Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 27 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu Ośrodek (...) w L. XIII Wydział Cywilny z siedzibą w L. w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Michał Kuczkowski

Sędziowie: SSO Małgorzata Ławecka-Skóra, SSO Małgorzata Sadowska

Protokolant: Magdalena Glapa

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2017 r. w L.

na rozprawie

sprawy z wniosku Dyrektora Zakładu Karnego w R.

przy udziale Prokuratora Okręgowego w P. S. P.

- o uznanie osoby za stwarzającą zagrożenie

postanawia:

1.  Uczestnika S. P. PESEL: (...) uznać za osobę stwarzającą zagrożenie i zastosować wobec niego umieszczenie w (...)w G..

2.  Zarządzić pobranie od uczestnika S. P.:

a)  wymazu ze śluzówki policzków w celu przeprowadzenia analizy kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA),

b)  odcisków linii papilarnych,

c)  wykonanie zdjęć, szkiców i opisów wizerunku uczestnika,

d)  umieszczenie wyników analizy DNA, odcisków linii papilarnych, zdjęć, szkiców i opisów wizerunku uczestnika w odpowiednich bazach i zbiorach danych, o których mowa w ustawie z dnia 06 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2011 r., Nr 287, poz. 1687, ze zmianami).

3.  Kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

4.  Zasądzić od Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Poznaniu na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. G. kwotę 147,60 zł tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej uczestnikowi z urzędu.

SSO M. Ławecka-Skóra SSO M. Kuczkowski SSO M. Sadowska

XIII Ns 90/17/3

UZASADNIENIE

Wnioskodawca Dyrektor Zakładu Karnego w R., wniósł o uznanie uczestnika postępowania S. P. za osobę stanowiącą zagrożenie w rozumieniu art. 9 ustawy z dnia 22 listopada 2013 roku o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzającymi zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób (Dz. U. z 2014 r. poz. 24) i umieszczenie uczestnika w (...)w G..

Uczestnik postępowania Prokurator Okręgowy wP.wniósł o uznanie uczestnika S. P. za osobę stanowiącą zagrożenie i umieszczenie uczestnika w (...)w G..

Uczestnik postepowania S. P. wniósł o oddalenie wniosku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Uczestnik postępowania S. P., jest osobą osadzoną w Zakładzie Karnym w R. gdzie odbywa karę łączną 15 lat pozbawienia wolności w związku z popełnieniem przestępstw określonych w art. 200 § KK w zw. z art. 12 KK, art. 200 KK, art. 13 KK w zw. z art. 200 KK, art. 197 § 2 KK, art. 202 § 2 KK, art. 233 KK, art. 245 KK w związku z art. 91 § 1 KK, orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...)w K. II Wydział Karny, z dnia 05 kwietnia 2006 roku, sygn. akt II K (...). Opisany wyżej wyrok został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w K., Wydział IV Karny Odwoławczy, z dnia 25 października 2006 roku, sygn. akt IV Ka (...)

Uczestnik postępowania S. P. został skazany za to, że:

- w okresie od nieustalonego dnia jesieni 1994 roku do nieustalonego dnia jesieni 1995 roku w K., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wielokrotnie doprowadzi małoletniego poniżej lat 15 M. J. do poddania się innej czynności seksualnej w ten sposób, że dotykał jego ciała, w tym narządów płciowych, tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 KK w zw. z art. 12 KK;

- w okresie od nieustalonego dnia i miesiąca 1995 roku lub 1996 roku, do nieustalonego dnia i miesiąca roku 1997 w K. i miejscowości M., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, doprowadził małoletniego poniżej lat 15 G. G. do poddania się innej czynności seksualnej w ten sposób, że dotykał jego ciała, w tym narządów płciowych, tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 KK w zw. z art. 12 KK;

- w okresie od nieustalonego dnia miesiąca marca lub kwietnia 1998 roku do dnia 27 października 1998 roku w K., działają w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, co najmniej 15-krotnie obcował płciowo z małoletnim poniżej lat 15 P. M., w ten sposób, że odbywał z nim stosunki oralne oraz doprowadził do poddania się innej czynności seksualnej w ten sposób, że dotykał jego ciała, w tym narządów płciowych, tj. o przestępstwo z art. 200 §1 Kk w zw. z art. 12 KK;

- w okresie od października do 27 listopada 1998 roku w K., obcował płciowo z małoletnimi poniżej lat 15 D. W., w ten sposób, że odbył z nim stosunek oralny, tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 KK;

