29 czerwca 1989 r. Terenem objętym inwestycją była ówcześnie istniejąca dz. ewid. (...). W połowie września 1984 r. wnioskodawczyni przystąpiła do budowy zespołu garażowego na dz. ewid. nr (...). Budowa garaży była finansowana ze środków własnych członków Spółdzielni . Inwestycja została ukończona początkiem 1984 r. Najpóźniej od dnia 1 stycznia 1985 r. wnioskodawczyni objęła w posiadanie samoistne dz. ewid. nr (...) budując na niej garaże. Ta ostatnia działka stanowiła funkcjonalną całość z dz. ewid. (...) będącą w wieczystym użytkowaniu (...) Spółdzielni Mieszkaniowej. Mimo upływu 5 lat nikt nie wnosił o rozebranie garaży. Wnioskodawczyni działkę objętą wnioskiem posiada nieprzerwanie do chwili obecnej przez co zostały spełnione przesłanki do jej nabycia przez zasiedzenie.

Uczestnik Skarb Państwa domagał się oddalenia wniosku i zarzucił, że dz. ewid. oznaczona nr (...) zgodnie z zapisem w ewidencji gruntów stanowi drogę – ulicę (...) pozostającą w trwałym zarządzie Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych w K.. Na podstawie rozporządzenia nr 12 Wojewody (...) z dnia 28 kwietnia 1995 r. droga ta pozostała zaliczona do dróg publicznych miejskich, na których zarządcą jest Burmistrz Miasta N.. Działka objęta wnioskiem w całości jest położona w obrębie pasa drogi stanowiącej ulicę (...). W tej sytuacji nie jest możliwym jej zasiedzenie ponieważ właścicielem drogi może być jedynie właściwa jednostka samorządu gminnego w tym przypadku Miasto N.. Uczestnik podniósł również to, że pozwolenie na budowę zespołu garaży było pozwoleniem tymczasowym wydanym na okres 5 lat, a po tym okresie garaże winny zostać rozebrane a teren uporządkowany. W związku z tym nie ulega wątpliwości, że wnioskodawca przez co najmniej 5 lat po wybudowaniu garaży nie wykonywał posiadania w sposób właścicielski lecz dysponował gruntem tylko w takim zakresie jakiego udzielił mu właściciel. Nieruchomość nigdy nie została ogrodzona , a fakt opłacania podatków pozostaje bez znaczenia dla oceny samoistności posiadania w sytuacji gdy każdy posiadacz nieruchomości bez tytułu prawnego, stanowiącej własność Skarbu Państwa ma obowiązek płacenia podatku od nieruchomości.

W dalszych pismach procesowych uczestnik Skarb Państwa Starosta (...) podniósł również i to, że wnioskodawczyni składała pisma już w roku 1996 o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego terenu zabudowanego na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 21 lipca 1984 r. zestawem garaży. Następnie pozwem z dnia 15 lipca 2002 r. wniosła o zobowiązanie Gminy M. N. do zawarcia umowy o oddanie jej przedmiotowej nieruchomości w użytkowanie wieczyste.

Mając to na uwadze należy przyjąć iż nie można mówić o posiadaniu samoistnym jak właściciel skoro wnioskodawczyni dążąc do ustanowienia na jej rzecz użytkowania wieczystego nieruchomości uzewnętrzniła zamiar prawnego uregulowania posiadania odpowiadającego władztwu użytkownika wieczystego.

Uczestnik Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad w K. nie przedstawiła swojego stanowiska procesowego w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Przedmiotem wniosku jest pas gruntu w kształcie trapezu o wymiarach 12,35m od strony zachodniej, 5,55 m od strony północnej, 12,34 m od strony wschodniej i 6,76 m od strony południowej. Ten pas gruntu w całości stanowi dz. ewid. oznaczoną nr (...) i na tej działce znajduje się garaż okazany przez wnioskodawcę oraz większa część garażu okazanego jako kolejny (drugi). Na działce będącej przedmiotem wniosku są urządzone trzy widoczne betonowe wjazdy prowadzące do garaży oraz studzienka kanalizacyjna. Ponadto od strony zachodniej znajduje się pas zieleni o wymiarach 1,20 m na 1,20 m długości 12,35 m oraz pas zieleni od strony północnej o wymiarach 1m na 1 m na długości 5,55 m. Przedmiot wniosku stanowiący dz. ewid. (...) ma pow. 76 mkw i nie odpowiada powierzchni wskazanej w wypisie z rejestru gruntów wpisanej tam jako 57 mkw. Znajduje się poza częścią wyasfaltowaną stanowiącą drogę Al. (...).

