Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 4 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Tomasz Borowczak

Protokolant: sędzia przewodniczący

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu Gerarda Konopka

po rozpoznaniu w sprawie B. K.

wniosku skazanej o wydanie wyroku łącznego

postanawia:

1.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. umorzyć postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego,

2.  na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazana B. K. wniosła o wydanie wyroku łącznego obejmującego skazania wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 30 września 2015 r. w sprawie III K 124/15, którym orzeczono wobec niej karę 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 24 kwietnia 2017 r. w sprawie II K 179/17, którym orzeczono wobec niej karę 1 roku pozbawienia wolności.

Postanowieniem z dnia 3 listopada 2017 r. w sprawie II K 737/17 Sąd Rejonowy w Szamotułach uznał się za niewłaściwym rzeczowo i przekazał tę sprawę Sądowi Okręgowemu w Poznaniu, jako właściwemu rzeczowo i miejscowo do wydania wyroku łącznego wobec skazanej B. K..

Wniosek B. K. inicjujący niniejsze postępowanie jest kolejnym wnioskiem, w którym domaga się ona wydania wobec niej wyroku łącznego.

Mianowicie, wobec B. K. zapadł już wyrok łączny Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 19 października 2017 r., sygn. akt III K 188/17, na mocy którego wymierzono jej karę łączną 4 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, a którym połączono karę łączną 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 30 września 2015 roku, sygn. akt III K 124/15 oraz karę łączną 1 roku pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 24 kwietnia 2017 r., sygn. akt II K 179/17. W pozostałym zakresie postępowanie zostało zaś umorzone. Wskazany wyrok łączny uprawomocnił się 20 listopada 2017 r.

Po wydaniu wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 19 października 2017 r., sygn. akt III K 188/17 B. K. nie została skazana żadnym nowym wyrokiem (k.7-8).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się. Nie ulega przy tym wątpliwości, że problem powagi rzeczy osądzonej może wystąpić w procesie karnym nie tylko przy orzekaniu w przedmiocie odpowiedzialności za popełniony czyn, ale także w odniesieniu do wydania wyroku łącznego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 lutego 2005 r., sygn. akt V KK 458/2004, LEX nr 159367, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2005 r., sygn. akt V KK 151/2005, LEX nr 157208, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt V KK 340/07, LEX nr 476447). Tak więc zastosowanie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego zdecyduje o powstaniu ujemnej przesłanki procesowej o charakterze bezwzględnym w każdym przypadku, gdy po wydaniu prawomocnego wyroku łącznego lub postanowienia o umorzeniu postępowania w tej kwestii na podstawie art. 572 k.p.k., dojdzie do rozpoznania wniosku domagającego się wydania wyroku łącznego w odniesieniu do tej samej osoby i tych samych wyroków skazujących różnych sądów (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2004 r., sygn. akt V KK 326/2004, LEX nr 141340).

Z uwagi na fakt, że skazania objęte wszystkimi wyrokami zapadłymi wobec skazanej B. K. są już przedmiotem prawomocnego rozstrzygnięcia – wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 19 października 2017r., sygn. akt III K 188/17, a jednocześnie B. K. nie została skazana żadnym nowym wyrokiem, który mógłby zmienić jej sytuację procesową, w rozpoznawanej obecnie sprawie zaistniała powaga rzeczy osądzonej zobowiązująca Sąd do umorzenia postępowania na podstawie art.17 § 1 pkt 7 k.p.k.

Mając powyższe na uwadze Sąd postanowił jak w punkcie 1. części rozstrzygającej, a o kosztach postępowania orzekając na podstawie przepisów powołanych w punkcie 2. postanowienia.

SSO Tomasz Borowczak