- w okresie od bliżej nieustalonego dnia 1998 roku do 14 kwietnia 2003 roku w K. i innych miejscowościach, działając w krótkich okresach czasu, w realizacji z góry powziętego zamiaru chcąc by inna ustalona osoba, doprowadziła małoletnich poniżej lat 15 do poddania się innej czynności seksualnej, ułatwił wykonanie tych czynów w ten sposób, że wyszukiwał, kontaktował się, organizował mu spotkania z tymi małoletnimi, a w szczególności z B. P. (1), J. B., M. W., tj. o przestępstwo z art. 18 § 3 KK, w zw. z art. 200 § 1 KK, w zw. z art. 12 KK;

- w okresie od 1998 roku do 14 kwietnia 2003 roku w K., działając w krótkich odstępach czasu w realizacji z góry powziętego zamiaru wielokrotnie, co najmniej jeden raz w tygodniu, obcował płciowo z małoletnimi poniżej lat 15 T. D. (1), w ten sposób, że odbywał z nim stosunki oralne i analne oraz doprowadził wymienionego do wykonania innej czynności seksualnej polegającej na onanizowaniu, a także do poddania się innym czynnościom seksualnym w ten sposób, że dotykał i całował jego ciało, w tym narządy płciowe, tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 KK w zw. z art. 12 KK;

- w okresie od 1998 roku do grudnia 2002 roku w K., K., woj. (...) i innych miejscowościach, działając w krótkich odstępach czasu, w realizacji z góry powziętego zamiaru wielokrotnie, przynajmniej raz w tygodniu, obcował płciowo z małoletnimi poniżej lat 15 M. W., w ten sposób, że odbywał z nim stosunki oralne oraz do wykonania innej czynności seksualnej polegającej na onanizowaniu, a także do poddania się innym czynnościom seksualnym w ten sposób, że dotykał i całował jego ciało, w tym narządy płciowe, tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 KK w zw. z art. 12 KK;

- w okresie od 1998 roku do września 2001 roku w K., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wielokrotnie obcował płciowo z małoletnimi poniżej lat 15 J. B., w ten sposób, że odbywał z nim stosunki oralne oraz doprowadził wymienionego do poddania się innym czynnościom seksualnym w ten sposób, że dotykał i całował jego ciało, w tym narządy płciowe, tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 KK w zw. z art. 12 KK;

- w okresie od 1998 roku do maja 2002 roku w K., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wielokrotnie obcował płciowo z małoletnim poniżej lat 15 M. L., w ten sposób, że odbywał z nim stosunki oralne oraz doprowadziła małoletniego do poddania się innym czynnościom seksualnym w ten sposób, że dotykał i całował jego ciało, w tym narządy płciowe, tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 KK w zw. z art. 12 KK;

- w okresie od bliżej nieustalonego dnia maja 1999 roku do maja 2002 w K., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wielokrotnie obcował płciowo z małoletnim poniżej lat 15 B. P. (1), w ten sposób, że odbywał z nim stosunki oralne oraz doprowadził wymienionego do wykonania innej czynności seksualnej polegającej na onanizowaniu oraz doprowadził do poddania się innej czynności seksualnej w ten sposób, że całował i dotykał jego narządów płciowych, tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 KK w zw. z art. 12 KK;

- w bliżej nieustalonym czasie na przełomie 1999 i 2000 roku w K., chcąc by K. P. obcowała płciowo z małoletnim poniżej lat 15 M. L., nakłaniał ją do tego, tj. o przestępstwo z art. 18 § 2 KK, w zw. z art. 200 § 1 KK;

- w nieustalonych dniach miesiąca lipca 1999 roku w K., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w realizacji z góry powziętego zamiaru, wielokrotnie obcował płciowo z małoletnim poniżej lat 15 Ł. M., w ten sposób, że odbywał z nim stosunki oralne oraz doprowadził do wykonania innej czynności seksualnej polegającej na onanizowaniu oraz do poddania się innej czynności seksualnej w ten sposób, że dotykał jego narządów płciowych, tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 KK w zw. z art. 12 KK;

- w nieustalonych dniach miesiąca lipca 1999 roku w K. woj. (...), doprowadził małoletniego poniżej lat 15 A. M. do wykonania innej czynności seksualnej polegającej na onanizowaniu oraz poddania się innym czynnościom seksualnym w ten sposób, że dotykał jego narządów płciowych, tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 KK;

- w nieustalonych dniach miesiąca lipca 1999 roku w K. woj. (...), doprowadził małoletniego poniżej lat 15 W. M. do poddania się innym czynnościom seksualnym w ten sposób, że dotykał jego ciała, w tym narządów płciowych, tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 KK;

