Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI W 1272/16

RSOW 2510/A/16, 2579/A/16

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu Wydział VI Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Buda-Chmielewska

Protokolant: Natalia Kowalska

W obecności oskarżyciela: KPP I. ----------------

po rozpoznaniu dnia: 16.11.2016 r. w I.

sprawy przeciwko:

K. K. (1), ur. (...) w I., s. Z. i D. zd. O., zam. (...)-(...) I., ul. (...), nr PESEL (...)

Obwinionemu o to, że:

I.  W dniu 18 czerwca 2016r. o godz.. 15:38 w I., przy ul. (...), na terenie sklepu (...) dokonał kradzieży kawy J. o wartości 10,99 zł na szkodę (...) S.A.

II.  W dniu 26 czerwca 2016r. o godz. 09:35 w I. , przy ul. (...) , na terenie sklepu (...) dokonał kradzieży whisky J. o wartości 49,99 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. Sp. k.

tj. o czyny z art. 119 § 1 kw

orzeka:

1.  Obwinionego K. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów stanowiących wykroczenia z art.119 § 1 kw i za to na podstawie tego przepisu przy zastosowaniu art. 9 § 2 kw wymierza mu łącznie karę 15 (piętnastu) dni aresztu,

2.  Zwalnia obwinionego od ponoszenia kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI W 1272/16

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2016 roku K. K. (1) wszedł do sklepu (...) w I. przy ul. (...). Tam z regału z artykułami spożywczymi około godz. 15.38 zabrał kawę J. o wartości 10,99 złotych i schował ją w spodnie. . Następnie nie płacąc za towar przekroczył linię kas i opuścił sklep.

Dowody :

- zeznania świadka K. C. k. 4-5

- notatka urzędowa funkcjonariusza policji k. 1

- protokół ujęcia osoby podejrzanej o dokonanie kradzieży k. 2

- zdjęcia z monitoringu k. 11-13

W dniu 26 czerwca 2016 roku K. K. (1) poszedł do sklepu (...) w I. przy ul. (...). Tam wziął z półki 0,7 litra Whisky J. o wartości 49,99 złotych, schował go pod bluzę, przekroczył linię kas i chciał opuścić sklep, ale został ujęty przez ochroniarza B. J. (1). Podczas ujęcia awanturował się, używał słów nieprzyzwoitych. Na miejsce zdarzenia wezwani zostali funkcjonariusze policji P. S. i M. Z.. W ich obecności obwiniony również był wulgarny, nie wykonywał poleceń, krzyczał i używał słów nieprzyzwoitych. Był on wówczas w stanie nietrzeźwości miał 0,91 mg/l w I próbie i 0,99 mg/l w II próbie alkoholu w wydychanym powietrzu.

Dowody :

- notatka urzędowa funkcjonariusza policji k . 16-17

- protokół zdarzenia ze sklepu (...) k. 18

- protokół badania stanu nietrzeźwości obwinionego k . 22-22v

- zeznania świadka B. J. (2) k. 28-29

- zdjęcia z monitoringu k. 32-38

- protokół doprowadzenia w celu wytrzeźwienia k. 20

K.; K. był wcześniej karany sądownie.

Dowody :

- odpis wyroku nakazowego k . 40

- wyroku w sprawach VI W 1835/15, VI W 1590/15

Sąd zważył, co następuje :

Uwzględniając przeprowadzone i ujawnione w sprawie dowody, uznać należy, iż sprawstwo i wina obwinionego odnośnie zarzucanych mu wykroczeń kradzieży alkoholu 0,7 litra Whisky J. i kawy J. o wartości 10,99 złotych, są oczywiste i nie mogą budzić żadnych wątpliwości. O sprawstwie obwinionego świadczą wiarygodne dowody w postaci zeznań pracowników ochrony sklepów oraz notatki urzędowe sporządzone przez funkcjonariuszy policji.

Z zeznań pracownika ochrony sklepu (...) K. C.(k. 4-5) jasno wynikało, ze to K. K. (1) był sprawcą kradzieży przedmiotowej kawy. Potwierdził nawet, że obwinionemu osobiście chwilę przed kradzieżą odebrał dwie kawy, które miał w ręce, jednakże nie wiedział, że jeszcze jedną schował w spodnie i to właśnie z tą kawą wyszedł ze sklepu. Ujawnione to zostało na zapisie monitoringu, zaś świadkowi osoba obwinionego była znana już z wcześniejszych kradzieży sklepowych.

