Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30 maja 2017r. Sąd Rejonowy oddalił powództwo B. T. przeciwko (...) Sp. z o.o. w W. o zapłatę 1000 zł oraz orzekł o kosztach procesu. Apelację od powyższego wyroku wniósł powód. Sąd Okręgowy rozpoznając apelację oparł się na ustaleniach faktycznych Sądu Rejonowego i zważył co następuje. Apelacja nie ma uzasadnianych podstaw, a Sąd Okręgowy podziela również ocenę dowodów i rozważania prawne Sądu pierwszej instancji, nie dostrzegając potrzeby powtarzania jego argumentacji. Istota stanowiska powoda w apelacji, podobnie jak w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, sprowadza się natomiast do braku akceptacji faktu sprzedaży przez stronę pozwaną okna dachowego, które do zamontowania i funkcjonowania zgodnie z jego przeznaczeniem, wymagało zakupu dodatkowego elementu w postaci kołnierza, który z kolei zawierał sporne listwy osłonowe. Informacja o konieczności zakupu kołnierza, którego elementem były owe listwy, była natomiast jednoznaczna i czytelna, co wynika przede wszystkim ze zdjęć ekspozycji okna w sklepie pozwanej (k. 60 - 62), a już tylko dodatkowo z zeznań jej pracowników, świadków M. W. i A. J. (k. 79 odwr. - 80). Treść zatem tych dowodów wskazywała, że na ekspozycji w sklepie dostępne były informacje o potrzebie dodatkowego zakupu do okna nabytego przez powoda odpowiedniego kołnierza i o sposobie jego doboru, a ponadto, jak wskazali świadkowie, porad i informacji w tym przedmiocie udzielali również doradcy klienta. Z takiej też właśnie porady, mimo istnienia owych pisemnych informacji na ekspozycji, pomimo ewentualnych dalszych wątpliwości, powinien był skorzystać powód. Gdy zaś w takim stanie rzeczy informacja o potrzebie zakupu do właściwego montażu okna, odpowiedniego kołnierza jednak była jasna i czytelna, to nie może podlegać akceptacji zarzut skarżącego, że brak było właściwego wyeksponowania faktu, jak uważa apelujący, że towar był „niekompletny”. Uchodzi ponadto uwagi skarżącego, że nawet w sytuacji gdyby same okna, które jak wynika z powyższych rozważań, były jednym z elementów całości sprzedawanej przez pozwaną konstrukcji, zawierały sporne listwy osłonowe, to nadal cała konstrukcja byłaby niekompletna, gdyż nie zawierałaby niezbędnego elementu w postaci kołnierza. Zupełnie nie przekonują zaś wywody apelacji, że wolą powoda mogło być zaniechanie zakupu kołnierza, gdyż mógł on, jak podnosił, m. in. już wcześniej zakupić ten element lub wykonać go we własnym zakresie. Skarżący nie chce jednak dostrzec, że strona pozwana oferowała sprzedaż okien, o czym już wyżej, ale z koniecznością zakupu dodatkowego elementu, dla właściwego funkcjonowania tego rodzaju sprzedawanego okna, a idąc tokiem rozumowania powoda, to mógł on również mieć zakupione oddzielenie lub wykonać we własnym zakresie także listwy osłonowe. Ponadto sugerowanie przez powoda możliwości zbędności zakupu kołnierzy pozostaje w sprzeczności z podstawą jego żądania, którą stanowi, co wynika z uzasadnienia apelacji (k. 105), właśnie koszt zakupu i montażu kołnierzy. W świetle powyższych rozważań jak i rozważań Sądu Rejonowego, trafne również jest stanowisko tego Sądu, że zbędne było dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność czy sporne listwy osłonowe są integralnym elementem okna, czy kołnierza, skoro, o czym wyżej, oferta pozwanej sprzedaży okien zawierała jednoznaczną informację o potrzebie zakupu kołnierzy, a powód mógł co najwyżej z takiej oferty nie skorzystać, zaś jego twierdzenie o wprowadzaniu przez sprzedawcę klientów w błąd, także z wyżej wskazanych względów, nie ma uzasadnienia.

Niezależnie od powyższych wywodów powód nie udowodnił również wysokości dochodzonego roszczenia, co także dostrzegał Sąd Rejonowy, a którą pozwana kwestionowała w odpowiedzi na pozew (a obecnie także w odpowiedzi na apelację), wskazując także na brak określenia przez powoda podstaw jego roszczenia. Zatem przy takim stanowisku strony przeciwnej samo twierdzenie powoda o wysokości szkody (w wyniku, jak podnosił w apelacji, zapytania go na posiedzeniu, które powinno mieć miejsce ze stronu Sądu, o koszt zakupu i montażu kołnierzy okien), nie stanowiłoby, wbrew wywodom apelującego, wykazania tejże szkody. Zupełnie na marginesie i także niezależnie od powyższych rozważań co najmniej wątpliwość budzi również legitymacja powoda do dochodzenia roszczenia objętego pozwem, skoro z dowodu zakupu okna (faktury VAT z 8 kwietnia 2016r), wynika że nabywcą towaru była jedynie J. T.. Z powyższych względów Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc, oddalił apelację (pkt I), w myśl art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 99 oraz art. 391 § 1 kpc, orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego (pkt II), a o nadpłaconej opłacie od pozwu i od apelacji (2 x po 20 zł) orzeczono na podstawie art. 84 ust. 1 w zw. z art. 28 pkt 1 i art. 18 ust. 2 ustawy z 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. jedn. Dz. U. z 2016r., poz. 623 ze zm.).