- w nieustalonych dniach miesiąca lipca 1999 roku w K. woj. (...), doprowadził małoletnią poniżej lat 15 E. M. do poddania się innym czynnościom seksualnym w ten sposób, że dotykał jej ciała w tym, narządów płciowych, tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 KK;

- w okresie od nieustalonego dnia 2000 roku do dnia 3 kwietnia 2003 roku w K., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, co najmniej sześciokrotnie doprowadził małoletniego poniżej lat 15 Z. S. do obcowania płciowego w ten sposób, że odbywał z nim stosunki oralne oraz doprowadził do poddania się innej czynności seksualnej w ten sposób, że całował go po całym ciele, w tym po narządach płciowych, tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 KK w zw. z art. 12 KK;

- w okresie od czerwca do września 2000 roku oraz w okresie od czerwca do 29 sierpnia 2001 roku w K., działając w krótkich odstępach czasu, w realizacji z góry powziętego zamiaru doprowadził małoletniego poniżej lat 15 T. P. (1) do wykonania innej czynności seksualnej polegającej na onanizowaniu oraz do poddania się innym czynnościom seksualnym, w ten sposób, że dotykał i całował jego ciało, w tym narządy płciowe, tj. o przestępstwo z art. 200 § 1 KK w zw. z art. 12 KK;

- w okresie od wiosny do jesieni 2000 roku w K., chcąc by K. P. obcowała płciowo z małoletnim poniżej lat 15 T. P. (2), nakłaniał ją do tego, tj. o przestępstwo z art. 18 § 2 KK, w zw. z art. 200 § 1 KK;

- w bliżej nieustalonym dniu 2001 roku w K., działając w zamiarze doprowadzenia małoletniej poniżej lat 15 I. O. do obcowania płciowego, dotykał ją po ciele, w tym również po udach, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na stanowczą postawę pokrzywdzonej, tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 KK w zw. z art. 200 § 1 KK;

- w nieustalonym dniu 2001 roku w K., działając w zamiarze doprowadzenia małoletniej poniżej lat 15 S. K. do obcowania płciowego, dotykał jej nóg przez spodnie od dołu ku górze w kierunku narządów płciowych, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na stanowczą postawę pokrzywdzonej, tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 KK, w zw. z art. 200 §1 KK;

- w dniu 15 października 2002 roku w K., używając wobec małoletniego S. C. podstępu – pod pretekstem umożliwienia mu skorzystania z gier telewizyjnych, sprowadził go do swego mieszkania, gdzie doprowadził do poddania się innej czynności seksualnej, w ten sposób, że kilkakrotnie dotykał go rękami przez spodnie po narządach płciowych, głaskał go po rękach i całował po twarzy, tj. o przestępstwo z art. 197 § 2 KK;

- w okresie od 1998 roku do 14 kwietnia 2003 roku w K., prezentował małoletniemu poniżej lat 15 T. D. (2) treści pornograficzne w ten sposób, że pokazywał mu czasopisma, fotografie rozebranych osób dwojga płci ukazanych tak, iż widoczne były ich narządy płciowe jak również wizerunki osób obcujących ze sobą płciowo, tj. o przestępstwo z art. 202 § 2 KK w zw. z art. 12 KK;

- w okresie od 1998 roku do 29 sierpnia 2001 roku w K., w krótkich odstępach czasu w realizacji z góry powziętego zamiaru, prezentował małoletniemu poniżej lat 15 T. P. (1) treści pornograficzne poprzez pokazywanie mu czasopism i fotografii rozebranych osób obojga płci ukazanych tak, iż widoczne były ich narządy płciowe jak również wizerunki osób obcujących ze sobą płciowo, tj. o przestępstwo z art. 202 § 2 KK w zw. z art. 12 KK;

- w okresie od 1998 roku do maja 2002 roku w K., prezentował małoletniemu poniżej lat 15 B. P. (1) treści pornograficzne w ten sposób, że pokazywał mu czasopisma i fotografie rozebranych osób obojga płci ukazanych tak, iż widoczne były ich narządy płciowe jak również wizerunki osób obcujących ze sobą płciowo, tj. o przestępstwo z art. 202 § 2 KK;

- w okresie od maja 2001 roku do marca 2002 roku w K., w krótkich odstępach czasu w realizacji z góry powziętego zamiaru, prezentował małoletniemu poniżej lat 15 A. C. treści pornograficzne poprzez pokazywanie mu czasopism i zdjęć rozebranych osób obojga płci ukazanych tak, iż widoczne były ich narządy płciowe jak również wizerunki osób obcujących ze sobą płciowo, tj. o przestępstwo z art. 202 § 2 KK w zw. z art. 12 KK;

- w okresie w dniu 15 października 2002 roku w K., prezentował treści pornograficzne małoletniej poniżej lat 15 A. S., w ten sposób, że pokazywał jej całe wydawnictwa, oraz pojedyncze strony zawierające fotografie rozebranych osób obojga płci ukazanych tak, iż widoczne były ich narządy płciowe jak również obcujących ze sobą płciowo, oraz udostępniał jej takie treści poprzez pozostawianie tych wydawnictw na stole pomieszczenia, w którym przebywała, tj. o przestępstwo z art. 202 § 2 KK.