Z zeznań pracownika ochrony sklepu (...) B. J. (1) (k. 28-29) wynikało z kolei, że po tym jak obwiniony pod bluzę schował butelkę J. i przekroczył linię kas , udając się do wyjścia ze sklepu, został przez niego zatrzymany do przyjazdu patrolu policji. Przybyli na miejsce funkcjonariusze policji dokonali zatrzymania obwinionego.

Przedmiotowe zeznania świadków były jasne i rzeczowe, nadto potwierdzone zostały sporządzonymi odnośnie tych zdarzeń notatkami urzędowymi funkcjonariuszy policji, w związku z czym Sąd uznał je za w pełni wiarygodne.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się również na zebranym w sprawie dowodzie z dokumentów w postaci protokołu zdarzenia, protokołu ujęcia osoby podejrzanej o dokonanie kradzieży, a także na treści sporządzonych przez funkcjonariuszy Policji notatek urzędowych. Powyższe dowody ze względu na swój charakter i rzeczowy walor nie budzą wątpliwości Sądu co do ich wiarygodności oraz faktu, na jaką okoliczność zostały sporządzone. Sąd nie znalazł powodów, które podważałyby ich wiarygodność. Sąd przyznał moc dowodową również protokołowi użycia urządzenia do ilościowego oznaczania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, gdyż nie stwierdził żadnych nieprawidłowości w ich sporządzeniu, a nadto ich treść nie była kwestionowana przez oskarżonego. Ponadto Sąd oparł się również na odpisie prawomocnego wyroku .

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Sąd uznał K. K. (1) za winnego tego, że:

III.  W dniu 18 czerwca 2016r. o godz.. 15:38 w I., przy ul. (...), na terenie sklepu (...) dokonał kradzieży kawy J. o wartości 10,99 zł na szkodę (...) S.A.

IV.  W dniu 26 czerwca 2016r. o godz. 09:35 w I. , przy ul. (...) , na terenie sklepu (...) dokonał kradzieży whisky J. o wartości 49,99 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. Sp. k.

tj. dopuścił się czynów z art. 119 § 1 kw

Zachowania obwinionego wyczerpały dyspozycję art. 119 § 1 kw .Wykroczenie z art. 119 § 1 kw popełnia ten , kto kradnie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza ¼ minimalnego wynagrodzenia. Strona przedmiotowa wykroczenia z art. 119 § 1 kw polega na tym, że sprawca dokonuje zaboru (wyjmuje rzecz spod władztwa pokrzywdzonego). Czyn kradzieży określony w art. 119 kw zawiera konstrukcję tzw. czynu przepołowionego. Polega ono na tym, iż czyn stanowi wykroczenie, o ile wartość wyrządzonej szkody nie przekracza ¼ minimalnego wynagrodzenia. Jeżeli wartość wyrządzonej szkody przekracza ¼ minimalnego wynagrodzenia, wówczas czyn stanowi przestępstwo kradzieży (art. 278 k.k.). Przedmiotem wykroczenia stypizowanego w art. 119 § 1 kw jest cudza rzecz ruchoma, której wartość, jak wskazano, nie przekracza ¼ minimalnego wynagrodzenia za pracę. Z tego względu, z uwagi na wartość skradzionego przez obwinionego mienia (10,99 zł - w przypadku czynu opisanego w punkcie I oraz 49,99 zł - w zakresie czynu opisanego w punkcie II), zachowania obwinionego wypełniły znamiona wykroczenia z art. 119 § 1 kw. Wykroczenie kradzieży opisane w art. 119 § 1 kw ma charakter umyślny i może być popełnione jedynie z zamiarem kierunkowym. Nie ulega wątpliwości, że K. K. (1) chciał dokonać wymienionych kradzieży. W tym celu bowiem udał się do przedmiotowych sklepów, gdzie zabrał z półek towary, schował je pod swoją odzieżą i przekroczył linię kas.

