Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Magdalena Graul

Protokolant: Dorota Laszczuk

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2013 r. w Gdańsku

sprawy J. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o wysokość kapitału początkowego

na skutek odwołania J. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 26 lipca 2013 r. nr (...)-2013

I.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż zobowiązuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych do przyjęcia do ustalenia wartości kapitału początkowego ubezpieczonego J. S. okresu zatrudnienia w Spółdzielni (...) w G. od dnia 14 grudnia 1974r. do 08 grudnia 1975r.,

II.  stwierdza, iż pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

/na oryginale właściwy podpis/

Sygn. akt VIII U 1492/13 UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26.07.2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. dokonał ustalenia wysokości kapitału początkowego ubezpieczonego J. S.. Ustalając wysokość kapitału początkowego Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie uwzględnił do łącznego stażu pracy okresu od 14.12.1974 r. do 08.12.1975 r. , ponieważ okres ten nie został wystarczająco udokumentowany.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony J. S. wnosząc o doliczenie spornego okresu . W uzasadnieniu wskazał, że w Spółdzielni (...) w G. był zatrudniony od dnia 04.11.1970 r. Służbę wojskową odbył w okresie od 27.01.1973 r. do 13.12.1974 r. W ciągu miesiąca wrócił do pracy w Spółdzielni (...), gdzie pracował do dnia 8.12.1975 r.

W odpowiedzi na odwołanie organ emerytalny wniósł o oddalenie odwołania i podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji dodając jednocześnie, iż w aktach osobowych nie ma informacji dotyczącej daty rozpoczęcia pracy po odbyciu służby wojskowej.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny :

J. S. był zatrudniony w Spółdzielni (...) w G. od dnia 04.11.1970 r. do dnia 08.12.1975 r. jako magazynier, następnie jako pomocnik konwojenta (rozwoził towar po sklepach). Służbę wojskową odbył w okresie od 27.01.1973 r. do 13.12.1974 r. W ciągu miesiąca po odbyciu służby wojskowej powrócił do pracy w Spółdzielni (...), gdzie pracował do dnia 08.12.1975 r.

/dowody: akta osobowe , w tym rejestr pracowników fizycznych- k. 11 akt sprawy, świadectwo pracy(oryginał) - k.8 plik I akt ubezp.; książeczka wojskowa-k.5-7 plik I akt ubezp.,

zeznania ubezpieczonego-k. 20,21 akt sprawy/

W dniu 22.07.2013 roku J. S. złożył wniosek o ustalenie kapitału początkowego.

Zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. dokonał ustalenia wysokości kapitału początkowego ubezpieczonego , nie uwzględniając okresu od 14.12.1974 r. do 08.12.1975 r.

/okoliczności bezsporne, wniosek-k.1 plik III akt ubezp, decyzja-k. 10 plik III akt ubezp, odwołanie-k. 2,3 akt sprawy /

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach ubezpieczeniowych pozwanego organu rentowego i dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy przedmiotowego postępowania, których wiarygodności oraz autentyczności nie kwestionowała żadna ze stron procesu. Sąd również nie znalazł podstaw do podważenia jej wiarygodności z urzędu.

Podstawę ustaleń faktycznych stanowiły również zeznania samego ubezpieczonego, które były jasne, spójne, rzeczowe i razem z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie tworzyły zwartą i logiczną całość.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Odwołanie ubezpieczonego J. S. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 173 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r., Nr 535, poz. 1227 ze zm.) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek ustala się kapitał początkowy. Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat. Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy.

W myśl art. 174 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Zgodnie z ust. 2 przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy: 1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6, 2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5, 3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2, czyli w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym, że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu od dnia 1 stycznia 1980 r. do dnia 31 grudnia 1998 r.

Kwestią sporną w niniejszym postępowaniu była okoliczność faktyczna, czy w okresie od 14.12.1974 r. do 08.12.1975 r. ubezpieczony pozostawał w zatrudnieniu w Spółdzielni (...) w G., w tym czy podjął prace w ciągu miesiąca od ukończenia odbywania służby wojskowej.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem, w postępowaniu przed Sądem, gdy przedmiotem sporu jest podstawa wymiaru świadczeń ubezpieczeniowych, fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie mogą być dowodzone wszelkimi dostępnymi środkami, a do Sądu należy ocena ich wiarygodności (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 18 sierpnia 1993 roku, III Aur 294/93, PS-wkł. 1994/3/6; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 lipca 1997 roku., II UKN 186/97, OSNP 1998/11/342, LEX 32696). W sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych w postępowaniu sądowym zgodnie z art. 473 k.p.c. nie stosuje się przepisów ograniczających dopuszczalność dowodu z zeznań świadków i przesłuchania stron.