Dodatkowo, wyrokiem Sądu Rejonowego dla (...) w K., II Wydział Karny z dnia 12 lipca 2007 roku, sygn. akt II K (...), skazany S. P. został uznany winnym tego, że w dniu 23 stycznia 2001 roku w K. podstępem i przemocą polegającą na skrępowaniu doprowadził małoletniego poniżej lat 15 A. C. do poddania się innej czynności seksualnej, co stanowi występek z art. 197 § 2 KK i art. 200 § 1 KK w zw. z art. 11 § 2 KK.

Dowód : wyrok Sądu Rejonowego dla (...)w K., II Wydział Karny z dnia 05.04.2006 r. sygn. akt II K (...) (k.20-27), wyrok Sądu Okręgowego w K., IV Karny Odwoławczy z dnia 25.10.2006 r. sygn. akt IV Ka (...)(k.28), , w yrok Sądu Rejonowego dla (...)w K., II Wydział Karny z dnia 12.07.2007 r. sygn. akt II K (...);

Zgodnie z ustaleniami opinii sądowo psychiatrycznej sporządzonej w toku postępowania karnego przygotowawczego na polecenie Prokuratury Okręgowej w K. z dnia 29 marca 2004 roku, sygn. akt V Ds. (...), przez biegłych sądowych – psychiatrę lek med. B. P. (2) i dr n. med. S. T. – specjalistę psychiatrę, zachowania skazanego obejmujące zarzucane mu czyny zakwalifikowano jako efebofilię homoseksualną nie ekskluzywną.

Dowód: opinia psychiatryczna (k.31-36).

W dniu 17 września 2001 r. uczestnik postępowania na zlecenie Prokuratury Rejonowej dla (...)sygn.. akt 4 Ds. (...)został poddany opinii seksuologicznej. Ze sporządzonej opinii wynika, iż uczestnik wykazuje cechy charakterystyczne dla dewiacji o typie efebofilii homoseksualnej. Z przeważającym prawdopodobieństwem można przyjąć, że tłem do tego typu zachowania mogą być zmiany organiczne oun, choć ich występowanie nie jest niezbędne dla istnienia tego typu zaburzeń seksualności. Dewiacja ta u uczestnika nosiłaby cechy niewyłącznej, nieekskluzywnej, uczestnik był zdolny do kontaktów seksualnych z dojrzałymi pod względem cielesno-płciowym kobietami, a jednocześnie praktykował kontakty seksualne z dorastającymi chłopcami.

Efebofilia seksualna oznacza, seksualną preferencję dorosłych do kontaktu z osobami w późnym okresie dojrzewania w wieku około 15 do 19 lat. Termin ten jest stosowany do określania kontaktów seksualnych między dorosłymi mężczyznami a chłopcami w późnym okresie dojrzewania (za wikipedia).

Dowód: opinia seksuologiczna (k.37-53)

Skazany S. P. po badaniach psychologicznych został zakwalifikowany przez komisję penitencjarną Aresztu Śledczego w K. w dniu 21 listopada 2006 r., do odbywania kary pozbawienia wolności w systemie terapeutycznym z nadzorem w terapii.

Dowód: decyzja Komisji Penitencjarnej przy Areszcie Śledczym w K., z dnia 21.11.2006 r. (k.54).

W toku postępowania wykonawczego, u skazanego S. P. rozpoznano organiczne zaburzenia zachowania oraz zaburzenie preferencji seksualnej o cechach pedofili homoseksualnej. Z powodu zmian organicznych w CUN skazany P. miał coraz mniejszy wgląd w swoje zachowania. Nie widział nic złego w tym co robi i do dzisiaj nie postrzega żadnego zła. Skazany nie umie ocenić rangi czynów, za jakie został oskarżony. To on czuje się osobą skrzywdzoną, a w jego mechanizmach obronnych dominuje wyparcie. Poczucie odpowiedzialności skazanego jest znikome. Według opinii sądowo-seksuologicznej sporządzonej przez lek med. B. M. specjalistę psychiatrę i specjalistę seksuologa z dnia 15 listopada 2011 r. brak jest przesłanek, że skazany S. P. nie popełni przestępstwa o podobnym charakterze po zwolnieniu z zakładu karnego

Dowód: opinia sądowo – seksuologiczna z dnia 15.11.2011 r. sygn. akt III Kow (...) lek med. B. M. specjalistę psychiatrę i specjalistę seksuologa (k.55-57).

