Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2017 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Andrzej Janowski

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Strzelec

bez udziału oskarżyciela

po rozpoznaniu na posiedzeniu dnia 30 listopada 2017 roku sprawy:

W. R. (1) , syna R. i M. zd. K., urodzonego (...) w S.

oskarżonego o to, że:

w nocy 9/10 czerwca 2017 r. przy ul. (...) w S., woj. (...), w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, dokonał umyślnego zniszczenia mienia w ten sposób, że przy użyciu uprzednio wyrwanego z mocowania do podłoża metalowego słupka umyślnie uderzał w pojazdy marki F. (...) o nr rej. (...) oraz o nr rej. (...) oraz stojące w pobliżu urządzenie (...) w wyniku czego w pojeździe F. (...) o nr rej. (...) uszkodzeniu uległy: pokrywa komory silnika, prawy przedni błotnik, szyby drzwi prawych przednich, prawych tylnych oraz lewych tylnych, przednia szyba czołowa, elementy karoserii po stronie prawej i tylnej, słupek przyszybowy prawy, zderzak tylny oraz lampa przeciwmgielna, czym spowodował straty w wysokości 8174,09 zł, w pojeździe F. (...) o nr rej. (...) uszkodzeniu uległy: lewy przedni błotnik, lusterko zewnętrzne drzwi lewych, szyba drzwi lewych, szyba drzwi lewych przednich czym spowodował straty w wysokości 1588,57 zł na szkodę A. (...) sp. j. z/s w O., natomiast w urządzeniu (...) uszkodzeniu uległ panel dotykowy o wymiarach 26x21 cm oraz wyrwany słupek, którym podejrzany dokonywał zniszczeń, stanowiący barierę ochronną urządzenia (...), powodując starty o wartości 1784,41 zł na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w K.

tj. o czyn z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

I.  oskarżonego W. R. (1) uznaje za winnego zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 288 §1 k.k. w zw. z art. 34 §1, §1a pkt 1 k.k. i art. 35 §1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku ograniczenia wolności, zobowiązując oskarżonego do wykonywania w tym okresie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 32 (trzydziestu dwóch) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  na podstawie art. 46 §1 k.k. orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkód wyrządzonych przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych :

- A. (...) sp. j. z/s w O. kwoty (...),66 (dziewięć tysięcy siedemset sześćdziesiąt dwa 66/100) złotych,

- (...) sp. z o.o. z/s w K. kwoty (...),41 (jeden tysiąc siedemset osiemdziesiąt cztery 41/100) złotych;

III.  na podstawie art. 63 §1 i §5 k.k. zalicza na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności okres rzeczywistego pozbawienia oskarżonego wolności w sprawie w dniu 10 czerwca 2017 r. od godz. 01.10 do godz. 18:50.

IV.  na podstawie art. 624 §1 k.p.k., art. 626 §1 k.p.k. i art. 17 ust.1 i 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. 1983r. Nr 49 poz. 223 z późn. zmian.) zwalnia oskarżonego od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 9 czerwca 2017 r., w godzinach wieczornych, oskarżony W. R. (1) spożywał z kolegami poza miejscem swego zamieszkania alkohol w postaci piwa i wódki. W nocy z 9 na 10 czerwca 2017 r. oskarżony, będąc pod znacznym wpływem alkoholu, wracał do domu przechodząc obok parkingu na ulicy (...) w S.. Tam umyślnie dokonał zniszczenia mienia w ten sposób, że przy użyciu uprzednio wyrwanego z mocowania do podłoża metalowego słupka uderzał w pojazdy marki F. (...) o nr rej. (...) oraz o nr rej. (...) oraz w stojące w pobliżu urządzenie (...) w wyniku czego w pojeździe F. (...) o nr rej. (...) uszkodzeniu uległy: pokrywa komory silnika, prawy przedni błotnik, szyby drzwi prawych przednich, prawych tylnych oraz lewych tylnych, przednia szyba czołowa, elementy karoserii po stronie prawej i tylnej, słupek przyszybowy prawy, zderzak tylny oraz lampa przeciwmgielna, czym spowodował straty w wysokości 8174,09 zł, w pojeździe F. (...) o nr rej. (...) uszkodzeniu uległy: lewy przedni błotnik, lusterko zewnętrzne drzwi lewych, szyba drzwi lewych, szyba drzwi lewych przednich czym spowodował straty w wysokości 1588,57 zł na szkodę A. (...) sp. j. z/s w O., natomiast w urządzeniu (...) uszkodzeniu uległ panel dotykowy o wymiarach 26x21 cm oraz wyrwany słupek, którym oskarżony dokonywał zniszczeń, stanowiący barierę ochronną urządzenia (...), powodując starty o wartości 1784,41 zł na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w K..