Dowód: protokół oględzin k.142, a w nim opinia ustna biegłego geodety k. 144-145i mapa sytuacyjna k-148-149

Działka ewidencyjna (...) graniczy bezpośrednio z dz. ewid. (...) powstałą z podziału działki ewid. (...). Na obu działkach znajduje się zespół garaży z tym, że w ciągu pięciu boksów garażowych, 3,5 garaży jest posadowionych na dz. ewid. (...), a 1,5 boksu garażowego na dz.ewid. (...).

Dowód: mapa sytuacyjna do celów sądowych i opinia biegłego geodety R. R. k.148 i 147.

Stan prawny dz. ewid. oznaczonej nr (...) jest nieuregulowany .

W wypisie z rejestru gruntów wydanym przez Starostę (...) jako władający tą działką jest wpisany Skarb Państwa oraz trwały zarząd Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w K.. W opisie użytku działka ta stanowi drogę – ulicę (...) i ma powierzchnię 0, 0057 ha.

Dowód: wypis z rejestru gruntów k. 21.

Działka ewidencyjna nr (...) odpowiada pgr l kat (...) i pgr l kat (...). Takie przyporządkowanie tej działce parcel katastralnych nastąpiło po dokonaniu sprostowania porównawczego wykazu zmian do dz.ewid. nr (...) z dnia 30.10.1992 r. gdyż przyporządkowano błędnie całą pgr l kat (...) oraz całą pgr l kat (...) działce ewidencyjnej (...), a należało przyporządkować tej działce pgr l kat (...) powstałą z podziału pgr l kat (...) i pgr l kat (...).

Dowód :Porównawczy wykaz zmian - prostujący do dz. ewid. (...) sporządzony przez geodetę uprawnionego S. Ś. k.20 i opinia geodezyjna tego geodety k.22.

Pismem z dnia 29 czerwca 1984 r. (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) własnościowa w N. zwróciła się do Urzędu Miasta – Wydziału Budownictwa i Urbanistyki w N. o wydanie pozwolenia na budowę zespołu garażowego przy ulicy (...) – wskazując jako teren budowy – południową stronę kortów tenisowych. W dalszej części pisma (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa złożyła oświadczenie, że powyższy teren jest jej przekazany w użytkowanie nie wskazując daty ani podstawy tego przekazania.

Dowód: pismo z dnia 29.06.1984 r. k. 204.

Urząd Miejski w N. w dniu 21 sierpnia 1984 r. wydał decyzję- po rozpatrzeniu wniosku (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w N.- w sprawie pozwolenia na budowę tymczasowego zespołu garażowego (5 boksów) wskazując w decyzji, że udziela pozwolenia na budowę inwestycji obejmującej budowę tymczasowych garaży (5 boksów) i udziela pozwolenia na okres 5 lat tj. do dnia 29 czerwca 1989 r., wskazując że po tym terminie należy dokonać rozbiórki, a teren uporządkować. W decyzji wskazano , że budowa i pozwolenie dotyczy dz. ewid. (...) oraz, że projektowany tymczasowy budynek garażowy należy zrealizować zgodnie z zatwierdzoną dokumentacja techniczną, a przed przystąpieniem do robót budowlanych należy uzyskać wytyczenie obiektu w terenie przez służby geodezyjne, a po zakończeniu inwestycji zlecić zamierzenie powykonawcze.

Dowód: decyzja z dnia 21 sierpnia 1984 r. k.29.

Po uzyskaniu tej decyzji (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w N. poinformowała osoby ubiegające się o garaż , że została im przydzielona działka pod budowę garaży zlokalizowana przy ulicy (...) na szczycie kortów tenisowych od strony południowej w sąsiedztwie „starej „ 15-stki -bez podania numeru działki ewidencyjnej na której zezwolono na budowę garaży.

Dowód: pismo skierowane do Z. U. k.203 i kierowane do B. P. (1) k.169.