Także w kolejnej opinii psychologiczno – seksuologicznej sporządzonej przez biegłego z zakresu psychologii i seksuologii mgr P. L. z dnia 04 stycznia 2012 roku (sprostowanej w dniu 22 lutego 2012 roku), na polecenie Sądu Okręgowego w R. Wydział III Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych, rozpoznano u uczestnika postępowania S. P. zaburzenia preferencji seksualnych o charakterze pedofilii, umiarkowaną patologię centralnego układu nerwowego, a także stwierdzono, iż wskazanym dla uczestnika będzie korzystanie z terapii w warunkach oddziału terapeutycznego dla sprawców przestępstw na tle seksualnym.

Dowód: Opinia psychologiczno – seksuologiczna sporządzona przez biegłego z zakresu psychologii i seksuologii mgr P. L. z dnia 04.01.2012 roku (wraz ze sprostowaniem z dnia 22.02.2012 roku) (k.58-63 i 64)

Skazany nie przejawia żadnych negatywnych refleksji co do swoich zachowań pedofilnych uważa, że jest skrzywdzony wyrokiem pozbawienia wolności. Uczestnik uważa się za osobę zdrową psychicznie i wartościową i w związku z tym nie zgodził się na podjęcie terapii dla osób z zaburzeniami preferencji seksualnych w Zakładzie Karnym w R., gdyż nie spostrzegał swoich preferencji seksualnych jako problemu. Uczestnik nie zgodził się na podjęcie leczenia farmakologicznego przez psychiatrę z obawy, że leki mogą obniżyć jego możliwości seksualne. Według lek med. J. C. specjalisty psychiatry w Zakładzie Karnym w R., istnieje duże prawdopodobieństwo ponownego popełnienia przestępstw natury seksualnej po odbyciu kary.

Dowód: opinia psychiatryczna lek med. J. C. specjalisty psychiatry ZK w R. z dnia 13.07.2017 r. (k.65-69).

W dniu 14 lipca 2017 r. sporządzona została opinia psychologiczna przez Kierownika Oddziału Terapeutycznego Zakładu Karnego w R. A. K. i psychologa B. P. (3). W sporządzonej opinii wskazano, iż u uczestnika stwierdzono zaburzenia preferencji seksualnych o charakterze pedofilii. Prezentowany przez uczestnika styl funkcjonowania, w którym ujawnia się w swoisty rodzaj fiksacji na zaspokojenie potrzeby seksualnej (często w pośredni sposób jak: chodzenie nago po celi mieszkalnej, roznegliżowany podchodził blisko współosadzonych, celem podtrzymania sprawności seksualnej implikował sobie wodę na wzór lewatywy) w kontakcie z mężczyznami w wieku młodocianym, nawet w środowisku kontrolowanym, jakim jest izolacja więzienna, wskazuje, iż w jego przypadku istnieje wysokie ryzyko podejmowania dewiacyjnych zachowań seksualnych w przyszłości. Istotnym w tej kwestii pozostaje również liczba ofiar uczestnika, która świadczy o powtarzalności czynów przestępczych oraz preferencjach seksualnych w odniesieniu do płci i wieku poszkodowanych.

Uczestnik w dalszym ciągu prezentuje zaprzeczającą i bezkrytyczną postawę względem popełnionego czynu, co na chwilę sporządzania opinii uniemożliwia prowadzenie efektywnych oddziaływań terapeutycznych zmierzających do zminimalizowania ryzyka powrotu do przestępstwa.

Dowód: opinia psychologiczna por. A. K., por. B. P. (3) – psycholog – ZK w R. (k.70-76).

W dniu 10 stycznia 2015 r. podczas odbywania przez uczestnika S. P. kary pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w R. przechwycono nielegalną korespondencję, jaką uczestnik próbował poprzez wetknięcie w drzwi cele przekazać osadzonemu S..

Dowód: nielegalna korespondencja uczestnika S. P. ujawniona podczas pobytu skazanego w Zakładzie Karnym w R. kierowana do innego osadzonego S., wraz z notatką sytuacyjną st. wych. K.. B. B. z ZK w R. z dnia 12.01.2015r (k.77-78).

