Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2017 r. w Toruniu

sprawy z powództwa Banku (...) spółka akcyjna w W.

przeciwko A. C.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. C. na rzecz powoda Banku (...) spółka akcyjna w W. kwotę 3 978,21 zł (trzy tysiące dziewięćset siedemdziesiąt osiem złotych dwadzieścia jeden groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 3 845,74 zł od dnia 12 stycznia 2017r., z uwzględnieniem zmian stopy procentowej odsetek ustawowych, do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 967 zł (dziewięćset sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt X C 3465/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 12.01.2017r. powodowy Bank (...) spółka akcyjna w W. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanej A. C. kwoty 3978,21 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 3845,74 zł od dnia 12.01.2017r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu. Wyjaśnił, że pozwana zawarła z bankiem umowę o kredyt ratalny udzielony na zakup towarów, z której warunków się nie wywiązała. Wskazano, że na zadłużenie składa się kwota 3978,21 zł tytułem kapitału, kwota 79,25 zł odsetek z tytułu niespłaconego kapitału oraz kwota 53,22 zł z tytułu niespłaconych opłat i prowizji.

Nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia
19.04.2017r., referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin - Zachód w Lublinie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Wskazany nakaz zapłaty pozwana zaskarżyła sprzeciwem, nie podnosząc przy tym żadnego zarzutu.

Po przekazaniu sprawy, powód podtrzymał żądanie pozwu i przedłożył dokumenty na poparcie zasadności dochodzonego roszczenia.

Pozwana, po doręczeniu jej odpisu dokumentów przedłożonych przez powoda i pouczeniu o możliwości uzupełnienia wniesionego sprzeciwu, nie zajęła stanowiska w sprawie.

Na rozprawie w dniu 29.11.2017r. nie stawiła się żadna ze stron, nie żądano uzupełnienia postępowania dowodowego.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 10.06.2015 r. A. C. jako kredytobiorca zawarła z (...) spółką akcyjną (obecnie (...) S.A. w W.) jako kredytodawcą umowę o kredytu ratalnego na zakup towarów w kwocie 5494,00 zł. Kwota kredytu miała zostać spłacona w 30 ratach.

Okoliczność niezaprzeczona oraz dowód:

- Umowa z dnia 10.06.2015r. – k. 18-20

- regulamin kredytu – k. 26-27,

- odpis postanowienia i KRS – k. 28-35,

Pozwana nie regulowała w terminie należnych i wymagalnych rat. Umowa została wypowiedziana, a roszczenie stało się wymagalne co do kwoty 3922,26 zł.

Okoliczność niezaprzeczona oraz dowód:

- Wypowiedzenie umowy – k. 21

- zestawienie wpłat – k. 24, 25

- zestawienie sposobu obliczania odsetek – k. 23

Pozwana pismem z dnia 08.11.2016r. została przez powoda wezwana do zapłaty kwoty 3937,56 zł.

Okoliczność niezaprzeczona oraz dowód:

- wezwanie do zapłaty – k. 22

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny ustalony został na podstawie dowodów z dokumentów oraz okoliczności niezaprzeczonych. Dokumenty przedłożone przez stronę powodową zasługiwały na walor wiarygodności, gdyż ich rzetelność i autentyczność nie zostały w toku procesu podważone.

Podstawę prawną dochodzonego roszczenia stanowi art. 69 ust. 1 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (jedn. tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.), zgodnie z którym przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Zawarcie przez strony umowy kredytowej zostało wykazane przez stronę powodową, a wysokość długu nie była kwestionowana.

Wobec wniesienia przez pozwaną sprzeciwu, ale nie wskazania żadnego zarzutu odnośnie do dochodzonego roszczenia, uznać należało, iż stan faktyczny nie był między stronami sporny. Pozwana bowiem, po doręczeniu jej odpisu pozwu z dokumentami na poparcie jego twierdzeń, pomimo pouczenia przez Sąd o możliwości uzupełnienia sprzeciwu, nie uczyniła tego i nie zakwestionowała żadnego z przedłożonych dokumentów. Okoliczności przedstawione przez powoda zostały zatem zgodnie z art. 229 kpc i 230 kpc uznane za okoliczności przyznane przez stronę pozwaną.

Zgodnie z art. 230 k.p.c., gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane. Z kolei art. 229 k.p.c. stanowi, że nie wymagają dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości.

Z podanych względów, na podstawie art. 69 ust. 1 Prawa bankowego, powództwo okazało się zasadne i podlegało uwzględnieniu, o czym orzeczono w punkcie I sentencji wyroku. Jednocześnie Sąd uznał, iż nie zachodzą w przedmiotowej sprawie podstawy do uznania, że dochodzone pozwem roszczenie jest sprzeczne z prawem czy zasadami współżycia społecznego. O odsetkach za opóźnienie rozstrzygnięto na podstawie art. 481 § 1 i §2 k.c.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w punkcie II sentencji wyroku. Strona powodowa wygrała proces w całości, co uzasadnia obciążenie pozwanej obowiązkiem zwrotu kosztów procesu w całości. Na koszty te składały się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 50 zł, wynagrodzenie pełnomocnika procesowego będącego radcą prawnym w kwocie 900 zł i opłata od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.