Osoby ubiegające się o garaż, w tym Pan B. P. (1) i Z. U., przystąpiły do budowy połączonych ze sobą boksów garażowych na podstawie zatwierdzonego przez Urząd Miasta projektu technicznego z czerwca 1984 r. wykonanego przez J. S., który również otrzymał zgodę na budowę garażu w tym miejscu. Budowa boksów garażowych nastąpiła ze środków własnych osób, które uzyskały przydział działki od Spółdzielni pod budowę garaży.

Dowód: projekt techniczny k. 23 wraz z planem realizacyjnym k. 24, zeznania świadków B. P. (1), k. 210, Z. U., k. 211 i J. S., k. 212 i zeznania działającego za wnioskodawcę Prezesa Zarządu Spółdzielni J. J., k. 212-2013.

Pismem z dnia 6.12. 1996 r. (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w N. zwróciła się do kierownika Urzędu Rejonowego w N. o przekazanie terenu zabudowanego garażami na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia 21 lipca 1984 r. w użytkowanie wieczyste Spółdzielni ,stanowiącego część działki nr (...) wskazując, że środki finansowe, z których zrealizowane zostały te garaże są środkami własnymi Spółdzielni. Do pisma zostało dołączone oświadczenie podpisane przez główną księgową Spółdzielni, Prezesa Zarządu Spółdzielni i jego Zastępcę oraz członka Zarządu potwierdzające to, że zespół garażowy położony w rejonie budynku nr (...) przy ulicy (...) w N. został sfinansowany ze środków własnych (...) Spółdzielni Mieszkaniowej.

Dowód: pismo z dnia 6.12.1996 r. k.99 i oświadczenie k.100.

W dniu 15.07.2002 r. (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa złożyła do Sadu Rejonowego w Nowym Targu I Wydział Cywilny pozew skierowany przeciwko Gminie M. N. reprezentowanej przez Zarząd Miasta o zobowiązanie strony pozwanej do zawarcia ze stroną powodową notarialnej umowy przekazania w użytkowanie wieczyste (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w N. na okres 99 lat, działek ewidencyjnych oznaczonych numerami (...) położonych w N.. W uzasadnieniu powódka wskazała, że niniejszy pozew jest złożony wobec odstąpienia przez pozwanego od obowiązku przeniesienia własności garaży i przeniesienia prawa wieczystego użytkowania spornych działek na rzecz powoda. Postanowieniem z dnia 11.08.2003 r. postępowanie zostało zawieszone a następnie postanowieniem z dnia 15.09.2006 r. umorzone.

Dowód: akta sprawy I C 160/02

Na podstawie umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste oraz nieodpłatne przeniesienie własności obiektu budowlanego , aktem notarialnym z dnia 27.05.2008 r., przedstawiciel Gminy M. N. oddał (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w N. w użytkowanie wieczyste na okres 99 lat działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym (...) obszaru 0,0185 ha położoną w N. za ustaloną opłatą roczną na cele wykorzystania zgodnie ze sposobem zabudowy, tj. garażami oraz przeniósł nieodpłatnie na jej rzecz własność znajdującego się na tym gruncie części murowanego parterowego dwukondygnacyjnego budynku – zespołu garażowego położonego przy al. (...) w N.. Stający imieniem (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w N. J. J. i A. P. oświadczyli, że na powyższe oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste oraz nieodpłatne przeniesienie własności budynku na rzecz Spółdzielni, wyrażają zgodę.

Dowód – wypis akty notarialnego rep A numer: (...) z dnia 27.05.2008 r., k. 107-110

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez strony dokumentów powołanych jako podstawa ustaleń stanu faktycznego , zeznań świadków B. P. (2), Z. U. i J. S., przesłuchania w charakterze strony Prezesa Zarządu (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) i akt związkowych I C 160/02.

Zeznaniom J. J. , słuchanego w charakterze strony , Sąd dał wiarę, ponieważ nie budzą wątpliwości co do wiarygodności w świetle dowodów zgromadzonych w sprawie co do okoliczności dot. czasu i miejsca budowy garaży jak i starań o nabycie gruntu na którym garaże zostały wybudowane w użytkowanie wieczyste, z uwagi , jak zeznał , na fakt ,że” użytkowanie wieczyste było najkorzystniejsze dla Spółdzielni ,bo wtedy użytkownicy ponoszą wszelkie koszty.”