W toku postępowania sądowego przeprowadzono dowód z opinii biegłych seksuologa A. P., psychiatrów dr n. med.. J. T. i K. Z. oraz psychologa J. K. na okoliczność czy uczestnik postępowania S. P. wykazuje zaburzenia psychiczne mające taki charakter lub takie nasilenie, że zachodzi, co najmniej wysokie prawdopodobieństwo popełnienia czynu zabronionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności seksualnej, zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi, co najmniej 10 lat oraz czy w trakcie postępowania wykonawczego występowały u uczestnika postępowania zaburzenia psychiczne w postaci upośledzenia umysłowego, zaburzeń osobowości lub zaburzenia preferencji seksualnych.

W pisemnej opinii z dnia 4 października 2017 r. biegły seksuolog A. P. wskazał, iż uczestnik postępowania S. P. przejawia złożone zaburzenia preferencji seksualnych pod postacią zespołu niezróżnicowanego obiektu seksualnego i cech fetyszyzmu w przebiegu zaburzonej struktury osobowości. Jego cechy osobowości wskazują: nasilony egocentryzm, przecenianie własnej wartości i domaganie się szczególnego traktowania, odzwierciedlającego własny status, możliwości wpływu i kompetencje, prezentowanie impulsywnych zachowań, odczuwanie zawiści i wrogości wobec innych w sytuacji stawiania wymagań i ograniczeń, instrumentalne zachowanie innych oraz deficyty empatii.

Za złożonymi zaburzeniami preferencji seksualnych pod postacią niezróżnicowanego obiektu seksualnego i cech fetyszyzmu przemawiają nadaktywność seksualna o cechach nałogowych oraz utrwalona skłonność do zachowań dewiacyjnych, na które składają się instrumentalizacja seksualności, ograniczona zdolność do kontrolowania natężenia podniecenia i zachowań apetytywnych (niepohamowanie), promiskuityzm seksualny, hiperseksualność oraz powtarzające się ryzykowne zachowania seksualne, wyraźna zależność od bodźców zapachowych.

Postawa uczestnika, negowanie znaczenia psychologicznego konsekwencji swoich czynów, zwłaszcza emocjonalnego ich wymiaru dla ofiar, w związku z popełnionymi czynami karalnymi o charakterze seksualnym, przy prezentowanym braku poczucia winy, identyfikacją siebie z osobą skrzywdzoną, skłonnością do impulsywności seksualnej, zróżnicowane formy zachowań seksualnych, potrzebą eksperymentowania w przebiegu zaburzeń osobowości wskazuje na wysoki stopień ryzyka powrotu do zachowań patologicznych i przestępczych w sprzyjających warunkach.

Przy uwzględnieniu wyników badań są podstawy by stwierdzić, że uczestnik S. P. przejawia złożone zaburzenia preferencji seksualnych pod postacią zespołu niezróżnicowanego obiektu seksualnego z cechami fetyszyzmu w przebiegu zaburzonej struktury osobowości.

W ocenie biegłego, jeżeli uczestnik popełnił zarzucane mu czyny, to są podstawy do rozpoznania u uczestnika zaburzeń preferencji seksualnych typu pedofilii zastępczej.

W trakcie postępowania wykonawczego u uczestnika występowały złożone zaburzenia preferencji seksualnych pod postacią niezróżnicowanego obiektu seksualnego i cech fetyszyzmu.

Zachodzi wysokie prawdopodobieństwo popełnienia czynu zabronionego z użyciem przemocy lub groźby jej użycia przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności seksualnej przez uczestnika.

Dowód: opinia A. P. (k.160-174) i zeznania biegłego (k.253).

Biegli psychiatrzy dr n. med. J. T., lek. med. K. Z. i psycholog J. K. w pisemnej opinii z dnia 29 października 2017 r. wskazali, iż u uczestnika S. P. stwierdzili zaburzenia preferencji seksualnej o typie pedofilii oraz zaburzenia osobowości na podłożu organicznym. Organiczne zaburzenia osobowości charakteryzują się obniżoną zewnętrzną kontrolą emocji, ograniczonym krytycyzmem, co do konsekwencji podejmowanych zachowań oraz zwiększonym popędem seksualnym. Stąd też uczestnik postepowania nie jest w stanie kontrolować się w sytuacjach społecznych. Uczestnik jest całkowicie niekrytyczny wobec swoich zaburzeń psychicznych, nie posiada też efektywnych mechanizmów redukujących napięcie emocjonalne, dlatego też istnieje wysokie prawdopodobieństwo graniczące z pewnością, że po wyjściu z zakładu karnego będzie w dalszym ciągu przejawiał zachowania agresywne w celu redukcji napięcia emocjonalnego oraz będzie próbował nawiązać relacje seksualne z osobami małoletnimi. Wskazuje na to całkowity brak krytycyzmu uczestnika, co do świadomości popełnienia czynów karalnych.