W ocenie Sądu, wnioskodawca za pomocą przedłożonego świadectwa pracy, książeczki wojskowej oraz na podstawie swoich zeznań korespondujących z powyższymi dokumentami zdołał wykazać ponad wszelką wątpliwość, iż zakwestionowany przez ZUS okres należy zaliczyć do okresu wykonywania przez niego pracy, przy braku jednocześnie podstaw, aby odmówić ubezpieczonemu uwzględnienia w/w okresu przy ustalaniu kapitału początkowego. Zarówno zeznania ubezpieczonego oraz treść świadectwa pracy oraz książeczki wojskowej w ocenie Sądu tworzą spójną całość potwierdzającą, że w spornym okresie ubezpieczony pozostawał w stosunku pracy, w tym podjął pracę w przepisanym terminie po odbyciu służby wojskowej.

Odnosząc się zaś do zarzutu podniesionego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, że w aktach osobowych nie ma informacji dotyczącej daty rozpoczęcia pracy po odbyciu służby wojskowej, natomiast w świadectwie pracy widnieje rok powrotu z wojska 1975 , należy zważyć, co następuje.

Ze przedmiotowego świadectwa pracy wynika okres zatrudnienia ubezpieczonego od dnia 04.11.1970 r. do dnia 08.12.1975 r. Pracodawca zatem traktuje tenże okres jako ciągły i nie przerwany. W każdym razie z przedmiotowego świadectwa nie wynika, aby pracodawca kwestionował ciągłość okresu pracy oraz fakt powrotu ubezpieczonego do pracy po odbyciu służby wojskowej. Co ważne, w dokumencie tym pracodawca zawarł informację o odbyciu służby wojskowej przez ubezpieczonego w trakcie zatrudnienia. Wprawdzie w świadectwie pracodawca wskazał , że ubezpieczony powrócił do pracy w 1975 r., jednakże należy zważyć, iż świadectwo pracy jest dokumentem prywatnym w rozumieniu art. 245 k.p.c. i stanowi jedynie dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Formalna moc dowodowa dokumentu prywatnego wyraża się w tym, że zawarte w nim oświadczenie pochodzi od osoby, która złożyła podpis na dokumencie, jednakże nie rozciąga się ona na okoliczności towarzyszące złożeniu oświadczenia. Zatem przedłożone w sprawie świadectwo pracy podpisane przez pracodawcę ubezpieczonego nie przesądza samo przez się o mocy materialnej tego dokumentu , jednakże w połączeniu z zebranym w sprawie pozostałym materiałem dowodowym- tj.: treścią książeczki wojskowej, treścią archiwalnego dokumentu tj rejestru pracowników fizycznych – w którym odnotowano datę przyjęcia do pracy i datę zakończenia stosunku pracy przez porzucenie – oraz zeznaniami ubezpieczonego ocenianymi przez pryzmat zasad doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania, potwierdza zatrudnienie ubezpieczonego w spornym okresie.

Należy w tym miejscu jeszcze przytoczyć treść art. 108 ust. 1 obowiązującej od 29 listopada 1967 r. ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczpospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 ze zm.) - w brzmieniu pierwotnym, obowiązującym do 31 grudnia 1974 r., czas odbywania zasadniczej lub okresowej służby wojskowej wlicza się pracownikowi do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień związanych z tym zatrudnieniem, jeżeli po odbyciu tej służby podjął on zatrudnienie w tym samym zakładzie pracy, w którym był zatrudniony przed powołaniem do służby. Wydane na podstawie, między innymi, art. 108 ust. 4 powyższej ustawy rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie szczególnych uprawnień żołnierzy i ich rodzin (Dz. U. Nr 44, poz. 318 ze zm.) regulowało w sposób szczegółowy uprawnienia żołnierza, który w terminie 30 dni po zwolnieniu ze służby zgłosił powrót do zakładu pracy i w wyniku tego podjął w nim zatrudnienie. Innymi słowy, żołnierz zasadniczej służby zawodowej był pracownikiem wykonującym zatrudnienie wymienione w tych przepisach, jeśli zatrudnienie to wykonywał przed powołaniem do służby i do zatrudnienia tego powrócił po jej zakończeniu w określonym terminie 30 dni.

Mając powyższe na uwadze, Sąd działając na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. w związku z przywołanymi wyżej przepisami orzekł jak w sentencji wyroku.

Sędzia SO Magdalena Graul