Uznając obwinionego za winnego popełnienia zarzucanych mu wykroczeń Sąd wymierzył mu łącznie przy zastosowaniu art. 9 §2 kw karę 15 dni aresztu. Sąd, wymierzając karę kierował się ustawowymi dyrektywami jej wymiaru określonymi w art. 33 § 1 i 2 kw, biorąc pod uwagę stopień winy obwinionego, jak również cele zapobiegawcze i - co należy podkreślić - również wychowawcze, jakie kara ma w stosunku do sprawcy osiągnąć. Sąd uwzględnił także właściwości, warunki osobiste i majątkowe obwinionego, jego stosunki rodzinne, sposób życia przed popełnieniem wykroczenia. Jest on stanu wolnego, nie ma nikogo na utrzymaniu, jest młody, nie pracuje. Ponadto czynu opisanego w punkcie II wniosku o ukaranie dopuścił się będąc pod wpływem alkoholu. Do momentu wydania orzeczenia był już wielokrotnie karany sądownie za czyny tego samego rodzaju, pomimo młodego wieku,. Ponadto zdaniem Sądu stopień społecznej szkodliwości osądzanych czynów był wysoki. Na niekorzyść obwinionego przemawia jego wcześniejsza karalność oraz działanie w celu osiągnięcia bezprawnej korzyści majątkowej. Okoliczności sprawy, w tym ocena postawy życiowej obwinionego wynikająca z jego dotychczasowego sposobu życia, wskazują, że u obwinionego brak jest należytej refleksji nad swym zachowaniem.

Sąd uznał, iż zgodnie z art. 35 kw za orzeczeniem kary aresztu przemawiają okoliczności sprawy świadczące o demoralizacji sprawcy, a także sposób jego działania. Czyny obwinionego popełnione zostały umyślnie. Obwiniony nadto jawnie lekceważy prawo, bowiem w miejscu publicznym dokonał przedmiotowych kradzieży. Nadto działał on z zamiarem bezpośrednim, w jednym przypadku pod wpływem alkoholu. Sprawca narażał pracowników sklepu na odpowiedzialność materialną za powierzone mienie, ponieważ to pracownicy odpowiadają materialnie za stwierdzone braki. Warto zaznaczyć, iż po dokonaniu kradzieży w dniu 18 czerwca 2016 roku, obwiniony po raz kolejny po tygodniu w dniu 26 czerwca 2016 r. udał się do innego sklepu celem dokonania kolejnej kradzieży. Powyższe okoliczności sprawy świadczą o demoralizacji obwinionego. Pomimo wcześniejszej karalności, nadal dokonuje on kradzieży. Nie ma przy tym żadnych refleksji związanych z ewentualną zmianą trybu i sposobu życia. Obwiniony nie szanuje cudzej własności. Zatem, zdaniem Sądu działanie obwinionego z uwagi na ich umyślność należy zdecydowanie potępić i nie należy go traktować łagodnie, dlatego też wymierzona przez Sąd kara aresztu, która - co należy podkreślić - jest karą łączną w wymiarze 15 dni, nie przekroczy stopnia winy obwinionego a w ocenie Sądu spełni wszystkie cele, które kara ma osiągnąć w stosunku do obwinionego i będzie sprawiedliwa w odbiorze społecznym. Jednocześnie za wymierzeniem kary łącznej aresztu bez warunkowego zawieszenia jej wykonania przemawia przede wszystkim brak pozytywnej prognozy kryminologicznej. Nie pozwala na to także przepis art. 43 § 1 kw, albowiem obwiniony był już karany za przestępstwo w ciągu dwóch lat przed popełnieniem przedmiotowego wykroczenia ( k. 39) i nie zachodzą przy tym żadne wyjątkowe okoliczności. Pomimo niewielkiej wartości szkody zachowanie obwinionego należy ocenić surowo. Powinien on pamiętać, że nawet popełnienie najmniejszego wykroczenia spotka się z surową reakcją wymiaru sprawiedliwości. Zadaniem kary aresztu w wymiarze 15 dni orzeczonej w przedmiotowej sprawie jest zmiana postawy obwinionego w zakresie jego stosunku do obowiązujących norm prawno - karnych.

Na podstawie art . 624 § 1 kpk w związku z art . 119 kpw Sąd zwolnił obwinionego z ponoszenia kosztów procesu uznając, że w obecnej sytuacji osobistej, materialnej i procesowej, ich uiszczenie przez obwinionego byłoby nadmiernym obciążeniem.

SSR Magdalena Buda-Chmielewska

ZARZĄDZENIE

1.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem i pouczeniem doręczyć zgodnie z wnioskiem;

2.  przedłożyć za 14 dni od dnia doręczenia lub z apelacją.

SSR Magdalena Buda-Chmielewska