Na wiarę zasługują również zeznania świadków wymienionych wyżej, ponieważ są logiczne i znajdują potwierdzenie w złożonych przez strony dowodach z dokumentów, z których wynika, że to Spółdzielnia zezwoliła osobom starającym się o posiadanie garaży na ich budowę informując o przeznaczeniu na ten cel działki bez wskazania jej numeru oraz, że osoby te budowały garaż własnym kosztem a nawet jak wynika to z zeznań J. S. i składanych przez niego pism do różnych instytucji ,że czyniły starania o uzyskanie garaży na własność.

Mając powyższe na względzie, Sąd zważył co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 172 § 1 i 2 k.c. posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem, nabywa własność jeżeli posiada nieruchomość od lat 20 jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze.

Po upływie lat 30 posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

Zasiedzenie nieruchomości jest sposobem nabycia własności rzeczy przez posiadacza samoistnego w wyniku upływu czasu. Spełnia ono doniosłe cele społeczne, ponieważ legalizuje długotrwały stan faktyczny odpowiadający wykonywaniu prawa własności i porządkuje stosunki własnościowe, gdyż umożliwia usuniecie niezgodności między stanem faktycznym i stanem prawnym. Nabycie własności przez zasiedzenie następuje ex lege na skutek spełnienia dwóch przesłanek a to posiadania samoistnego rzeczy przez podmiot, który nie jest właścicielem i upływu wskazanego w ustawie czasu.

Definicja ustawowa posiadania samoistnego zawarta jest w art. 336 k.c. według którego posiadaczem samoistnym rzeczy jest ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel, korzystając z niej z wyłączeniem innych osób, pobiera pożytki i dochody a także uważa się za uprawnionego do rozporządzania nią (art. 140 k.c.).

Posiadanie jest stanem faktycznym przejawiającym się we władztwie nad rzeczą (corpus possesionis) oraz wolą władania rzeczą dla siebie (animus rem sibi habendi).

Pierwszy z tych elementów występuje wtedy, gdy dana osoba znajduje się w sytuacji pozwalającej jej na korzystanie z rzeczy w taki sposób, jaki mogą to czynić osoby, którym przysługuje do rzeczy określone prawo. Drugi czynnik w postaci woli władania dla siebie, przejawia się w podejmowaniu wielu czynności wskazujących na to, że posiadacz traktuje faktyczny stosunek do rzeczy jako własną, z reguły nieograniczoną sferę dyspozycji.

(...) odwołuje się do pewnego przeżycia psychicznego władającego rzeczą, która jest niczym innym jak wolą, chęcią władania jak właściciel, które jednak musi być uzewnętrznione poprzez obiektywnie dostrzegalne przejawy zachowania. Czynnik woli anumus stanowi kryterium, które pozwala na odróżnienie posiadania samoistnego od posiadania zależnego. Posiadacz samoistny włada rzeczą w takim zakresie jak czyni to właściciel wykorzystując taką faktyczną możliwość władania rzeczą, do jakiej właściciel jest uprawniony. Konieczne jest zatem wykonywanie przez posiadacza czynności faktycznych, wskazujących na samodzielny, rzeczywisty, niezależny od woli innej osoby stan władztwa.

U podstaw nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie legło założenie, że na skutek upływu czasu przewidzianego w art. 172 k.c. zależnie od dobrej lub złej wiary posiadacza następuje zmiana w sferze własności. Każdy rodzaj posiadania ma swój indywidulany, specyficzny charakter i może doprowadzić do nabycia konkretnego prawa. Cech posiadania właścicielskiego, które może doprowadzić do nabycia prawa własności nieruchomości nie można przypisać osobom, które władają gruntem jak użytkownicy wieczyści, ponieważ posiadają oni rzecz cudzą. Ich posiadanie nie ma cechy samoistności , koniecznej do nabycia prawa własności w drodze zasiedzenia.

Aktualnie konstrukcja użytkowania wieczystego jako prawa do cudzej nieruchomości gruntowej uregulowana jest w art. 232 – 243 k.c. i w ustawie z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Jest to niewątpliwie rodzaj prawa rzeczowego o statusie pośrednim między własnością i ograniczonymi prawami rzeczowymi.