Podłoże zachowań uczestnika związane z organicznym uszkodzeniem mózgu wskazuje na trwałe zmiany w jego zachowaniu, które nie poddają się żadnym formom farmakoterapii, bądź terapii psychologicznej.

Biegli zgodnie wskazali, iż u uczestnika postępowania S. P. występują zaburzenia preferencji seksualnych o charakterze pedofilii oraz organiczne zaburzenia osobowości. Zaburzenia prezentowane przez uczestnika związane są z organicznym uszkodzeniem mózgu, zatem należy je uznać za trwałe i prawdopodobnie niepoddające się leczeniu. Zaburzenia psychiczne stwierdzone u uczestnika mają utrwalony charakter oraz takie nasilenie, że zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, graniczące z pewnością, popełnienia czynu zabronionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności seksualnej.

Dowód: opinia biegłych (k.199-204), zeznania biegłych (k.253).

Uczestnik postepowania ma lat 78. Obecnie odbywa karę pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w R., a koniec kary przypada na dzień 2 marca 2018 r. Uczestnik po zakończeniu odbywania kary pragnie wrócić do swego domu w K. lub wyjechać do A.gdzie przebywa jego syn. Uczestnik pragnie także zadbać o swe zdrowie, przewiduje poddanie się operacji kręgosłupa. Uczestnik postępowania jest emerytem wojskowym i otrzymuje świadczenie emerytalne w kwocie 1726 zł. Uczestnik dysponuje oszczędnościami w kwocie około 16.000 zł, które ma zgromadzone na koncie.

Dowód: zeznania uczestnika S. P. (k.253).

Sąd zważył, co następuje.

Sąd w całości dał wiarę sporządzonym przez biegłych A. P., J. T., K. Z. i J. K. opiniom albowiem opinie są sporządzone w sposób profesjonalny, odpowiadają na pytania zawarte w tezie dowodowej. W ocenie sądu opinie są ze sobą spójne, w sposób zbieżny przedstawiają osobowość uczestnika, potwierdzają, iż u uczestnika występują zaburzenia preferencji seksualnych. Podkreślić należy, iż treść opinii i zeznań biegłych jest zbieżna z wnioskami opinii sporządzanych w toku postepowania karnego i postepowania wykonawczego. W ocenie sądu treść sporządzonych opinii w toku postepowania sądowego nie została podważona.

Sąd dał wiarę zeznaniom uczestnika S. P..

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika uczestnika o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego urologa na okoliczność czy dysfunkcje fizyczne (choroba prostaty) mają wpływ na możliwość popełnienia przez niego czynów karalnych. W ocenie sądu powyższa okoliczność nie wpływa na możliwość popełnienia czynów karalnych, za popełnienie których uczestnik został prawomocnie skazany. Okoliczność ta wpływa ewentualnie na niemożność odbycia stosunku seksualnego, natomiast czyny określone w art. 197 k.k. i 200 k.k. można popełnić nie doprowadzając ofiary do odbycia stosunku płciowego.

Zgodnie z art. 14 ust.1 ustawy z dnia 22 listopada 2013 r. o postepowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób sąd dokonując oceny, czy jest konieczne zastosowanie wobec osoby stwarzającej zagrożenie nadzoru prewencyjnego albo umieszczenie w Ośrodku bierze pod uwagę całokształt okoliczności ustalonych w sprawie, a w szczególności uzyskane opinie biegłych, a także wyniki prowadzonego dotychczas postępowania terapeutycznego oraz możliwość efektywnego poddania się przez tę osobę postępowaniu terapeutycznemu na wolności.

Zgodnie z ust. 2 art. 14 powyższej ustawy sąd orzeka o zastosowaniu wobec osoby stwarzającej zagrożenie nadzoru prewencyjnego, jeżeli charakter zaburzeń psychicznych lub ich nasilenie wskazują, że zachodzi wysokie prawdopodobieństwo popełnienie przez tę osobę czynu zabronionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności seksualnej, zagrożonego kara pozbawienia wolności, której górna granica wynosi, co najmniej 10 lat.

