Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 912/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Maria Olszowska

Protokolant:

Jolanta Nagrodzka

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania S. B. /B./

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

przy udziale zainteresowanego L. B. /B./

o ustalenie podlegania ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania S. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 7 czerwca 2017 r. Znak nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że ustala, iż S. B. jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek L. B. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu

od 1 października 2015 roku do 31 października 2015 roku i dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu od 1 października 2015 roku do 31 października 2015 roku.

Sędzia

Sygn. akt IX U 912/17

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. zaskarżoną decyzją z 07.06.2017r stwierdził, że S. B. jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek L. B. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu od 01.10.2015r. do 31.10.2015r. oraz nie podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 01.10.2015r. do 31.10.2015r.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że ubezpieczony został zgłoszony do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od 01.10.2015r. do 31.10.2015r. Zdaniem organu rentowego strony postępowania, zarówno płatnik składek jak i ubezpieczony, nie wykazały przed organem rentowym, że praca była faktycznie świadczona, a zebrany w sprawie materiał daje podstawy do twierdzenia, że działania płatnika noszą znamiona czynności prawnej pozornej, która nie może wywrzeć skutków prawnych. W ocenie organu rentowego jedynym celem umowy było umożliwienie skorzystania ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Odwołanie od decyzji złożył ubezpieczony wskazując, że w okresie spornym pracę wykonywał i zostały organowi rentowemu przedłożone odpowiednie dokumenty potwierdzające wykonywaną pracę.

Zainteresowany przychylił się do stanowiska odwołującego.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

Zainteresowany - płatnik składek L. B. prowadzi działalność gospodarczą (...) w Ż. w zakresie kolejno sprzedaży odzieży używanej, a następnie transportu rzeczy.

Sprzedażą używanej odzieży zainteresowany zajmował się do miesięcy wakacyjnych 2015r. Po tym okresie konieczne było przesegregowanie tej odzieży, aby ją sprzedać.

Zainteresowany przekazał informację swoim pracownikom o potrzebie zatrudnienia osoby do takich prac i pracownik A. R. polecił zainteresowanemu ubezpieczonego, który chciał podjąć dodatkowe zatrudnienie, dorobić do emerytury, na której przebywa od 1997r.

Ubezpieczony został zatrudniony na podstawie umowy zlecenia od 1.10.2015r. na okres do 31.10.2015r. Przedmiotem umowy było zlecenie wykonania prac porządkowych terenu bazy samochodowej za wynagrodzeniem 1.750,00zł brutto.

Ubezpieczony zajmował się sortowaniem odzież używanej, której było około 20 ton, sprzątaniem pomieszczenia, placu bazowego. Hala, w której pracował ubezpieczony znajduje się w Ż. na obrzeżach miasta.

Pracę jw. ubezpieczony wykonywał przez okres jednego miesiąca – październik 2015r., po czym zakończył pracę, gdyż okazało się, że ta praca jest dla ubezpieczonego za ciężka, ciężkie były worki z odzieżą. Od listopada 2015r. ubezpieczony nie pracował już u zainteresowanego.

Ubezpieczony został przeszkolony w zakresie BHP w dniu 1.10. 2015r.

Zainteresowany wypłacił ubezpieczonemu wynagrodzenie za październik 2015r. w wysokości ustalonej w umowie.

Obecnie u zainteresowanego jest zatrudniony dodatkowy pracownik na umowę o pracę.

Zainteresowany dokonał zgłoszenia ubezpieczonego do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od 01.10.2015r. do 31.10.2015r.

Powyższe ustalił Sąd w oparciu o akta organu rentowego w tym znajdującą się w nich dokumentację osobową ubezpieczonego, zeznania świadków M. K. i A. R. oraz zeznania zainteresowanego i ubezpieczonego złożone na rozprawie 18.10.2017r., protokół elektroniczny rozprawy k. 20 a.s.

Sąd dał w całości wiarę zeznaniom świadków, zainteresowanego i ubezpieczonego, które potwierdzają wykonywanie pracy przez ubezpieczonego u zainteresowanego w okresie spornym. Zeznania te Sąd uznał za przekonywujące jako spójne i logiczne, korelujące ze sobą, znajdujące potwierdzenie w powołanej dokumentacji.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (j.t. Dz. U. z 2017r., poz.1778), obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanymi dalej "zleceniobiorcami", oraz osobami z nimi współpracującymi, z zastrzeżeniem ust. 4.

Kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do tego, czy stan faktyczny ustalony w tej konkretnej sprawie, a wynikający z zeznań świadków, ubezpieczonego i zainteresowanego oraz zgromadzonej w sprawie dokumentacji, pozwala na uznanie, że umowa zlecenia z 01.10.2015r. zawarta między płatnikiem składek a ubezpieczonym, dają podstawy do objęcia ubezpieczonego obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w okresie od 01.10.2015r. do 31.10.2015r., tj. czy doszło faktycznie do nawiązania i wykonywania umowy zlecenia, czy umowa ta była czynnością prawną pozorną jak wskazuje w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ rentowy, czy też nie i jakie są tego przyczyny.

W myśl art.734§1 kc, przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie.

Umowa zlecenia jest przykładem umowy starannego działania, jej celem jest wykonywanie określonych czynności, które nie muszą zmierzać do osiągnięcia rezultatu.

Organ rentowy, wydając decyzję o podleganiu ubezpieczonego ubezpieczeniom społecznym w tytułu zawartej umowy zlecenia z zainteresowanym, podważył umowę łączącą strony w zakresie faktycznego wykonywania pracy przez ubezpieczonego.

Jak wynika z treści art. 83 §1 nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Jeżeli oświadczenie takie zostało złożone dla ukrycia innej czynności prawnej, ważność oświadczenia ocenia się według właściwości tej czynności.

W tym miejscu trzeba wskazać, że pozorność oświadczenia woli (art. 83 § 1 k.c.) została potraktowana przez ustawodawcę jako wada oświadczenia woli, nie dotyczy więc oświadczeń wiedzy. Jest to jednak wada szczególnego rodzaju, bo dotycząca oświadczenia złożonego świadomie i swobodnie dla pozoru drugiej stronie, która o takim oświadczeniu wie i na to się zgadza. (tak - Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 czerwca 1971r., II CR 250/71, nie publikowany).

Z kolei w wyroku z dnia 23 czerwca 1986r., I CR 45/86 (nie publikowanym) Sąd Najwyższy zdefiniował pozorność jako „wadę oświadczenia woli polegającą na niezgodności między aktem woli, a jej przejawem na zewnątrz, przy czym strony zgodne są co do tego, aby wspomniane oświadczenie woli nie wywoływało skutków prawnych”. Nie można też przyjąć pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę, gdy pracownik podjął pracę i ją wykonywał, a pracodawca świadomie to przyjmował (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2001r., II UKN 258/00, OSNP z 2002r., Nr 21, poz. 527).

Przechodząc od powyższych rozważań na grunt tej konkretnej sprawy trzeba więc wspomnieć, iż postępowanie przeprowadzone przez Sąd w żadnym wypadku nie wykazało, że umowa zlecenia zawarta przez płatnika składek z ubezpieczonym uznać można za czynność prawną pozorną.

Organ rentowy będący stroną tego procesu w toku postępowania nie wykazał, by jego twierdzenia, zawarte w zaskarżonej decyzji i jej uzasadnieniu, polegają na prawdzie a nie stanowią jedynie jednej z szeregu możliwych wersji – w tym przypadku korzystnej dla organu rentowego.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że u płatnika składek powstała potrzeba zatrudnienia dodatkowego pracownika, gdyż zainteresowany zmieniał profil swojej działalności, pozostała mu duża ilość odzieży używanej, którą należało posegregować w celu jej sprzedaży. Nadto zainteresowany poszukiwał w ogóle pracownika do wykonywania prac porządkowych. Sąd dał wiarę zeznaniom zainteresowanego i ubezpieczonego, którzy zgodnie wskazali na przyczyny zatrudnienia ubezpieczonego. Za przyjęciem jw. przemawia nadto fakt, iż zainteresowany także po zakończeniu pracy przez ubezpieczonego poszukiwał pracownika na jegomiejsce i obecnie takiego pracownika zatrudnia.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, iż ubezpieczony w okresie spornym faktycznie wykonywał pracę u ubezpieczonego, co potwierdzili słuchani w sprawie świadkowie, którzy byli naocznymi świadkami tej pracy jako jego współpracownicy, którym to zeznaniom Sąd dał w pełni wiarę jako spójnym, logicznym, pokrywającym się ze sobą i z powołaną dokumentacją.

Mając powyższe na uwadze, z mocy powołanych przepisów i art. 477 14 § 2 kpc, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję jak w wyroku.

SSO Maria Olszowska