Samoistnym posiadaczem nieruchomości jest ten kto nią włada jak właściciel korzystając z niej z wyłączeniem innych osób, pobiera pożytki i dochody, a także uważa się za uprawnionego do rozporządzania nią. W świetle art. 336 k.c. tych cech nie ma władztwo nad nieruchomością wykonywane w zakresie treści innego prawa niż prawo własności, choćby było wykonywane przez posiadacza z zamiarem władania prawem dla siebie.

Prawo użytkowania wieczystego jest mimo wielu podobieństw prawem odmiennym niż prawo własności zatem także posiadanie nieruchomości w zakresie każdego z tych praw ma odmienny charakter. Na zewnątrz, różnica sposobu posiadania może być trudna do dostrzeżenia jednak zaznacza się wyraźnie w sferze woli posiadacza.

W oparciu o wskazaną wyżej analizę przepisów odnoszących się do zasiedzenia nieruchomości ,przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy ,należy wskazać ,że wnioskodawczyni nie wykazała spełnienia przesłanki samoistności posiadania nieruchomości ,którą chce nabyć przez zasiedzenie. Nawet ,pomijając w tym miejscu rozważania dotyczące tego ,że działka ewidencyjna (...) zgodnie z zapisem w ewidencji stanowi drogę Aleje (...) będącą w trwałym zarządzie Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych w K. i jest położona w obrębie pasa tej drogi, należy wskazać, iż brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że była ona przez okres wymagany w ustawie posiadana przez (...) Spółdzielnię Mieszkaniową w sposób właścicielski. Przeczy temu treść decyzji wydanej przez Urząd Miejski w N. z dnia 21.08.1984 r., z której wprost wynikało, że pozwolenia na budowę tymczasowego zespołu garażowego (5 boksów) udzielono na okres 5 lat a po tym okresie garaże miały być rozebrane a teren uporządkowany. W związku z tym należy przyjąć, że do 1989 r. wnioskodawczyni dysponowała gruntem tylko w takim zakresie jakiego udzielił jej właściciel. Fakt swobodnego dysponowania garażami, wybudowania ich kosztem własnym członków Spółdzielni, którzy „uzyskali” działkę pod ich budowę bez oznaczenia jej numerem ewidencyjnym, nie oznacza, że grunt ten był przedmiotem samoistnego posiadania. O samoistności posiadania nie świadczy również fakt opłacania podatków od nieruchomości. O braku samoistności posiadania nieruchomości objętej wnioskiem w sposób właścicielski świadczy również to, że w dniu 06.12.1996 r. (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w N. zwróciła się do Kierownika Urzędu Rejonowego w N. z wnioskiem o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego terenu zabudowanego na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 1.08.1984 r. zestawem garaży. Pismem z dnia 24.11.1999 r., taką prośbę ponowiła, a następnie pozwem z dnia 15.07.2002 r., domagała się zobowiązania Gminy M. N. reprezentowanej przez Zarząd Miasta do „zawarcia z nią notarialnej umowy przekazania w wieczyste użytkowanie na okres 99 lat działek oznaczonych numerami (...) położnych w N. oraz przeniesienia na jej rzecz własności garaży posadowionych na powyższych działkach bez uiszczania pierwszej opłaty za użytkowanie wieczyste”. Po zakończeniu tej sprawy umorzeniem postępowania, co miało miejsce w 2006 r., Gmina M. N. ustanowiła na rzecz (...) Spółdzielni Mieszkaniowej prawo użytkowania wieczystego działki oznaczonej numerem (...) oraz przeniosła nieodpłatnie na jej rzecz własność znajdującego się na tym gruncie zespołu garażowego położonego przy Alei (...) w N. - aktem notarialnym z dnia 27.05.2008 r. Słuchany w charakterze strony Prezes zarządu Spółdzielni J. J. również wskazywał na to, że od 2000 r. były czynione przez Spółdzielnię starania dotyczące ustanowienia użytkowania wieczystego tego gruntu, gdzie stoi obecnie 1/5 garażu, czyli tego gruntu, który stanowi działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym (...). Wskazał on również na to, że były prowadzone sprawy sądowe „z miastem” oraz, że Spółdzielnia skierowała sprawę do Sądu, co istotnie znajduje potwierdzenie w aktach sporawy I C 160/02, która toczyła się pomiędzy tymi stronami przed Sądem Rejonowym w Nowym Targu I Wydział Cywilny.