Zgodnie z ust. 3 art. 14 powyższej ustawy sąd orzeka umieszczeniu w Ośrodku osoby stwarzającej zagrożenie, jeżeli charakter zaburzeń psychicznych lub ich nasilenie wskazują, że jest to niezbędne ze względu na bardzo wysokie prawdopodobieństwo popełnienie przez tę osobę czynu zabronionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności seksualnej, zagrożonego kara pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 10 lat.

Popełnienie przestępstwa z art. 197§1 i.2 k.k. zagrożone jest karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 10 lat.

Wszystkie wyżej przytoczone opinie są logiczne i zgodne w końcowych wnioskach, kreślą zgodny i konsekwentny obraz osobowości uczestnika, korespondują one ze sobą i opiniami sporządzonymi na użytek niniejszej sprawy. Opiniom tym w ocenie sądu należy w pełni dać wiarę. Na podstawie tych opinii i pozostałych dowodów zgromadzonych w sprawie nie można nie uznać, że uczestnik nie jest osobą stwarzającą zagrożenie. Opinia biegłych w tej sprawie nie została w żaden logiczny sposób podważona czy zakwestionowana, nie wymaga ona uzupełnienia, może stanowić podstawę rozstrzygnięcia, przy uwzględnieniu pozostałych dowodów. Biorąc pod uwagę całokształt okoliczności ustalonych w sprawie, uzyskane opinie biegłych, wyniki prowadzonych do tej pory postępowań brak gotowości efektywnego poddania się przez uczestnika postępowaniu terapeutycznemu na wolności, okoliczność, że jak wynika z opinii zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, graniczące z pewnością, że uczestnik popełni czyn zabroniony z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia przeciwko życiu zdrowiu lub wolności seksualnej, sąd na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób uznał uczestnika postępowania S. P. za osobę stwarzającą zagrożenie i zastosował wobec niego umieszczenie w (...)w G..

Zgodnie z treścią art. 11 k p c ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego, co do popełnienia przestępstwa wiążą sąd w postępowaniu cywilnym. Należy więc przyjąć, że uczestnik dopuścił się zarzucanych mu czynów w sprawach II K (...)i II K (...)Sądu Rejonowego dla (...)w K.

Wskazać należy, iż jedynie wyrokiem w sprawie II K (...)z dnia 12 lipca 2007 r. uczestnik został skazany za to, że w dniu 23 stycznia 2001 roku w K. podstępem i przemocą polegającą na skrępowaniu doprowadził małoletniego poniżej lat 15 A. C. do poddania się innej czynności seksualnej, co stanowi występek z art. 197 § 2 KK i art. 200 § 1 KK w zw. z art. 11 § 2 KK.. to jednak wskazać należy, iż ustawa z dnia 22 listopada 2013 r. nie przewiduje możliwości umieszczenia w Ośrodku osób, które zostały skazane za czyn z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia, a jednoznacznie wskazuje na bardzo wysokie prawdopodobieństwo popełnienia przez osadzonego czynu zabronionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności seksualnej, zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi, co najmniej 10 lat, na co biegli jednoznacznie wskazali w swych opiniach.

Zdaniem sądu okoliczność, iż w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności przez uczestnika, wykonywanej w systemie terapeutycznym uczestnik nie chciał uczestniczyć w terapii, nie chciał podjąć leczenia farmakologicznego, nie ma przesłanek ku temu, by objąć uczestnika nadzorem prewencyjnym.

Uznając, że uczestnik jest osobą stwarzającą zagrożenie, sąd ocenił, że zachodzi potrzeba umieszczenia go w ośrodku, gdzie będzie istniała możliwość stosowania właściwej kontroli i nadzoru. Taki środek winien w ocenie sądu stanowić należyte zabezpieczenie przed ewentualnym zagrożeniem ze strony uczestnika.

Jednocześnie – zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 22 listopada 2013 o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób Sąd zarządził pobranie od uczestnika wymazu ze śluzówki policzków w celu przeprowadzenia analizy kwasu DNA, odcisków linii papilarnych, wykonania zdjęć, szkiców i opisów wizerunku i umieszczenie ich w odpowiednich bazach i zbiorach danych, o których mowa w ustawie z 6.04.1990 roku o Policji.

Kosztami postępowania obciążono Skarb Państwa. Jednocześnie na podst. §14 ust.3 w zw. z §4 ust.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądzono od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Poznaniu na rzecz kancelarii Adwokackiej (...) kwotę 147,60 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej uczestnikowi z urzędu.

SSO Małgorzata Ławecka-Skóra SSO Michał Kuczkowski SSO Małgorzata Sadowska