Oskarżony nie był wcześniej karany za przestępstwa.

dowody : wyjaśnienia oskarżonego W. R. (1) k. 23, 47-48; zeznania świadków D. T. k. 9-10, M. L. k. 17-18, A. Z. k. 24; dokumenty: notatka urzędowa k. 1-2, protokół zatrzymania osoby k. 3-4, protokół użycia alkometru (...) k. 5, protokołu oględzin rzeczy k. 7-8, kosztorysy k. 27, 29-44, dane o karalności k. 28, protokół oględzin rzeczy wraz z dokumentacją fotograficzną k. 53-55.

Oskarżony W. R. (1) przyznał się do zarzucanego mu czynu.

Sąd zważył, co następuje:

Biorąc pod uwagę dowody zgromadzone w niniejszej sprawie, można stwierdzić, iż fakt popełnienia przez W. R. (1) zarzucanego mu przestępstwa nie budził żadnych wątpliwości. Oskarżony w swoich wyjaśnieniach jednoznacznie i w całości przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i potwierdził postawiony mu zarzut, wskazując, że dokonał zniszczenia mienia. Wyjaśnienia oskarżonego zasługują na wiarę. Oskarżony nie przerzucał odpowiedzialności na inne osoby, wskazał, że już wcześniej zdarzyło mu się uszkodzić mienie pod wpływem alkoholu. Jego wyjaśnienia znajdują pełne potwierdzenie w innych dowodach zebranych w sprawie, w szczególności w zeznaniach bezpośredniego świadka zdarzenia - M. L. (k. 17-18) - oraz w dokumencie w postaci notatki urzędowej (k. 1-2).

Z dowodów tych jednoznacznie wynika, iż oskarżony w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru na parkingu przy ul. (...) w S., przy użyciu uprzednio wyrwanego z mocowania do podłoża metalowego słupka, dokonał umyślnego uszkodzenia mienia w postaci dwóch samochodów marki F. (...) na szkodę A. (...) sp. j. z/s w O. oraz urządzenia (...) na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w K.. Wysokość powstałych szkód została wskazana przez pokrzywdzone podmioty w przedłożonych przez nie kosztorysach (k. 27, 29-44).

W konsekwencji Sąd uznał, że oskarżony W. R. swym działaniem wyczerpał znamiona występku określonego w art. 288 §1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

W związku z powyższym, mając na uwadze, że W. R. (1) przyznał się do zarzucanego mu czynu, a w świetle jego wyjaśnień okoliczności popełnienia przestępstwa i wina nie budzą wątpliwości, zaś jego postawa wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte, Sąd uwzględnił wniosek Prokuratora o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego, złożony w oparciu o art. 335 k.p.k., i na podstawie art. 288 §1 k.k. w zw. z art. 34 §1, §1a pkt 1 k.k. i art. 35 §1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. wymierzył oskarżonemu karę 1 roku ograniczenia wolności zobowiązując oskarżonego do wykonywania w tym okresie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 32 (trzydziestu dwóch) godzin w stosunku miesięcznym. Ponadto, w oparciu o art. 46 §1 k.k. Sąd orzekł wobec niego środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkód wyrządzonych przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych: A. (...) sp. j. z/s w O. kwoty 9762,66 złotych, (...) sp. z o.o. z/s w K. kwoty 1784,41 złotych.

Przy wymiarze kary – przychylając się do wniosku – jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował przyznanie się oskarżonego do winy, jego młody wiek, wyrażenie przez niego skruchy oraz dotychczasową niekaralność. Na niekorzyść Sąd uwzględnił bezpodstawność działania oskarżonego, brak starań dotąd o jakiekolwiek naprawienie wyrządzonych szkód.

W ocenie Sądu kara w orzeczonym wymiarze jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości czynu, którego się dopuścił. Spełni ona swe cele tak w zakresie prewencji indywidualnej, jak i w zakresie prewencji ogólnej, zwłaszcza w środowisku, z którego wywodzi się oskarżony, wskazując dobitnie, że każde naruszenie prawa jest nieopłacalne i spotka się z właściwą reakcją karną.

Na poczet orzeczonej kary Sąd zaliczył okres zatrzymania oskarżonego w dniu 10 czerwca 2017 r. od godz. 01.10 do godz. 18:50.

Mając na względzie trudną sytuację materialną oskarżonego (jest uczniem pozostającym na utrzymani matki) Sąd uznał za uzasadnione zwolnienie go w całości od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.