Podejmowane przez Spółdzielnię co najmniej od 1996 r., przez kolejne kilkanaście lat działania w celu ustanowienia na jej rzecz prawa użytkowania wieczystego, dotyczyły, co oczywiste, całej nieruchomości na której wybudowany został zestaw garażowy. Spółdzielnia nie przedstawiła jakichkolwiek dowodów, z których wynikało by że teren objęty wnioskiem o zasiedzenie stanowiący dz. ewid. (...) traktowała w inny sposób, w szczególności, że teren ten posiadała jako posiadacz samoistny i władała nim w sposób właścicielski. Mając na uwadze to, że zarówno działka objęta wnioskiem oznaczona numerem (...) jak i działka znajdująca się z bezpośrednim sąsiedztwie, oznaczona numerem (...), są zabudowane jednym budynkiem, składającym się z 5 boksów garażowych, nie sposób przyjąć, że wnioskodawczyni działkę objętą wnioskiem traktowała jako swoją własność a działkę na której znajdowały się pozostałe boksy garażowe w ilości 3,5, posiadała jako użytkownik wieczysty. Wnioskodawczyni podejmując działania począwszy od co najmniej 1996 r., zmierzające do ustanowienia na jej rzecz użytkowania wieczystego całej nieruchomości zabudowanej zestawem garażowym, uzewnętrzniła zamiar prawnego uregulowania posiadania odpowiadającego władztwu użytkownika wieczystego. Taki sam charakter miało władztwo jakie Spółdzielnia faktycznie sprawowała, co do działki oznaczonej numerem (...), jaki i co do działki (...). Skoro wnioskodawczyni starała się uzyskać status użytkownika wieczystego, objętego jej faktycznym władztwem opisanego wyżej gruntu, nie sposób jest w tej sytuacji przypisać Spółdzielni koniecznego dla posiadania samoistnego elementu, tj. władania rzeczą dla siebie jak właściciel.

Zgodnie z utrwalonym poglądem orzecznictwa, posiadania w zakresie użytkowania wieczystego nie można utożsamiać z posiadaniem właścicielskim. Samoistne posiadanie nieruchomości w zakresie prawa użytkowania wieczystego polega na faktycznym wykonywaniu władztwa nad nieruchomością z wolą posiadania jej dla siebie w zakresie odpowiadającym treści użytkowania wieczystego. Jest to zatem posiadanie inne treściowo od posiadania samoistnego w zakresie prawa własności. Na zewnątrz, różnica sposobu posiadania może nie być dostrzegalna, jednak zaznacza się wyraźnie w sferze woli posiadacza (por. orzeczenie Sądu Najwyższego wydane w sprawie IV CSK 367/2008).

Należy również wskazać i to, że wnioskodawczyni nie wykazała, by osoby postronne traktowały ją jako podmiot uprawniony do rozporządzania gruntem stanowiącym działkę oznaczoną numerem (...) skoro osoby, które uzyskały prawo wybudowania garaży na działce, której numer nie został podany, same występowały o przeniesienie na ich rzecz własności garażu, co wynika wprost z pism kierowanych do różnych organów przez J. S..

W tych okolicznościach Sąd uznając, iż wnioskodawczyni nie wykazała, że posiadała grunt objęty wnioskiem w sposób samoistny, władając nim jak właściciel, wniosek oddalił.

Omawianie pozostałych przesłanek prowadzących do nabycia własności przez zasiedzenie, wobec przyjęcia braku samoistności posiadania, stało się zbędne również w zakresie zarzutów dotyczących pozostawania gruntu objętego wnioskiem w obrębie pasa drogi stanowiącej ulicę (...).

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie II postanowienia oraz w postanowieniu prostującym wydanym w dniu 13.10.2017 r. na podstawie art. 520 § 2 k.p.c. i § 5 pkt.1 w zw.z paragrafem 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 .10.2015 w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.Uz 2016 poz.1667).

SSR Janina Furczoń